၉

^၁ ထို့ နောက် “ဤ မြို့ ကို ဒဏ် ခတ် မည့် သူ တို့၊ ဖျက် ဆီး ခြင်း လက် နက် ကိုယ် စီ ကိုင် ဆောင် ၍ လာ ကြ လော့” ဟု ကျယ် လောင် စွာ ဟစ် ခေါ် တော် မူ သော အ သံ ကို ငါ ကြား ရ ၏။ ^၂ ကြည့် ရှု လော့။ လူ ခြောက် ‌ယောက် သည် လူ သတ် လက် နက် အ သီး သီး ကိုင် ဆောင် လျက် မြောက် ဘက် မျက် နှာ မူ ထား သော အ ထက် တံ ခါး လမ်း မှ ဝင် လာ ၍ ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် ဘေး တွင် ရပ် နေ ကြ ၏။ သူ တို့ အ လယ် တွင် ပိတ် ချော ထည် ကို ဝတ် လျက် ခါး ၌ မင် အိုး ဆောင် ထား သော လူ တစ် ယောက် ရပ် နေ ၏။

^၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ဘုန်း တော် သည် စံ တော် မူ ရာ ခေ ရု ဗိမ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန်။ အ ထက် မှ အိမ် တော် တံ ခါး ခုံ သို့ ရွေ့ လာ ပြီး ပိတ် ချော ထည် ဝတ် ထား ၍ ခါး ၌ မင် အိုး‌ ဆောင် ထား သော လူ ကို ခေါ် ၏။ ^၄ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ့ အား “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လယ် ခေါင် သို့ သွား လော့။ မြို့ လယ် ခေါင် တွင် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် လုပ် ရပ် များ အ တွက် ညည်း တွား မြည် တမ်း သူ များ ၏ န ဖူး ကို အ မှတ် အ သား ပြု ထား ခဲ့ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅ အ ခြား သူ တို့ ကို လည်း “သူ့ နောက် သို့ လိုက် ၍ မြို့ လယ် ခေါင် မှ လူ တို့ ကို သတ် လော့။ သူ တို့ ကို လုံး ဝ မ သ နား နှင့်၊ မ ညှာ တာ နှင့်။ ^၆ လူ ကြီး လူ ငယ်၊ အ ပျို လူ ပျို၊ အ မေ နှင့် က လေး ပါ မ ကျန် သတ် ပစ် လော့။ သို့ သော် အ မှတ် အ သား ပြု ထား ခဲ့ သော သူ တစ် ဦး တစ် ယောက် ကို မျှ မ ထိ ကြ နှင့်။ ငါ ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န မှ စ တင် ပြု လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် အ မိန့် တော် အ တိုင်း အိမ် တော် ရှေ့ ရှိ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို စ တင် သတ် ပစ် ကြ လေ ၏။ ^၇ “သွား ၍ အိမ် တော် ကို ညစ် ညူး အောင် လုပ် ကြ။ ဝင်း‌ တော် ကို အ သေ ကောင် များ ဖြင့် ပြည့် စေ ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ လည်း မြို့ ထဲ သို့ သွား ၍ လူ တို့ ကို သတ် ပစ် ကြ လေ ၏။

^၈ ထို သို့ သတ် ဖြတ် နေ ကြ စဉ် ငါ တစ် ယောက် တည်း ကျန် ရစ် ၍ ပျပ် ဝပ် လျက် “အ လို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပေါ် အ မျက် တော် သွန် ချ ခြင်း ဖြင့် ကြွင်း ကျန် သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ပါ ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် လော” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ကျူး လွန် သော အ ပြစ် သည် အ လွန် တ ရာ ကြီး မား ၏။ ပြည် သည် လူ သတ် မှု များ နှင့် ပြည့် နှက် လျက် ရှိ ၏။ မြို့ သည် လည်း ဖောက် လှဲ ဖောက် ပြန် မှု များ နှင့် ပြည့် နှက် လျက် နေ ၏။ သူ တို့ က ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြည် ကို စွန့် တော် မူ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မ မူ’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သူ တို့ ကို သ နား ညှာ တာ မည် မ ဟုတ်။ သူ တို့ ပြု မူ ကျင့် ကြံ ခဲ့ သည် တို့ ကို သူ တို့ ခေါင်း‌ ပေါ် ပြန် ရောက် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ပိတ် ချော ထည် ဝတ် ထား ၍ ခါး ၌ မင် အိုး ဆောင် ထား သော လူ က လည်း “ကိုယ် တော် မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် ပြု ပြီး ပါ ပြီ” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။

