၁၇

^၁ ယု ဒ အ မျိုး ၏ အ ပြစ် ကို သူ တို့ ၏ နှ လုံး သား ပြင်၊ သူ တို့ ၏ ယဇ် ပလ္လင် ဦး ချို များ ပေါ် တွင် သံ က ညစ် ဖြင့် ရေး ထိုး ထား ၏။ စိန် ချွန် ဖြင့် ရေး ထွင်း ထား ၏။ ^၂ သူ တို့ ၏ သား သ မီး များ ပင် ကုန်း မြင့် များ ပေါ် ရှိ စမ်း လန်း သော သစ် ပင် များ အ နီး ၌ မိ မိ တို့ တည် ထား သော ယဇ် ပလ္လင် များ၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို စွဲ လမ်း ကြ လေ ပြီ။

^၃ အို ကွင်း ပြင် ရှိ ငါ့ တောင်၊ ပြည် တစ် ပြည် လုံး ရှိ အ ပြစ် များ ကြောင့် သင် ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း၊ သင် ၏ ဘဏ္ဍာ အ လုံး စုံ တို့ နှင့် သင် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို လု ယူ ဖျက် ဆီး ရာ အ ဖြစ် ငါ ပေး လိုက် မည်။ ^၄ သင့် အား ငါ ပေး သော အ မွေ ကို သင် လက် လွှတ် ရ မည်။ သင် မ သိ သော ပြည် တွင် သင် ၏ ရန် သူ တို့ အား သင် အ စေ ခံ ရ မည်။ အ စဉ် အ မြဲ တောက် လောင် နေ မည့် ငါ့ အ မျက် မီး ကို သင် မွှေး လေ ပြီ။

^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ ကို ကိုး စား သော သူ၊ လူ ၏ လက် ရုံး အား ကို မှီ ခို သော သူ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ ကျော ခိုင်း သွား သော သူ သည် ကျိန် ခြင်း ခံ ရ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၆ ထို သူ သည် သဲ ကန္တာ ရ ရှိ ချုံ ပုတ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။ ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ ကို ခံ စား ရ မည် မ ဟုတ်။ ခြောက် သွေ့ သော တော ကန္တာ ရ ရှိ မည် သူ မျှ မ နေ ထိုင် သော ဆား မြေ ၌ နေ ရ လိမ့် မည်။

^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ယုံ ကြည် ကိုး စား သော သူ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မိ မိ ကိုး စား ရာ ဖြစ် စေ သော သူ သည် ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ခံ စား ရ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၈ ထို သူ သည် ရေ ရှိ ရာ တွင် စိုက် ထား ၍ မြစ် နား အ ထိ အ မြစ် ဖြာ သော အ ပင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။ နေ အ ပူ ဒဏ် ကို မ ကြောက်၊ မိုး‌ ခေါင် သော နှစ် တွင် လည်း မ စိုး ရိမ်။ အ ရွက် များ စိမ်း လန်း လျက် ရှိ ၏၊ အ သီး လည်း ပြတ် မည် မ ဟုတ်။

