၁

^၁ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် မိ မိ နိုင် ငံ တော် ကို ခိုင် ခံ့ တည် မြဲ စေ ၏။ သူ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ နှင့် အ တူ ပါ ရှိ ပြီး သူ့ ကို အ ထူး ချီး မြှောက် တော် မူ ၏။

^၂ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး နွယ် လုံး မှ စ ၍ လူ တစ် ‌ထောင် အုပ်၊ လူ တစ် ရာ အုပ်၊ တ ရား သူ ကြီး များ၊ အစ္စ ရေး တစ် ပြည် လုံး ရှိ ခေါင်း ဆောင် များ ဖြစ် ကြ သော ဘိုး ဘေး အ ကြီး အ မှူး ရှိ သ မျှ တို့ အား ဆင့် ခေါ် ပြီး၊ ^၃ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် တော ကန္တာ ရ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ ပြု လုပ် ခဲ့ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ရှိ ရာ ဂိ ဗောင် မြို့၊ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် သို့ လူ ထု ကြီး နှင့် အ တူ သွား ၏။

^၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို ကား ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ မိ မိ ပြင် ဆင် ထား သော တဲ တော် ရှိ ရာ နေ ရာ သို့ ဆောင် ယူ ခဲ့ ပြီး ဖြစ် ၏။ ^၅ ဟု ရ ၏ မြေး၊ ဥ ရိ ၏ သား ဗေ ဇ လေ လ ပြု လုပ် သော ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ တဲ တော် ရှေ့ တွင် ထား ရှိ ၏။ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး နှင့် လူ ထု တို့ သည် ထို ယဇ် ပလ္လင် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး မြန်း ရာ တွင် အ သုံး ပြု ကြ ၏။

^၆ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ရှေ့ ရှိ ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် နား သို့ သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် အ ကောင် တစ် ထောင် ကို ပူ ဇော် ၏။

^၇ ထို ည တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ “ငါ ပေး ရ မည့် ဆု ကို တောင်း လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၈ ထို အ ခါ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး က ဘု ရား သ ခင် အား “ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ကြီး မား သော မေတ္တာ က ရု ဏာ ကို ပြ တော် မူ ပြီး အ ကျွန်ုပ် အား လည်း ခ မည်း တော် ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ပါ ပြီ။ ^၉ ယ ခု မှာ အို ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ များ ပြား လှ သော လူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် အား အုပ် စိုး စေ တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ပေး ထား သော က တိ စ ကား တော် သည် တည် ပါ စေ သော။ ^၁၀ ဤ များ ပြား လှ သော ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် ကို မည် သူ အုပ် ချုပ် နိုင် ပါ မည် နည်း။ ထို့ ကြောင့် ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ဦး ဆောင် သွား လာ လေ ရာ ရာ တွင် လို အပ် သော ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ တ ရား များ ကို အ ကျွန်ုပ် အား ပေး တော် မူ ပါ” ဟု တောင်း လျှောက် ၏။

^၁၁ ထို့ ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် က ရှော လ မုန် မင်း ကြီး အား “သင် သည် ဓ န ဥစ္စာ စည်း စိမ် ချမ်း သာ နှင့် ဂုဏ် သ ရေ ကို မ တောင်း၊ ရန် သူ့ အ သက် ကို မ တောင်း၊ အ သက် တာ ရှည် ဖို့ မ တောင်း ဘဲ သင့် အား ငါ အုပ် ချုပ် စေ သည့် ငါ့ လူ မျိုး တော် တို့ ကို အုပ် ချုပ် နိုင် ရန် အ တွက် သင့် စိတ် နှ လုံး တွင် ရှိ သည့် အ တိုင်း ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ တ ရား တို့ ကို သာ တောင်း ဆို သော ကြောင့်၊ ^၁၂ သင့် အား ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် အ သိ တ ရား များ ကို သာ မ က သင့် ရှေ့ ၌ ရှိ ခဲ့ သော ဘု ရင်၊ သင့် နောက် တွင် ရှိ မည့် ဘု ရင် တို့ ၌ မ ရ နိုင် သော ဓ န ဥစ္စာ၊ ကြွယ် ဝ ချမ်း သာ ခြင်း နှင့် ဂုဏ် သ ရေ ရှိ ခြင်း တို့ ကို ပါ ငါ ပေး မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ရှိ ရာ ဂိ ဗောင် မြို့၊ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ ၏။ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို အုပ် ချုပ် လေ ၏။

