၁၅

^၁ ထို့ နောက် မော ရှေ နှင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ သီ ကျူး သော သီ ချင်း ကား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ငါ သီ ချင်း ဆို မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် ဘုန်း ထင် ရှား လျက် အောင် ပွဲ ခံ တော် မူ ပြီ။ မြင်း နှင့် မြင်း စီး သော သူ တို့ အား ပင် လယ် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ပြီ။ ^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ၊ ငါ ကျူး ဧ ရာ တေး သီ ချင်း၊ ငါ့ ကို ကယ် တင် သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ငါ ၏ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် အား ငါ ချီး မွမ်း မည်။ ကိုယ် တော် သည် ငါ့ အ ဖ ၏ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် အား ငါ ချီး မြှောက် မည်။ ^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စစ် သူ ရဲ ဖြစ် တော် မူ ၏။ နာ မ တော် ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။ ^၄ ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် ရ ထား များ နှင့် စစ် သည် တို့ ကို ပင် လယ် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ပြီ။ လက် ‌ရွေး စင် တပ် မှူး တို့ သည် လည်း ပင် လယ် နီ ထဲ ၌ နစ် မြုပ် ကြ လေ ပြီ။ ^၅ နက် ရှိုင်း သော ရေ ထု သည် သူ တို့ ကို ဖုံး လွှမ်း လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ကျောက် တုံး သ ဖွယ် ‌ရေ နက် ရာ ထဲ သို့ နစ် မြုပ် သွား ရ လေ ပြီ။

^၆ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် သည် တန် ခိုး တော် ဖြင့် ဘုန်း ကြီး တော် မူ ၏။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် သည် ရန် သူ ကို ချိုး ဖဲ့ ခြေ မွှ တော် မူ ၏။ ^၇ ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် သော သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား သော ဘုန်း တန် ခိုး တော် ဖြင့် ဖြို ဖျက် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် ကို လွှတ် ၍ သူ တို့ ကို ရိုး ပြတ် ကဲ့ သို့ လောင် ကျွမ်း စေ တော် မူ ၏။ ^၈ ကိုယ် တော် ၏ နှာ ခေါင်း တော် လေ အား ဖြင့် ရေ သည် မို့ မောက် လာ ၍ စီး သော ရေ သည် စု ပုံ ၍ တန့် သွား ၏။ ပင် လယ် ထဲ မှ ရေ ထု သည် ခဲ လေ ၏။ ^၉ ရန် သူ က ‘ငါ လိုက် မည်။ သူ တို့ ကို ငါ မီ မည်။ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း ကို ခွဲ ဝေ ၍ ငါ့ စိတ် အ လို ပြည့် မည်။ ငါ့ ဓား ကို ထုတ် ၍ သူ တို့ ကို ငါ့ လက် ဖြင့် ဖျက် ဆီး မည်’ ဟု ဆို သော်၊ ^၁၀ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ လေ ကို မှုတ် ‌တော် မူ သ ဖြင့် ပင် လယ် သည် သူ တို့ ကို ဖုံး လွှမ်း ၍ သူ တို့ သည် အား ကြီး သော ရေ ထဲ ၌ ခဲ ကဲ့ သို့ နစ် မြုပ် ကြ လေ ပြီ။

^၁၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဘု ရား တို့ တွင် အ ဘယ် မည် သော ဘု ရား သည် ကိုယ် တော် နှင့် တူ ပါ သ နည်း။ သန့် ရှင်း ခြင်း ကြောင့် ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော၊ ဘုန်း အ သ‌ ရေ ကြောင့် ကြောက် ရွံ့ ဖွယ် ဖြစ် တော် မူ သော၊ အံ့ ဖွယ် သော အ မှု ကို ပြု တော် မူ သော ကိုယ် တော် နှင့် အ ဘယ် သူ တူ ပါ သ နည်း။ ^၁၂ ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် ကို ဆန့် တော် မူ သ ဖြင့် မြေ ကြီး သည် သူ တို့ ကို မျို လေ ၏။ ^၁၃ ကိုယ် တော် ရွေး နုတ် တော် မူ သော လူ မျိုး ကို မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ဖြင့် ပို့ ဆောင် တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော စံ မြန်း ရာ အ ရပ် သို့ အ စွမ်း တန် ခိုး တော် ဖြင့် လမ်း ပြ တော် မူ ၏။

