၁

^၁ မြတ် သော သော် ဖိ လု၊ ငါ တို့ ၌ ထင် ရှား ပြည့် စုံ ခဲ့ သော အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို၊ ^၂ မူ လ မျက် မြင် သက် သေ တို့ နှင့် နှုတ် က ပတ် တ ရား တော် ၏ အ မှု ကို ဆောင် ရွက် သော သူ တို့ က ငါ တို့ အား ဟော ပြော ခဲ့ သည့် အ တိုင်း စီ ကုံး ရေး သား ရန် လူ အ များ တို့ သည် ကြိုး စား ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ ^၃-၄ အ လုံး စုံ တို့ ကို အ စ မှ စ ၍ သေ ချာ စွာ စိ စစ် လေ့ လာ ခဲ့ သော ငါ သည် လည်း အ သင် သင် ယူ ခဲ့ ပြီး သော အ ကြောင်း အ ရာ များ ဧ ကန် အ မှန် ဖြစ် ကြောင်း သိ ရှိ စေ ရန် ၎င်း တို့ ကို အ သင့် ထံ အ စဉ် လိုက် ရေး သား သင့် သည် ဟု ထင် မှတ် ပါ ၏။

^၅ ယု ဒ နယ် ကို အုပ် ချုပ် သော ဟေ ရုဒ် မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် ဇာ ခ ရိ အ မည် ရှိ သော အ ဘိ ယ အ ဖွဲ့ ဝင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တစ် ပါး ရှိ ၏။ သူ ၏ ဇ နီး သည် အာ ရုန် ၏ အ မျိုး မှ ဆင်း သက် သူ ဖြစ် ပြီး သူ ၏ အ မည် မှာ အဲ လစ် ဇ ဘက် ဖြစ် ၏။ ^၆ သူ တို့ နှစ် ဦး စ လုံး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် နှင့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် ရှိ သ မျှ တို့ ကို တစ် သ ဝေ မ တိမ်း လိုက် လျှောက် လျက် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ဖြောင့် မတ် သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၇ သို့ သော် အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် အ မြုံ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၌ သား သ မီး မ ရှိ။ သူ တို့ နှစ် ဦး စ လုံး သည် လည်း အ သက် ကြီး ရင့် နေ ကြ ပြီ ဖြစ် ၏။

^၈ တစ် ခါ က ဇာ ခ ရိ သည် မိ မိ ၏ အ ဖွဲ့ အ လှည့် ကျ သ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ မှု ကို ဆောင် ရွက် နေ စဉ်၊ ^၉ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖွဲ ၏ ဓ လေ့ ထုံး စံ အ တိုင်း မဲ ချ ကြ ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိ မာန် တော် အ တွင်း သို့ ဝင် ၍ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရန် သူ ၌ တာ ဝန် ကျ လေ ၏။ ^၁၀ ထို သို့ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သည့် အ ချိန် တွင် လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ပြင် ၌ ဆု တောင်း နေ ကြ ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ဇာ ခ ရိ ရှေ့ ၌ ပေါ် လာ ၍ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရာ ယဇ် ပလ္လင် ၏ လက် ယာ ဘက် တွင် ရပ် လေ ၏။ ^၁၂ ဇာ ခ ရိ သည် မြင် လျှင် တုန် လှုပ် ချောက် ချား ၍ ကြောက် ရွံ့ လေ ၏။ ^၁၃ ကောင်း ကင် တ မန် က “ဇာ ခ ရိ၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ နှင့်။ သင် ၏ ဆု တောင်း သံ ကို ဘု ရား သ ခင် နား ညောင်း တော် မူ ပြီ။ သင် ၏ ဇ နီး အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် လိမ့် မည်။ ထို သား ၏ အ မည် ကို ယော ဟန် ဟု မှည့် ခေါ် ရ မည်။ ^၁၄ သူ သည် သင့် အ တွက် ဝမ်း မြောက် စ ရာ၊ ရွှင် မြူး စ ရာ ဖြစ် မည်။ လူ များ စွာ တို့ သည် လည်း သူ ၏ ဖွား မြင် ခြင်း အ တွက် ဝမ်း မြောက် ကြ လိမ့် မည်။

^၁၅ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ကြီး မြတ် သော သူ ဖြစ် လာ မည်။ စ ပျစ် ဝိုင် နှင့် သေ ရည် သေ ရက် တို့ ကို လည်း မ သောက်၊ အ မိ ဝမ်း တွင်း ၌ ရှိ စဉ် က ပင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လိမ့် မည်။ ^၁၆ သူ သည် များ စွာ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို မိ မိ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လည် ပို့ ဆောင် ၍၊ ^၁၇ အ ဖ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး တို့ ကို သား သ မီး တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ နာ ခံ ခြင်း မ ရှိ‌ သော သူ တို့ ကို ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ အ သိ ပ ညာ ထဲ သို့ လည်း ကောင်း ပြန် လှည့် လာ စေ ရန် နှင့် ပြင် ဆင် ထား သော လူ မျိုး တော် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ တွက် အ သင့် ဖြစ် စေ ရန် ဧ လိ ယ ၏ ဝိ ညာဉ် တန် ခိုး တို့ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် မှ ဦး စွာ သွား နှင့် မည်” မာ လ ၄:၅-၆။ ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၁၈ ဇာ ခ ရိ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် သည် အို မင်း သူ ဖြစ် ပြီး အ ကျွန်ုပ် ၏ ဇ နီး သည် လည်း အ သက် ကြီး ရင့် နေ ပါ သ ဖြင့် ဤ သို့ ဖြစ် မည် ကို မည် သို့ သိ နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ကောင်း ကင် တ မန် အား ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၁၉ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ခ စား ရ သော ဂါ ဗြေ လ ဖြစ် ၏။ သင့် ကို နှုတ် ဆက် ၍ ဤ ဝမ်း မြောက် ဖွယ် သ တင်း ကို ပြော ကြား ရန် ငါ သည် သင့် ထံ သို့ စေ လွှတ် ခြင်း ခံ ရ ၏။ ^၂၀ သင် သည် မိ မိ အ ချိန် ရောက် လျှင် ပြည့် စုံ မည့် ငါ ၏ စ ကား ကို မ ယုံ သော ကြောင့် ဤ အ ရာ များ ပြည့် စုံ သည့် နေ့ တိုင် အောင် စ ကား မ ပြာ နိုင် ဘဲ ဆွံ့ အ လျက် နေ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မြွက် ဆို လေ ၏။