9

¹ Then he cried in my ears with a loud voice, saying, “Cause those who are in charge of the city to draw near, each man with his destroying weapon in his hand.” ² Behold, six men came from the way of the upper gate, which lies toward the north, every man with his slaughter weapon in his hand. One man in the middle of them was clothed in linen, with a writer’s inkhorn by his side. They went in, and stood beside the bronze altar.

³ The glory of the God of Israel went up from the cherub, whereupon it was, to the threshold of the house; and he called to the man clothed in linen, who had the writer’s inkhorn by his side. ⁴ Yahweh said to him, “Go through the middle of the city, through the middle of Jerusalem, and set a mark on the foreheads of the men that sigh and that cry over all the abominations that are done within it.”

⁵ To the others he said in my hearing, “Go through the city after him, and strike. Don’t let your eye spare, neither have pity. ⁶ Kill utterly the old man, the young man, the virgin, little children and women; but don’t come near any man on whom is the mark. Begin at my sanctuary.” Then they began at the old men who were before the house. ⁷ He said to them, “Defile the house, and fill the courts with the slain. Go out!” They went out, and struck in the city.

⁸ While they were killing, and I was left, I fell on my face, and cried, and said, “Ah Lord Yahweh! Will you destroy all the residue of Israel in your pouring out of your wrath on Jerusalem?” ⁹ Then he said to me, “The iniquity of the house of Israel and Judah is exceedingly great, and the land is full of blood, and the city full of perversion; for they say, ‘Yahweh has forsaken the land, and Yahweh doesn’t see.’ ¹⁰ As for me also, my eye won’t spare, neither will I have pity, but I will bring their way on their head.”

¹¹ Behold, the man clothed in linen, who had the inkhorn by his side, reported the matter, saying, “I have done as you have commanded me.”

၉

^၁ ထို့ နောက် “ဤ မြို့ ကို ဒဏ် ခတ် မည့် သူ တို့၊ ဖျက် ဆီး ခြင်း လက် နက် ကိုယ် စီ ကိုင် ဆောင် ၍ လာ ကြ လော့” ဟု ကျယ် လောင် စွာ ဟစ် ခေါ် တော် မူ သော အ သံ ကို ငါ ကြား ရ ၏။ ^၂ ကြည့် ရှု လော့။ လူ ခြောက် ‌ယောက် သည် လူ သတ် လက် နက် အ သီး သီး ကိုင် ဆောင် လျက် မြောက် ဘက် မျက် နှာ မူ ထား သော အ ထက် တံ ခါး လမ်း မှ ဝင် လာ ၍ ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် ဘေး တွင် ရပ် နေ ကြ ၏။ သူ တို့ အ လယ် တွင် ပိတ် ချော ထည် ကို ဝတ် လျက် ခါး ၌ မင် အိုး ဆောင် ထား သော လူ တစ် ယောက် ရပ် နေ ၏။

^၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ဘုန်း တော် သည် စံ တော် မူ ရာ ခေ ရု ဗိမ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန်။ အ ထက် မှ အိမ် တော် တံ ခါး ခုံ သို့ ရွေ့ လာ ပြီး ပိတ် ချော ထည် ဝတ် ထား ၍ ခါး ၌ မင် အိုး‌ ဆောင် ထား သော လူ ကို ခေါ် ၏။ ^၄ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ့ အား “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လယ် ခေါင် သို့ သွား လော့။ မြို့ လယ် ခေါင် တွင် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် လုပ် ရပ် များ အ တွက် ညည်း တွား မြည် တမ်း သူ များ ၏ န ဖူး ကို အ မှတ် အ သား ပြု ထား ခဲ့ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅ အ ခြား သူ တို့ ကို လည်း “သူ့ နောက် သို့ လိုက် ၍ မြို့ လယ် ခေါင် မှ လူ တို့ ကို သတ် လော့။ သူ တို့ ကို လုံး ဝ မ သ နား နှင့်၊ မ ညှာ တာ နှင့်။ ^၆ လူ ကြီး လူ ငယ်၊ အ ပျို လူ ပျို၊ အ မေ နှင့် က လေး ပါ မ ကျန် သတ် ပစ် လော့။ သို့ သော် အ မှတ် အ သား ပြု ထား ခဲ့ သော သူ တစ် ဦး တစ် ယောက် ကို မျှ မ ထိ ကြ နှင့်။ ငါ ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န မှ စ တင် ပြု လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် အ မိန့် တော် အ တိုင်း အိမ် တော် ရှေ့ ရှိ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို စ တင် သတ် ပစ် ကြ လေ ၏။ ^၇ “သွား ၍ အိမ် တော် ကို ညစ် ညူး အောင် လုပ် ကြ။ ဝင်း‌ တော် ကို အ သေ ကောင် များ ဖြင့် ပြည့် စေ ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ လည်း မြို့ ထဲ သို့ သွား ၍ လူ တို့ ကို သတ် ပစ် ကြ လေ ၏။

^၈ ထို သို့ သတ် ဖြတ် နေ ကြ စဉ် ငါ တစ် ယောက် တည်း ကျန် ရစ် ၍ ပျပ် ဝပ် လျက် “အ လို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပေါ် အ မျက် တော် သွန် ချ ခြင်း ဖြင့် ကြွင်း ကျန် သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ပါ ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် လော” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ကျူး လွန် သော အ ပြစ် သည် အ လွန် တ ရာ ကြီး မား ၏။ ပြည် သည် လူ သတ် မှု များ နှင့် ပြည့် နှက် လျက် ရှိ ၏။ မြို့ သည် လည်း ဖောက် လှဲ ဖောက် ပြန် မှု များ နှင့် ပြည့် နှက် လျက် နေ ၏။ သူ တို့ က ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြည် ကို စွန့် တော် မူ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မ မူ’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သူ တို့ ကို သ နား ညှာ တာ မည် မ ဟုတ်။ သူ တို့ ပြု မူ ကျင့် ကြံ ခဲ့ သည် တို့ ကို သူ တို့ ခေါင်း‌ ပေါ် ပြန် ရောက် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ပိတ် ချော ထည် ဝတ် ထား ၍ ခါး ၌ မင် အိုး ဆောင် ထား သော လူ က လည်း “ကိုယ် တော် မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် ပြု ပြီး ပါ ပြီ” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။

9

¹ Then he cried in my ears with a loud voice, saying, “Cause those who are in charge of the city to draw near, each man with his destroying weapon in his hand.” ² Behold, six men came from the way of the upper gate, which lies toward the north, every man with his slaughter weapon in his hand. One man in the middle of them was clothed in linen, with a writer’s inkhorn by his side. They went in, and stood beside the bronze altar.

³ The glory of the God of Israel went up from the cherub, whereupon it was, to the threshold of the house; and he called to the man clothed in linen, who had the writer’s inkhorn by his side. ⁴ Yahweh said to him, “Go through the middle of the city, through the middle of Jerusalem, and set a mark on the foreheads of the men that sigh and that cry over all the abominations that are done within it.”

⁵ To the others he said in my hearing, “Go through the city after him, and strike. Don’t let your eye spare, neither have pity. ⁶ Kill utterly the old man, the young man, the virgin, little children and women; but don’t come near any man on whom is the mark. Begin at my sanctuary.” Then they began at the old men who were before the house. ⁷ He said to them, “Defile the house, and fill the courts with the slain. Go out!” They went out, and struck in the city.

⁸ While they were killing, and I was left, I fell on my face, and cried, and said, “Ah Lord Yahweh! Will you destroy all the residue of Israel in your pouring out of your wrath on Jerusalem?” ⁹ Then he said to me, “The iniquity of the house of Israel and Judah is exceedingly great, and the land is full of blood, and the city full of perversion; for they say, ‘Yahweh has forsaken the land, and Yahweh doesn’t see.’ ¹⁰ As for me also, my eye won’t spare, neither will I have pity, but I will bring their way on their head.”

¹¹ Behold, the man clothed in linen, who had the inkhorn by his side, reported the matter, saying, “I have done as you have commanded me.”