^၁၄ လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် ကြား ၍ တုန် လှုပ် ကြ လိမ့် မည်။ ပြင်း ပြ သော ဝေ ဒ နာ သည် ဖိ လိတ္တိ ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ ^၁၅ ဧ ဒုံ အ မျိုး အ နွယ် သူ ကြီး တို့ သည် လည်း ထိတ် လန့် ကြ လိမ့် မည်။ ထိတ် လန့် တုန် လှုပ် ခြင်း သည် မော ဘ လူ မျိုး ၏ အ ကြီး အ ကဲ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ ခါ နာန် ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စိတ် အား လျော့ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘အ ရည် ပျော်’။ ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၆ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ခြင်း နှင့် ကြောက် မက် ဖွယ် ဘေး တို့ သည် သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် တို့ ကျော် လွန် သွား သည့် တိုင် အောင်၊ ကိုယ် တော် ဝယ် ယူ တော် မူ သော လူ မျိုး တော် တို့ ကျော် လွန် သွား သည့် တိုင် အောင် ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား သော လက် ရုံး တော် ကြောင့် သူ တို့ သည် ကျောက် တုံး ကဲ့ သို့ တိတ် ဆိတ် နေ ကြ လိမ့် မည်။

^၁၇ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရန် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ ရပ်၊ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား ရှင်၊ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် တည် တော် မူ သည့် သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တည်း ဟူ သော ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် တောင် သို့ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် ကို ယူ ဆောင် လာ ၍ စိုက် ပျိုး တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် စိုး စံ တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု သီ ဆို ကြ ၏။

^၁၉ ဖာ ရော ဘု ရင် ၏ မြင်း များ နှင့် အ တူ စစ် ရ ထား များ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ များ သည် ပင် လယ် ထဲ သို့ ဝင် ကြ သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပင် လယ် ရေ ကို သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ပြန် စီး လာ စေ တော် မူ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ မူ ကား ပင် လယ် ထဲ ၌ ခြောက် သွေ့ သော မြေ ပေါ် တွင် လျှောက် သွား ရ ကြ ၏။

^၂၀ အာ ရုန် ၏ အစ် မ ဖြစ် သော ပ ရော ဖက် မ မိ ရိ အံ သည် ပတ် သာ ကို ကိုင် လျက် မိန်း မ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ပတ် သာ တီး လျက်၊ က ခုန် လျက် သူ့ နောက် သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ မိ ရိ အံ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘုန်း ထင် ရှား လျက် အောင် ပွဲ ခံ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် ထံ သို့ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ တို့ အား ပင် လယ် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ပြီ” ဟု သူ တို့ နှင့် အ ပြန် အ လှန် သီ ဆို လေ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ပင် လယ် နီ မှ ဆောင် သွား သ ဖြင့် ရှု ရ တော ကန္တာ ရ သို့ ရောက် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ထဲ ၌ သုံး ရက် ပတ် လုံး လျှောက် သွား ၍ ရေ ကို မ တွေ့ ရ ကြ။ ^၂၃ မာ ရ အ ရပ် သို့ ရောက် သော အ ခါ မာ ရ အ ရပ် မှ ရေ သည် ခါး သော ကြောင့် မ သောက် နိုင် ကြ။ ထို့ ကြောင့် ထို အ ရပ် ၏ အ မည် ကို မာ ရ ’ခါး သီး ခြင်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ‌ခေါ် ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ က မော ရှေ အား “အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘာ သောက် ရ မည် နည်း” ဟု ဆို လျက် ညည်း ညူ ကြ ၏။