^၁၄ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် မြင်း များ၊ ရ ထား များ ကို စု ဆောင်း လေ့ ရှိ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ ၌ ရ ထား အ စီး ရေ တစ် ထောင့် လေး ရာ နှင့် မြင်း စီး သူ ရဲ တစ် သောင်း နှစ် ထောင် ရှိ ၏။ ၎င်း တို့ ကို ရ ထား ထား ရာ မြို့ များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် စံ မြန်း ရာ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တို့ တွင် ထား ရှိ ၏။ ^၁၅ ရှင် ဘု ရင် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ရွှေ ငွေ တို့ ကို ကျောက် ခဲ သ ဖွယ်၊ သစ် က တိုး ပင် များ ကို လွင် ပြင် ၌ ပေါက် သော သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် သ ဖွယ် အ မြောက် အ မြား ထား ရှိ ၏။

^၁၆ အီ ဂျစ် ပြည် နှင့် ကော မြို့ တို့ မှ မြင်း များ ကို ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ထံ တင် သွင်း တတ် ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် ၏ ကုန် သည် တို့ သည် အ ဖိုး အ ခ ပေး ၍ ကော မြို့ မှ ဝယ် ယူ တင် သွင်း ပေး ကြ ၏။ ^၁၇ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ရ ထား တစ် စီး လျှင် ငွေ ခြောက် ရာ ရှယ် ကယ် ၄.၅ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၆.၉ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ၊ မြင်း တစ် ကောင် လျှင် ငွေ တစ် ရာ့ ငါး ဆယ် ရှယ် ကယ် ၁.၁ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၁.၇ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ဖြင့် ဝယ် ယူ တင် သွင်း ပြီး ဟိတ္တိ ဘု ရင်၊ ဆီ ရီး ယား ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ထံ သို့ တစ် ဆင့် ပြန် လည် ‌ရောင်း ချ ကြ ၏။

1

¹ Solomon the son of David was firmly established in his kingdom, and Yahweh 'Yahweh' is God’s proper Name, sometimes rendered ‘LORD’ (all caps) in other translations.   his God The Hebrew word rendered 'God’ is ‘אֱלֹהִ֑ים’ (Elohim). was with him, and made him exceedingly great.

² Solomon spoke to all Israel, to the captains of thousands and of hundreds, to the judges, and to every prince in all Israel, the heads of the fathers’ households. ³ Then Solomon, and all the assembly with him, went to the high place that was at Gibeon; for God’s Tent of Meeting was there, which Yahweh’s servant Moses had made in the wilderness.

⁴ But David had brought God’s ark up from Kiriath Jearim to the place that David had prepared for it; for he had pitched a tent for it at Jerusalem. ⁵ Moreover the bronze altar that Bezalel the son of Uri, the son of Hur, had made was there before Yahweh’s tabernacle; and Solomon and the assembly were seeking counsel there.

⁶ Solomon went up there to the bronze altar before Yahweh, which was at the Tent of Meeting, and offered one thousand burnt offerings on it.

⁷ That night, God appeared to Solomon and said to him, “Ask for what you want me to give you.” ⁸ Solomon said to God, “You have shown great loving kindness to David my father, and have made me king in his place. ⁹ Now, Yahweh God, let your promise to David my father be established; for you have made me king over a people like the dust of the earth in multitude. ¹⁰ Now give me wisdom and knowledge, that I may go out and come in before this people; for who can judge this great people of yours?”

¹¹ God said to Solomon, “Because this was in your heart, and you have not asked riches, wealth, honor, or the life of those who hate you, nor yet have you asked for long life; but have asked for wisdom and knowledge for yourself, that you may judge my people, over whom I have made you king, ¹² therefore wisdom and knowledge is granted to you. I will give you riches, wealth, and honor, such as none of the kings have had who have been before you, and none after you will have.”

¹³ So Solomon came from the high place that was at Gibeon, from before the Tent of Meeting, to Jerusalem; and he reigned over Israel.

¹⁴ Solomon gathered chariots and horsemen. He had one thousand four hundred chariots and twelve thousand horsemen that he placed in the chariot cities, and with the king at Jerusalem. ¹⁵ The king made silver and gold to be as common as stones in Jerusalem, and he made cedars to be as common as the sycamore trees that are in the lowland.

¹⁶ The horses which Solomon had were brought out of Egypt and from Kue. The king’s merchants purchased them from Kue. ¹⁷ They imported from Egypt then exported a chariot for six hundred pieces of silver and a horse for one hundred fifty. The pieces of silver were probably shekels, so 600 pieces would be about 13.2 pounds or 6 kilograms of silver, and 150 would be about 3.3 pounds or 1.5 kilograms of silver. They also exported them to the Hittite kings and the Syrian or, Aramean kings.