^၂၁ လူ တို့ သည် ဇာ ခ ရိ ကို စောင့် မျှော် နေ ၍ သူ သည် ဗိ မာန် တော် ထဲ ၌ ကြန့် ကြာ နေ သည် ကို အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၂၂ သို့ သော် ဇာ ခ ရိ ပြန် ထွက် လာ သော အ ခါ သူ တို့ အား စ ကား မ ပြော နိုင် သော ကြောင့် သူ သည် ဗိ မာန် တော် ထဲ ၌ ဗျာ ဒိတ် ရူ ပါ ရုံ ကို မြင် ရ ပြီ ဟု သိ ရှိ သွား ကြ ၏။ ဇာ ခ ရိ သည် သူ တို့ အား ကိုယ် လက် အ မှု အ ရာ ကို သာ ပြ ၍ ဆွံ့ အ လျက် နေ ၏။ ^၂၃ ထို့ နောက် သူ သည် တာ ဝန် ထမ်း ဆောင် ရ သည့် နေ့ ရက် များ ပြီး ဆုံး သွား သ ဖြင့် မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၂၄ ထို နေ့ ရက် များ နောက် တွင် သူ ၏ ဇ နီး အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် သန္ဓေ တည် ၍ ငါး လ ပတ် လုံး အိမ် တွင်း ၌ အောင်း လျက် နေ ၏။ ^၂၅ အဲ လစ် ဇ ဘက် က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ တို့ အ လယ် ၌ ငါ ခံ ရ သော ကဲ့ ရဲ့ ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ဖယ် ရှား ရန် ငါ့ ကို မျက် နှာ သာ ပေး တော် မူ သည့် နေ့ ရက် များ ၌ ဤ သို့ ပြု တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၆ ဆဋ္ဌ မ လ တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ကင် တ မန် ဂါ ဗြေ လ အား ဂါ လိ လဲ နယ်၊ နာ ဇ ရက် ဟု ခေါ် သော မြို့ ၌ ရှိ သည့် အ ပျို က ညာ တစ် ဦး ထံ သို့ ‌စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို အ ပျို က ညာ သည် ဒါ ဝိဒ် အ မျိုး၊ ယော သပ် အ မည် ရှိ သော သူ နှင့် စေ့ စပ် ထား သူ ဖြစ် ပြီး သူ ၏ နာ မည် မှာ မာ ရိ ဖြစ် ၏။ ^၂၈ ကောင်း ကင် တ မန် သည် မာ ရိ ထံ သို့ ဝင် လာ ၍ “ကျေး ဇူး တော် ခံ စား ရ သော အ မျိုး သ မီး၊ သင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏” အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် သည် မိန်း မ တို့ တွင် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏' ပါ သည်။ ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။ ^၂၉ မာ ရိ သည် ထို စ ကား ကြောင့် စိတ် မ ငြိမ် မ သက် ဖြစ် ပြီး ဤ နှုတ် ဆက် ခြင်း သည် မည် သည့် အ ရာ ကို ဆို လို သ နည်း ဟု တွေး တော ဆင် ခြင် လျက် နေ ၏။

^၃၀ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “မာ ရိ၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ စား ရ လေ ပြီ။ ^၃၁ သင် သည် သန္ဓေ တည် ၍ သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် လိမ့် မည်။ သူ ၏ အ မည် ကို ယေ ရှု ဟူ ၍ မှည့် ခေါ် ရ မည်။ ^၃၂ သူ သည် ကြီး မြတ် သော သူ ဖြစ် မည်။ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား ၏ သား တော် ဟူ ၍ လည်း ခေါ် ဝေါ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား သူ့ အ ဖ ဒါ ဝိဒ် ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ကို ပေး တော် မူ ၍၊ ^၃၃ သူ သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး ကို ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် အုပ် ချုပ် လိမ့် မည်။ သူ ၏ နိုင် ငံ တော် သည် လည်း အ ဆုံး မ ရှိ အ စဉ် တည် လိမ့် မည်” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၃၄ မာ ရိ က လည်း “ကျွန် မ သည် ယောက်ျား နှင့် ဆက် ဆံ ခြင်း မ ရှိ သည် ဖြစ် ၍ ဤ အ မှု အ ရာ သည် မည် သို့ ဖြစ် လိမ့် မည် နည်း” ဟု ကောင်း ကင် တ မန် အား မေး လေ ၏။ ^၃၅ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင့် အ ပေါ် သက် ရောက် တော် မူ ၍ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား ၏ တန် ခိုး တော် သည် သင့် ကို လွှမ်း မိုး လိမ့် မည်။ ထို့ ကြောင့် ဖွား မြင် လာ မည့် သန့် ရှင်း သော သူ ငယ် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဟု ခေါ် ဝေါ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၆ ကြည့် လော့။ သင် ၏ အ ဆွေ အ မျိုး အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် လည်း အို မင်း သော အ ရွယ် ၌ သား ယောက်ျား ကို သန္ဓေ တည် ၍ အ မြုံ မ ဟု အ ခေါ် ခံ ရ သော သူ သည် ယ ခု ကိုယ် ဝန် ခြောက် လ ရှိ နေ ပြီ။ ^၃၇ ဘု ရား သ ခင် အ တွက် မ ဖြစ် နိုင် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ” ဟု ပြန် ၍ မြွက် ဆို လေ ၏။ ^၃၈ ထို အ ခါ မာ ရိ က “ကျွန် မ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ပါ ၏။ အ ရှင် ၏ စ ကား အ တိုင်း ကျွန် မ ၌ ဖြစ် ပါ စေ” ဟု ဝန် ခံ ၏။ ထို့ နောက် ကောင်း ကင် တ မန် သည် မာ ရိ ထံ မှ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။

^၃၉ ထို နေ့ ရက် များ တွင် မာ ရိ သည် ထ ၍ တောင် ပေါ် ဒေ သ ၌ ရှိ သော ယု ဒ ပြည် ၏ မြို့ တစ် မြို့ သို့ အ လျင် အ မြန် သွား ၍၊ ^၄၀ ဇာ ခ ရိ အိမ် သို့ ဝင် ကာ အဲ လစ် ဇ ဘက် ကို နှုတ် ဆက် လေ ၏။ ^၄၁ မာ ရိ ၏ နှုတ် ဆက် စ ကား ကို အဲ လစ် ဇ ဘက် ကြား ရ သော အ ခါ သူ ၏ က လေး ငယ် သည် ဝမ်း ထဲ ၌ ခုန် လေ ၏။ အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် လည်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လျက်၊ ^၄၂ “သင် သည် မိန်း မ တို့ တွင် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ သင် ၏ ဝမ်း တွင်း မှ က လေး သည် လည်း မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ^၄၃ ကျွန် မ သ ခင် ၏ မယ် တော် သည် ကျွန် မ ထံ သို့‌ ရောက် လာ သော ကျေး ဇူး ကို အ ဘယ် ကြောင့် ကျွန် မ ခံ ရ ပါ သ နည်း။ ^၄၄ အ မှန် စင် စစ် သင် ၏ နှုတ် ဆက် စ ကား ကို ကျွန် မ ကြား ရ သော အ ခါ ကျွန် မ ၏ က လေး ငယ် သည် ရွှင် မြူး ခြင်း ဖြင့် ဝမ်း ထဲ ၌ ခုန် ပါ ၏။ ^၄၅ မိ မိ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော အ ရာ များ ပြည့် စုံ မည် ဟု ယုံ ကြည် သော မိန်း မ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏” ဟု ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် ပြော ဆို လေ ၏။