^၉ စိတ် နှ လုံး သည် အ ရာ အား လုံး ထက် စဉ်း လဲ ၏။ ကု သ ၍ မ ရ သော ရော ဂါ ဖြစ် ၏။ စိတ် နှ လုံး သ ဘော ကို မည် သူ နား လည် နိုင် သ နည်း။ ^၁၀ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ အ သီး သီး တို့ အား မိ မိ တို့ ပြု မူ ကျင့် ကြံ သည့် အ တိုင်း၊ မိ မိ တို့ လုပ် ဆောင် မှု အ သီး အ ပွင့် အ တိုင်း ပေး ဆပ် ရန် လူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို စစ် ကြော တတ် ၏။ အ တွင်း သ ဘော တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ကျောက် ကပ် တို့’။ ကို စစ် ဆေး တတ် ၏။ ဆာ ၂၈:၄။ ဟေ ရှာ ၄၀:၁၀၊ ၆၂:၁၁။ ဗျာ ၂၂:၁၂။ ^၁၁ ခါ ငှက် သည် မိ မိ မ ဥ သော ဥ ကို ဝပ် သ ကဲ့ သို့ မ တ ရား သော သူ သည် ဓ န ဥစ္စာ သို မှီး တတ် ၏။ သို့ သော် လည်း သူ သည် သက် တမ်း တစ် ဝက် ၌ ပင် မိ မိ ဓ န ဥစ္စာ ကို စွန့် ထား ခဲ့ ရ ၍ အ ဆုံး ၌ မိုက် မဲ သော သူ ဖြစ် သွား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၂ အ စ အ ဦး က ပင် မြင့် မြတ် ၍ ဘုန်း ကြီး သော ပလ္လင် တော် သည် ငါ တို့ ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ဖြစ် ၏။ ^၁၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ မျှော် လင့် ရာ ဖြစ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို စွန့် ပယ် သော သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ကြ ရ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော့် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ငါ့’။ ထံ မှ ထွက် သွား သော သူ တို့ သည် အ သက် စမ်း ရေ ဖြစ် သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် ကြ သော ကြောင့် မြေ ပေါ် ၌ သာ စာ ရင်း ဝင် ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၄ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ ပါ။ သို့ မှ သာ အ ကျွန်ုပ် ကျန်း မာ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ။ သို့ မှ သာ အ ကျွန်ုပ် ကယ် တင် ခြင်း ခံ ရ ပါ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ချီး မွမ်း ရာ ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။

^၁၅ ကြည့် ရှု လော့။ ထို သူ တို့ က ငါ့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ ယ ခု ပင် ရောက် လာ ပါ လေ စေ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၆ အ ကျွန်ုပ် မူ ကား ကိုယ် တော် ၏ နောက် သို့ လိုက် သော သိုး ထိန်း အ ဖြစ် မှ ထွက် မ ပြေး ပါ။ ဆိုး ဝါး သော နေ့ ကို အ ကျွန်ုပ် မ တောင့် တ ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ နှုတ် ထွက် စ ကား သည် ရှေ့ တော် ၌ ရှိ ပါ ၏။ ^၁၇ အ ကျွန်ုပ် ကို ထိတ် လန့် စေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ‌ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ခို လှုံ ရာ ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။ ^၁၈ အ ကျွန်ုပ် ကို လိုက် လံ ညှဉ်း ဆဲ သော သူ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ကြ ပါ စေ သော။ အ ကျွန်ုပ် မူ ကား အ ရှက် မ ကွဲ ရ ပါ စေ နှင့်။ သူ တို့ သည် စိတ် ပျက် ကြ ပါ စေ သော။ အ ကျွန်ုပ် မူ ကား စိတ် မ ပျက် ရ ပါ စေ နှင့်။ သူ တို့ ကို ဆိုး ရွား သော နေ့ ရက် နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ တော် မူ ပါ။ ဖျက် ဆီး ခြင်း‌ ဘေး နှစ် ဆ ဖြင့် သူ တို့ ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ ပါ။