၁

^၁ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် မိ မိ နိုင် ငံ တော် ကို ခိုင် ခံ့ တည် မြဲ စေ ၏။ သူ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ နှင့် အ တူ ပါ ရှိ ပြီး သူ့ ကို အ ထူး ချီး မြှောက် တော် မူ ၏။

^၂ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး နွယ် လုံး မှ စ ၍ လူ တစ် ‌ထောင် အုပ်၊ လူ တစ် ရာ အုပ်၊ တ ရား သူ ကြီး များ၊ အစ္စ ရေး တစ် ပြည် လုံး ရှိ ခေါင်း ဆောင် များ ဖြစ် ကြ သော ဘိုး ဘေး အ ကြီး အ မှူး ရှိ သ မျှ တို့ အား ဆင့် ခေါ် ပြီး၊ ^၃ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် တော ကန္တာ ရ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ ပြု လုပ် ခဲ့ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ရှိ ရာ ဂိ ဗောင် မြို့၊ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် သို့ လူ ထု ကြီး နှင့် အ တူ သွား ၏။

^၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို ကား ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ မိ မိ ပြင် ဆင် ထား သော တဲ တော် ရှိ ရာ နေ ရာ သို့ ဆောင် ယူ ခဲ့ ပြီး ဖြစ် ၏။ ^၅ ဟု ရ ၏ မြေး၊ ဥ ရိ ၏ သား ဗေ ဇ လေ လ ပြု လုပ် သော ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ တဲ တော် ရှေ့ တွင် ထား ရှိ ၏။ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး နှင့် လူ ထု တို့ သည် ထို ယဇ် ပလ္လင် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး မြန်း ရာ တွင် အ သုံး ပြု ကြ ၏။

^၆ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ရှေ့ ရှိ ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် နား သို့ သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် အ ကောင် တစ် ထောင် ကို ပူ ဇော် ၏။

^၇ ထို ည တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ “ငါ ပေး ရ မည့် ဆု ကို တောင်း လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၈ ထို အ ခါ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး က ဘု ရား သ ခင် အား “ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ကြီး မား သော မေတ္တာ က ရု ဏာ ကို ပြ တော် မူ ပြီး အ ကျွန်ုပ် အား လည်း ခ မည်း တော် ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ပါ ပြီ။ ^၉ ယ ခု မှာ အို ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ များ ပြား လှ သော လူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် အား အုပ် စိုး စေ တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ပေး ထား သော က တိ စ ကား တော် သည် တည် ပါ စေ သော။ ^၁၀ ဤ များ ပြား လှ သော ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် ကို မည် သူ အုပ် ချုပ် နိုင် ပါ မည် နည်း။ ထို့ ကြောင့် ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ဦး ဆောင် သွား လာ လေ ရာ ရာ တွင် လို အပ် သော ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ တ ရား များ ကို အ ကျွန်ုပ် အား ပေး တော် မူ ပါ” ဟု တောင်း လျှောက် ၏။

^၁၁ ထို့ ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် က ရှော လ မုန် မင်း ကြီး အား “သင် သည် ဓ န ဥစ္စာ စည်း စိမ် ချမ်း သာ နှင့် ဂုဏ် သ ရေ ကို မ တောင်း၊ ရန် သူ့ အ သက် ကို မ တောင်း၊ အ သက် တာ ရှည် ဖို့ မ တောင်း ဘဲ သင့် အား ငါ အုပ် ချုပ် စေ သည့် ငါ့ လူ မျိုး တော် တို့ ကို အုပ် ချုပ် နိုင် ရန် အ တွက် သင့် စိတ် နှ လုံး တွင် ရှိ သည့် အ တိုင်း ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ တ ရား တို့ ကို သာ တောင်း ဆို သော ကြောင့်၊ ^၁၂ သင့် အား ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် အ သိ တ ရား များ ကို သာ မ က သင့် ရှေ့ ၌ ရှိ ခဲ့ သော ဘု ရင်၊ သင့် နောက် တွင် ရှိ မည့် ဘု ရင် တို့ ၌ မ ရ နိုင် သော ဓ န ဥစ္စာ၊ ကြွယ် ဝ ချမ်း သာ ခြင်း နှင့် ဂုဏ် သ ရေ ရှိ ခြင်း တို့ ကို ပါ ငါ ပေး မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ရှိ ရာ ဂိ ဗောင် မြို့၊ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ ၏။ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို အုပ် ချုပ် လေ ၏။