^၄၆ မာ ရိ က လည်း “ငါ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ၍၊ ^၄၇ ငါ့ ဝိ ညာဉ် သည် ငါ ၏ ကယ် တင် ရှင် ဘု ရား သ ခင် ၌ ရွှင် မြူး ၏။ ^၄၈ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး ၏ သိမ် ငယ် သော သူ အ ဖြစ် ကို ဂ ရု စိုက် တော် မူ ပြီ။ ယ ခု မှ စ ၍ နောင် လာ နောက် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ငါ့ ကို မင်္ဂ လာ ရှိ သော သူ ဟု ခေါ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၉ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော အ ရှင် သည် ကြီး မား သော အ မှု တို့ ကို ငါ့ အ တွက် ပြု တော် မူ ပြီ။ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် သည် သန့် ရှင်း တော် မူ ၏။ ^၅၀ က ရု ဏာ တော် သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ သော သူ တို့ အ ပေါ် ၌ သား စဉ် မြေး ဆက် တည် ၏။ ဆာ ၁၀၃:၁၁၊ ၁၇။ ^၅၁ ကိုယ် တော် သည် လက် ရုံး တော် အား ဖြင့် တန် ခိုး အ ရှိန် အ ဝါ နှင့် ပြည့် စုံ သော အ မှု ကို ပြု တော် မူ ၍ အ တွင်း စိတ် သ ဘော ၌ မာ န ထောင် လွှား သော သူ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ တော် မူ ၏။ ^၅၂ ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို နန်း ချ ၍ နှိမ့် ချ သော သူ တို့ ကို ချီး မြှောက် တော် မူ ၏။ ^၅၃ ဆာ လောင် သော သူ တို့ ကို ကောင်း သော အ ရာ များ ဖြင့် ပြည့် ဝ စေ ၍ ကြွယ် ဝ သော သူ တို့ ကို လက် ချည်း သက် သက် ပြန် လွှတ် တော် မူ ၏။ ^{၅၄-၅၅} ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ဘိုး ဘေး များ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း အာ ဗြ ဟံ မှ စ ၍ သူ ၏ အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါ် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် ထား ရှိ သော က ရု ဏာ တော် ကို အောက် မေ့ ၍ မိ မိ ၏ အ စေ ခံ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ကူ ညီ မ စ တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။ ^၅၆ မာ ရိ သည် အဲ လစ် ဇ ဘက် နှင့် အ တူ သုံး လ ခန့် နေ ပြီး နောက် မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် လေ ၏။

^၅၇ ထို့ နောက် အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် ဖွား ချိန် စေ့ ၍ သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် ၏။ ^၅၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထူး မြတ် သော က ရု ဏာ တော် ကို အဲ လစ် ဇ ဘက် အ ပေါ် ပြ သ တော် မူ ကြောင်း အိမ် နီး ချင်း နှင့် ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ သည် ကြား ကြ သော အ ခါ သူ နှင့် အ တူ ဝမ်း မြောက် ကြ ၏။

^၅၉ ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ တို့ သည် သူ ငယ် အား အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ပေး ရန် လာ ကြ ၍ သူ့ ဖ ခင် ၏ နာ မည် အ တိုင်း သူ့ ကို ဇာ ခ ရိ ဟု မှည့် ‌ခေါ် မည် ပြု ကြ ၏။ ^၆၀ သို့ ရာ တွင် သူ ငယ် ၏ မိ ခင် က “ထို သို့ မ မှည့် ရ။ ယော ဟန် ဟု မှည့် ခေါ် ရ မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၆၁ သူ တို့ က လည်း “သင် ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ တွင် ဤ နာ မည် ဖြင့် မှည့် ခေါ် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ” ဟု ဆို ကြ ပြီး လျှင်၊ ^၆၂ သူ့ ကို မည် သို့ မှည့် ခေါ် စေ လို ကြောင်း သူ ၏ ဖ ခင် အား လက် ရိပ် ပြ ၍ မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၆၃ ဖ ခင် သည် လည်း သင် ပုန်း ကို တောင်း ၍ “သူ ၏ အ မည် မှာ ယော ဟန် ဖြစ် သည်” ဟု ရေး လိုက် သော် ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၆၄ ထို ခ ဏ ချင်း တွင် ဇာ ခ ရိ ၏ နှုတ် သည် ပွင့် ၍ သူ ၏ လျှာ သည် လည်း ပြေ လျော့ သ ဖြင့် သူ သည် စ ကား ပြော လျက် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း လေ ၏။

^၆၅ သူ တို့ ပတ် ဝန်း ကျင် ၌ နေ ထိုင် သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ကြ ၍ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ သည် ယု ဒ နယ် တောင် ပေါ် ဒေ သ တစ် လျှောက် တွင် ကျော် စော လေ ၏။ ^၆၆ ကြား ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထို အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ကို နှ လုံး သွင်း ၍ “ဤ သူ ငယ် သည် မည် သို့ သော သူ ဖြစ် လိမ့် မည် နည်း” ဟု ဆို ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် သူ ငယ် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏။

^၆၇ သူ ငယ် ၏ ဖ ခင် ဇာ ခ ရိ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လျက် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ကာ၊ ^၆၈ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ၍ ရွေး နုတ် ကယ် တင် ခြင်း ကျေး ဇူး ကို ပြု တော် မူ ပြီး၊ ^{၆၉-၇၀} မိ မိ ၏ ရှေး သန့် ရှင်း သော ပ ရော ဖက် များ ၏ နှုတ် အား ဖြင့် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ငါ တို့ အ တွက် ကယ် တင် ခြင်း ဦး ချို ကို ကိုယ် တော် ၏ အ စေ ခံ ဒါ ဝိဒ် အ မျိုး အ နွယ် တွင် ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ ပြီ။ ^၇၁ ဤ ကယ် တင် ခြင်း သည် ငါ တို့ ၏ ရန် သူ များ နှင့် ငါ တို့ ကို မုန်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ လက် မှ ကယ် တင် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^{၇၂-၇၅} ဤ သည် ကား ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ အ ပေါ် က ရု ဏာ တော် ကို ပြ သ တော် မူ ရန် နှင့် ငါ တို့ ကို ရန် သူ တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် ၍ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ရှေ့ တော် ၌ သန့် ရှင်း ခြင်း နှင့် ‌ဖြောင့် မတ် ခြင်း တို့ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို ဝတ် ပြု ရ သော အ ခွင့် ပေး မည် ဟု ငါ တို့ အ ဖ အာ ဗြ ဟံ အား တိုင် တည် ၍ မိန့် တော် မူ သည့် က တိ သစ္စာ တည်း ဟူ သော ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း‌ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ရန် ဖြစ် ၏။

^{၇၆-၇၇} အ ချင်း သူ ငယ်၊ သင် သည် လည်း အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား ၏ ပ ရော ဖက် ဟု ခေါ် ဝေါ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လမ်း တော် ကို ပြင် ဆင် ရန် လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အား အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး အား ဖြင့် သက် ရောက် သော ကယ် တင် ခြင်း နှင့် ဆိုင် သည့် အ သိ ပ ညာ ကို ပေး ရန် လည်း ကောင်း ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ သွား လိမ့် မည်။ ^၇၈ ဤ အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ကြင် နာ က ရု ဏာ တော် ကြောင့် သက် ရောက် လာ သည် ဖြစ် ၍ ထို က ရု ဏာ တော် အား ဖြင့် အ ထက် ကောင်း ကင် မှ နေ အ ရုဏ် သည် ငါ တို့ အ ပေါ် သက် ရောက် ပြီး၊ ^၇၉ မှောင် မိုက် နှင့် သေ ခြင်း ၏ အ ရိပ် ထဲ တွင် နေ သော သူ တို့ အ ပေါ် ထွန်း လင်း ကာ ငါ တို့ ၏ ခြေ ကို ငြိမ် သက် ခြင်း လမ်း ထဲ သို့ ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၈၀ သူ ငယ် သည် လည်း ကြီး ထွား ၍ စိတ် ဝိ ညာဉ် ကြံ့ ခိုင် လာ ကာ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ရှေ့ ၌ ထင် ရှား သည့် နေ့ ရက် တိုင် အောင် တော ကန္တာ ရ ၌ နေ လေ ၏။

1

¹ Since many have undertaken to set in order a narrative concerning those matters which have been fulfilled among us, ² even as those who from the beginning were eyewitnesses and servants of the word delivered them to us, ³ it seemed good to me also, having traced the course of all things accurately from the first, to write to you in order, most excellent Theophilus; ⁴ that you might know the certainty concerning the things in which you were instructed.