 ^၂၅ မော ရှေ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် တောင်း လျှောက် ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ အား သစ် တုံး တစ် တုံး ကို ညွှန် ပြ ၏။ သူ သည် ထို သစ် တုံး ကို ရေ ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက် သော် ရေ သည် ချို လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို အ ရပ် ၌ သူ တို့ အ တွက် ပြဋ္ဌာန်း ချက်၊ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ သူ တို့ ကို စမ်း သပ် တော် မူ ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား ကို သေ ချာ စွာ နား ထောင် ၍ မျက် မှောက် တော် ၌ ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု မူ လျှင် လည်း ကောင်း၊ ပ ညတ် တော် တို့ ကို စူး စိုက် နား ထောင် ၍ ပြဋ္ဌာန်း တော် မူ ချက် ရှိ သ မျှ တို့ ကို စောင့် ထိန်း လျှင် လည်း ကောင်း ငါ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် စေ ခဲ့ သော အ နာ ရော ဂါ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ သင့် အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် စေ မည် မ ဟုတ်။ အ ကြောင်း မှာ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ၏ အ နာ ရော ဂါ ကို ပျောက် ကင်း စေ သော အ ရှင် ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ဧ လိမ် အ ရပ် သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ စမ်း ရေ တွင်း တစ် ဆယ့် နှစ် တွင်း နှင့် တ ကွ စွန် ပ လွံ ပင် ခု နစ် ဆယ် ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် တွင် ရေ နှင့် နီး သော နေ ရာ ၌ စ ခန်း ချ ကြ လေ ၏။

15

¹ Then Moses and the children of Israel sang this song to Yahweh, and said, “I will sing to Yahweh, for he has triumphed gloriously. He has thrown the horse and his rider into the sea. ² Yah is my strength and song. He has become my salvation. This is my God, and I will praise him; my father’s God, and I will exalt him. ³ Yahweh is a man of war. Yahweh is his name. ⁴ He has cast Pharaoh’s chariots and his army into the sea. His chosen captains are sunk in the Red Sea. ⁵ The deeps cover them. They went down into the depths like a stone.

⁶ Your right hand, Yahweh, is glorious in power. Your right hand, Yahweh, dashes the enemy in pieces. ⁷ In the greatness of your excellency, you overthrow those who rise up against you. You send out your wrath. It consumes them as stubble. ⁸ With the blast of your nostrils, the waters were piled up. The floods stood upright as a heap. The deeps were congealed in the heart of the sea. ⁹ The enemy said, ‘I will pursue. I will overtake. I will divide the plunder. My desire will be satisfied on them. I will draw my sword. My hand will destroy them.’ ¹⁰ You blew with your wind. The sea covered them. They sank like lead in the mighty waters.

¹¹ Who is like you, Yahweh, among the gods? Who is like you, glorious in holiness, fearful in praises, doing wonders? ¹² You stretched out your right hand. The earth swallowed them. ¹³ “You, in your loving kindness, have led the people that you have redeemed. You have guided them in your strength to your holy habitation.

¹⁴ The peoples have heard. They tremble. Pangs have taken hold of the inhabitants of Philistia. ¹⁵ Then the chiefs of Edom were dismayed. Trembling takes hold of the mighty men of Moab. All the inhabitants of Canaan have melted away. ¹⁶ Terror and dread falls on them. By the greatness of your arm they are as still as a stone, until your people pass over, Yahweh, until the people you have purchased pass over.

¹⁷ You will bring them in, and plant them in the mountain of your inheritance, the place, Yahweh, which you have made for yourself to dwell in: the sanctuary, Lord, which your hands have established. ¹⁸ Yahweh will reign forever and ever.”

¹⁹ For the horses of Pharaoh went in with his chariots and with his horsemen into the sea, and Yahweh brought back the waters of the sea on them; but the children of Israel walked on dry land in the middle of the sea.

²⁰ Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a tambourine in her hand; and all the women went out after her with tambourines and with dances. ²¹ Miriam answered them, “Sing to Yahweh, for he has triumphed gloriously. He has thrown the horse and his rider into the sea.”

²² Moses led Israel onward from the Red Sea, and they went out into the wilderness of Shur; and they went three days in the wilderness, and found no water. ²³ When they came to Marah, they couldn’t drink from the waters of Marah, for they were bitter. Therefore its name was called Marah. ’Marah’ means bitter. ²⁴ The people murmured against Moses, saying, “What shall we drink?”

²⁵ Then he cried to Yahweh. Yahweh showed him a tree, and he threw it into the waters, and the waters were made sweet. There he made a statute and an ordinance for them, and there he tested them. ²⁶ He said, “If you will diligently listen to Yahweh your God’s voice, and will do that which is right in his eyes, and will pay attention to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of the diseases on you which I have put on the Egyptians; for I am Yahweh who heals you.”

²⁷ They came to Elim, where there were twelve springs of water and seventy palm trees. They encamped there by the waters.

