၂

^၁ ဤ သို့ ဖြင့် ကောင်း ကင်၊ မြေ ကြီး နှင့် တ ကွ ၎င်း တို့ ၌ ရှိ သော တန် ဆာ အား လုံး ပြီး စီး လေ ၏။ ^၂ သတ္တ မ နေ့ ၌ ဘု ရား သ ခင် လုပ် ဆောင် သော အ မှု ပြီး ဆုံး လေ ၏။ ထို သို့ မိ မိ လုပ် ဆောင် သော အ မှု အ လုံး စုံ ပြီး ဆုံး ၍ သတ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။ ဟေ ‌ဗြဲ ၄:၄၊ ၁၀။ ^၃ ထို သတ္တ မ နေ့ ကို ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ချီး ပေး ၍ သန့် ရှင်း စေ တော် မူ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို နေ့ ၌ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ လုပ် ဆောင် သော ဖန် ဆင်း ခြင်း အ မှု အ လုံး စုံ ပြီး ဆုံး ၍ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။

^၄ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ စဉ် အ ခါ က ၎င်း တို့ ၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ ကာ လ တွင်၊ ^၅ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ မည် သည့် တော ချုံ မျှ မ ရှိ သေး၊ မည် သည့် တော မြက် ပင် မျှ လည်း မ ပေါက် သေး။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ ကြီး ပေါ် ၌ မိုး ကို ရွာ စေ တော် မ မူ သေး။ မြေ ကို ထွန် ယက် လုပ် ကိုင် သော လူ လည်း မ ရှိ သေး ချေ။ ^၆ သို့ သော် မြေ ကြီး မှ ရေ ခိုး ရေ ငွေ့ သို့ မ ဟုတ် 'စမ်း ရေ'။ ထွက် ၍ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို စို စွတ် စေ ၏။

^၇ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ မှုန့် ဖြင့် လူ ကို ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း ၍ သူ ၏ နှာ ခေါင်း ထဲ သို့ ဇီ ဝ အ သက် ကို မှုတ် သွင်း တော် မူ ရာ လူ သည် သက် ရှိ သတ္တ ဝါ ဖြစ် လာ ၏။ ၁ ကော ၁၅:၄၅။ ^၈ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် အ ရှေ့ ဘက် ရှိ ဧ ဒင် အ ရပ် ၌ ဥ ယျာဉ် ကို စိုက် ပျိုး ပြီး လျှင် မိ မိ ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း သော လူ ကို ထို ဥ ယျာဉ် ၌ နေ ရာ ချ ထား တော် မူ ၏။ ^၉ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ရှု ချင် စ ဖွယ် ကောင်း သော၊ စား ဖွယ် ကောင်း သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး ကို မြေ မှ ပေါက် စေ တော် မူ ၏။ ဥ ယျာဉ် အ လယ် ၌ အ သက် ပင် နှင့် အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ရှိ ၏။

^၁၀ ဥ ယျာဉ် ကို စို စွတ် စေ ရန် မြစ် တစ် မြစ် သည် ဧ ဒင် အ ရပ် မှ စီး ထွက် ၍ ထို နေ ရာ မှ လေး ဖြာ ကွဲ ပြီး မြစ် လေး သွယ် အ စ ပြု ရာ ဖြစ် လေ ၏။ ^၁၁ ပ ထ မ မြစ် ၏ အ မည် ကား ဖိ ရှုန် ဖြစ် ၏။ ထို မြစ် သည် ရွှေ ထွက် သော ဟာ ဝိ လ ပြည် တစ် လျှောက် ကွေ့ ပတ် စီး ဆင်း လေ ၏။ ^၁၂ ထို ပြည် မှ ထွက် သော ရွှေ သည် ကောင်း လှ ၏။ ပ ယင်း နှင့် မ ဟူ ရာ ကြောင် ဝင် ကျောက် တို့ လည်း ထွက် ၏။ ^၁၃ ဒု တိ ယ မြစ် ၏ အ မြည် ကား ဂိ ဟုန် ဖြစ် ၏။ ထို မြစ် သည် အီ သီ ယိုး ပီး ယား ပြည် တစ် လျှောက် ကွေ့ ပတ် စီး ဆင်း လေ ၏။ ^၁၄ တ တိ ယ မြစ် ၏ အ မည် ကား တိုက် ဂ ရစ် ဖြစ် ၏။ ထို မြစ် သည် အ ဆီး ရီး ယား ပြည် ၏ အ ရှေ့ ဘက် သို့ စီး ဆင်း လေ ၏။ စ တုတ္ထ မြစ် ကား ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် ဖြစ် ၏။