⁵ There was in the days of Herod, the king of Judea, a certain priest named Zacharias, of the priestly division of Abijah. He had a wife of the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth. ⁶ They were both righteous before God, walking blamelessly in all the commandments and ordinances of the Lord. ⁷ But they had no child, because Elizabeth was barren, and they both were well advanced in years.

⁸ Now while he executed the priest’s office before God in the order of his division ⁹ according to the custom of the priest’s office, his lot was to enter into the temple of the Lord and burn incense. ¹⁰ The whole multitude of the people were praying outside at the hour of incense.

¹¹ An angel of the Lord appeared to him, standing on the right side of the altar of incense. ¹² Zacharias was troubled when he saw him, and fear fell upon him. ¹³ But the angel said to him, “Don’t be afraid, Zacharias, because your request has been heard. Your wife, Elizabeth, will bear you a son, and you shall call his name John. ¹⁴ You will have joy and gladness, and many will rejoice at his birth.

¹⁵ For he will be great in the sight of the Lord, and he will drink no wine nor strong drink. He will be filled with the Holy Spirit, even from his mother’s womb. ¹⁶ He will turn many of the children of Israel to the Lord their God. ¹⁷ He will go before him in the spirit and power of Elijah, ‘to turn the hearts of the fathers to the children,’ Malachi 4:6 and the disobedient to the wisdom of the just; to prepare a people prepared for the Lord.”

¹⁸ Zacharias said to the angel, “How can I be sure of this? For I am an old man, and my wife is well advanced in years.” ¹⁹ The angel answered him, “I am Gabriel, who stands in the presence of God. I was sent to speak to you and to bring you this good news. ²⁰ Behold, 'Behold', from 'ἰδοὺ', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. you will be silent and not able to speak until the day that these things will happen, because you didn’t believe my words, which will be fulfilled in their proper time.”

²¹ The people were waiting for Zacharias, and they marveled that he delayed in the temple. ²² When he came out, he could not speak to them. They perceived that he had seen a vision in the temple. He continued making signs to them, and remained mute. ²³ When the days of his service were fulfilled, he departed to his house.

²⁴ After these days Elizabeth his wife conceived, and she hid herself five months, saying, ²⁵ “Thus has the Lord done to me in the days in which he looked at me, to take away my reproach among men.”

²⁶ Now in the sixth month, the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee named Nazareth, ²⁷ to a virgin pledged to be married to a man whose name was Joseph, of David’s house. The virgin’s name was Mary. ²⁸ Having come in, the angel said to her, “Rejoice, you highly favored one! The Lord is with you. Blessed are you among women!” ²⁹ But when she saw him, she was greatly troubled at the saying, and considered what kind of salutation this might be.

³⁰ The angel said to her, “Don’t be afraid, Mary, for you have found favor with God. ³¹ Behold, you will conceive in your womb and give birth to a son, and shall name him ‘Jesus.’ ³² He will be great and will be called the Son of the Most High. The Lord God will give him the throne of his father David, ³³ and he will reign over the house of Jacob forever. There will be no end to his Kingdom.”

³⁴ Mary said to the angel, “How can this be, seeing I am a virgin?” ³⁵ The angel answered her, “The Holy Spirit will come on you, and the power of the Most High will overshadow you. Therefore also the holy one who is born from you will be called the Son of God. ³⁶ Behold, Elizabeth your relative also has conceived a son in her old age; and this is the sixth month with her who was called barren. ³⁷ For nothing spoken by God is impossible.” or, 'For everything spoken by God is possible.' ³⁸ Mary said, “Behold, the servant of the Lord; let it be done to me according to your word.” Then the angel departed from her.

³⁹ Mary arose in those days and went into the hill country with haste, into a city of Judah, ⁴⁰ and entered into the house of Zacharias and greeted Elizabeth. ⁴¹ When Elizabeth heard Mary’s greeting, the baby leaped in her womb; and Elizabeth was filled with the Holy Spirit. ⁴² She called out with a loud voice and said, “Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb! ⁴³ Why am I so favored, that the mother of my Lord should come to me? ⁴⁴ For behold, when the voice of your greeting came into my ears, the baby leaped in my womb for joy! ⁴⁵ Blessed is she who believed, for there will be a fulfillment of the things which have been spoken to her from the Lord!”

⁴⁶ Mary said, “My soul magnifies the Lord. ⁴⁷ My spirit has rejoiced in God my Savior, ⁴⁸ for he has looked at the humble state of his servant. For behold, from now on, all generations will call me blessed. ⁴⁹ For he who is mighty has done great things for me. Holy is his name. ⁵⁰ His mercy is for generations and generations on those who fear him. ⁵¹ He has shown strength with his arm. He has scattered the proud in the imagination of their hearts. ⁵² He has put down princes from their thrones, and has exalted the lowly. ⁵³ He has filled the hungry with good things. He has sent the rich away empty. ⁵⁴ He has given help to Israel, his servant, that he might remember mercy, ⁵⁵ as he spoke to our fathers, to Abraham and his offspring or, seed forever.” ⁵⁶ Mary stayed with her about three months, and then returned to her house.

⁵⁷ Now the time that Elizabeth should give birth was fulfilled, and she gave birth to a son. ⁵⁸ Her neighbors and her relatives heard that the Lord had magnified his mercy toward her, and they rejoiced with her.

⁵⁹ On the eighth day, they came to circumcise the child; and they would have called him Zacharias, after the name of his father. ⁶⁰ His mother answered, “Not so; but he will be called John.” ⁶¹ They said to her, “There is no one among your relatives who is called by this name.” ⁶² They made signs to his father, what he would have him called. ⁶³ He asked for a writing tablet, and wrote, “His name is John.” They all marveled. ⁶⁴ His mouth was opened immediately and his tongue freed, and he spoke, blessing God.

⁶⁵ Fear came on all who lived around them, and all these sayings were talked about throughout all the hill country of Judea. ⁶⁶ All who heard them laid them up in their heart, saying, “What then will this child be?” The hand of the Lord was with him.

⁶⁷ His father Zacharias was filled with the Holy Spirit, and prophesied, saying, ⁶⁸ “Blessed be the Lord, the God of Israel, for he has visited and redeemed his people; ⁶⁹ and has raised up a horn of salvation for us in the house of his servant David ⁷⁰ (as he spoke by the mouth of his holy prophets who have been from of old), ⁷¹ salvation from our enemies and from the hand of all who hate us; ⁷² to show mercy toward our fathers, to remember his holy covenant, ⁷³ the oath which he swore to Abraham our father, ⁷⁴ to grant to us that we, being delivered out of the hand of our enemies, should serve him without fear, ⁷⁵ in holiness and righteousness before him all the days of our life.

⁷⁶ And you, child, will be called a prophet of the Most High; for you will go before the face of the Lord to prepare his ways, ⁷⁷ to give knowledge of salvation to his people by the remission of their sins, ⁷⁸ because of the tender mercy of our God, by which the dawn from on high will visit us, ⁷⁹ to shine on those who sit in darkness and the shadow of death; to guide our feet into the way of peace.”

⁸⁰ The child was growing and becoming strong in spirit, and was in the desert until the day of his public appearance to Israel.

