၅

^၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ ဖြစ် ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ခံ ရ သော ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ခြင်း ကို ကြည့် တော် မူ ပါ။ မြင် တော် မူ ပါ။ ^၂ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ မွေ မြေ သည် သူ စိမ်း လက် သို့ ရောက် လေ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် နေ အိမ် များ သည် တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ လက် သို့ ရောက် လေ ပြီ။

^၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဖ ခင် မ ရှိ သော ဖ တ ဆိုး ဖြစ် ကြ ပြီ။ မိ ခင် သည် လည်း မု ဆိုး မ ဖြစ် ရ လေ ပြီ။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ သောက် သော ရေ သည် ငွေ ဖြင့် ဝယ် ရ ပါ ၏။ ထင်း သည် လည်း အ ဖိုး အ ခ ပေး ရ ပါ ၏။ ^၅ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လိုက် သော သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ လည် ကုတ် ပေါ် တက် စီး ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မ နား ရ သော ကြောင့် ပင် ပန်း လှ ပါ ၏။ ^၆ အ စာ ရေ စာ အ လုံ အ လောက် ရ ရှိ ဖို့ ရန် အီ ဂျစ် ပြည်၊ အ ဆီး ရီး ယား ပြည် တို့ ထံ ခ ယ တောင်း ဆို ရ ပါ ပြီ။

^၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် အ ပြစ် ပြု ပြီး သေ ဆုံး သွား ကြ ပြီ။ သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ဝန် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ထမ်း ရ ကြ ပါ ပြီ။ ^၈ ကျွန် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အုပ် စိုး ကြ ပါ ၏။ သူ တို့ လက် မှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် နုတ် မည့် သူ မ ရှိ ပါ။ ^၉ တော ကန္တာ ရ ထဲ ၌ ရှိ သော ဓား ဘေး ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ သက် ကို ရင်း ပြီး မှ အ စာ ကို ရ ပါ ၏။ ^၁၀ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း‌ ဘေး ဒဏ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ရေ ပြား သည် မီး ဖို မှ မီး ကဲ့ သို့ ပူ လောင် နေ ပါ ၏။

^၁၁ သူ တို့ သည် ဇိ အုန် မြို့ သူ များ၊ ယု ဒ မြို့ ရွာ တို့ မှ အ ပျို က ညာ တို့ ကို အ ဓမ္မ ပြု ကြ ပါ ပြီ။ ^၁၂ မိ မိ တို့ လက် ဖြင့် အ ကြီး အ ကဲ တို့ ကို ချိတ် ဆွဲ ထား ကြ ပါ ၏။ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို လည်း မ လေး စား ကြ ပါ။ ^၁၃ လူ ပျို တို့ သည် ကြိတ် ဆုံ ကျောက် ကို ထမ်း ရ ကြ ပြီ။ သူ ငယ် တို့ သည် ထင်း ပုံ ကြီး ကို မ နိုင် မ နင်း ထမ်း ရ ကြ ပြီ။ ^၁၄ မြို့ တံ ခါး တို့ ၌ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ မ ရှိ ကြ တော့ ပြီ။ လူ ပျို တို့ ၏ တီး မှုတ် သံ လည်း ဆိတ် သုဉ်း သွား ပြီ။

^၁၅ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် စိတ် နှ လုံး ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် ခြင်း ကင်း လေ ပြီ။ က ခုန် ခြင်း အ စား ငို ကြွေး မြည် တမ်း ရ လေ ပြီ။ ^၁၆ အ ကျွန်ုပ် တို့ ခေါင်း ပေါ် မှ သ ရ ဖူ သည် ပြုတ် ကြ လေ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြု မိ သော အ ပြစ် ကြောင့် ယ ခု မှာ အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် ‌လေ ပြီ။ ^၁၇ ထို အ မှု ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ညှိုး ငယ် လေ ပြီ။ ထို အ မှု များ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ မျက် စိ သည် မှုန် ဝါး လေ ပြီ။ ^၁၈ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် ၌ လူ သူ ကင်း မဲ့ သော ကြောင့် တော ခွေး တို့ သွား လာ နေ ကြ ပါ ၏။

^၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ထာ ဝ ရ စိုး စံ တော် မူ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ပလ္လင် တော် သည် မျိုး ဆက် အ ဆက် ဆက် တည် ပါ ၏။ ^၂၀ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် အ စဉ် မေ့ လျော့ တော် မူ ပါ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ချိန် ကြာ မြင့် စွာ စွန့် ပစ် တော် မူ ပါ သ နည်း။ ^၂၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကိုယ် တော့် ထံ သို့ ပြန် လာ စေ တော် မူ ပါ။ သို့ ပြု လျှင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြန် လာ ကြ ပါ မည်။ ရှေး ကာ လ က ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ နေ့ ရက် များ ကို အ သစ် ဖြစ် စေ တော် မူ ပါ။

^၂၂ သို့ မ ဟုတ် ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ မှန် ပင် စွန့် ပစ် တော် မူ မည် လော။ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ မျက် ပြင်း စွာ ထွက် တော် မူ မည် လော။

5

¹ Remember, Yahweh, what has come on us. Look, and see our reproach. ² Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.

³ We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows. ⁴ We must pay for water to drink. Our wood is sold to us. ⁵ Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest. ⁶ We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

⁷ Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities. ⁸ Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand. ⁹ We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness. ¹⁰ Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.

¹¹ They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah. ¹² Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honored. ¹³ The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood. ¹⁴ The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.

¹⁵ The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning. ¹⁶ The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned! ¹⁷ For this our heart is faint. For these things our eyes are dim: ¹⁸ for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.

¹⁹ You, Yahweh, remain forever. Your throne is from generation to generation. ²⁰ Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time? ²¹ Turn us to yourself, Yahweh, and we will be turned. Renew our days as of old.

²² But you have utterly rejected us. You are very angry against us.

၅

^၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ ဖြစ် ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ခံ ရ သော ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ခြင်း ကို ကြည့် တော် မူ ပါ။ မြင် တော် မူ ပါ။ ^၂ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ မွေ မြေ သည် သူ စိမ်း လက် သို့ ရောက် လေ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် နေ အိမ် များ သည် တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ လက် သို့ ရောက် လေ ပြီ။

^၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဖ ခင် မ ရှိ သော ဖ တ ဆိုး ဖြစ် ကြ ပြီ။ မိ ခင် သည် လည်း မု ဆိုး မ ဖြစ် ရ လေ ပြီ။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ သောက် သော ရေ သည် ငွေ ဖြင့် ဝယ် ရ ပါ ၏။ ထင်း သည် လည်း အ ဖိုး အ ခ ပေး ရ ပါ ၏။ ^၅ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လိုက် သော သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ လည် ကုတ် ပေါ် တက် စီး ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မ နား ရ သော ကြောင့် ပင် ပန်း လှ ပါ ၏။ ^၆ အ စာ ရေ စာ အ လုံ အ လောက် ရ ရှိ ဖို့ ရန် အီ ဂျစ် ပြည်၊ အ ဆီး ရီး ယား ပြည် တို့ ထံ ခ ယ တောင်း ဆို ရ ပါ ပြီ။

^၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် အ ပြစ် ပြု ပြီး သေ ဆုံး သွား ကြ ပြီ။ သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ဝန် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ထမ်း ရ ကြ ပါ ပြီ။ ^၈ ကျွန် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အုပ် စိုး ကြ ပါ ၏။ သူ တို့ လက် မှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် နုတ် မည့် သူ မ ရှိ ပါ။ ^၉ တော ကန္တာ ရ ထဲ ၌ ရှိ သော ဓား ဘေး ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ သက် ကို ရင်း ပြီး မှ အ စာ ကို ရ ပါ ၏။ ^၁၀ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း‌ ဘေး ဒဏ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ရေ ပြား သည် မီး ဖို မှ မီး ကဲ့ သို့ ပူ လောင် နေ ပါ ၏။

