၅၁

^၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့၊ လက် က မိုင် ပြည် သား တို့ အ ပေါ် သို့ ဖျက် ဆီး ခြင်း လေ ကို သင့် ရောက် စေ မည်။ ^၂ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ခြွေ လှေ့ သူ တို့ ကို စေ လွှတ် မည်။ သူ တို့ သည် ထို မြို့ ကို လှေ့ ၍ သုတ် သင် ရှင်း လင်း လိမ့် မည်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် မည့် နေ့ ၌ အ ဘက် ဘက် မှ တိုက် ခိုက် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃ လေး သ မား တို့ ကို လေး တင် ရ သော အ ခွင့်၊ သံ ချပ် အင်္ကျီ ဝတ် ဆင် ရ သော အ ခွင့် မ ပေး ကြ နှင့်။ လူ ပျို တို့ ကို မ နှ မြော နှင့်။ စစ် သည် ဗိုလ် ပါ အ ပေါင်း တို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ကြ လော့။ ^၄ သူ တို့ သည် အ သတ် ခံ ရ ၍ ခါ လ ဒဲ ပြည် တွင် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ထိုး သတ် ခံ ရ ၍ လမ်း မ များ ပေါ် တွင် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ^၅ အ ကြောင်း မူ ကား အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စွန့် ပစ် တော် မ မူ။ ခါ လ ဒဲ ပြည် ကား သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ကို ပြစ် မှား သော အ ပြစ် နှင့် ပြည့် နှက် ၏။

^၆ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ထွက် ပြေး ကြ။ အ သက် ဘေး လွတ် အောင် ပြေး ကြ။ ထို မြို့ ၏ အ ပြစ် ကြောင့် အ ဖျက် ဆီး မ ခံ ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် တုံ့ ပြန် ရာ အ ချိန် ကျ ရောက် ပြီ။ ထို မြို့ ခံ ထိုက် သော အ ပြစ် ကို ပြန် ပေး ဆပ် စေ တော် မူ မည်။ ^၇ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် ၌ ကိုင် ထား သော ရွှေ ဖ လား ဖြစ် ၏။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို ယစ် မူး စေ ၏။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် ထို ဖ လား မှ စ ပျစ် ဝိုင် ကို သောက် ကြ သ ဖြင့် မူး ရူး သော လူ မျိုး များ ဖြစ် ကြ လေ ပြီ။ ဗျာ ၁၇:၂။ ^၈ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြီး ရုတ် ချည်း ပြို လဲ ပျက် စီး သွား ပြီ။ ဗျာ ၁၄:၈၊ ၁၈:၂။ သူ့ အ တွက် ညည်း တွား ငို ကြွေး ကြ လော့။ ဝေ ဒ နာ ပျောက် ကောင်း ပျောက် နိုင် မည် ဖြစ် ၍ လိမ်း ဆေး ယူ လာ ပေး ကြ လော့။ ^၉ ငါ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ကု သ ပေး သော် လည်း ကု သ ၍ မ ရ။ သူ့ ကို ထား ခဲ့ ပြီး ကိုယ့် ပြည် ကိုယ် ပြန် ကြ စို့။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ ခံ ရ သော စီ ရင် ခြင်း သည် မိုး ထိ တိုင် ရောက် လေ ပြီ။ မိုး တိမ် ထိ တိုင် မြင့် လေ ပြီ။ ဗျာ ၁၈:၅။ ^၁၀ ငါ တို့ ဖြောင့် မတ် ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြ သ တော် မူ ပြီ။ လာ ကြ။ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ကို ဇိ အုန် မြို့ တွင် ပြော ကြား ကြ စို့။

