၄၄

^၁ အီ ဂျစ် ပြည်၊ မိ ဂ ဒေါ လ မြို့၊ တာ ပ နက် မြို့၊ မင် ဖစ် မြို့၊ ပါ သ ရု မြို့ တို့ ၌ နေ ထိုင် သော ဂျူး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ စ ၍ ယု ဒ မြို့ ရွာ အား လုံး အ ပေါ် ငါ ကျ ရောက် စေ သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ လုံး စုံ ကို သင် တို့ တွေ့ မြင် ခဲ့ ကြ ပြီ။ ယ ခု ထို မြို့ ရွာ တို့ သည် ပြို ပျက် ရာ ဖြစ် ၍ နေ ထိုင် သူ ပင် မ ရှိ တော့ ပေ။ ^၃ အ ကြောင်း မူ ကား ထို မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် သူ တို့ ကိုယ် တိုင် မ သိ၊ သင် တို့ လည်း မ သိ၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး လည်း မ သိ သော အ ခြား ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ကြ ၏၊ ဝတ် ပြု ကြ ၏။ ထို သို့ သော မ ကောင်း မှု ကို ပြု ခြင်း ဖြင့် ငါ့ အ မျက် ကို နှိုး ဆော် ကြ ၏။

^၄ ငါ့ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် အ ပေါင်း တို့ ကို သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ အ ကြိမ် ကြိမ် စေ လွှတ် ၍ ငါ မုန်း သော ဤ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု ကို မ ပြု ကြ နှင့် ဟု ဆင့် ဆို စေ ခဲ့ ၏။ ^၅ သို့ သော် သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ၊ ဂ ရု မ စိုက် ကြ။ သူ တို့ ပြု သော မ ကောင်း မှု အ တွက် နောင် တ မ ရ ဘဲ အ ခြား သော ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက် နေ ကြ ၏။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ငါ့ အ မျက် ဒေါ သ မီး ကို ငါ သွန် ချ သ ဖြင့် ယု ဒ မြို့ ရွာ များ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း တို့ ကို လောင် ကျွမ်း လေ ပြီ။ ယ ခု ကဲ့ သို့ ပြို ပျက် ရာ အ ရပ်၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် လေ ပြီ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အ ဘယ် ကြောင့် ဤ ဘေး အန္တ ရာယ် ကြီး ကို သင် တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် စေ ရ သ နည်း။ ယု ဒ ပြည် တွင် ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ က လေး၊ နို့ စို့ သူ ငယ် တစ် ယောက် မျှ မ ကြွင်း မ ကျန် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ခံ ရ လေ ပြီ။ ^၈ သင် တို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် ရာ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ သင် တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြစ် သည့် အ ခြား ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ခြင်း ဖြင့် အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ အ မျက် ကို နှိုး ဆော် ကြ သ နည်း။ ယ ခု မှာ မူ သင် တို့ သည် ပျက် စီး ၍ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တ ကာ တို့ တွင် ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် စ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ စ ရာ ဖြစ် ရ လေ ပြီ။

