၃၄

^၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ စစ် သည် အား လုံး၊ သူ ၏ လက် အောက် ခံ တိုင်း နိုင် ငံ များ၊ လူ မျိုး များ အား လုံး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရွာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို တိုက် ခိုက် လာ စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် သည် ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ ထံ သို့ သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဤ မြို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် လက် သို့ အပ် မည်။ သူ သည် ဤ မြို့ ကို မီး ရှို့ လိမ့် မည်။ ^၃ သင် သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ လက် မှ လွတ် မြောက် မည် မ ဟုတ်။ ဖမ်း ဆီး ခြင်း အ မှန် ခံ ရ မည်။ ထို ဘု ရင် လက် အောက် သို့ ရောက် ရ လိမ့် မည်။ သူ နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ကြည့် ပြီး စ ကား ပြော ရ လိမ့် မည်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ လိုက် ပါ သွား ရ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည် ဟု ပြော ကြား လော့။

^၄ အို ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် သည် ဓား ဖြင့် သေ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၅ သင် သည် ငြိမ်း ချမ်း စွာ သေ ရ လိမ့် မည်။ ရှေး ယ ခင် သင့် ဘိုး ဘေး ဘု ရင် တို့ ကို ပြု ပေး သ ကဲ့ သို့ နံ့ သာ ပေါင်း ကို ရှို့ လျက် အ လို သ ခင် ဟု ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ လိမ့် မည်။ ငါ ကိုယ် တော် တိုင် သင့် အ ဖို့ မိန့် ဆို ထား ခဲ့ ပြီ’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၆ ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ က လည်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး အား ဤ စ ကား အ လုံး စုံ ကို ဆင့် ဆို လေ ၏။ ^၇ ထို အ ချိန် ကား ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နှင့် သူ ၏ စစ် သည် များ က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ယု ဒ ပြည် ၌ ကျန် ရှိ သော မြို့ များ ဖြစ် သည့် လာ ခိ ရှ မြို့၊ အ ဇေ ကာ မြို့ တို့ ကို တိုက် ခိုက် နေ သော အ ချိန် ဖြစ် ၏။ ဤ ကျန် ရှိ သော မြို့ တို့ သည် ယု ဒ ခံ တပ် မြို့ များ ဖြစ် ၏။

^၈ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ပြီး ကျွန် ဘ ဝ မှ လွတ် မြောက် ပြီ ဟု ကြေ ညာ ပြီး နောက် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ ရောက် လာ ပြန် ၏။ ^၉ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ ဖြစ် သည့် ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား၊ ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သ မီး တို့ ကို အ သီး သီး လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည်။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ တွင် မည် သူ မျှ ကိုယ့် အ ချင်း ချင်း ကျွန် မ ပြု ရ။ ^၁၀ ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ရာ တွင် ပါ ဝင် သော အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ က ကိုယ့် ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည်။ ဘယ် သော အ ခါ မှ ကျွန် ပြန် မ ပြု ရ ဟူ သော ပ ဋိ ညာဉ် ပါ အ ချက် ကို သ ဘော တူ နာ ခံ ၍ ကျွန် တို့ ကို လွှတ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် မှ သူ တို့ စိတ် ပြောင်း ၍ လွတ် မြောက် သွား သော ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို ပြန် ခေါ် ပြီး ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ အ ဖြစ် ကျွန် ပြန် ပြု စေ ကြ ၏။