^၁၁ သူ တို့ သည် ဇိ အုန် မြို့ သူ များ၊ ယု ဒ မြို့ ရွာ တို့ မှ အ ပျို က ညာ တို့ ကို အ ဓမ္မ ပြု ကြ ပါ ပြီ။ ^၁၂ မိ မိ တို့ လက် ဖြင့် အ ကြီး အ ကဲ တို့ ကို ချိတ် ဆွဲ ထား ကြ ပါ ၏။ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို လည်း မ လေး စား ကြ ပါ။ ^၁၃ လူ ပျို တို့ သည် ကြိတ် ဆုံ ကျောက် ကို ထမ်း ရ ကြ ပြီ။ သူ ငယ် တို့ သည် ထင်း ပုံ ကြီး ကို မ နိုင် မ နင်း ထမ်း ရ ကြ ပြီ။ ^၁၄ မြို့ တံ ခါး တို့ ၌ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ မ ရှိ ကြ တော့ ပြီ။ လူ ပျို တို့ ၏ တီး မှုတ် သံ လည်း ဆိတ် သုဉ်း သွား ပြီ။

^၁၅ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် စိတ် နှ လုံး ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် ခြင်း ကင်း လေ ပြီ။ က ခုန် ခြင်း အ စား ငို ကြွေး မြည် တမ်း ရ လေ ပြီ။ ^၁၆ အ ကျွန်ုပ် တို့ ခေါင်း ပေါ် မှ သ ရ ဖူ သည် ပြုတ် ကြ လေ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြု မိ သော အ ပြစ် ကြောင့် ယ ခု မှာ အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် ‌လေ ပြီ။ ^၁၇ ထို အ မှု ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ညှိုး ငယ် လေ ပြီ။ ထို အ မှု များ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ မျက် စိ သည် မှုန် ဝါး လေ ပြီ။ ^၁၈ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် ၌ လူ သူ ကင်း မဲ့ သော ကြောင့် တော ခွေး တို့ သွား လာ နေ ကြ ပါ ၏။

^၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ထာ ဝ ရ စိုး စံ တော် မူ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ပလ္လင် တော် သည် မျိုး ဆက် အ ဆက် ဆက် တည် ပါ ၏။ ^၂၀ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် အ စဉ် မေ့ လျော့ တော် မူ ပါ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ချိန် ကြာ မြင့် စွာ စွန့် ပစ် တော် မူ ပါ သ နည်း။ ^၂၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကိုယ် တော့် ထံ သို့ ပြန် လာ စေ တော် မူ ပါ။ သို့ ပြု လျှင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြန် လာ ကြ ပါ မည်။ ရှေး ကာ လ က ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ နေ့ ရက် များ ကို အ သစ် ဖြစ် စေ တော် မူ ပါ။

^၂၂ သို့ မ ဟုတ် ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ မှန် ပင် စွန့် ပစ် တော် မူ မည် လော။ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ မျက် ပြင်း စွာ ထွက် တော် မူ မည် လော။

5

¹ Remember, Yahweh, what has come on us. Look, and see our reproach. ² Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.

³ We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows. ⁴ We must pay for water to drink. Our wood is sold to us. ⁵ Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest. ⁶ We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

⁷ Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities. ⁸ Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand. ⁹ We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness. ¹⁰ Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.

¹¹ They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah. ¹² Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honored. ¹³ The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood. ¹⁴ The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.

¹⁵ The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning. ¹⁶ The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned! ¹⁷ For this our heart is faint. For these things our eyes are dim: ¹⁸ for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.

¹⁹ You, Yahweh, remain forever. Your throne is from generation to generation. ²⁰ Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time? ²¹ Turn us to yourself, Yahweh, and we will be turned. Renew our days as of old.

²² But you have utterly rejected us. You are very angry against us.