^၁၁ မြား တို့ ကို ချွန် ထက် စေ ကြ။ ဒိုင်း လွှား တို့ ကို ကိုင် စွဲ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ဖျက် ဆီး ပစ် ရန် အ ကြံ ရှိ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ မေ ဒိ ဘု ရင် တို့ ၏ စိတ် ကို နှိုး ဆော် တော် မူ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် တုံ့ ပြန် တော် မူ ပြီ။ ဗိ မာန် တော် အ ဖို့ လက် တုံ့ ပြန် တော် မူ ပြီ။ ^၁၂ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရိုး ကို ဖြို ဖျက် ရန် အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ ကြ။ အ စောင့် များ ကို ကြပ် ကြပ် ချ ထား ကြ။ ကင်း စောင့် တို့ ကို နေ ရာ ချ ထား ကြ။ ကင်း ပုန်း များ ကို ပြင် ဆင် ကြ။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သား များ နှင့် ပတ် သက် ၍ မိန့် ဆို ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ကြံ စည် တော် မူ မည်၊ ပြု တော် မူ မည်။ ^၁၃ မြစ် နား တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေ များ အ နီး’။ ၌ နေ ၍ ဥစ္စာ ကြွယ် ဝ သော မြို့၊ သင် ၏ မ တ ရား အ ကျိုး စီး ပွား ရှာ ခြင်း များ အ ဆုံး သတ် မည့် အ ချိန် ရောက် လာ ပြီ။ ^၁၄ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အ ကယ် စင် စစ် သင့် နေ ရာ သို့ ကျိုင်း ကောင် ကဲ့ သို့ လူ အုပ် ကြီး ကို ရောက် လာ စေ မည်။ သူ တို့ သည် စစ် အောင် သံ ကို ကြွေး ကြော် ကြ လိမ့် မည်” ဟု ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို တော် မူ ပြီ။

^၁၅ ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး တော် အား ဖြင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။ ဉာဏ် ပ ညာ အား ဖြင့် ကမ္ဘာ ကြီး ကို တည် တော် မူ ၏။ ထိုး ထွင်း ဉာဏ် အား ဖြင့် ကောင်း ကင် ကို ဖြန့် ကြက် တော် မူ ၏။ ^၁၆ ကိုယ် တော် အ သံ ပေး တော် မူ သော အ ခါ ကောင်း ကင် ရှိ ရေ တို့ သည် ဟုန်း ဟုန်း မြည် ကြ ပါ ၏။ မိုး တိမ် ကို မြေ ကြီး စွန်း မှ တက် လာ စေ တော် မူ ၏။ မိုး ကို ရွာ စေ တော် မူ ၏။ လျှပ် စီး ကို လက် စေ တော် မူ ၏။ ဘဏ္ဍာ တိုက် ထဲ မှ လေ ကို ထုတ် တော် မူ ၏။