^၁၂ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၍၊ ^၁၃ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ သည် သင့် ဘိုး ဘေး တို့ ကျွန် ခံ ရာ အီ ဂျစ် ပြည် မှ သူ တို့ ကို ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ စဉ် က သူ တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ၍၊ ^၁၄ သင့် ထံ ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် ကျွန် အ ဖြစ် ရောင်း လိုက် သော ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ကို သတ္တ မ နှစ် အ ဆုံး တွင် လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည်။ သင့် ထံ ခြောက် နှစ် အ စေ ခံ ပြီး လျှင် သူ့ ကို လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည် ဟု ဆို သော် လည်း သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ၊ ဂ ရု မ စိုက် ကြ။ ^၁၅ ယ ခု တွင် သင် တို့ သည် နောင် တ ရ ၍ ငါ့ မျက် မှောက် ၌ မှန် သော အ ရာ ကို ပြု ကြ ၏။ အိမ် နီး ချင်း အ ချင်း ချင်း အား လွတ် မြောက် ခွင့် ရ ပြီ ဟု ကြေ ညာ ကြ ၏။ ငါ့ နာ မ ဖြင့် ခေါ် ဝေါ် သ မုတ် သော ငါ့ အိမ် တော်၊ ငါ့ မျက် မှောက် တွင် ငါ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ကြ ၏။ ^၁၆ ထို့ နောက် မှ သင် တို့ စိတ် ပြောင်း ၍ ငါ့ နာ မ ကို ရှုတ် ချ ကြ ၏။ သင် တို့ အား လုံး သည် ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို သူ တို့ သ ဘော အ တိုင်း လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ပြီး မှ သူ တို့ ကို ပြန် ခေါ် ၍ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ အ ဖြစ် ကျွန် ပြန် ပြု စေ ကြ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ သည် ကိုယ့် ညီ အစ် ကို ချင်း၊ ကိုယ့် အိမ် နီး ချင်း အ တွက် လွတ် မြောက် ခွင့် ကြေ ညာ ရာ ၌ ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် သင် တို့ အ တွက် လွတ် မြောက် ခွင့် ကို ငါ ကြေ ညာ မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အား လုံး က သင် တို့ ကို ကြောက် လန့် စ ရာ အ ဖြစ် မြင် ကြ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ နွား သ ငယ် ကို ထက် ဝက် ခြမ်း ပြီး အ လယ် ၌ ဖြတ် လျှောက် ၍ ငါ့ ရှေ့ ၌ ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ခဲ့ ပြီး မှ ထို ပ ဋိ ညာဉ် ပါ အ ချက် ကို မ ပြု ကျင့်၊ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ချိုး ဖောက် သော သူ ဖြစ် သော၊ ^၁၉ နွား သ ငယ် ထက် ခြမ်း အ လယ် ၌ လျှောက် သွား သော ယု ဒ လူ မျိုး အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် တ ကွ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ နန်း တွင်း အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အား လုံး တို့ ကို၊ ^၂၀ သူ တို့ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ လက် သို့ ငါ အပ် မည်။ အ လောင်း ကောင် တို့ သည် ကောင်း ကင် ငှက်၊ မြေ တိ ရစ္ဆာန် တို့ အ တွက် အ စာ ဖြစ် လိမ့် မည်။

^၂၁ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ မှူး မတ် များ အား သူ တို့ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ တို့ ၏ ရန် သူ ဖြစ် သည့် ဆုတ် ခွာ သွား သော ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ စစ် သည် တို့ လက် သို့ ငါ အပ် လိုက် မည်။ ^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အ ကယ် စင် စစ် ငါ သည် ရန် သူ တို့ ကို အ မိန့် ပေး ၍ ဤ မြို့ သို့ ပြန် လာ စေ မည်။ သူ တို့ သည် ဤ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် ၍ မီး ရှို့ ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် ယု ဒ မြို့ ရွာ တို့ ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

34

¹ The word which came to Jeremiah from Yahweh, when Nebuchadnezzar king of Babylon, with all his army, all the kingdoms of the earth that were under his dominion, and all the peoples, were fighting against Jerusalem and against all its cities, saying: ² “Yahweh, the God of Israel, says, ‘Go, and speak to Zedekiah king of Judah, and tell him, Yahweh says, “Behold, I will give this city into the hand of the king of Babylon and he will burn it with fire. ³ You won’t escape out of his hand, but will surely be taken and delivered into his hand. Your eyes will see the eyes of the king of Babylon, and he will speak with you mouth to mouth. You will go to Babylon.” ’

⁴ “Yet hear Yahweh’s word, O Zedekiah king of Judah. Yahweh says concerning you, ‘You won’t die by the sword. ⁵ You will die in peace; and with the burnings of your fathers, the former kings who were before you, so they will make a burning for you. They will lament you, saying, “Ah Lord!” for I have spoken the word,’ says Yahweh.”

⁶ Then Jeremiah the prophet spoke all these words to Zedekiah king of Judah in Jerusalem, ⁷ when the king of Babylon’s army was fighting against Jerusalem and against all the cities of Judah that were left, against Lachish and against Azekah; for these alone remained of the cities of Judah as fortified cities.

⁸ The word came to Jeremiah from Yahweh, after King Zedekiah had made a covenant with all the people who were at Jerusalem, to proclaim liberty to them, ⁹ that every man should let his male servant, and every man his female servant, who is a Hebrew or a Hebrewess, go free, that no one should make bondservants of them, of a Jew his brother. ¹⁰ All the princes and all the people obeyed who had entered into the covenant, that everyone should let his male servant and everyone his female servant go free, that no one should make bondservants of them any more. They obeyed and let them go, ¹¹ but afterwards they turned, and caused the servants and the handmaids whom they had let go free to return, and brought them into subjection for servants and for handmaids.