၁

^၁ မြတ် သော သော် ဖိ လု၊ ငါ တို့ ၌ ထင် ရှား ပြည့် စုံ ခဲ့ သော အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို၊ ^၂ မူ လ မျက် မြင် သက် သေ တို့ နှင့် နှုတ် က ပတ် တ ရား တော် ၏ အ မှု ကို ဆောင် ရွက် သော သူ တို့ က ငါ တို့ အား ဟော ပြော ခဲ့ သည့် အ တိုင်း စီ ကုံး ရေး သား ရန် လူ အ များ တို့ သည် ကြိုး စား ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ ^၃-၄ အ လုံး စုံ တို့ ကို အ စ မှ စ ၍ သေ ချာ စွာ စိ စစ် လေ့ လာ ခဲ့ သော ငါ သည် လည်း အ သင် သင် ယူ ခဲ့ ပြီး သော အ ကြောင်း အ ရာ များ ဧ ကန် အ မှန် ဖြစ် ကြောင်း သိ ရှိ စေ ရန် ၎င်း တို့ ကို အ သင့် ထံ အ စဉ် လိုက် ရေး သား သင့် သည် ဟု ထင် မှတ် ပါ ၏။

^၅ ယု ဒ နယ် ကို အုပ် ချုပ် သော ဟေ ရုဒ် မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် ဇာ ခ ရိ အ မည် ရှိ သော အ ဘိ ယ အ ဖွဲ့ ဝင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တစ် ပါး ရှိ ၏။ သူ ၏ ဇ နီး သည် အာ ရုန် ၏ အ မျိုး မှ ဆင်း သက် သူ ဖြစ် ပြီး သူ ၏ အ မည် မှာ အဲ လစ် ဇ ဘက် ဖြစ် ၏။ ^၆ သူ တို့ နှစ် ဦး စ လုံး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် နှင့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် ရှိ သ မျှ တို့ ကို တစ် သ ဝေ မ တိမ်း လိုက် လျှောက် လျက် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ဖြောင့် မတ် သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၇ သို့ သော် အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် အ မြုံ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၌ သား သ မီး မ ရှိ။ သူ တို့ နှစ် ဦး စ လုံး သည် လည်း အ သက် ကြီး ရင့် နေ ကြ ပြီ ဖြစ် ၏။

^၈ တစ် ခါ က ဇာ ခ ရိ သည် မိ မိ ၏ အ ဖွဲ့ အ လှည့် ကျ သ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ မှု ကို ဆောင် ရွက် နေ စဉ်၊ ^၉ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖွဲ ၏ ဓ လေ့ ထုံး စံ အ တိုင်း မဲ ချ ကြ ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိ မာန် တော် အ တွင်း သို့ ဝင် ၍ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရန် သူ ၌ တာ ဝန် ကျ လေ ၏။ ^၁၀ ထို သို့ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သည့် အ ချိန် တွင် လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ပြင် ၌ ဆု တောင်း နေ ကြ ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ဇာ ခ ရိ ရှေ့ ၌ ပေါ် လာ ၍ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရာ ယဇ် ပလ္လင် ၏ လက် ယာ ဘက် တွင် ရပ် လေ ၏။ ^၁၂ ဇာ ခ ရိ သည် မြင် လျှင် တုန် လှုပ် ချောက် ချား ၍ ကြောက် ရွံ့ လေ ၏။ ^၁၃ ကောင်း ကင် တ မန် က “ဇာ ခ ရိ၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ နှင့်။ သင် ၏ ဆု တောင်း သံ ကို ဘု ရား သ ခင် နား ညောင်း တော် မူ ပြီ။ သင် ၏ ဇ နီး အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် လိမ့် မည်။ ထို သား ၏ အ မည် ကို ယော ဟန် ဟု မှည့် ခေါ် ရ မည်။ ^၁၄ သူ သည် သင့် အ တွက် ဝမ်း မြောက် စ ရာ၊ ရွှင် မြူး စ ရာ ဖြစ် မည်။ လူ များ စွာ တို့ သည် လည်း သူ ၏ ဖွား မြင် ခြင်း အ တွက် ဝမ်း မြောက် ကြ လိမ့် မည်။

^၁၅ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ကြီး မြတ် သော သူ ဖြစ် လာ မည်။ စ ပျစ် ဝိုင် နှင့် သေ ရည် သေ ရက် တို့ ကို လည်း မ သောက်၊ အ မိ ဝမ်း တွင်း ၌ ရှိ စဉ် က ပင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လိမ့် မည်။ ^၁၆ သူ သည် များ စွာ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို မိ မိ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လည် ပို့ ဆောင် ၍၊ ^၁၇ အ ဖ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး တို့ ကို သား သ မီး တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ နာ ခံ ခြင်း မ ရှိ‌ သော သူ တို့ ကို ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ အ သိ ပ ညာ ထဲ သို့ လည်း ကောင်း ပြန် လှည့် လာ စေ ရန် နှင့် ပြင် ဆင် ထား သော လူ မျိုး တော် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ တွက် အ သင့် ဖြစ် စေ ရန် ဧ လိ ယ ၏ ဝိ ညာဉ် တန် ခိုး တို့ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် မှ ဦး စွာ သွား နှင့် မည်” မာ လ ၄:၅-၆။ ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၁၈ ဇာ ခ ရိ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် သည် အို မင်း သူ ဖြစ် ပြီး အ ကျွန်ုပ် ၏ ဇ နီး သည် လည်း အ သက် ကြီး ရင့် နေ ပါ သ ဖြင့် ဤ သို့ ဖြစ် မည် ကို မည် သို့ သိ နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ကောင်း ကင် တ မန် အား ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၁၉ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ခ စား ရ သော ဂါ ဗြေ လ ဖြစ် ၏။ သင့် ကို နှုတ် ဆက် ၍ ဤ ဝမ်း မြောက် ဖွယ် သ တင်း ကို ပြော ကြား ရန် ငါ သည် သင့် ထံ သို့ စေ လွှတ် ခြင်း ခံ ရ ၏။ ^၂၀ သင် သည် မိ မိ အ ချိန် ရောက် လျှင် ပြည့် စုံ မည့် ငါ ၏ စ ကား ကို မ ယုံ သော ကြောင့် ဤ အ ရာ များ ပြည့် စုံ သည့် နေ့ တိုင် အောင် စ ကား မ ပြာ နိုင် ဘဲ ဆွံ့ အ လျက် နေ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မြွက် ဆို လေ ၏။