^၁၅ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို ခေါ် ဆောင် ၍ ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် ကို ပြု စု စောင့် ရှောက် စေ ရန် ထို ဥ ယျာဉ် ၌ ထား တော် မူ ၏။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က လူ အား “သင် သည် ဥ ယျာဉ် ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ပင် ၏ အ သီး ကို လွတ် လပ် စွာ စား ခွင့် ရှိ ၏။ ^၁၇ သို့ သော် အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ၏ အ သီး ကို မ စား ရ။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို အ သီး ကို စား သော နေ့ တွင် သင် သည် မု ချ သေ ရ မည်” ဟု ပ ညတ် ထား တော် မူ ၏။

^၁၈ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား ဘု ရား သ ခင် က “လူ သည် တစ် ယောက် တည်း မ နေ ကောင်း။ သူ နှင့် သင့် တော် သည့် ကူ ညီ မ စ သူ ကို သူ့ အ တွက် ငါ ဖန် ဆင်း ဦး မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ မျိုး မျိုး နှင့် မိုး ကောင်း ကင် ငှက် အ မျိုး မျိုး တို့ ကို မြေ ကြီး ဖြင့် ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း ပြီး လျှင် ၎င်း တို့ ကို လူ က မည် သို့ မှည့် ခေါ် မည် ကို သိ ရှိ ရန် လူ ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ခဲ့ ၏။ သက် ရှိ သတ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ သည် လူ မှည့် ခေါ် သည့် အ တိုင်း နာ မည် အ သီး သီး ရ ကြ ၏။ ^၂၀ ထို သို့ လူ သည် ယဉ် ပါး သော တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မိုး ကောင်း ကင် ငှက် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း အ မည် မှည့် ခေါ် လေ ၏။ သို့ သော် အာ ဒံ သို့ မ ဟုတ် 'လူ'။ နှင့် သင့် တော် သည့် ကူ ညီ မ စ သူ ကို မ တွေ့ ရ ချေ။

^၂၁ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို အိပ် မော ကျ စေ တော် မူ ၍ သူ အိပ် ပျော် စဉ် သူ ၏ နံ ရိုး တစ် ချောင်း ကို ထုတ် ယူ ပြီး လျှင် ထို နေ ရာ ကို အ သား ဖြင့် ပြန် ပိတ် တော် မူ ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ထဲ မှ ထုတ် ယူ သော နံ ရိုး ဖြင့် မိန်း မ ကို ဖန် ဆင်း ၍ လူ ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ခဲ့ ၏။ ^၂၃ ထို အ ခါ လူ က “ယ ခု ဤ သူ သည် ငါ့ အ ရိုး ထဲ က အ ရိုး၊ ငါ့ အ သား ထဲ က အ သား ဖြစ် ၏။ သူ့ ကို ယောက်ျား ထဲ မှ ထုတ် ယူ သော ကြောင့် မိန်း မ ဟူ ၍ မှည့် ခေါ် မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၄ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် ယောက်ျား သည် မိ ဘ ကို စွန့် ခွာ ၍ မိ မိ မ ယား နှင့် ပေါင်း ဖက် သ ဖြင့် ထို သူ တို့ သည် တစ် သား တစ် ကိုယ် တည်း ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ မ ၁၉:၅၊ မာ ၁၀:၈၊ ၁ ကော ၆:၁၆၊ ဧ ၅:၃၁။ ^၂၅ ထို လူ လင် မ ယား နှစ် ဦး စ လုံး တို့ သည် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း နေ ကြ သော် လည်း ရှက် ကြောက် ခြင်း မ ရှိ ကြ ပေ။

2

¹ The heavens, the earth, and all their vast array were finished. ² On the seventh day God finished his work which he had done; and he rested on the seventh day from all his work which he had done. ³ God blessed the seventh day, and made it holy, because he rested in it from all his work of creation which he had done.

⁴ This is the history of the generations of the heavens and of the earth when they were created, in the day that Yahweh ’Yahweh’ is God’s proper Name, sometimes rendered ‘LORD’ (all caps) in other translations. God made the earth and the heavens. ⁵ No plant of the field was yet in the earth, and no herb of the field had yet sprung up; for Yahweh God had not caused it to rain on the earth. There was not a man to till the ground, ⁶ but a mist went up from the earth, and watered the whole surface of the ground.