၁၅

^၁ ထို့ နောက် မော ရှေ နှင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ သီ ကျူး သော သီ ချင်း ကား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ငါ သီ ချင်း ဆို မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် ဘုန်း ထင် ရှား လျက် အောင် ပွဲ ခံ တော် မူ ပြီ။ မြင်း နှင့် မြင်း စီး သော သူ တို့ အား ပင် လယ် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ပြီ။ ^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ၊ ငါ ကျူး ဧ ရာ တေး သီ ချင်း၊ ငါ့ ကို ကယ် တင် သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ငါ ၏ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် အား ငါ ချီး မွမ်း မည်။ ကိုယ် တော် သည် ငါ့ အ ဖ ၏ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် အား ငါ ချီး မြှောက် မည်။ ^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စစ် သူ ရဲ ဖြစ် တော် မူ ၏။ နာ မ တော် ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။ ^၄ ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် ရ ထား များ နှင့် စစ် သည် တို့ ကို ပင် လယ် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ပြီ။ လက် ‌ရွေး စင် တပ် မှူး တို့ သည် လည်း ပင် လယ် နီ ထဲ ၌ နစ် မြုပ် ကြ လေ ပြီ။ ^၅ နက် ရှိုင်း သော ရေ ထု သည် သူ တို့ ကို ဖုံး လွှမ်း လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ကျောက် တုံး သ ဖွယ် ‌ရေ နက် ရာ ထဲ သို့ နစ် မြုပ် သွား ရ လေ ပြီ။

^၆ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် သည် တန် ခိုး တော် ဖြင့် ဘုန်း ကြီး တော် မူ ၏။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် သည် ရန် သူ ကို ချိုး ဖဲ့ ခြေ မွှ တော် မူ ၏။ ^၇ ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် သော သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား သော ဘုန်း တန် ခိုး တော် ဖြင့် ဖြို ဖျက် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် ကို လွှတ် ၍ သူ တို့ ကို ရိုး ပြတ် ကဲ့ သို့ လောင် ကျွမ်း စေ တော် မူ ၏။ ^၈ ကိုယ် တော် ၏ နှာ ခေါင်း တော် လေ အား ဖြင့် ရေ သည် မို့ မောက် လာ ၍ စီး သော ရေ သည် စု ပုံ ၍ တန့် သွား ၏။ ပင် လယ် ထဲ မှ ရေ ထု သည် ခဲ လေ ၏။ ^၉ ရန် သူ က ‘ငါ လိုက် မည်။ သူ တို့ ကို ငါ မီ မည်။ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း ကို ခွဲ ဝေ ၍ ငါ့ စိတ် အ လို ပြည့် မည်။ ငါ့ ဓား ကို ထုတ် ၍ သူ တို့ ကို ငါ့ လက် ဖြင့် ဖျက် ဆီး မည်’ ဟု ဆို သော်၊ ^၁၀ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ လေ ကို မှုတ် ‌တော် မူ သ ဖြင့် ပင် လယ် သည် သူ တို့ ကို ဖုံး လွှမ်း ၍ သူ တို့ သည် အား ကြီး သော ရေ ထဲ ၌ ခဲ ကဲ့ သို့ နစ် မြုပ် ကြ လေ ပြီ။

^၁၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဘု ရား တို့ တွင် အ ဘယ် မည် သော ဘု ရား သည် ကိုယ် တော် နှင့် တူ ပါ သ နည်း။ သန့် ရှင်း ခြင်း ကြောင့် ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော၊ ဘုန်း အ သ‌ ရေ ကြောင့် ကြောက် ရွံ့ ဖွယ် ဖြစ် တော် မူ သော၊ အံ့ ဖွယ် သော အ မှု ကို ပြု တော် မူ သော ကိုယ် တော် နှင့် အ ဘယ် သူ တူ ပါ သ နည်း။ ^၁၂ ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် ကို ဆန့် တော် မူ သ ဖြင့် မြေ ကြီး သည် သူ တို့ ကို မျို လေ ၏။ ^၁၃ ကိုယ် တော် ရွေး နုတ် တော် မူ သော လူ မျိုး ကို မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ဖြင့် ပို့ ဆောင် တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော စံ မြန်း ရာ အ ရပ် သို့ အ စွမ်း တန် ခိုး တော် ဖြင့် လမ်း ပြ တော် မူ ၏။