^၂၁ လူ တို့ သည် ဇာ ခ ရိ ကို စောင့် မျှော် နေ ၍ သူ သည် ဗိ မာန် တော် ထဲ ၌ ကြန့် ကြာ နေ သည် ကို အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၂၂ သို့ သော် ဇာ ခ ရိ ပြန် ထွက် လာ သော အ ခါ သူ တို့ အား စ ကား မ ပြော နိုင် သော ကြောင့် သူ သည် ဗိ မာန် တော် ထဲ ၌ ဗျာ ဒိတ် ရူ ပါ ရုံ ကို မြင် ရ ပြီ ဟု သိ ရှိ သွား ကြ ၏။ ဇာ ခ ရိ သည် သူ တို့ အား ကိုယ် လက် အ မှု အ ရာ ကို သာ ပြ ၍ ဆွံ့ အ လျက် နေ ၏။ ^၂၃ ထို့ နောက် သူ သည် တာ ဝန် ထမ်း ဆောင် ရ သည့် နေ့ ရက် များ ပြီး ဆုံး သွား သ ဖြင့် မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၂၄ ထို နေ့ ရက် များ နောက် တွင် သူ ၏ ဇ နီး အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် သန္ဓေ တည် ၍ ငါး လ ပတ် လုံး အိမ် တွင်း ၌ အောင်း လျက် နေ ၏။ ^၂၅ အဲ လစ် ဇ ဘက် က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ တို့ အ လယ် ၌ ငါ ခံ ရ သော ကဲ့ ရဲ့ ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ဖယ် ရှား ရန် ငါ့ ကို မျက် နှာ သာ ပေး တော် မူ သည့် နေ့ ရက် များ ၌ ဤ သို့ ပြု တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၆ ဆဋ္ဌ မ လ တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် ကောင်း ကင် တ မန် ဂါ ဗြေ လ အား ဂါ လိ လဲ နယ်၊ နာ ဇ ရက် ဟု ခေါ် သော မြို့ ၌ ရှိ သည့် အ ပျို က ညာ တစ် ဦး ထံ သို့ ‌စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို အ ပျို က ညာ သည် ဒါ ဝိဒ် အ မျိုး၊ ယော သပ် အ မည် ရှိ သော သူ နှင့် စေ့ စပ် ထား သူ ဖြစ် ပြီး သူ ၏ နာ မည် မှာ မာ ရိ ဖြစ် ၏။ ^၂၈ ကောင်း ကင် တ မန် သည် မာ ရိ ထံ သို့ ဝင် လာ ၍ “ကျေး ဇူး တော် ခံ စား ရ သော အ မျိုး သ မီး၊ သင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏” အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် သည် မိန်း မ တို့ တွင် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏' ပါ သည်။ ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။ ^၂၉ မာ ရိ သည် ထို စ ကား ကြောင့် စိတ် မ ငြိမ် မ သက် ဖြစ် ပြီး ဤ နှုတ် ဆက် ခြင်း သည် မည် သည့် အ ရာ ကို ဆို လို သ နည်း ဟု တွေး တော ဆင် ခြင် လျက် နေ ၏။

^၃၀ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “မာ ရိ၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ စား ရ လေ ပြီ။ ^၃၁ သင် သည် သန္ဓေ တည် ၍ သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် လိမ့် မည်။ သူ ၏ အ မည် ကို ယေ ရှု ဟူ ၍ မှည့် ခေါ် ရ မည်။ ^၃၂ သူ သည် ကြီး မြတ် သော သူ ဖြစ် မည်။ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား ၏ သား တော် ဟူ ၍ လည်း ခေါ် ဝေါ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား သူ့ အ ဖ ဒါ ဝိဒ် ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ကို ပေး တော် မူ ၍၊ ^၃၃ သူ သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး ကို ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် အုပ် ချုပ် လိမ့် မည်။ သူ ၏ နိုင် ငံ တော် သည် လည်း အ ဆုံး မ ရှိ အ စဉ် တည် လိမ့် မည်” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၃၄ မာ ရိ က လည်း “ကျွန် မ သည် ယောက်ျား နှင့် ဆက် ဆံ ခြင်း မ ရှိ သည် ဖြစ် ၍ ဤ အ မှု အ ရာ သည် မည် သို့ ဖြစ် လိမ့် မည် နည်း” ဟု ကောင်း ကင် တ မန် အား မေး လေ ၏။ ^၃၅ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင့် အ ပေါ် သက် ရောက် တော် မူ ၍ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား ၏ တန် ခိုး တော် သည် သင့် ကို လွှမ်း မိုး လိမ့် မည်။ ထို့ ကြောင့် ဖွား မြင် လာ မည့် သန့် ရှင်း သော သူ ငယ် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဟု ခေါ် ဝေါ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၆ ကြည့် လော့။ သင် ၏ အ ဆွေ အ မျိုး အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် လည်း အို မင်း သော အ ရွယ် ၌ သား ယောက်ျား ကို သန္ဓေ တည် ၍ အ မြုံ မ ဟု အ ခေါ် ခံ ရ သော သူ သည် ယ ခု ကိုယ် ဝန် ခြောက် လ ရှိ နေ ပြီ။ ^၃၇ ဘု ရား သ ခင် အ တွက် မ ဖြစ် နိုင် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ” ဟု ပြန် ၍ မြွက် ဆို လေ ၏။ ^၃၈ ထို အ ခါ မာ ရိ က “ကျွန် မ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ပါ ၏။ အ ရှင် ၏ စ ကား အ တိုင်း ကျွန် မ ၌ ဖြစ် ပါ စေ” ဟု ဝန် ခံ ၏။ ထို့ နောက် ကောင်း ကင် တ မန် သည် မာ ရိ ထံ မှ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။

^၃၉ ထို နေ့ ရက် များ တွင် မာ ရိ သည် ထ ၍ တောင် ပေါ် ဒေ သ ၌ ရှိ သော ယု ဒ ပြည် ၏ မြို့ တစ် မြို့ သို့ အ လျင် အ မြန် သွား ၍၊ ^၄၀ ဇာ ခ ရိ အိမ် သို့ ဝင် ကာ အဲ လစ် ဇ ဘက် ကို နှုတ် ဆက် လေ ၏။ ^၄၁ မာ ရိ ၏ နှုတ် ဆက် စ ကား ကို အဲ လစ် ဇ ဘက် ကြား ရ သော အ ခါ သူ ၏ က လေး ငယ် သည် ဝမ်း ထဲ ၌ ခုန် လေ ၏။ အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် လည်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လျက်၊ ^၄၂ “သင် သည် မိန်း မ တို့ တွင် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ သင် ၏ ဝမ်း တွင်း မှ က လေး သည် လည်း မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ^၄၃ ကျွန် မ သ ခင် ၏ မယ် တော် သည် ကျွန် မ ထံ သို့‌ ရောက် လာ သော ကျေး ဇူး ကို အ ဘယ် ကြောင့် ကျွန် မ ခံ ရ ပါ သ နည်း။ ^၄၄ အ မှန် စင် စစ် သင် ၏ နှုတ် ဆက် စ ကား ကို ကျွန် မ ကြား ရ သော အ ခါ ကျွန် မ ၏ က လေး ငယ် သည် ရွှင် မြူး ခြင်း ဖြင့် ဝမ်း ထဲ ၌ ခုန် ပါ ၏။ ^၄၅ မိ မိ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော အ ရာ များ ပြည့် စုံ မည် ဟု ယုံ ကြည် သော မိန်း မ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏” ဟု ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် ပြော ဆို လေ ၏။