^၁၄ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် မြင်း များ၊ ရ ထား များ ကို စု ဆောင်း လေ့ ရှိ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ ၌ ရ ထား အ စီး ရေ တစ် ထောင့် လေး ရာ နှင့် မြင်း စီး သူ ရဲ တစ် သောင်း နှစ် ထောင် ရှိ ၏။ ၎င်း တို့ ကို ရ ထား ထား ရာ မြို့ များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် စံ မြန်း ရာ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တို့ တွင် ထား ရှိ ၏။ ^၁၅ ရှင် ဘု ရင် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ရွှေ ငွေ တို့ ကို ကျောက် ခဲ သ ဖွယ်၊ သစ် က တိုး ပင် များ ကို လွင် ပြင် ၌ ပေါက် သော သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် သ ဖွယ် အ မြောက် အ မြား ထား ရှိ ၏။

^၁၆ အီ ဂျစ် ပြည် နှင့် ကော မြို့ တို့ မှ မြင်း များ ကို ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ထံ တင် သွင်း တတ် ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် ၏ ကုန် သည် တို့ သည် အ ဖိုး အ ခ ပေး ၍ ကော မြို့ မှ ဝယ် ယူ တင် သွင်း ပေး ကြ ၏။ ^၁၇ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ရ ထား တစ် စီး လျှင် ငွေ ခြောက် ရာ ရှယ် ကယ် ၄.၅ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၆.၉ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ၊ မြင်း တစ် ကောင် လျှင် ငွေ တစ် ရာ့ ငါး ဆယ် ရှယ် ကယ် ၁.၁ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၁.၇ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ဖြင့် ဝယ် ယူ တင် သွင်း ပြီး ဟိတ္တိ ဘု ရင်၊ ဆီ ရီး ယား ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ထံ သို့ တစ် ဆင့် ပြန် လည် ‌ရောင်း ချ ကြ ၏။

1

¹ Solomon the son of David was firmly established in his kingdom, and Yahweh 'Yahweh' is God’s proper Name, sometimes rendered ‘LORD’ (all caps) in other translations.   his God The Hebrew word rendered 'God’ is ‘אֱלֹהִ֑ים’ (Elohim). was with him, and made him exceedingly great.

² Solomon spoke to all Israel, to the captains of thousands and of hundreds, to the judges, and to every prince in all Israel, the heads of the fathers’ households. ³ Then Solomon, and all the assembly with him, went to the high place that was at Gibeon; for God’s Tent of Meeting was there, which Yahweh’s servant Moses had made in the wilderness.

⁴ But David had brought God’s ark up from Kiriath Jearim to the place that David had prepared for it; for he had pitched a tent for it at Jerusalem. ⁵ Moreover the bronze altar that Bezalel the son of Uri, the son of Hur, had made was there before Yahweh’s tabernacle; and Solomon and the assembly were seeking counsel there.

⁶ Solomon went up there to the bronze altar before Yahweh, which was at the Tent of Meeting, and offered one thousand burnt offerings on it.

⁷ That night, God appeared to Solomon and said to him, “Ask for what you want me to give you.” ⁸ Solomon said to God, “You have shown great loving kindness to David my father, and have made me king in his place. ⁹ Now, Yahweh God, let your promise to David my father be established; for you have made me king over a people like the dust of the earth in multitude. ¹⁰ Now give me wisdom and knowledge, that I may go out and come in before this people; for who can judge this great people of yours?”

¹¹ God said to Solomon, “Because this was in your heart, and you have not asked riches, wealth, honor, or the life of those who hate you, nor yet have you asked for long life; but have asked for wisdom and knowledge for yourself, that you may judge my people, over whom I have made you king, ¹² therefore wisdom and knowledge is granted to you. I will give you riches, wealth, and honor, such as none of the kings have had who have been before you, and none after you will have.”

¹³ So Solomon came from the high place that was at Gibeon, from before the Tent of Meeting, to Jerusalem; and he reigned over Israel.

¹⁴ Solomon gathered chariots and horsemen. He had one thousand four hundred chariots and twelve thousand horsemen that he placed in the chariot cities, and with the king at Jerusalem. ¹⁵ The king made silver and gold to be as common as stones in Jerusalem, and he made cedars to be as common as the sycamore trees that are in the lowland.

¹⁶ The horses which Solomon had were brought out of Egypt and from Kue. The king’s merchants purchased them from Kue. ¹⁷ They imported from Egypt then exported a chariot for six hundred pieces of silver and a horse for one hundred fifty. The pieces of silver were probably shekels, so 600 pieces would be about 13.2 pounds or 6 kilograms of silver, and 150 would be about 3.3 pounds or 1.5 kilograms of silver. They also exported them to the Hittite kings and the Syrian or, Aramean kings.