⁷ Yahweh God formed man from the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul. ⁸ Yahweh God planted a garden eastward, in Eden, and there he put the man whom he had formed. ⁹ Out of the ground Yahweh God made every tree to grow that is pleasant to the sight, and good for food, including the tree of life in the middle of the garden and the tree of the knowledge of good and evil.

¹⁰ A river went out of Eden to water the garden; and from there it was parted, and became the source of four rivers. ¹¹ The name of the first is Pishon: it flows through the whole land of Havilah, where there is gold; ¹² and the gold of that land is good. Bdellium or, aromatic resin and onyx stone are also there. ¹³ The name of the second river is Gihon. It is the same river that flows through the whole land of Cush. ¹⁴ The name of the third river is Hiddekel. This is the one which flows in front of Assyria. The fourth river is the Euphrates.

¹⁵ Yahweh God took the man, and put him into the garden of Eden to cultivate and keep it. ¹⁶ Yahweh God commanded the man, saying, “You may freely eat of every tree of the garden; ¹⁷ but you shall not eat of the tree of the knowledge of good and evil; for in the day that you eat of it, you will surely die.”

¹⁸ Yahweh God said, “It is not good for the man to be alone. I will make him a helper comparable to or, suitable for, or appropriate for. him.” ¹⁹ Out of the ground Yahweh God formed every animal of the field, and every bird of the sky, and brought them to the man to see what he would call them. Whatever the man called every living creature became its name. ²⁰ The man gave names to all livestock, and to the birds of the sky, and to every animal of the field; but for man there was not found a helper comparable to him.

²¹ Yahweh God caused the man to fall into a deep sleep. As the man slept, he took one of his ribs, and closed up the flesh in its place. ²² Yahweh God made a woman from the rib which he had taken from the man, and brought her to the man. ²³ The man said, “This is now bone of my bones, and flesh of my flesh. She will be called ‘woman,’ because she was taken out of Man.” ²⁴ Therefore a man will leave his father and his mother, and will join with his wife, and they will be one flesh. ²⁵ The man and his wife were both naked, and they were not ashamed.

၂

^၁ ဤ သို့ ဖြင့် ကောင်း ကင်၊ မြေ ကြီး နှင့် တ ကွ ၎င်း တို့ ၌ ရှိ သော တန် ဆာ အား လုံး ပြီး စီး လေ ၏။ ^၂ သတ္တ မ နေ့ ၌ ဘု ရား သ ခင် လုပ် ဆောင် သော အ မှု ပြီး ဆုံး လေ ၏။ ထို သို့ မိ မိ လုပ် ဆောင် သော အ မှု အ လုံး စုံ ပြီး ဆုံး ၍ သတ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။ ဟေ ‌ဗြဲ ၄:၄၊ ၁၀။ ^၃ ထို သတ္တ မ နေ့ ကို ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ချီး ပေး ၍ သန့် ရှင်း စေ တော် မူ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို နေ့ ၌ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ လုပ် ဆောင် သော ဖန် ဆင်း ခြင်း အ မှု အ လုံး စုံ ပြီး ဆုံး ၍ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။

^၄ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ စဉ် အ ခါ က ၎င်း တို့ ၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ ကာ လ တွင်၊ ^၅ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ မည် သည့် တော ချုံ မျှ မ ရှိ သေး၊ မည် သည့် တော မြက် ပင် မျှ လည်း မ ပေါက် သေး။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ ကြီး ပေါ် ၌ မိုး ကို ရွာ စေ တော် မ မူ သေး။ မြေ ကို ထွန် ယက် လုပ် ကိုင် သော လူ လည်း မ ရှိ သေး ချေ။ ^၆ သို့ သော် မြေ ကြီး မှ ရေ ခိုး ရေ ငွေ့ သို့ မ ဟုတ် 'စမ်း ရေ'။ ထွက် ၍ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို စို စွတ် စေ ၏။