¹² Therefore Yahweh’s word came to Jeremiah from Yahweh, saying, ¹³ “Yahweh, the God of Israel, says: ‘I made a covenant with your fathers in the day that I brought them out of the land of Egypt, out of the house of bondage, saying: ¹⁴ At the end of seven years, every man of you shall release his brother who is a Hebrew, who has been sold to you, and has served you six years. You shall let him go free from you. But your fathers didn’t listen to me, and didn’t incline their ear. ¹⁵ You had now turned, and had done that which is right in my eyes, in every man proclaiming liberty to his neighbor. You had made a covenant before me in the house which is called by my name; ¹⁶ but you turned and profaned my name, and every man caused his servant and every man his handmaid, whom you had let go free at their pleasure, to return. You brought them into subjection, to be to you for servants and for handmaids.’ ”

¹⁷ Therefore Yahweh says: “You have not listened to me, to proclaim liberty, every man to his brother, and every man to his neighbor. Behold, I proclaim to you a liberty,” says Yahweh, “to the sword, to the pestilence, and to the famine. I will make you be tossed back and forth among all the kingdoms of the earth.

¹⁸ I will give the men who have transgressed my covenant, who have not performed the words of the covenant which they made before me when they cut the calf in two and passed between its parts: ¹⁹ the princes of Judah, the princes of Jerusalem, the eunuchs, the priests, and all the people of the land, who passed between the parts of the calf. ²⁰ I will even give them into the hand of their enemies and into the hand of those who seek their life. Their dead bodies will be food for the birds of the sky and for the animals of the earth.

²¹ “I will give Zedekiah king of Judah and his princes into the hands of their enemies, into the hands of those who seek their life and into the hands of the king of Babylon’s army, who has gone away from you. ²² Behold, I will command,” says Yahweh, “and cause them to return to this city. They will fight against it, take it, and burn it with fire. I will make the cities of Judah a desolation, without inhabitant.”

၃၄

^၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ စစ် သည် အား လုံး၊ သူ ၏ လက် အောက် ခံ တိုင်း နိုင် ငံ များ၊ လူ မျိုး များ အား လုံး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရွာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို တိုက် ခိုက် လာ စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် သည် ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ ထံ သို့ သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဤ မြို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် လက် သို့ အပ် မည်။ သူ သည် ဤ မြို့ ကို မီး ရှို့ လိမ့် မည်။ ^၃ သင် သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ လက် မှ လွတ် မြောက် မည် မ ဟုတ်။ ဖမ်း ဆီး ခြင်း အ မှန် ခံ ရ မည်။ ထို ဘု ရင် လက် အောက် သို့ ရောက် ရ လိမ့် မည်။ သူ နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ကြည့် ပြီး စ ကား ပြော ရ လိမ့် မည်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ လိုက် ပါ သွား ရ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည် ဟု ပြော ကြား လော့။

^၄ အို ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် သည် ဓား ဖြင့် သေ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၅ သင် သည် ငြိမ်း ချမ်း စွာ သေ ရ လိမ့် မည်။ ရှေး ယ ခင် သင့် ဘိုး ဘေး ဘု ရင် တို့ ကို ပြု ပေး သ ကဲ့ သို့ နံ့ သာ ပေါင်း ကို ရှို့ လျက် အ လို သ ခင် ဟု ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ လိမ့် မည်။ ငါ ကိုယ် တော် တိုင် သင့် အ ဖို့ မိန့် ဆို ထား ခဲ့ ပြီ’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၆ ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ က လည်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး အား ဤ စ ကား အ လုံး စုံ ကို ဆင့် ဆို လေ ၏။ ^၇ ထို အ ချိန် ကား ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နှင့် သူ ၏ စစ် သည် များ က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ယု ဒ ပြည် ၌ ကျန် ရှိ သော မြို့ များ ဖြစ် သည့် လာ ခိ ရှ မြို့၊ အ ဇေ ကာ မြို့ တို့ ကို တိုက် ခိုက် နေ သော အ ချိန် ဖြစ် ၏။ ဤ ကျန် ရှိ သော မြို့ တို့ သည် ယု ဒ ခံ တပ် မြို့ များ ဖြစ် ၏။