^၉ ယု ဒ ပြည်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း များ ပေါ် တွင် သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ၊ ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် များ၊ မိ ဖု ရား များ၊ သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ ဇ နီး များ ပြု ခဲ့ ကြ သော မ ကောင်း မှု များ ကို သင် တို့ မေ့ လျော့ ကြ ပြီ လော။ ^၁၀ ယ နေ့ တိုင် အောင် သူ တို့ သည် နှိမ့် ချ သော စိတ်၊ ကြောက် ရွံ့ သော စိတ် မ ရှိ ကြ။ သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ငါ ချ မှတ် ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား နှင့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ ကို သူ တို့ မ လိုက် လျှောက် ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ သင် တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည်။ ယု ဒ ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို ဖျက် ဆီး မည် ဟု ငါ ဆုံး ဖြတ် ချက် ချ လေ ပြီ။ ^၁၂ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် ရန် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် သော ယု ဒ လူ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို ငါ ဖယ် ရှား ပစ် မည်။ သူ တို့ အား လုံး အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ပင် လဲ ကျ သေ ဆုံး ကြ ရ မည်။ ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြင့် သေ ကြ ရ မည်။ အ ကြီး ဆုံး မှ စ ၍ အ ငယ် ဆုံး တိုင် အောင် ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြင့် သေ ကြ ရ မည်။ ကျိန် ဆဲ စ ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ရွံ ရှာ စ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ ဖြစ် ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၃ ငါ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် ဒဏ် ခတ် သ ကဲ့ သို့ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ တို့ ကို လည်း ဒဏ် ခတ် မည်။ ^၁၄ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် သော ယု ဒ အ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ တွင် လွတ် မြောက် သော သူ၊ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တစ် ယောက် မျှ ရှိ မည် မ ဟုတ်။ ယု ဒ ပြည် သို့ ပြန် လာ နေ ထိုင် လို သော် လည်း ပြန် လာ ခွင့် ရ မည် မ ဟုတ်။ လွတ် ‌မြောက် သော သူ သာ ပြန် လာ ရ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၅ လူ အုပ် ကြီး ဖြစ် သော မိ မိ တို့ မ ယား က အ ခြား ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ကြောင်း ကို သိ သော ယောက်ျား များ နှင့် သူ တို့ အ နီး တွင် ရပ် နေ သော မိန်း မ များ အား လုံး၊ အီ ဂျစ် ပြည် ပါ သ ရု မြို့ သား အား လုံး က ယေ ရ မိ အား၊ ^၁၆ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ငါ တို့ အား သင် ဆင့် ဆို သော စ ကား ကို ငါ တို့ နား မ ထောင်။ ^၁၇ ငါ တို့ ပြော ထား သည့် အ တိုင်း ငါ တို့ ဆက် ဆက် ပြု မည်။ ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ၊ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ က ယု ဒ မြို့ ရွာ များ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း များ တွင် ပြု ခဲ့ ကြ သည့် အ တိုင်း ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် မည်။ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း မည်။ ထို စဉ် က ငါ တို့ ဝ လင် စွာ စား ရ ၏။ ကောင်း စား ခဲ့ ၏။ ဘေး အန္တ ရာယ် နှင့် မ ကြုံ ရ။ ^၁၈ ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ မ ပူ ဇော်၊ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို မ သွန်း လောင်း ဘဲ ရပ် တန့် လိုက် သည့် အ ချိန် မှ စ ၍ အ ရာ ရာ ၌ ချို့ တဲ့ ပြီ။ ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြင့် ပျက် စီး ရ ကြ ပြီ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၉ မိန်း မ တို့ က လည်း “ငါ တို့ သည် ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သော အ ခါ၊ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း သော အ ခါ ငါ တို့ ၏ ခင် ပွန်း သည် မ ပါ ဘဲ မိ ဖု ရား ပုံ တူ မုန့် များ ကို လုပ် ခဲ့ သ လော။ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း ခဲ့ သ လော” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ယေ ရ မိ က လည်း သူ့ အား တုံ့ ပြန် ပြော ဆို လာ သော ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ လူ အ ပေါင်း တို့ အား၊ ^၂၁ “သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ၊ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည် ယု ဒ ပြည်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း များ ပေါ် တွင် နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ခဲ့ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မ အောက် မေ့ ဘဲ နေ တော် မူ မည် လော။ မ မှတ် ဘဲ နေ တော် မူ မည် လော။ ^၂၂ သင် တို့ ၏ ဆိုး ညစ် သော လုပ် ရပ်၊ သင် တို့ ပြု သော စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဆက် ၍ သည်း မ ခံ နိုင် တော့ ပေ။ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ ပြည် သည် ယ ခု ကဲ့ သို့ ပြို ပျက် ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ စ ရာ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ^၂၃ သင် တို့ သည် နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ခြင်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား မ ထောင် ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် ချက်၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက်၊ သွန် သင် ချက် အ တိုင်း မ လိုက် လျှောက် ကြ။ ထို့ ကြောင့် ယ ခု ကဲ့ သို့ ဘေး အန္တ ရာယ် သည် သင် တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၂၄ တစ် ဖန် ယေ ရ မိ က မိန်း မ အ ပါ အ ဝင် လူ အ ပေါင်း တို့ အား “အီ ဂျစ် ပြည် ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၂၅ သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ မ ယား တို့ က ‘ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် မည်၊ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း မည် ဟူ သော ငါ တို့ က တိ သစ္စာ အ တိုင်း ငါ တို့ ဆက် ဆက် ပြု မည်’ ဟု သင် တို့ နှုတ် ဖြင့် ဆို လျက် လက် ဖြင့် ပြီး မြောက် စေ တတ် ကြ သည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ က တိ သစ္စာ ကို ဆက် ဆက် တည် စေ ကြ၊ သင် တို့ ၏ က တိ သစ္စာ ကို ဆက် ဆက် ပြု ကြ ဟု အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၂၆ ထို့ ကြောင့် အီ ဂျစ် ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ အီ ဂျစ် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ၏ နှုတ် မှ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည် ဟူ ၍ ငါ ၏ နာ မ ကို တိုင် တည် ရ တော့ မည် မ ဟုတ်’ ဟု ငါ ၏ ကြီး မြတ် သော နာ မ ကို တိုင် တည် ၍ မိန့် ဆို ပြီ။ ^၂၇ ကြည့် ရှု လော့။ သူ တို့ ကို အ ကောင်း မ ဟုတ်၊ အ ဆိုး ပြု ရန် ငါ ကြည့် နေ ၏။ အီ ဂျစ် ပြည် ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး တို့ ဖြင့် ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၂၈ ဓား ဘေး မှ လွတ် မြောက် သော သူ အ နည်း ငယ် တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယု ဒ ပြည် သို့ ပြန် လာ ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ သူ တို့ စ ကား တည် သ လော၊ ငါ့ စ ကား တည် သ လော။ မည် သူ့ စ ကား တည် သည် ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် သော ယု ဒ လူ အ ကြွင်း အ ကျန် ရှိ သ မျှ တို့ သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။