^၇ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ မှုန့် ဖြင့် လူ ကို ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း ၍ သူ ၏ နှာ ခေါင်း ထဲ သို့ ဇီ ဝ အ သက် ကို မှုတ် သွင်း တော် မူ ရာ လူ သည် သက် ရှိ သတ္တ ဝါ ဖြစ် လာ ၏။ ၁ ကော ၁၅:၄၅။ ^၈ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် အ ရှေ့ ဘက် ရှိ ဧ ဒင် အ ရပ် ၌ ဥ ယျာဉ် ကို စိုက် ပျိုး ပြီး လျှင် မိ မိ ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း သော လူ ကို ထို ဥ ယျာဉ် ၌ နေ ရာ ချ ထား တော် မူ ၏။ ^၉ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ရှု ချင် စ ဖွယ် ကောင်း သော၊ စား ဖွယ် ကောင်း သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး ကို မြေ မှ ပေါက် စေ တော် မူ ၏။ ဥ ယျာဉ် အ လယ် ၌ အ သက် ပင် နှင့် အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ရှိ ၏။

^၁၀ ဥ ယျာဉ် ကို စို စွတ် စေ ရန် မြစ် တစ် မြစ် သည် ဧ ဒင် အ ရပ် မှ စီး ထွက် ၍ ထို နေ ရာ မှ လေး ဖြာ ကွဲ ပြီး မြစ် လေး သွယ် အ စ ပြု ရာ ဖြစ် လေ ၏။ ^၁၁ ပ ထ မ မြစ် ၏ အ မည် ကား ဖိ ရှုန် ဖြစ် ၏။ ထို မြစ် သည် ရွှေ ထွက် သော ဟာ ဝိ လ ပြည် တစ် လျှောက် ကွေ့ ပတ် စီး ဆင်း လေ ၏။ ^၁၂ ထို ပြည် မှ ထွက် သော ရွှေ သည် ကောင်း လှ ၏။ ပ ယင်း နှင့် မ ဟူ ရာ ကြောင် ဝင် ကျောက် တို့ လည်း ထွက် ၏။ ^၁၃ ဒု တိ ယ မြစ် ၏ အ မြည် ကား ဂိ ဟုန် ဖြစ် ၏။ ထို မြစ် သည် အီ သီ ယိုး ပီး ယား ပြည် တစ် လျှောက် ကွေ့ ပတ် စီး ဆင်း လေ ၏။ ^၁၄ တ တိ ယ မြစ် ၏ အ မည် ကား တိုက် ဂ ရစ် ဖြစ် ၏။ ထို မြစ် သည် အ ဆီး ရီး ယား ပြည် ၏ အ ရှေ့ ဘက် သို့ စီး ဆင်း လေ ၏။ စ တုတ္ထ မြစ် ကား ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် ဖြစ် ၏။

^၁၅ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို ခေါ် ဆောင် ၍ ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် ကို ပြု စု စောင့် ရှောက် စေ ရန် ထို ဥ ယျာဉ် ၌ ထား တော် မူ ၏။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က လူ အား “သင် သည် ဥ ယျာဉ် ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ပင် ၏ အ သီး ကို လွတ် လပ် စွာ စား ခွင့် ရှိ ၏။ ^၁၇ သို့ သော် အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ၏ အ သီး ကို မ စား ရ။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို အ သီး ကို စား သော နေ့ တွင် သင် သည် မု ချ သေ ရ မည်” ဟု ပ ညတ် ထား တော် မူ ၏။

^၁၈ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား ဘု ရား သ ခင် က “လူ သည် တစ် ယောက် တည်း မ နေ ကောင်း။ သူ နှင့် သင့် တော် သည့် ကူ ညီ မ စ သူ ကို သူ့ အ တွက် ငါ ဖန် ဆင်း ဦး မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ မျိုး မျိုး နှင့် မိုး ကောင်း ကင် ငှက် အ မျိုး မျိုး တို့ ကို မြေ ကြီး ဖြင့် ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း ပြီး လျှင် ၎င်း တို့ ကို လူ က မည် သို့ မှည့် ခေါ် မည် ကို သိ ရှိ ရန် လူ ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ခဲ့ ၏။ သက် ရှိ သတ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ သည် လူ မှည့် ခေါ် သည့် အ တိုင်း နာ မည် အ သီး သီး ရ ကြ ၏။ ^၂၀ ထို သို့ လူ သည် ယဉ် ပါး သော တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မိုး ကောင်း ကင် ငှက် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း အ မည် မှည့် ခေါ် လေ ၏။ သို့ သော် အာ ဒံ သို့ မ ဟုတ် 'လူ'။ နှင့် သင့် တော် သည့် ကူ ညီ မ စ သူ ကို မ တွေ့ ရ ချေ။