^၈ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ပြီး ကျွန် ဘ ဝ မှ လွတ် မြောက် ပြီ ဟု ကြေ ညာ ပြီး နောက် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ ရောက် လာ ပြန် ၏။ ^၉ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ ဖြစ် သည့် ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား၊ ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သ မီး တို့ ကို အ သီး သီး လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည်။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ တွင် မည် သူ မျှ ကိုယ့် အ ချင်း ချင်း ကျွန် မ ပြု ရ။ ^၁၀ ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ရာ တွင် ပါ ဝင် သော အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ က ကိုယ့် ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည်။ ဘယ် သော အ ခါ မှ ကျွန် ပြန် မ ပြု ရ ဟူ သော ပ ဋိ ညာဉ် ပါ အ ချက် ကို သ ဘော တူ နာ ခံ ၍ ကျွန် တို့ ကို လွှတ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် မှ သူ တို့ စိတ် ပြောင်း ၍ လွတ် မြောက် သွား သော ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို ပြန် ခေါ် ပြီး ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ အ ဖြစ် ကျွန် ပြန် ပြု စေ ကြ ၏။

^၁၂ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၍၊ ^၁၃ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ သည် သင့် ဘိုး ဘေး တို့ ကျွန် ခံ ရာ အီ ဂျစ် ပြည် မှ သူ တို့ ကို ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ စဉ် က သူ တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ၍၊ ^၁၄ သင့် ထံ ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် ကျွန် အ ဖြစ် ရောင်း လိုက် သော ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ကို သတ္တ မ နှစ် အ ဆုံး တွင် လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည်။ သင့် ထံ ခြောက် နှစ် အ စေ ခံ ပြီး လျှင် သူ့ ကို လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ရ မည် ဟု ဆို သော် လည်း သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ၊ ဂ ရု မ စိုက် ကြ။ ^၁၅ ယ ခု တွင် သင် တို့ သည် နောင် တ ရ ၍ ငါ့ မျက် မှောက် ၌ မှန် သော အ ရာ ကို ပြု ကြ ၏။ အိမ် နီး ချင်း အ ချင်း ချင်း အား လွတ် မြောက် ခွင့် ရ ပြီ ဟု ကြေ ညာ ကြ ၏။ ငါ့ နာ မ ဖြင့် ခေါ် ဝေါ် သ မုတ် သော ငါ့ အိမ် တော်၊ ငါ့ မျက် မှောက် တွင် ငါ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ကြ ၏။ ^၁၆ ထို့ နောက် မှ သင် တို့ စိတ် ပြောင်း ၍ ငါ့ နာ မ ကို ရှုတ် ချ ကြ ၏။ သင် တို့ အား လုံး သည် ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို သူ တို့ သ ဘော အ တိုင်း လွတ် မြောက် ခွင့် ပေး ပြီး မှ သူ တို့ ကို ပြန် ခေါ် ၍ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ အ ဖြစ် ကျွန် ပြန် ပြု စေ ကြ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ သည် ကိုယ့် ညီ အစ် ကို ချင်း၊ ကိုယ့် အိမ် နီး ချင်း အ တွက် လွတ် မြောက် ခွင့် ကြေ ညာ ရာ ၌ ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ကြည့် ရှု လော့။ ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် သင် တို့ အ တွက် လွတ် မြောက် ခွင့် ကို ငါ ကြေ ညာ မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အား လုံး က သင် တို့ ကို ကြောက် လန့် စ ရာ အ ဖြစ် မြင် ကြ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ နွား သ ငယ် ကို ထက် ဝက် ခြမ်း ပြီး အ လယ် ၌ ဖြတ် လျှောက် ၍ ငါ့ ရှေ့ ၌ ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ခဲ့ ပြီး မှ ထို ပ ဋိ ညာဉ် ပါ အ ချက် ကို မ ပြု ကျင့်၊ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ချိုး ဖောက် သော သူ ဖြစ် သော၊ ^၁၉ နွား သ ငယ် ထက် ခြမ်း အ လယ် ၌ လျှောက် သွား သော ယု ဒ လူ မျိုး အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် တ ကွ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ နန်း တွင်း အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အား လုံး တို့ ကို၊ ^၂၀ သူ တို့ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ လက် သို့ ငါ အပ် မည်။ အ လောင်း ကောင် တို့ သည် ကောင်း ကင် ငှက်၊ မြေ တိ ရစ္ဆာန် တို့ အ တွက် အ စာ ဖြစ် လိမ့် မည်။