^၂၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဤ သည် ကား သင် တို့ အ ဖို့ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ကို ဤ ပြည် တွင် ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော ငါ့ စ ကား အ မှန် တည် ကြောင်း သင် တို့ သိ ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး အား သူ့ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ ၏ ရန် သူ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး လက် သို့ ငါ အပ် သ ကဲ့ သို့ အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော ဟော ဖ ရာ ကို လည်း သူ ၏ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ ၏ ရန် သူ တို့ လက် သို့ ငါ အပ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

 44

¹ The word that came to Jeremiah concerning all the Jews who lived in the land of Egypt, who lived at Migdol, and at Tahpanhes, and at Memphis, and in the country of Pathros, saying, ² “Yahweh of Armies, the God of Israel, says: ‘You have seen all the evil that I have brought on Jerusalem, and on all the cities of Judah. Behold, today they are a desolation, and no man dwells in them, ³ because of their wickedness which they have committed to provoke me to anger, in that they went to burn incense, to serve other gods that they didn’t know, neither they, nor you, nor your fathers.

⁴ However I sent to you all my servants the prophets, rising up early and sending them, saying, “Oh, don’t do this abominable thing that I hate.” ⁵ But they didn’t listen and didn’t incline their ear. They didn’t turn from their wickedness, to stop burning incense to other gods. ⁶ Therefore my wrath and my anger was poured out, and was kindled in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem; and they are wasted and desolate, as it is today.’

⁷ “Therefore now Yahweh, the God of Armies, the God of Israel, says: ‘Why do you commit great evil against your own souls, to cut off from yourselves man and woman, infant and nursing child out of the middle of Judah, to leave yourselves no one remaining, ⁸ in that you provoke me to anger with the works of your hands, burning incense to other gods in the land of Egypt where you have gone to live, that you may be cut off, and that you may be a curse and a reproach among all the nations of the earth?

⁹ Have you forgotten the wickedness of your fathers, the wickedness of the kings of Judah, the wickedness of their wives, your own wickedness, and the wickedness of your wives which they committed in the land of Judah and in the streets of Jerusalem? ¹⁰ They are not humbled even to this day, neither have they feared, nor walked in my law, nor in my statutes, that I set before you and before your fathers.’