^၁၇ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် အ သိ တ ရား ကင်း မဲ့ ၏။ ပ ညာ လည်း မ ရှိ။ ပန်း ထိမ် သ မား တို့ သည် လည်း ရုပ် တု ဆင်း တု အား ဖြင့် အ ရှက် ကွဲ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု သည် လှည့် စား ခြင်း သာ ဖြစ် ၏။ အ သက် မ ရှိ။ ^၁၈ ထို အ ရာ တို့ သည် အ ချည်း နှီး သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ လှည့် စား တတ် သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ စစ် ကြော စီ ရင် ချိန် ရောက် လျှင် ပျက် စီး သွား ရ လိမ့် မည်။ ^၁၀ ယာ ကုပ် အ မျိုး ၏ ဝေ စု ဖြစ် သော ဘု ရား သ ခင် သည် ထို ကဲ့ သို့ မ ဟုတ်။ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း သော အ ရှင် ဖြစ် ၏။ ယာ ကုပ် အ မျိုး အ နွယ် သည် ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် ဖြစ် ၏။ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကား ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် သည် ငါ့ အ ဖို့ စစ် တင်း ပုတ်၊ စစ် လက် နက် ဖြစ် ၏။ ငါ သည် သင့် အား ဖြင့် လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ တိုင်း နိုင် ငံ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ပစ် မည်။ ^၂၁ သင့် အား ဖြင့် မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ ရဲ၊ စစ် ရ ထား နှင့် စစ် ရ ထား စီး သူ တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ ^၂၂ သင့် အား ဖြင့် ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ၊ လူ ကြီး နှင့် လူ ငယ်၊ လူ ပျို နှင့် အ ပျို တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ ^၂၃ သင့် အား ဖြင့် သိုး ထိန်း နှင့် သိုး စု၊ လယ် သ မား နှင့် လယ် ထွန် နွား၊ ဘု ရင် ခံ နှင့် အုပ် ချုပ် သူ တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ ^၂၄ ဇိ အုန် မြို့ သူ မြို့ သား အ ပေါ် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သူ ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ ကျူး လွန် ခဲ့ သည့် လုပ် ရပ် အ တိုင်း သူ တို့ ကို သင် တို့ မျက် စိ ရှေ့ တွင် ပြန် ပေး ဆပ် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အို ဖျက် ဆီး တတ် သော တောင်၊ မြေ ကြီး တစ် ပြင် လုံး ကို ဖျက် ဆီး သော တောင်၊ ကြည့် ရှု လော့။ သင့် ကို ငါ စီ ရင် မည်။ ငါ သည် လက် ကို ဆန့် ၍ သင့် ကို ချောက် ကမ်း ပါး ပေါ် မှ လှိမ့် ချ ပစ် မည်။ သင့် အား မီး ကျွမ်း တောင် ဖြစ် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထောင့် ချုပ် ကျောက်၊ အုတ် မြစ် ကျောက် တစ် လုံး မျှ သင့် ထံ မှ ရ နိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ သင် သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ စဉ် ဖြစ် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ထို ပြည် ၌ အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ ကြ။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို တံ ပိုး မှုတ် သံ ပေး ကြ။ ထို ပြည် ကို တိုက် ခိုက် ရန် လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို အ သင့် ပြင် ဆင် စေ ကြ။ အာ ရ ရတ်၊ မိန္နိ နှင့် အာ ရှ ကေ နတ် စ သော တိုင်း နိုင် ငံ တို့ ကို ဆင့် ခေါ် ကြ။ စစ် ဦး စီး ကို ခန့် ထား ကြ။ မြင်း တို့ ကို ကျိုင်း ကောင် အုပ် ကဲ့ သို့ ချီ တက် စေ ကြ။ ^၂၈ ထို ပြည် ကို တိုက် ခိုက် ရန် လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို အ သင့် ပြင် ဆင် စေ ကြ။ မေ ဒိ ဘု ရင် များ၊ ဘု ရင် ခံ များ အ ပါ အ ဝင် မင်း အ ရာ ရှိ အား လုံး နှင့် လက် အောက် ခံ နိုင် ငံ အား လုံး ကို အ သင့် ပြင် ဆင် စေ ကြ။ ^၂၉ ကမ္ဘာ မြေ ကြီး တုန် ခါ လေ ပြီ၊ တုန် လှုပ် လေ ပြီ။ အ ကြောင်း မူ ကား ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည် ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ ကြံ အ စည် တော် အ တိုင်း ထို မြို့ ၌ ဖြစ် လာ လေ ပြီ။ ^၃၀ ဘေ ဘီ လုံ စစ် သူ ရဲ တို့ သည် စစ် မ တိုက် ဝံ့ တော့ ဘဲ ရဲ တိုက် များ ၌ သာ နေ ကြ လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ကုန် ခန်း ၍ မိန်း မ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လေ ပြီ။ သူ တို့ နေ ရာ ကို မီး ရှို့ ပစ် ကြ ပြီ။ ကန့် လန့် ကျင် တို့ ကို လည်း ချိုး ပစ် ကြ ပြီ။ ^၃၁ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တစ် မြို့ လုံး သိမ်း ပိုက် ခံ ရ ကြောင်း ကို ခြေ မြန် တော် တစ် ယောက် မှ တစ် ယောက်၊ စေ တ မန် တစ် ယောက် မှ တစ် ယောက် တစ် ဆင့် ပြီး တစ် ဆင့် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ သ တင်း ပို့ ကြ ၏။ ^၃၂ ဆိပ် ကမ်း တို့ ကို သိမ်း ပိုက် ကြ ပြီ။ ခံ တပ် သို့ မ ဟုတ် ‘ကျူ တော စိမ့် တော’။ များ ကို မီး ရှို့ ပစ် ကြ ပြီ။ စစ် သူ ရဲ တို့ လည်း ဆောက် တည် ရာ မ ရ ကြောက် လန့် ကြ လေ ပြီ။ ^၃၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဘေ ဘီ လုံ သ မီး ပျို သည် တ လင်း နယ် ချိန် ၌ နင်း နယ် ခံ ရ သော ကောက် နယ် တ လင်း နှင့် တူ ၏။ တစ် ခ ဏ ချင်း တွင် ရိတ် သိမ်း ချိန် ရောက် လာ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၄ “ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး သည် ငါ့ ကို ကိုက် စား လေ ပြီ။ နင်း ချေ လေ ပြီ။ ငါ့ ကို အိုး လွတ် ဖြစ် စေ ပြီ။ မြွေ န ဂါး ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို ဝါး မျို လေ ပြီ။ ငါ ၏ စား ကောင်း သောက် ဖွယ် တို့ နှင့် သူ့ ဝမ်း ကို ပြည့် စေ ပြီ။ ပြီး မှ ငါ့ ကို အန် ထုတ် သို့ မ ဟုတ် ‘နှင် ထုတ်’။ လေ ပြီ။ ^၃၅ ငါ့ ကိုယ်၊ ငါ့ အ သား ခံ ရ သော ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် မှု သည် ဘေ ဘီ လုံ ပြည် အ ပေါ် ကျ ရောက် ပါ စေ” ဟု ဇိ အုန် မြို့ သား တို့ ဆို လိမ့် မည်။ “ငါ တို့ သွန်း ခဲ့ ရ သော သွေး သည် ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် ပါ စေ” ဟု ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ဆို လိမ့် မည်။