^၁၄ လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် ကြား ၍ တုန် လှုပ် ကြ လိမ့် မည်။ ပြင်း ပြ သော ဝေ ဒ နာ သည် ဖိ လိတ္တိ ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ ^၁၅ ဧ ဒုံ အ မျိုး အ နွယ် သူ ကြီး တို့ သည် လည်း ထိတ် လန့် ကြ လိမ့် မည်။ ထိတ် လန့် တုန် လှုပ် ခြင်း သည် မော ဘ လူ မျိုး ၏ အ ကြီး အ ကဲ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ ခါ နာန် ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စိတ် အား လျော့ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘အ ရည် ပျော်’။ ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၆ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ခြင်း နှင့် ကြောက် မက် ဖွယ် ဘေး တို့ သည် သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် တို့ ကျော် လွန် သွား သည့် တိုင် အောင်၊ ကိုယ် တော် ဝယ် ယူ တော် မူ သော လူ မျိုး တော် တို့ ကျော် လွန် သွား သည့် တိုင် အောင် ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား သော လက် ရုံး တော် ကြောင့် သူ တို့ သည် ကျောက် တုံး ကဲ့ သို့ တိတ် ဆိတ် နေ ကြ လိမ့် မည်။

^၁၇ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရန် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ ရပ်၊ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား ရှင်၊ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် တည် တော် မူ သည့် သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တည်း ဟူ သော ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် တောင် သို့ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် ကို ယူ ဆောင် လာ ၍ စိုက် ပျိုး တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် စိုး စံ တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု သီ ဆို ကြ ၏။

^၁၉ ဖာ ရော ဘု ရင် ၏ မြင်း များ နှင့် အ တူ စစ် ရ ထား များ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ များ သည် ပင် လယ် ထဲ သို့ ဝင် ကြ သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပင် လယ် ရေ ကို သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ပြန် စီး လာ စေ တော် မူ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ မူ ကား ပင် လယ် ထဲ ၌ ခြောက် သွေ့ သော မြေ ပေါ် တွင် လျှောက် သွား ရ ကြ ၏။

^၂၀ အာ ရုန် ၏ အစ် မ ဖြစ် သော ပ ရော ဖက် မ မိ ရိ အံ သည် ပတ် သာ ကို ကိုင် လျက် မိန်း မ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ပတ် သာ တီး လျက်၊ က ခုန် လျက် သူ့ နောက် သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ မိ ရိ အံ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘုန်း ထင် ရှား လျက် အောင် ပွဲ ခံ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် ထံ သို့ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ တို့ အား ပင် လယ် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ပြီ” ဟု သူ တို့ နှင့် အ ပြန် အ လှန် သီ ဆို လေ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ပင် လယ် နီ မှ ဆောင် သွား သ ဖြင့် ရှု ရ တော ကန္တာ ရ သို့ ရောက် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ထဲ ၌ သုံး ရက် ပတ် လုံး လျှောက် သွား ၍ ရေ ကို မ တွေ့ ရ ကြ။ ^၂၃ မာ ရ အ ရပ် သို့ ရောက် သော အ ခါ မာ ရ အ ရပ် မှ ရေ သည် ခါး သော ကြောင့် မ သောက် နိုင် ကြ။ ထို့ ကြောင့် ထို အ ရပ် ၏ အ မည် ကို မာ ရ ’ခါး သီး ခြင်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ‌ခေါ် ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ က မော ရှေ အား “အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘာ သောက် ရ မည် နည်း” ဟု ဆို လျက် ညည်း ညူ ကြ ၏။