¹¹ “Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says: ‘Behold, I will set my face against you for evil, even to cut off all Judah. ¹² I will take the remnant of Judah that have set their faces to go into the land of Egypt to live there, and they will all be consumed. They will fall in the land of Egypt. They will be consumed by the sword and by the famine. They will die, from the least even to the greatest, by the sword and by the famine. They will be an object of horror, an astonishment, a curse, and a reproach. ¹³ For I will punish those who dwell in the land of Egypt, as I have punished Jerusalem, by the sword, by the famine, and by the pestilence; ¹⁴ so that none of the remnant of Judah, who have gone into the land of Egypt to live there, will escape or be left to return into the land of Judah, to which they have a desire to return to dwell there; for no one will return except those who will escape.’ ”

¹⁵ Then all the men who knew that their wives burned incense to other gods, and all the women who stood by, a great assembly, even all the people who lived in the land of Egypt, in Pathros, answered Jeremiah, saying, ¹⁶ “As for the word that you have spoken to us in Yahweh’s name, we will not listen to you. ¹⁷ But we will certainly perform every word that has gone out of our mouth, to burn incense to the queen of the sky and to pour out drink offerings to her, as we have done, we and our fathers, our kings and our princes, in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem; for then we had plenty of food, and were well, and saw no evil. ¹⁸ But since we stopped burning incense to the queen of the sky, and pouring out drink offerings to her, we have lacked all things, and have been consumed by the sword and by the famine.” ¹⁹ The women said, “When we burned incense to the queen of the sky and poured out drink offerings to her, did we make her cakes to worship her, and pour out drink offerings to her, without our husbands?”

²⁰ Then Jeremiah said to all the people—to the men and to the women, even to all the people who had given him an answer, saying, ²¹ “The incense that you burned in the cities of Judah, and in the streets of Jerusalem, you and your fathers, your kings and your princes, and the people of the land, didn’t Yahweh remember them, and didn’t it come into his mind? ²² Thus Yahweh could no longer bear it, because of the evil of your doings and because of the abominations which you have committed. Therefore your land has become a desolation, an astonishment, and a curse, without inhabitant, as it is today. ²³ Because you have burned incense and because you have sinned against Yahweh, and have not obeyed Yahweh’s voice, nor walked in his law, nor in his statutes, nor in his testimonies; therefore this evil has happened to you, as it is today.”

²⁴ Moreover Jeremiah said to all the people, including all the women, “Hear Yahweh’s word, all Judah who are in the land of Egypt! ²⁵ Yahweh of Armies, the God of Israel, says, ‘You and your wives have both spoken with your mouths, and with your hands have fulfilled it, saying, “We will surely perform our vows that we have vowed, to burn incense to the queen of the sky, and to pour out drink offerings to her.” “ ‘Establish then your vows, and perform your vows.’

²⁶ “Therefore hear Yahweh’s word, all Judah who dwell in the land of Egypt: ‘Behold, I have sworn by my great name,’ says Yahweh, ‘that my name will no more be named in the mouth of any man of Judah in all the land of Egypt, saying, “As the Lord Yahweh lives.” ²⁷ Behold, I watch over them for evil, and not for good; and all the men of Judah who are in the land of Egypt will be consumed by the sword and by the famine, until they are all gone. ²⁸ Those who escape the sword will return out of the land of Egypt into the land of Judah few in number. All the remnant of Judah, who have gone into the land of Egypt to live there, will know whose word will stand, mine or theirs.