^၃၆ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ သင့် အ မှု ကိစ္စ ကို ငါ ရင် ဆိုင် ဖြေ ရှင်း‌ ပေး မည်။ သင့် အ စား ငါ အ မှန် လက် တုံ့ ပြန် မည်။ သူ ၏ ပင် လယ် ရေ ကို ခန်း စေ မည်၊ စမ်း ရေ တွင်း ကို ခြောက် သွေ့ စေ မည်။ ^၃၇ ဘေ ဘီ လုံ ပြည် သည် နေ ထိုင် သူ မ ရှိ ဘဲ အ ပျက် အ စီး ပုံ ကြီး၊ ခွေး အ တို့ ခို အောင်း ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ ဖြစ် မည်။ ^၃၈ သူ တို့ အား လုံး ခြင်္သေ့ ပျို ကဲ့ သို့ ဟိန်း ဟောက် ကြ လိမ့် မည်၊ ခြင်္သေ့ ငယ် ကဲ့ သို့ မာန် ဖီ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ တို့ အာ သာ ငမ်း ငမ်း ဖြစ် နေ ချိန် တွင် ငါ သည် စား သောက် ပွဲ ခင်း ကျွေး မည်။ သူ တို့ ကို မူး အောင် တိုက် မည်။ သူ တို့ သည် လည်း အ ပျော် ကြူး ၍ မ နိုး သော အိပ် ခြင်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ အိပ် ပျော် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ တို့ ကို သိုး သ ငယ် ကဲ့ သို့၊ သိုး ထီး ဆိတ် ထီး ကဲ့ သို့ ဆွဲ ထုတ် ၍ သတ် မည်။