^၂၁ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို အိပ် မော ကျ စေ တော် မူ ၍ သူ အိပ် ပျော် စဉ် သူ ၏ နံ ရိုး တစ် ချောင်း ကို ထုတ် ယူ ပြီး လျှင် ထို နေ ရာ ကို အ သား ဖြင့် ပြန် ပိတ် တော် မူ ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ထဲ မှ ထုတ် ယူ သော နံ ရိုး ဖြင့် မိန်း မ ကို ဖန် ဆင်း ၍ လူ ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ခဲ့ ၏။ ^၂၃ ထို အ ခါ လူ က “ယ ခု ဤ သူ သည် ငါ့ အ ရိုး ထဲ က အ ရိုး၊ ငါ့ အ သား ထဲ က အ သား ဖြစ် ၏။ သူ့ ကို ယောက်ျား ထဲ မှ ထုတ် ယူ သော ကြောင့် မိန်း မ ဟူ ၍ မှည့် ခေါ် မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၄ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် ယောက်ျား သည် မိ ဘ ကို စွန့် ခွာ ၍ မိ မိ မ ယား နှင့် ပေါင်း ဖက် သ ဖြင့် ထို သူ တို့ သည် တစ် သား တစ် ကိုယ် တည်း ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ မ ၁၉:၅၊ မာ ၁၀:၈၊ ၁ ကော ၆:၁၆၊ ဧ ၅:၃၁။ ^၂၅ ထို လူ လင် မ ယား နှစ် ဦး စ လုံး တို့ သည် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း နေ ကြ သော် လည်း ရှက် ကြောက် ခြင်း မ ရှိ ကြ ပေ။

2

¹ The heavens, the earth, and all their vast array were finished. ² On the seventh day God finished his work which he had done; and he rested on the seventh day from all his work which he had done. ³ God blessed the seventh day, and made it holy, because he rested in it from all his work of creation which he had done.

⁴ This is the history of the generations of the heavens and of the earth when they were created, in the day that Yahweh ’Yahweh’ is God’s proper Name, sometimes rendered ‘LORD’ (all caps) in other translations. God made the earth and the heavens. ⁵ No plant of the field was yet in the earth, and no herb of the field had yet sprung up; for Yahweh God had not caused it to rain on the earth. There was not a man to till the ground, ⁶ but a mist went up from the earth, and watered the whole surface of the ground.

⁷ Yahweh God formed man from the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul. ⁸ Yahweh God planted a garden eastward, in Eden, and there he put the man whom he had formed. ⁹ Out of the ground Yahweh God made every tree to grow that is pleasant to the sight, and good for food, including the tree of life in the middle of the garden and the tree of the knowledge of good and evil.

¹⁰ A river went out of Eden to water the garden; and from there it was parted, and became the source of four rivers. ¹¹ The name of the first is Pishon: it flows through the whole land of Havilah, where there is gold; ¹² and the gold of that land is good. Bdellium or, aromatic resin and onyx stone are also there. ¹³ The name of the second river is Gihon. It is the same river that flows through the whole land of Cush. ¹⁴ The name of the third river is Hiddekel. This is the one which flows in front of Assyria. The fourth river is the Euphrates.

¹⁵ Yahweh God took the man, and put him into the garden of Eden to cultivate and keep it. ¹⁶ Yahweh God commanded the man, saying, “You may freely eat of every tree of the garden; ¹⁷ but you shall not eat of the tree of the knowledge of good and evil; for in the day that you eat of it, you will surely die.”

¹⁸ Yahweh God said, “It is not good for the man to be alone. I will make him a helper comparable to or, suitable for, or appropriate for. him.” ¹⁹ Out of the ground Yahweh God formed every animal of the field, and every bird of the sky, and brought them to the man to see what he would call them. Whatever the man called every living creature became its name. ²⁰ The man gave names to all livestock, and to the birds of the sky, and to every animal of the field; but for man there was not found a helper comparable to him.

²¹ Yahweh God caused the man to fall into a deep sleep. As the man slept, he took one of his ribs, and closed up the flesh in its place. ²² Yahweh God made a woman from the rib which he had taken from the man, and brought her to the man. ²³ The man said, “This is now bone of my bones, and flesh of my flesh. She will be called ‘woman,’ because she was taken out of Man.” ²⁴ Therefore a man will leave his father and his mother, and will join with his wife, and they will be one flesh. ²⁵ The man and his wife were both naked, and they were not ashamed.