^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား “ယု ဒ ဘု ရင် များ ဝင် ထွက် သွား လာ ရာ ပြည် သူ့ တံ ခါး ဝ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တံ ခါး ဝ အား လုံး ၌ သွား ရပ် ၍၊ ^၂၀ ‘ဤ မြို့ တံ ခါး ဖြင့် ဝင် ထွက် သွား လာ ကြ သော ယု ဒ ဘု ရင် နှင့် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ ကိုယ် သင် တို့ သ တိ ပြု ကြ လော့။ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ဝန် ထုပ် များ မ သယ် ဆောင် ရ။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ၍ မ ယူ ဆောင် လာ ရ။ ^၂၂ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ အိမ် ထဲ မှ ဝန် ထုပ် များ ကို မ သယ် ထုတ် ရ။ မည် သည့် အ လုပ် ကို မျှ မ လုပ် ရ။ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဥ ပုသ် နေ့ ကို သန့် ရှင်း‌ အောင် စောင့် ထိန်း ကြ လော့။ ^၂၃ သို့ သော် သူ တို့ သည် နား မ ထောင် ကြ၊ ဂ ရု မ စိုက် ကြ။ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ ကြ သော ကြောင့် နား မ ထောင် ကြ။ ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို မ ခံ ယူ ကြ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၂၄ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို အ သေ အ ချာ နား ထောင် ၍ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ပြီး ဝန် ထုပ် ကို မ သယ် ဆောင် ဘဲ နေ လျှင်၊ ဥ ပုသ် နေ့ ကို သန့် ရှင်း စေ ၍ မည် သည့် အ လုပ် ကို မျှ မ လုပ် ဘဲ နေ လျှင်၊ ^၂၅ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် စိုး စံ တော် မူ သော ရှင် ဘု ရင် နှင့် မင်း ညီ မင်း သား တို့ သည် ရ ထား စီး လျက်၊ မြင်း စီး လျက် သူ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား များ ပါ လျက် ဤ မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ၍ ဝင် ရ လိမ့် မည်။ ဤ ပြည် ၌ အ စဉ် နေ ထိုင် ရ လိမ့် မည်။ ^၂၆ သူ တို့ သည် ယု ဒ ပြည်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပတ် ပတ် လည် ရှိ မြို့ ရွာ များ၊ ဗင်္ယာ မိန် ပြည်၊ မြေ နိမ့် ဒေ သ၊ တောင် ပေါ် ဒေ သ၊ နေ ဂေ့ အ ရပ် မှ ရောက် လာ ကြ လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ ယဇ် ကောင် များ၊ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ၊ လော် ဗန် နှင့် တ ကွ ကျေး ဇူး တော် ချီး မွမ်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ယူ ဆောင် လာ ကြ လိမ့် မည်။

^၂၇ သင် တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ၍ ဝန် ထုပ် ကို မ သယ် ဆောင် ရ။ ဥ ပုသ် နေ့ ကို သန့် ရှင်း အောင် စောင့် ထိန်း ရ မည် ဟူ သော ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် လျှင် ငါ သည် မြို့ တံ ခါး ကို မီး ရှို့ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ ခံ တပ် များ ကို လောင် ကျွမ်း စေ မည်။ ထို မီး သည် ငြိမ်း လိမ့် မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ’ ဟူ ၍ ဆင့် ဆို လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

17

¹ “The sin of Judah is written with a pen of iron, and with the point of a diamond. It is engraved on the tablet of their heart, and on the horns of your altars. ² Even their children remember their altars and their Asherah poles by the green trees on the high hills.

³ My mountain in the field, I will give your substance and all your treasures for a plunder, and your high places, because of sin, throughout all your borders. ⁴ You, even of yourself, will discontinue from your heritage that I gave you. I will cause you to serve your enemies in the land which you don’t know, for you have kindled a fire in my anger which will burn forever.”

⁵ Yahweh says: “Cursed is the man who trusts in man, relies on strength of flesh, and whose heart departs from Yahweh. ⁶ For he will be like a bush in the desert, and will not see when good comes, but will inhabit the parched places in the wilderness, an uninhabited salt land.

⁷ “Blessed is the man who trusts in Yahweh, and whose confidence is in Yahweh. ⁸ For he will be as a tree planted by the waters, who spreads out its roots by the river, and will not fear when heat comes, but its leaf will be green, and will not be concerned in the year of drought. It won’t cease from yielding fruit.

⁹ The heart is deceitful above all things and it is exceedingly corrupt. Who can know it? ¹⁰ “I, Yahweh, search the mind. I try the heart, even to give every man according to his ways, according to the fruit of his doings.” ¹¹ As the partridge that sits on eggs which she has not laid, so is he who gets riches, and not by right. In the middle of his days, they will leave him. At his end, he will be a fool.

¹² A glorious throne, set on high from the beginning, is the place of our sanctuary. ¹³ Yahweh, the hope of Israel, all who forsake you will be disappointed. Those who depart from me will be written in the earth, because they have forsaken Yahweh, the spring of living waters. ¹⁴ Heal me, O Yahweh, and I will be healed. Save me, and I will be saved; for you are my praise.