 ^၂၅ မော ရှေ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် တောင်း လျှောက် ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ အား သစ် တုံး တစ် တုံး ကို ညွှန် ပြ ၏။ သူ သည် ထို သစ် တုံး ကို ရေ ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက် သော် ရေ သည် ချို လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို အ ရပ် ၌ သူ တို့ အ တွက် ပြဋ္ဌာန်း ချက်၊ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ သူ တို့ ကို စမ်း သပ် တော် မူ ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား ကို သေ ချာ စွာ နား ထောင် ၍ မျက် မှောက် တော် ၌ ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု မူ လျှင် လည်း ကောင်း၊ ပ ညတ် တော် တို့ ကို စူး စိုက် နား ထောင် ၍ ပြဋ္ဌာန်း တော် မူ ချက် ရှိ သ မျှ တို့ ကို စောင့် ထိန်း လျှင် လည်း ကောင်း ငါ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် စေ ခဲ့ သော အ နာ ရော ဂါ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ သင့် အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် စေ မည် မ ဟုတ်။ အ ကြောင်း မှာ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ၏ အ နာ ရော ဂါ ကို ပျောက် ကင်း စေ သော အ ရှင် ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ဧ လိမ် အ ရပ် သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ စမ်း ရေ တွင်း တစ် ဆယ့် နှစ် တွင်း နှင့် တ ကွ စွန် ပ လွံ ပင် ခု နစ် ဆယ် ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် တွင် ရေ နှင့် နီး သော နေ ရာ ၌ စ ခန်း ချ ကြ လေ ၏။

15

¹ Then Moses and the children of Israel sang this song to Yahweh, and said, “I will sing to Yahweh, for he has triumphed gloriously. He has thrown the horse and his rider into the sea. ² Yah is my strength and song. He has become my salvation. This is my God, and I will praise him; my father’s God, and I will exalt him. ³ Yahweh is a man of war. Yahweh is his name. ⁴ He has cast Pharaoh’s chariots and his army into the sea. His chosen captains are sunk in the Red Sea. ⁵ The deeps cover them. They went down into the depths like a stone.

⁶ Your right hand, Yahweh, is glorious in power. Your right hand, Yahweh, dashes the enemy in pieces. ⁷ In the greatness of your excellency, you overthrow those who rise up against you. You send out your wrath. It consumes them as stubble. ⁸ With the blast of your nostrils, the waters were piled up. The floods stood upright as a heap. The deeps were congealed in the heart of the sea. ⁹ The enemy said, ‘I will pursue. I will overtake. I will divide the plunder. My desire will be satisfied on them. I will draw my sword. My hand will destroy them.’ ¹⁰ You blew with your wind. The sea covered them. They sank like lead in the mighty waters.

¹¹ Who is like you, Yahweh, among the gods? Who is like you, glorious in holiness, fearful in praises, doing wonders? ¹² You stretched out your right hand. The earth swallowed them. ¹³ “You, in your loving kindness, have led the people that you have redeemed. You have guided them in your strength to your holy habitation.

¹⁴ The peoples have heard. They tremble. Pangs have taken hold of the inhabitants of Philistia. ¹⁵ Then the chiefs of Edom were dismayed. Trembling takes hold of the mighty men of Moab. All the inhabitants of Canaan have melted away. ¹⁶ Terror and dread falls on them. By the greatness of your arm they are as still as a stone, until your people pass over, Yahweh, until the people you have purchased pass over.

¹⁷ You will bring them in, and plant them in the mountain of your inheritance, the place, Yahweh, which you have made for yourself to dwell in: the sanctuary, Lord, which your hands have established. ¹⁸ Yahweh will reign forever and ever.”

¹⁹ For the horses of Pharaoh went in with his chariots and with his horsemen into the sea, and Yahweh brought back the waters of the sea on them; but the children of Israel walked on dry land in the middle of the sea.

²⁰ Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a tambourine in her hand; and all the women went out after her with tambourines and with dances. ²¹ Miriam answered them, “Sing to Yahweh, for he has triumphed gloriously. He has thrown the horse and his rider into the sea.”

²² Moses led Israel onward from the Red Sea, and they went out into the wilderness of Shur; and they went three days in the wilderness, and found no water. ²³ When they came to Marah, they couldn’t drink from the waters of Marah, for they were bitter. Therefore its name was called Marah. ’Marah’ means bitter. ²⁴ The people murmured against Moses, saying, “What shall we drink?”

²⁵ Then he cried to Yahweh. Yahweh showed him a tree, and he threw it into the waters, and the waters were made sweet. There he made a statute and an ordinance for them, and there he tested them. ²⁶ He said, “If you will diligently listen to Yahweh your God’s voice, and will do that which is right in his eyes, and will pay attention to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of the diseases on you which I have put on the Egyptians; for I am Yahweh who heals you.”

²⁷ They came to Elim, where there were twelve springs of water and seventy palm trees. They encamped there by the waters.