²⁹ “ ‘This will be the sign to you,’ says Yahweh, ‘that I will punish you in this place, that you may know that my words will surely stand against you for evil.’ ³⁰ Yahweh says, ‘Behold, I will give Pharaoh Hophra king of Egypt into the hand of his enemies and into the hand of those who seek his life, just as I gave Zedekiah king of Judah into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon, who was his enemy and sought his life.’ ”

၄၄

^၁ အီ ဂျစ် ပြည်၊ မိ ဂ ဒေါ လ မြို့၊ တာ ပ နက် မြို့၊ မင် ဖစ် မြို့၊ ပါ သ ရု မြို့ တို့ ၌ နေ ထိုင် သော ဂျူး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ စ ၍ ယု ဒ မြို့ ရွာ အား လုံး အ ပေါ် ငါ ကျ ရောက် စေ သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ လုံး စုံ ကို သင် တို့ တွေ့ မြင် ခဲ့ ကြ ပြီ။ ယ ခု ထို မြို့ ရွာ တို့ သည် ပြို ပျက် ရာ ဖြစ် ၍ နေ ထိုင် သူ ပင် မ ရှိ တော့ ပေ။ ^၃ အ ကြောင်း မူ ကား ထို မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် သူ တို့ ကိုယ် တိုင် မ သိ၊ သင် တို့ လည်း မ သိ၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး လည်း မ သိ သော အ ခြား ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ကြ ၏၊ ဝတ် ပြု ကြ ၏။ ထို သို့ သော မ ကောင်း မှု ကို ပြု ခြင်း ဖြင့် ငါ့ အ မျက် ကို နှိုး ဆော် ကြ ၏။

^၄ ငါ့ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် အ ပေါင်း တို့ ကို သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ အ ကြိမ် ကြိမ် စေ လွှတ် ၍ ငါ မုန်း သော ဤ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု ကို မ ပြု ကြ နှင့် ဟု ဆင့် ဆို စေ ခဲ့ ၏။ ^၅ သို့ သော် သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ၊ ဂ ရု မ စိုက် ကြ။ သူ တို့ ပြု သော မ ကောင်း မှု အ တွက် နောင် တ မ ရ ဘဲ အ ခြား သော ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက် နေ ကြ ၏။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ငါ့ အ မျက် ဒေါ သ မီး ကို ငါ သွန် ချ သ ဖြင့် ယု ဒ မြို့ ရွာ များ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း တို့ ကို လောင် ကျွမ်း လေ ပြီ။ ယ ခု ကဲ့ သို့ ပြို ပျက် ရာ အ ရပ်၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် လေ ပြီ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အ ဘယ် ကြောင့် ဤ ဘေး အန္တ ရာယ် ကြီး ကို သင် တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် စေ ရ သ နည်း။ ယု ဒ ပြည် တွင် ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ က လေး၊ နို့ စို့ သူ ငယ် တစ် ယောက် မျှ မ ကြွင်း မ ကျန် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ခံ ရ လေ ပြီ။ ^၈ သင် တို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် ရာ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ သင် တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြစ် သည့် အ ခြား ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ခြင်း ဖြင့် အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ အ မျက် ကို နှိုး ဆော် ကြ သ နည်း။ ယ ခု မှာ မူ သင် တို့ သည် ပျက် စီး ၍ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တ ကာ တို့ တွင် ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် စ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ စ ရာ ဖြစ် ရ လေ ပြီ။