¹⁵ Behold, they ask me, “Where is Yahweh’s word? Let it be fulfilled now.” ¹⁶ As for me, I have not hurried from being a shepherd after you. I haven’t desired the woeful day. You know. That which came out of my lips was before your face. ¹⁷ Don’t be a terror to me. You are my refuge in the day of evil. ¹⁸ Let them be disappointed who persecute me, but don’t let me be disappointed. Let them be dismayed, but don’t let me be dismayed. Bring on them the day of evil, and destroy them with double destruction.

¹⁹ Yahweh said this to me: “Go and stand in the gate of the children of the people, through which the kings of Judah come in and by which they go out, and in all the gates of Jerusalem. ²⁰ Tell them, ‘Hear Yahweh’s word, you kings of Judah, all Judah, and all the inhabitants of Jerusalem, that enter in by these gates: ²¹ Yahweh says, “Be careful, and bear no burden on the Sabbath day, nor bring it in by the gates of Jerusalem. ²² Don’t carry a burden out of your houses on the Sabbath day. Don’t do any work, but make the Sabbath day holy, as I commanded your fathers. ²³ But they didn’t listen. They didn’t turn their ear, but made their neck stiff, that they might not hear, and might not receive instruction.

²⁴ It will happen, if you diligently listen to me,” says Yahweh, “to bring in no burden through the gates of this city on the Sabbath day, but to make the Sabbath day holy, to do no work therein; ²⁵ then there will enter in by the gates of this city kings and princes sitting on David’s throne, riding in chariots and on horses, they and their princes, the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem; and this city will remain forever. ²⁶ They will come from the cities of Judah, and from the places around Jerusalem, from the land of Benjamin, from the lowland, from the hill country, and from the South, bringing burnt offerings, sacrifices, meal offerings, and frankincense, and bringing sacrifices of thanksgiving to Yahweh’s house.

²⁷ But if you will not listen to me to make the Sabbath day holy, and not to bear a burden and enter in at the gates of Jerusalem on the Sabbath day, then I will kindle a fire in its gates, and it will devour the palaces of Jerusalem. It will not be quenched.” ’ ”

၁၇

^၁ ယု ဒ အ မျိုး ၏ အ ပြစ် ကို သူ တို့ ၏ နှ လုံး သား ပြင်၊ သူ တို့ ၏ ယဇ် ပလ္လင် ဦး ချို များ ပေါ် တွင် သံ က ညစ် ဖြင့် ရေး ထိုး ထား ၏။ စိန် ချွန် ဖြင့် ရေး ထွင်း ထား ၏။ ^၂ သူ တို့ ၏ သား သ မီး များ ပင် ကုန်း မြင့် များ ပေါ် ရှိ စမ်း လန်း သော သစ် ပင် များ အ နီး ၌ မိ မိ တို့ တည် ထား သော ယဇ် ပလ္လင် များ၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို စွဲ လမ်း ကြ လေ ပြီ။

^၃ အို ကွင်း ပြင် ရှိ ငါ့ တောင်၊ ပြည် တစ် ပြည် လုံး ရှိ အ ပြစ် များ ကြောင့် သင် ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း၊ သင် ၏ ဘဏ္ဍာ အ လုံး စုံ တို့ နှင့် သင် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို လု ယူ ဖျက် ဆီး ရာ အ ဖြစ် ငါ ပေး လိုက် မည်။ ^၄ သင့် အား ငါ ပေး သော အ မွေ ကို သင် လက် လွှတ် ရ မည်။ သင် မ သိ သော ပြည် တွင် သင် ၏ ရန် သူ တို့ အား သင် အ စေ ခံ ရ မည်။ အ စဉ် အ မြဲ တောက် လောင် နေ မည့် ငါ့ အ မျက် မီး ကို သင် မွှေး လေ ပြီ။

^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ ကို ကိုး စား သော သူ၊ လူ ၏ လက် ရုံး အား ကို မှီ ခို သော သူ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ ကျော ခိုင်း သွား သော သူ သည် ကျိန် ခြင်း ခံ ရ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၆ ထို သူ သည် သဲ ကန္တာ ရ ရှိ ချုံ ပုတ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။ ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ ကို ခံ စား ရ မည် မ ဟုတ်။ ခြောက် သွေ့ သော တော ကန္တာ ရ ရှိ မည် သူ မျှ မ နေ ထိုင် သော ဆား မြေ ၌ နေ ရ လိမ့် မည်။