^၂၁ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ မှူး မတ် များ အား သူ တို့ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော သူ တို့ ၏ ရန် သူ ဖြစ် သည့် ဆုတ် ခွာ သွား သော ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ စစ် သည် တို့ လက် သို့ ငါ အပ် လိုက် မည်။ ^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အ ကယ် စင် စစ် ငါ သည် ရန် သူ တို့ ကို အ မိန့် ပေး ၍ ဤ မြို့ သို့ ပြန် လာ စေ မည်။ သူ တို့ သည် ဤ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် ၍ မီး ရှို့ ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် ယု ဒ မြို့ ရွာ တို့ ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

34

¹ The word which came to Jeremiah from Yahweh, when Nebuchadnezzar king of Babylon, with all his army, all the kingdoms of the earth that were under his dominion, and all the peoples, were fighting against Jerusalem and against all its cities, saying: ² “Yahweh, the God of Israel, says, ‘Go, and speak to Zedekiah king of Judah, and tell him, Yahweh says, “Behold, I will give this city into the hand of the king of Babylon and he will burn it with fire. ³ You won’t escape out of his hand, but will surely be taken and delivered into his hand. Your eyes will see the eyes of the king of Babylon, and he will speak with you mouth to mouth. You will go to Babylon.” ’

⁴ “Yet hear Yahweh’s word, O Zedekiah king of Judah. Yahweh says concerning you, ‘You won’t die by the sword. ⁵ You will die in peace; and with the burnings of your fathers, the former kings who were before you, so they will make a burning for you. They will lament you, saying, “Ah Lord!” for I have spoken the word,’ says Yahweh.”

⁶ Then Jeremiah the prophet spoke all these words to Zedekiah king of Judah in Jerusalem, ⁷ when the king of Babylon’s army was fighting against Jerusalem and against all the cities of Judah that were left, against Lachish and against Azekah; for these alone remained of the cities of Judah as fortified cities.

⁸ The word came to Jeremiah from Yahweh, after King Zedekiah had made a covenant with all the people who were at Jerusalem, to proclaim liberty to them, ⁹ that every man should let his male servant, and every man his female servant, who is a Hebrew or a Hebrewess, go free, that no one should make bondservants of them, of a Jew his brother. ¹⁰ All the princes and all the people obeyed who had entered into the covenant, that everyone should let his male servant and everyone his female servant go free, that no one should make bondservants of them any more. They obeyed and let them go, ¹¹ but afterwards they turned, and caused the servants and the handmaids whom they had let go free to return, and brought them into subjection for servants and for handmaids.

¹² Therefore Yahweh’s word came to Jeremiah from Yahweh, saying, ¹³ “Yahweh, the God of Israel, says: ‘I made a covenant with your fathers in the day that I brought them out of the land of Egypt, out of the house of bondage, saying: ¹⁴ At the end of seven years, every man of you shall release his brother who is a Hebrew, who has been sold to you, and has served you six years. You shall let him go free from you. But your fathers didn’t listen to me, and didn’t incline their ear. ¹⁵ You had now turned, and had done that which is right in my eyes, in every man proclaiming liberty to his neighbor. You had made a covenant before me in the house which is called by my name; ¹⁶ but you turned and profaned my name, and every man caused his servant and every man his handmaid, whom you had let go free at their pleasure, to return. You brought them into subjection, to be to you for servants and for handmaids.’ ”

¹⁷ Therefore Yahweh says: “You have not listened to me, to proclaim liberty, every man to his brother, and every man to his neighbor. Behold, I proclaim to you a liberty,” says Yahweh, “to the sword, to the pestilence, and to the famine. I will make you be tossed back and forth among all the kingdoms of the earth.

¹⁸ I will give the men who have transgressed my covenant, who have not performed the words of the covenant which they made before me when they cut the calf in two and passed between its parts: ¹⁹ the princes of Judah, the princes of Jerusalem, the eunuchs, the priests, and all the people of the land, who passed between the parts of the calf. ²⁰ I will even give them into the hand of their enemies and into the hand of those who seek their life. Their dead bodies will be food for the birds of the sky and for the animals of the earth.

²¹ “I will give Zedekiah king of Judah and his princes into the hands of their enemies, into the hands of those who seek their life and into the hands of the king of Babylon’s army, who has gone away from you. ²² Behold, I will command,” says Yahweh, “and cause them to return to this city. They will fight against it, take it, and burn it with fire. I will make the cities of Judah a desolation, without inhabitant.”