^၉ ယု ဒ ပြည်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း များ ပေါ် တွင် သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ၊ ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် များ၊ မိ ဖု ရား များ၊ သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ ဇ နီး များ ပြု ခဲ့ ကြ သော မ ကောင်း မှု များ ကို သင် တို့ မေ့ လျော့ ကြ ပြီ လော။ ^၁၀ ယ နေ့ တိုင် အောင် သူ တို့ သည် နှိမ့် ချ သော စိတ်၊ ကြောက် ရွံ့ သော စိတ် မ ရှိ ကြ။ သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ငါ ချ မှတ် ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား နှင့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ ကို သူ တို့ မ လိုက် လျှောက် ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ သင် တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည်။ ယု ဒ ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို ဖျက် ဆီး မည် ဟု ငါ ဆုံး ဖြတ် ချက် ချ လေ ပြီ။ ^၁၂ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် ရန် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် သော ယု ဒ လူ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို ငါ ဖယ် ရှား ပစ် မည်။ သူ တို့ အား လုံး အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ပင် လဲ ကျ သေ ဆုံး ကြ ရ မည်။ ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြင့် သေ ကြ ရ မည်။ အ ကြီး ဆုံး မှ စ ၍ အ ငယ် ဆုံး တိုင် အောင် ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြင့် သေ ကြ ရ မည်။ ကျိန် ဆဲ စ ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ရွံ ရှာ စ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ ဖြစ် ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၃ ငါ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် ဒဏ် ခတ် သ ကဲ့ သို့ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ တို့ ကို လည်း ဒဏ် ခတ် မည်။ ^၁၄ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် သော ယု ဒ အ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ တွင် လွတ် မြောက် သော သူ၊ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တစ် ယောက် မျှ ရှိ မည် မ ဟုတ်။ ယု ဒ ပြည် သို့ ပြန် လာ နေ ထိုင် လို သော် လည်း ပြန် လာ ခွင့် ရ မည် မ ဟုတ်။ လွတ် ‌မြောက် သော သူ သာ ပြန် လာ ရ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၅ လူ အုပ် ကြီး ဖြစ် သော မိ မိ တို့ မ ယား က အ ခြား ဘု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ကြောင်း ကို သိ သော ယောက်ျား များ နှင့် သူ တို့ အ နီး တွင် ရပ် နေ သော မိန်း မ များ အား လုံး၊ အီ ဂျစ် ပြည် ပါ သ ရု မြို့ သား အား လုံး က ယေ ရ မိ အား၊ ^၁၆ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ငါ တို့ အား သင် ဆင့် ဆို သော စ ကား ကို ငါ တို့ နား မ ထောင်။ ^၁၇ ငါ တို့ ပြော ထား သည့် အ တိုင်း ငါ တို့ ဆက် ဆက် ပြု မည်။ ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ၊ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ က ယု ဒ မြို့ ရွာ များ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း များ တွင် ပြု ခဲ့ ကြ သည့် အ တိုင်း ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် မည်။ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း မည်။ ထို စဉ် က ငါ တို့ ဝ လင် စွာ စား ရ ၏။ ကောင်း စား ခဲ့ ၏။ ဘေး အန္တ ရာယ် နှင့် မ ကြုံ ရ။ ^၁၈ ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား များ အား နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ မ ပူ ဇော်၊ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို မ သွန်း လောင်း ဘဲ ရပ် တန့် လိုက် သည့် အ ချိန် မှ စ ၍ အ ရာ ရာ ၌ ချို့ တဲ့ ပြီ။ ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြင့် ပျက် စီး ရ ကြ ပြီ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၉ မိန်း မ တို့ က လည်း “ငါ တို့ သည် ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သော အ ခါ၊ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း သော အ ခါ ငါ တို့ ၏ ခင် ပွန်း သည် မ ပါ ဘဲ မိ ဖု ရား ပုံ တူ မုန့် များ ကို လုပ် ခဲ့ သ လော။ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း ခဲ့ သ လော” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ယေ ရ မိ က လည်း သူ့ အား တုံ့ ပြန် ပြော ဆို လာ သော ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ လူ အ ပေါင်း တို့ အား၊ ^၂၁ “သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ၊ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည် ယု ဒ ပြည်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လမ်း များ ပေါ် တွင် နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ခဲ့ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မ အောက် မေ့ ဘဲ နေ တော် မူ မည် လော။ မ မှတ် ဘဲ နေ တော် မူ မည် လော။ ^၂၂ သင် တို့ ၏ ဆိုး ညစ် သော လုပ် ရပ်၊ သင် တို့ ပြု သော စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဆက် ၍ သည်း မ ခံ နိုင် တော့ ပေ။ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ ပြည် သည် ယ ခု ကဲ့ သို့ ပြို ပျက် ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ စ ရာ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ^၂၃ သင် တို့ သည် နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ခြင်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား မ ထောင် ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် ချက်၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက်၊ သွန် သင် ချက် အ တိုင်း မ လိုက် လျှောက် ကြ။ ထို့ ကြောင့် ယ ခု ကဲ့ သို့ ဘေး အန္တ ရာယ် သည် သင် တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၂၄ တစ် ဖန် ယေ ရ မိ က မိန်း မ အ ပါ အ ဝင် လူ အ ပေါင်း တို့ အား “အီ ဂျစ် ပြည် ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၂၅ သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ၏ မ ယား တို့ က ‘ကောင်း ကင် မိ ဖု ရား အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် မည်၊ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း မည် ဟူ သော ငါ တို့ က တိ သစ္စာ အ တိုင်း ငါ တို့ ဆက် ဆက် ပြု မည်’ ဟု သင် တို့ နှုတ် ဖြင့် ဆို လျက် လက် ဖြင့် ပြီး မြောက် စေ တတ် ကြ သည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ က တိ သစ္စာ ကို ဆက် ဆက် တည် စေ ကြ၊ သင် တို့ ၏ က တိ သစ္စာ ကို ဆက် ဆက် ပြု ကြ ဟု အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၂၆ ထို့ ကြောင့် အီ ဂျစ် ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ အီ ဂျစ် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ၏ နှုတ် မှ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည် ဟူ ၍ ငါ ၏ နာ မ ကို တိုင် တည် ရ တော့ မည် မ ဟုတ်’ ဟု ငါ ၏ ကြီး မြတ် သော နာ မ ကို တိုင် တည် ၍ မိန့် ဆို ပြီ။ ^၂၇ ကြည့် ရှု လော့။ သူ တို့ ကို အ ကောင်း မ ဟုတ်၊ အ ဆိုး ပြု ရန် ငါ ကြည့် နေ ၏။ အီ ဂျစ် ပြည် ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး တို့ ဖြင့် ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၂၈ ဓား ဘေး မှ လွတ် မြောက် သော သူ အ နည်း ငယ် တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယု ဒ ပြည် သို့ ပြန် လာ ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ သူ တို့ စ ကား တည် သ လော၊ ငါ့ စ ကား တည် သ လော။ မည် သူ့ စ ကား တည် သည် ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ရောက် နေ ထိုင် သော ယု ဒ လူ အ ကြွင်း အ ကျန် ရှိ သ မျှ တို့ သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။