^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ယုံ ကြည် ကိုး စား သော သူ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မိ မိ ကိုး စား ရာ ဖြစ် စေ သော သူ သည် ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ခံ စား ရ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၈ ထို သူ သည် ရေ ရှိ ရာ တွင် စိုက် ထား ၍ မြစ် နား အ ထိ အ မြစ် ဖြာ သော အ ပင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။ နေ အ ပူ ဒဏ် ကို မ ကြောက်၊ မိုး‌ ခေါင် သော နှစ် တွင် လည်း မ စိုး ရိမ်။ အ ရွက် များ စိမ်း လန်း လျက် ရှိ ၏၊ အ သီး လည်း ပြတ် မည် မ ဟုတ်။

^၉ စိတ် နှ လုံး သည် အ ရာ အား လုံး ထက် စဉ်း လဲ ၏။ ကု သ ၍ မ ရ သော ရော ဂါ ဖြစ် ၏။ စိတ် နှ လုံး သ ဘော ကို မည် သူ နား လည် နိုင် သ နည်း။ ^၁၀ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ အ သီး သီး တို့ အား မိ မိ တို့ ပြု မူ ကျင့် ကြံ သည့် အ တိုင်း၊ မိ မိ တို့ လုပ် ဆောင် မှု အ သီး အ ပွင့် အ တိုင်း ပေး ဆပ် ရန် လူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို စစ် ကြော တတ် ၏။ အ တွင်း သ ဘော တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ကျောက် ကပ် တို့’။ ကို စစ် ဆေး တတ် ၏။ ဆာ ၂၈:၄။ ဟေ ရှာ ၄၀:၁၀၊ ၆၂:၁၁။ ဗျာ ၂၂:၁၂။ ^၁၁ ခါ ငှက် သည် မိ မိ မ ဥ သော ဥ ကို ဝပ် သ ကဲ့ သို့ မ တ ရား သော သူ သည် ဓ န ဥစ္စာ သို မှီး တတ် ၏။ သို့ သော် လည်း သူ သည် သက် တမ်း တစ် ဝက် ၌ ပင် မိ မိ ဓ န ဥစ္စာ ကို စွန့် ထား ခဲ့ ရ ၍ အ ဆုံး ၌ မိုက် မဲ သော သူ ဖြစ် သွား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၂ အ စ အ ဦး က ပင် မြင့် မြတ် ၍ ဘုန်း ကြီး သော ပလ္လင် တော် သည် ငါ တို့ ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ဖြစ် ၏။ ^၁၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ မျှော် လင့် ရာ ဖြစ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို စွန့် ပယ် သော သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ကြ ရ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော့် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ငါ့’။ ထံ မှ ထွက် သွား သော သူ တို့ သည် အ သက် စမ်း ရေ ဖြစ် သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် ကြ သော ကြောင့် မြေ ပေါ် ၌ သာ စာ ရင်း ဝင် ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၄ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ ပါ။ သို့ မှ သာ အ ကျွန်ုပ် ကျန်း မာ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ။ သို့ မှ သာ အ ကျွန်ုပ် ကယ် တင် ခြင်း ခံ ရ ပါ လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ချီး မွမ်း ရာ ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။