^၄၆ မာ ရိ က လည်း “ငါ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ၍၊ ^၄၇ ငါ့ ဝိ ညာဉ် သည် ငါ ၏ ကယ် တင် ရှင် ဘု ရား သ ခင် ၌ ရွှင် မြူး ၏။ ^၄၈ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး ၏ သိမ် ငယ် သော သူ အ ဖြစ် ကို ဂ ရု စိုက် တော် မူ ပြီ။ ယ ခု မှ စ ၍ နောင် လာ နောက် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ငါ့ ကို မင်္ဂ လာ ရှိ သော သူ ဟု ခေါ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၉ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော အ ရှင် သည် ကြီး မား သော အ မှု တို့ ကို ငါ့ အ တွက် ပြု တော် မူ ပြီ။ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် သည် သန့် ရှင်း တော် မူ ၏။ ^၅၀ က ရု ဏာ တော် သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ သော သူ တို့ အ ပေါ် ၌ သား စဉ် မြေး ဆက် တည် ၏။ ဆာ ၁၀၃:၁၁၊ ၁၇။ ^၅၁ ကိုယ် တော် သည် လက် ရုံး တော် အား ဖြင့် တန် ခိုး အ ရှိန် အ ဝါ နှင့် ပြည့် စုံ သော အ မှု ကို ပြု တော် မူ ၍ အ တွင်း စိတ် သ ဘော ၌ မာ န ထောင် လွှား သော သူ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ တော် မူ ၏။ ^၅၂ ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို နန်း ချ ၍ နှိမ့် ချ သော သူ တို့ ကို ချီး မြှောက် တော် မူ ၏။ ^၅၃ ဆာ လောင် သော သူ တို့ ကို ကောင်း သော အ ရာ များ ဖြင့် ပြည့် ဝ စေ ၍ ကြွယ် ဝ သော သူ တို့ ကို လက် ချည်း သက် သက် ပြန် လွှတ် တော် မူ ၏။ ^{၅၄-၅၅} ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ဘိုး ဘေး များ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း အာ ဗြ ဟံ မှ စ ၍ သူ ၏ အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါ် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် ထား ရှိ သော က ရု ဏာ တော် ကို အောက် မေ့ ၍ မိ မိ ၏ အ စေ ခံ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ကူ ညီ မ စ တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။ ^၅၆ မာ ရိ သည် အဲ လစ် ဇ ဘက် နှင့် အ တူ သုံး လ ခန့် နေ ပြီး နောက် မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် လေ ၏။

^၅၇ ထို့ နောက် အဲ လစ် ဇ ဘက် သည် ဖွား ချိန် စေ့ ၍ သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် ၏။ ^၅၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထူး မြတ် သော က ရု ဏာ တော် ကို အဲ လစ် ဇ ဘက် အ ပေါ် ပြ သ တော် မူ ကြောင်း အိမ် နီး ချင်း နှင့် ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ သည် ကြား ကြ သော အ ခါ သူ နှင့် အ တူ ဝမ်း မြောက် ကြ ၏။

^၅၉ ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ တို့ သည် သူ ငယ် အား အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ပေး ရန် လာ ကြ ၍ သူ့ ဖ ခင် ၏ နာ မည် အ တိုင်း သူ့ ကို ဇာ ခ ရိ ဟု မှည့် ‌ခေါ် မည် ပြု ကြ ၏။ ^၆၀ သို့ ရာ တွင် သူ ငယ် ၏ မိ ခင် က “ထို သို့ မ မှည့် ရ။ ယော ဟန် ဟု မှည့် ခေါ် ရ မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၆၁ သူ တို့ က လည်း “သင် ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ တွင် ဤ နာ မည် ဖြင့် မှည့် ခေါ် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ” ဟု ဆို ကြ ပြီး လျှင်၊ ^၆၂ သူ့ ကို မည် သို့ မှည့် ခေါ် စေ လို ကြောင်း သူ ၏ ဖ ခင် အား လက် ရိပ် ပြ ၍ မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၆၃ ဖ ခင် သည် လည်း သင် ပုန်း ကို တောင်း ၍ “သူ ၏ အ မည် မှာ ယော ဟန် ဖြစ် သည်” ဟု ရေး လိုက် သော် ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၆၄ ထို ခ ဏ ချင်း တွင် ဇာ ခ ရိ ၏ နှုတ် သည် ပွင့် ၍ သူ ၏ လျှာ သည် လည်း ပြေ လျော့ သ ဖြင့် သူ သည် စ ကား ပြော လျက် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း လေ ၏။

^၆၅ သူ တို့ ပတ် ဝန်း ကျင် ၌ နေ ထိုင် သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ကြ ၍ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ သည် ယု ဒ နယ် တောင် ပေါ် ဒေ သ တစ် လျှောက် တွင် ကျော် စော လေ ၏။ ^၆၆ ကြား ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထို အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ကို နှ လုံး သွင်း ၍ “ဤ သူ ငယ် သည် မည် သို့ သော သူ ဖြစ် လိမ့် မည် နည်း” ဟု ဆို ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် သူ ငယ် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏။

^၆၇ သူ ငယ် ၏ ဖ ခင် ဇာ ခ ရိ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လျက် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ကာ၊ ^၆၈ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ၍ ရွေး နုတ် ကယ် တင် ခြင်း ကျေး ဇူး ကို ပြု တော် မူ ပြီး၊ ^{၆၉-၇၀} မိ မိ ၏ ရှေး သန့် ရှင်း သော ပ ရော ဖက် များ ၏ နှုတ် အား ဖြင့် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ငါ တို့ အ တွက် ကယ် တင် ခြင်း ဦး ချို ကို ကိုယ် တော် ၏ အ စေ ခံ ဒါ ဝိဒ် အ မျိုး အ နွယ် တွင် ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ ပြီ။ ^၇၁ ဤ ကယ် တင် ခြင်း သည် ငါ တို့ ၏ ရန် သူ များ နှင့် ငါ တို့ ကို မုန်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ လက် မှ ကယ် တင် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^{၇၂-၇၅} ဤ သည် ကား ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ အ ပေါ် က ရု ဏာ တော် ကို ပြ သ တော် မူ ရန် နှင့် ငါ တို့ ကို ရန် သူ တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် ၍ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ရှေ့ တော် ၌ သန့် ရှင်း ခြင်း နှင့် ‌ဖြောင့် မတ် ခြင်း တို့ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို ဝတ် ပြု ရ သော အ ခွင့် ပေး မည် ဟု ငါ တို့ အ ဖ အာ ဗြ ဟံ အား တိုင် တည် ၍ မိန့် တော် မူ သည့် က တိ သစ္စာ တည်း ဟူ သော ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း‌ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ရန် ဖြစ် ၏။

^{၇၆-၇၇} အ ချင်း သူ ငယ်၊ သင် သည် လည်း အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား ၏ ပ ရော ဖက် ဟု ခေါ် ဝေါ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လမ်း တော် ကို ပြင် ဆင် ရန် လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အား အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး အား ဖြင့် သက် ရောက် သော ကယ် တင် ခြင်း နှင့် ဆိုင် သည့် အ သိ ပ ညာ ကို ပေး ရန် လည်း ကောင်း ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ သွား လိမ့် မည်။ ^၇၈ ဤ အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ကြင် နာ က ရု ဏာ တော် ကြောင့် သက် ရောက် လာ သည် ဖြစ် ၍ ထို က ရု ဏာ တော် အား ဖြင့် အ ထက် ကောင်း ကင် မှ နေ အ ရုဏ် သည် ငါ တို့ အ ပေါ် သက် ရောက် ပြီး၊ ^၇၉ မှောင် မိုက် နှင့် သေ ခြင်း ၏ အ ရိပ် ထဲ တွင် နေ သော သူ တို့ အ ပေါ် ထွန်း လင်း ကာ ငါ တို့ ၏ ခြေ ကို ငြိမ် သက် ခြင်း လမ်း ထဲ သို့ ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၈၀ သူ ငယ် သည် လည်း ကြီး ထွား ၍ စိတ် ဝိ ညာဉ် ကြံ့ ခိုင် လာ ကာ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ရှေ့ ၌ ထင် ရှား သည့် နေ့ ရက် တိုင် အောင် တော ကန္တာ ရ ၌ နေ လေ ၏။

1

¹ Since many have undertaken to set in order a narrative concerning those matters which have been fulfilled among us, ² even as those who from the beginning were eyewitnesses and servants of the word delivered them to us, ³ it seemed good to me also, having traced the course of all things accurately from the first, to write to you in order, most excellent Theophilus; ⁴ that you might know the certainty concerning the things in which you were instructed.