^၂၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဤ သည် ကား သင် တို့ အ ဖို့ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ကို ဤ ပြည် တွင် ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော ငါ့ စ ကား အ မှန် တည် ကြောင်း သင် တို့ သိ ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး အား သူ့ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ ၏ ရန် သူ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး လက် သို့ ငါ အပ် သ ကဲ့ သို့ အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော ဟော ဖ ရာ ကို လည်း သူ ၏ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ ၏ ရန် သူ တို့ လက် သို့ ငါ အပ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

 44

¹ The word that came to Jeremiah concerning all the Jews who lived in the land of Egypt, who lived at Migdol, and at Tahpanhes, and at Memphis, and in the country of Pathros, saying, ² “Yahweh of Armies, the God of Israel, says: ‘You have seen all the evil that I have brought on Jerusalem, and on all the cities of Judah. Behold, today they are a desolation, and no man dwells in them, ³ because of their wickedness which they have committed to provoke me to anger, in that they went to burn incense, to serve other gods that they didn’t know, neither they, nor you, nor your fathers.

⁴ However I sent to you all my servants the prophets, rising up early and sending them, saying, “Oh, don’t do this abominable thing that I hate.” ⁵ But they didn’t listen and didn’t incline their ear. They didn’t turn from their wickedness, to stop burning incense to other gods. ⁶ Therefore my wrath and my anger was poured out, and was kindled in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem; and they are wasted and desolate, as it is today.’

⁷ “Therefore now Yahweh, the God of Armies, the God of Israel, says: ‘Why do you commit great evil against your own souls, to cut off from yourselves man and woman, infant and nursing child out of the middle of Judah, to leave yourselves no one remaining, ⁸ in that you provoke me to anger with the works of your hands, burning incense to other gods in the land of Egypt where you have gone to live, that you may be cut off, and that you may be a curse and a reproach among all the nations of the earth?