^၁၅ ကြည့် ရှု လော့။ ထို သူ တို့ က ငါ့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ ယ ခု ပင် ရောက် လာ ပါ လေ စေ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၆ အ ကျွန်ုပ် မူ ကား ကိုယ် တော် ၏ နောက် သို့ လိုက် သော သိုး ထိန်း အ ဖြစ် မှ ထွက် မ ပြေး ပါ။ ဆိုး ဝါး သော နေ့ ကို အ ကျွန်ုပ် မ တောင့် တ ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ နှုတ် ထွက် စ ကား သည် ရှေ့ တော် ၌ ရှိ ပါ ၏။ ^၁၇ အ ကျွန်ုပ် ကို ထိတ် လန့် စေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ‌ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ခို လှုံ ရာ ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။ ^၁၈ အ ကျွန်ုပ် ကို လိုက် လံ ညှဉ်း ဆဲ သော သူ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ကြ ပါ စေ သော။ အ ကျွန်ုပ် မူ ကား အ ရှက် မ ကွဲ ရ ပါ စေ နှင့်။ သူ တို့ သည် စိတ် ပျက် ကြ ပါ စေ သော။ အ ကျွန်ုပ် မူ ကား စိတ် မ ပျက် ရ ပါ စေ နှင့်။ သူ တို့ ကို ဆိုး ရွား သော နေ့ ရက် နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ တော် မူ ပါ။ ဖျက် ဆီး ခြင်း‌ ဘေး နှစ် ဆ ဖြင့် သူ တို့ ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ ပါ။

^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား “ယု ဒ ဘု ရင် များ ဝင် ထွက် သွား လာ ရာ ပြည် သူ့ တံ ခါး ဝ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တံ ခါး ဝ အား လုံး ၌ သွား ရပ် ၍၊ ^၂၀ ‘ဤ မြို့ တံ ခါး ဖြင့် ဝင် ထွက် သွား လာ ကြ သော ယု ဒ ဘု ရင် နှင့် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ ကိုယ် သင် တို့ သ တိ ပြု ကြ လော့။ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ဝန် ထုပ် များ မ သယ် ဆောင် ရ။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ၍ မ ယူ ဆောင် လာ ရ။ ^၂၂ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ အိမ် ထဲ မှ ဝန် ထုပ် များ ကို မ သယ် ထုတ် ရ။ မည် သည့် အ လုပ် ကို မျှ မ လုပ် ရ။ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဥ ပုသ် နေ့ ကို သန့် ရှင်း‌ အောင် စောင့် ထိန်း ကြ လော့။ ^၂၃ သို့ သော် သူ တို့ သည် နား မ ထောင် ကြ၊ ဂ ရု မ စိုက် ကြ။ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ ကြ သော ကြောင့် နား မ ထောင် ကြ။ ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို မ ခံ ယူ ကြ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၂၄ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို အ သေ အ ချာ နား ထောင် ၍ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ပြီး ဝန် ထုပ် ကို မ သယ် ဆောင် ဘဲ နေ လျှင်၊ ဥ ပုသ် နေ့ ကို သန့် ရှင်း စေ ၍ မည် သည့် အ လုပ် ကို မျှ မ လုပ် ဘဲ နေ လျှင်၊ ^၂၅ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် စိုး စံ တော် မူ သော ရှင် ဘု ရင် နှင့် မင်း ညီ မင်း သား တို့ သည် ရ ထား စီး လျက်၊ မြင်း စီး လျက် သူ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား များ ပါ လျက် ဤ မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ၍ ဝင် ရ လိမ့် မည်။ ဤ ပြည် ၌ အ စဉ် နေ ထိုင် ရ လိမ့် မည်။ ^၂၆ သူ တို့ သည် ယု ဒ ပြည်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပတ် ပတ် လည် ရှိ မြို့ ရွာ များ၊ ဗင်္ယာ မိန် ပြည်၊ မြေ နိမ့် ဒေ သ၊ တောင် ပေါ် ဒေ သ၊ နေ ဂေ့ အ ရပ် မှ ရောက် လာ ကြ လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ ယဇ် ကောင် များ၊ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ၊ လော် ဗန် နှင့် တ ကွ ကျေး ဇူး တော် ချီး မွမ်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ယူ ဆောင် လာ ကြ လိမ့် မည်။

^၂၇ သင် တို့ သည် ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တံ ခါး ကို ဖြတ် ၍ ဝန် ထုပ် ကို မ သယ် ဆောင် ရ။ ဥ ပုသ် နေ့ ကို သန့် ရှင်း အောင် စောင့် ထိန်း ရ မည် ဟူ သော ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် လျှင် ငါ သည် မြို့ တံ ခါး ကို မီး ရှို့ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ ခံ တပ် များ ကို လောင် ကျွမ်း စေ မည်။ ထို မီး သည် ငြိမ်း လိမ့် မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ’ ဟူ ၍ ဆင့် ဆို လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

17

¹ “The sin of Judah is written with a pen of iron, and with the point of a diamond. It is engraved on the tablet of their heart, and on the horns of your altars. ² Even their children remember their altars and their Asherah poles by the green trees on the high hills.