⁵ There was in the days of Herod, the king of Judea, a certain priest named Zacharias, of the priestly division of Abijah. He had a wife of the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth. ⁶ They were both righteous before God, walking blamelessly in all the commandments and ordinances of the Lord. ⁷ But they had no child, because Elizabeth was barren, and they both were well advanced in years.

⁸ Now while he executed the priest’s office before God in the order of his division ⁹ according to the custom of the priest’s office, his lot was to enter into the temple of the Lord and burn incense. ¹⁰ The whole multitude of the people were praying outside at the hour of incense.

¹¹ An angel of the Lord appeared to him, standing on the right side of the altar of incense. ¹² Zacharias was troubled when he saw him, and fear fell upon him. ¹³ But the angel said to him, “Don’t be afraid, Zacharias, because your request has been heard. Your wife, Elizabeth, will bear you a son, and you shall call his name John. ¹⁴ You will have joy and gladness, and many will rejoice at his birth.

¹⁵ For he will be great in the sight of the Lord, and he will drink no wine nor strong drink. He will be filled with the Holy Spirit, even from his mother’s womb. ¹⁶ He will turn many of the children of Israel to the Lord their God. ¹⁷ He will go before him in the spirit and power of Elijah, ‘to turn the hearts of the fathers to the children,’ Malachi 4:6 and the disobedient to the wisdom of the just; to prepare a people prepared for the Lord.”

¹⁸ Zacharias said to the angel, “How can I be sure of this? For I am an old man, and my wife is well advanced in years.” ¹⁹ The angel answered him, “I am Gabriel, who stands in the presence of God. I was sent to speak to you and to bring you this good news. ²⁰ Behold, 'Behold', from 'ἰδοὺ', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. you will be silent and not able to speak until the day that these things will happen, because you didn’t believe my words, which will be fulfilled in their proper time.”

²¹ The people were waiting for Zacharias, and they marveled that he delayed in the temple. ²² When he came out, he could not speak to them. They perceived that he had seen a vision in the temple. He continued making signs to them, and remained mute. ²³ When the days of his service were fulfilled, he departed to his house.

²⁴ After these days Elizabeth his wife conceived, and she hid herself five months, saying, ²⁵ “Thus has the Lord done to me in the days in which he looked at me, to take away my reproach among men.”

²⁶ Now in the sixth month, the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee named Nazareth, ²⁷ to a virgin pledged to be married to a man whose name was Joseph, of David’s house. The virgin’s name was Mary. ²⁸ Having come in, the angel said to her, “Rejoice, you highly favored one! The Lord is with you. Blessed are you among women!” ²⁹ But when she saw him, she was greatly troubled at the saying, and considered what kind of salutation this might be.

³⁰ The angel said to her, “Don’t be afraid, Mary, for you have found favor with God. ³¹ Behold, you will conceive in your womb and give birth to a son, and shall name him ‘Jesus.’ ³² He will be great and will be called the Son of the Most High. The Lord God will give him the throne of his father David, ³³ and he will reign over the house of Jacob forever. There will be no end to his Kingdom.”

³⁴ Mary said to the angel, “How can this be, seeing I am a virgin?” ³⁵ The angel answered her, “The Holy Spirit will come on you, and the power of the Most High will overshadow you. Therefore also the holy one who is born from you will be called the Son of God. ³⁶ Behold, Elizabeth your relative also has conceived a son in her old age; and this is the sixth month with her who was called barren. ³⁷ For nothing spoken by God is impossible.” or, 'For everything spoken by God is possible.' ³⁸ Mary said, “Behold, the servant of the Lord; let it be done to me according to your word.” Then the angel departed from her.

³⁹ Mary arose in those days and went into the hill country with haste, into a city of Judah, ⁴⁰ and entered into the house of Zacharias and greeted Elizabeth. ⁴¹ When Elizabeth heard Mary’s greeting, the baby leaped in her womb; and Elizabeth was filled with the Holy Spirit. ⁴² She called out with a loud voice and said, “Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb! ⁴³ Why am I so favored, that the mother of my Lord should come to me? ⁴⁴ For behold, when the voice of your greeting came into my ears, the baby leaped in my womb for joy! ⁴⁵ Blessed is she who believed, for there will be a fulfillment of the things which have been spoken to her from the Lord!”

⁴⁶ Mary said, “My soul magnifies the Lord. ⁴⁷ My spirit has rejoiced in God my Savior, ⁴⁸ for he has looked at the humble state of his servant. For behold, from now on, all generations will call me blessed. ⁴⁹ For he who is mighty has done great things for me. Holy is his name. ⁵⁰ His mercy is for generations and generations on those who fear him. ⁵¹ He has shown strength with his arm. He has scattered the proud in the imagination of their hearts. ⁵² He has put down princes from their thrones, and has exalted the lowly. ⁵³ He has filled the hungry with good things. He has sent the rich away empty. ⁵⁴ He has given help to Israel, his servant, that he might remember mercy, ⁵⁵ as he spoke to our fathers, to Abraham and his offspring or, seed forever.” ⁵⁶ Mary stayed with her about three months, and then returned to her house.

⁵⁷ Now the time that Elizabeth should give birth was fulfilled, and she gave birth to a son. ⁵⁸ Her neighbors and her relatives heard that the Lord had magnified his mercy toward her, and they rejoiced with her.

⁵⁹ On the eighth day, they came to circumcise the child; and they would have called him Zacharias, after the name of his father. ⁶⁰ His mother answered, “Not so; but he will be called John.” ⁶¹ They said to her, “There is no one among your relatives who is called by this name.” ⁶² They made signs to his father, what he would have him called. ⁶³ He asked for a writing tablet, and wrote, “His name is John.” They all marveled. ⁶⁴ His mouth was opened immediately and his tongue freed, and he spoke, blessing God.

⁶⁵ Fear came on all who lived around them, and all these sayings were talked about throughout all the hill country of Judea. ⁶⁶ All who heard them laid them up in their heart, saying, “What then will this child be?” The hand of the Lord was with him.

⁶⁷ His father Zacharias was filled with the Holy Spirit, and prophesied, saying, ⁶⁸ “Blessed be the Lord, the God of Israel, for he has visited and redeemed his people; ⁶⁹ and has raised up a horn of salvation for us in the house of his servant David ⁷⁰ (as he spoke by the mouth of his holy prophets who have been from of old), ⁷¹ salvation from our enemies and from the hand of all who hate us; ⁷² to show mercy toward our fathers, to remember his holy covenant, ⁷³ the oath which he swore to Abraham our father, ⁷⁴ to grant to us that we, being delivered out of the hand of our enemies, should serve him without fear, ⁷⁵ in holiness and righteousness before him all the days of our life.

⁷⁶ And you, child, will be called a prophet of the Most High; for you will go before the face of the Lord to prepare his ways, ⁷⁷ to give knowledge of salvation to his people by the remission of their sins, ⁷⁸ because of the tender mercy of our God, by which the dawn from on high will visit us, ⁷⁹ to shine on those who sit in darkness and the shadow of death; to guide our feet into the way of peace.”

⁸⁰ The child was growing and becoming strong in spirit, and was in the desert until the day of his public appearance to Israel.