⁹ Have you forgotten the wickedness of your fathers, the wickedness of the kings of Judah, the wickedness of their wives, your own wickedness, and the wickedness of your wives which they committed in the land of Judah and in the streets of Jerusalem? ¹⁰ They are not humbled even to this day, neither have they feared, nor walked in my law, nor in my statutes, that I set before you and before your fathers.’

¹¹ “Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says: ‘Behold, I will set my face against you for evil, even to cut off all Judah. ¹² I will take the remnant of Judah that have set their faces to go into the land of Egypt to live there, and they will all be consumed. They will fall in the land of Egypt. They will be consumed by the sword and by the famine. They will die, from the least even to the greatest, by the sword and by the famine. They will be an object of horror, an astonishment, a curse, and a reproach. ¹³ For I will punish those who dwell in the land of Egypt, as I have punished Jerusalem, by the sword, by the famine, and by the pestilence; ¹⁴ so that none of the remnant of Judah, who have gone into the land of Egypt to live there, will escape or be left to return into the land of Judah, to which they have a desire to return to dwell there; for no one will return except those who will escape.’ ”

¹⁵ Then all the men who knew that their wives burned incense to other gods, and all the women who stood by, a great assembly, even all the people who lived in the land of Egypt, in Pathros, answered Jeremiah, saying, ¹⁶ “As for the word that you have spoken to us in Yahweh’s name, we will not listen to you. ¹⁷ But we will certainly perform every word that has gone out of our mouth, to burn incense to the queen of the sky and to pour out drink offerings to her, as we have done, we and our fathers, our kings and our princes, in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem; for then we had plenty of food, and were well, and saw no evil. ¹⁸ But since we stopped burning incense to the queen of the sky, and pouring out drink offerings to her, we have lacked all things, and have been consumed by the sword and by the famine.” ¹⁹ The women said, “When we burned incense to the queen of the sky and poured out drink offerings to her, did we make her cakes to worship her, and pour out drink offerings to her, without our husbands?”

²⁰ Then Jeremiah said to all the people—to the men and to the women, even to all the people who had given him an answer, saying, ²¹ “The incense that you burned in the cities of Judah, and in the streets of Jerusalem, you and your fathers, your kings and your princes, and the people of the land, didn’t Yahweh remember them, and didn’t it come into his mind? ²² Thus Yahweh could no longer bear it, because of the evil of your doings and because of the abominations which you have committed. Therefore your land has become a desolation, an astonishment, and a curse, without inhabitant, as it is today. ²³ Because you have burned incense and because you have sinned against Yahweh, and have not obeyed Yahweh’s voice, nor walked in his law, nor in his statutes, nor in his testimonies; therefore this evil has happened to you, as it is today.”

²⁴ Moreover Jeremiah said to all the people, including all the women, “Hear Yahweh’s word, all Judah who are in the land of Egypt! ²⁵ Yahweh of Armies, the God of Israel, says, ‘You and your wives have both spoken with your mouths, and with your hands have fulfilled it, saying, “We will surely perform our vows that we have vowed, to burn incense to the queen of the sky, and to pour out drink offerings to her.” “ ‘Establish then your vows, and perform your vows.’

²⁶ “Therefore hear Yahweh’s word, all Judah who dwell in the land of Egypt: ‘Behold, I have sworn by my great name,’ says Yahweh, ‘that my name will no more be named in the mouth of any man of Judah in all the land of Egypt, saying, “As the Lord Yahweh lives.” ²⁷ Behold, I watch over them for evil, and not for good; and all the men of Judah who are in the land of Egypt will be consumed by the sword and by the famine, until they are all gone. ²⁸ Those who escape the sword will return out of the land of Egypt into the land of Judah few in number. All the remnant of Judah, who have gone into the land of Egypt to live there, will know whose word will stand, mine or theirs.

²⁹ “ ‘This will be the sign to you,’ says Yahweh, ‘that I will punish you in this place, that you may know that my words will surely stand against you for evil.’ ³⁰ Yahweh says, ‘Behold, I will give Pharaoh Hophra king of Egypt into the hand of his enemies and into the hand of those who seek his life, just as I gave Zedekiah king of Judah into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon, who was his enemy and sought his life.’ ”