³ My mountain in the field, I will give your substance and all your treasures for a plunder, and your high places, because of sin, throughout all your borders. ⁴ You, even of yourself, will discontinue from your heritage that I gave you. I will cause you to serve your enemies in the land which you don’t know, for you have kindled a fire in my anger which will burn forever.”

⁵ Yahweh says: “Cursed is the man who trusts in man, relies on strength of flesh, and whose heart departs from Yahweh. ⁶ For he will be like a bush in the desert, and will not see when good comes, but will inhabit the parched places in the wilderness, an uninhabited salt land.

⁷ “Blessed is the man who trusts in Yahweh, and whose confidence is in Yahweh. ⁸ For he will be as a tree planted by the waters, who spreads out its roots by the river, and will not fear when heat comes, but its leaf will be green, and will not be concerned in the year of drought. It won’t cease from yielding fruit.

⁹ The heart is deceitful above all things and it is exceedingly corrupt. Who can know it? ¹⁰ “I, Yahweh, search the mind. I try the heart, even to give every man according to his ways, according to the fruit of his doings.” ¹¹ As the partridge that sits on eggs which she has not laid, so is he who gets riches, and not by right. In the middle of his days, they will leave him. At his end, he will be a fool.

¹² A glorious throne, set on high from the beginning, is the place of our sanctuary. ¹³ Yahweh, the hope of Israel, all who forsake you will be disappointed. Those who depart from me will be written in the earth, because they have forsaken Yahweh, the spring of living waters. ¹⁴ Heal me, O Yahweh, and I will be healed. Save me, and I will be saved; for you are my praise.

¹⁵ Behold, they ask me, “Where is Yahweh’s word? Let it be fulfilled now.” ¹⁶ As for me, I have not hurried from being a shepherd after you. I haven’t desired the woeful day. You know. That which came out of my lips was before your face. ¹⁷ Don’t be a terror to me. You are my refuge in the day of evil. ¹⁸ Let them be disappointed who persecute me, but don’t let me be disappointed. Let them be dismayed, but don’t let me be dismayed. Bring on them the day of evil, and destroy them with double destruction.

¹⁹ Yahweh said this to me: “Go and stand in the gate of the children of the people, through which the kings of Judah come in and by which they go out, and in all the gates of Jerusalem. ²⁰ Tell them, ‘Hear Yahweh’s word, you kings of Judah, all Judah, and all the inhabitants of Jerusalem, that enter in by these gates: ²¹ Yahweh says, “Be careful, and bear no burden on the Sabbath day, nor bring it in by the gates of Jerusalem. ²² Don’t carry a burden out of your houses on the Sabbath day. Don’t do any work, but make the Sabbath day holy, as I commanded your fathers. ²³ But they didn’t listen. They didn’t turn their ear, but made their neck stiff, that they might not hear, and might not receive instruction.

²⁴ It will happen, if you diligently listen to me,” says Yahweh, “to bring in no burden through the gates of this city on the Sabbath day, but to make the Sabbath day holy, to do no work therein; ²⁵ then there will enter in by the gates of this city kings and princes sitting on David’s throne, riding in chariots and on horses, they and their princes, the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem; and this city will remain forever. ²⁶ They will come from the cities of Judah, and from the places around Jerusalem, from the land of Benjamin, from the lowland, from the hill country, and from the South, bringing burnt offerings, sacrifices, meal offerings, and frankincense, and bringing sacrifices of thanksgiving to Yahweh’s house.

²⁷ But if you will not listen to me to make the Sabbath day holy, and not to bear a burden and enter in at the gates of Jerusalem on the Sabbath day, then I will kindle a fire in its gates, and it will devour the palaces of Jerusalem. It will not be quenched.” ’ ”