^၄၁ ရှေ ရှက် မြို့ ကြီး အ သိမ်း ခံ ရ လေ ပြီ တ ကား။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ချီး မွမ်း ရာ မြို့ ကြီး အ သိမ်း ခံ ရ လေ ပြီ တ ကား။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် လူ မျိုး တ ကာ တို့ တွင် ထိတ် လန့် စ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ တ ကား။ ^၄၂ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ပင် လယ် ရေ လွှမ်း မိုး လေ ပြီ။ လှိုင်း လုံး ကြီး များ ဖုံး အုပ် လေ ပြီ။ ^၄၃ မြို့ ရွာ တို့ သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ၍ ခြောက် သွေ့ သော ကန္တာ ရ ‌မြေ ဖြစ် လိမ့် မည်။ နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ ဖြတ် သန်း သွား လာ သူ မ ရှိ သော မြေ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၄၄ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ဗေ လ ဘု ရား ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ သူ ဝါး မျို ခဲ့ သ မျှ ကို သူ့ ပါး စပ် မှ ပြန် အန် ထုတ် စေ မည် လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် သူ့ ကို ဆည်း ကပ် ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရိုး ကြီး ပြို လဲ သွား လေ ပြီ။

^၄၅ ငါ့ လူ မျိုး တော် တို့၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ထဲ မှ ထွက် ခဲ့ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် မှ အ သက် ဘေး လွတ် အောင် ပြေး ကြ။ ^၄၆ ထို ပြည် ၌ ကြား ရ သော သ တင်း များ ကြောင့် သင် တို့ မ ကြောက် နှင့်၊ စိတ် မ ပျက် နှင့်။ အ ခြေ အ မြစ် မ ရှိ သော သ တင်း စ ကား များ ကို တစ် နှစ် ပြီး တစ် နှစ် ကြား ရ လိမ့် မည်။ ပြည် ထဲ ၌ အ ကြမ်း ဖက် မှု ဖြစ် နေ ပြီ။ အုပ် စိုး သူ အ ချင်း ချင်း တိုက် ခိုက် ကြ ပြီ။ ^၄၇ ထို့ ကြောင့် ကြည့် ရှု လော့။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ရုပ် တု ဆင်း တု များ ကို ငါ ဒဏ် ခတ် သော နေ့ ရောက် လာ တော့ မည်။ ထို မြို့ တစ် မြို့ လုံး အ ရှက် ကွဲ လိမ့် မည်။ အ သတ် ခံ ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ ထဲ တွင် လဲ ကျ သေ ဆုံး ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၈ မိုး ကောင်း ကင် အောက်၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြောင့် အား ရ ဝမ်း မြောက် စွာ သီ ချင်း ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ဗျာ ၁၈:၂၀။ အ ဖျက် သ မား သည် မြောက် အ ရပ် မှ လာ ၍ ထို မြို့ ကို တိုက် ခိုက် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၉ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို သတ် ခဲ့ သော ကြောင့် ကျ ရှုံး ရ မည်။ မြေ ကြီး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြောင့် လဲ ကျ သေ ဆုံး ရ ပြီ။ ^၅၀ ဓား ဘေး မှ လွတ် မြောက် သော သူ တို့၊ ထွက် သွား ကြ။ ရပ် မ နေ ကြ နှင့်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ ဝေး မှ အောက် မေ့ ကြ။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို သ တိ ရ ကြ။

^၅၁ ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် သံ ကို ကြား ရ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ အ ရှက် ကွဲ ရ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော်၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ထဲ သို့ တစ် ပါး အ မျိုး သား များ ဝင် ရောက် ကြ ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ အ သ ရေ ပျက် ရ ပြီ။

^၅၂ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ဘေ ဘီ လုံ ပြည် ရှိ ရုပ် တု ဆင်း တု များ ကို ငါ ဒဏ် ခတ် သော နေ့ ရက် ရောက် လာ‌ သော အ ခါ ထို ပြည် တစ် ပြည် လုံး တွင် ဒဏ် ရာ ရ သော သူ များ ညည်း တွား လျက် ရှိ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၅၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် မိုး ကောင်း ကင် သို့ တက် ၍ မြင့် မား သော ရဲ တိုက် ကို အ ခိုင် အ မာ တည် လျှင် ပင် ငါ သည် အ ဖျက် သ မား ကို စေ လွှတ် ၍ သူ တို့ ကို တိုက် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၄ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ အော် ဟစ် သံ ပါ တ ကား။ ခါ လ ဒဲ ပြည် မှ ကြီး မား သော ပျက် စီး ခြင်း ပါ တ ကား။ ^၅၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ဖျက် ဆီး ၍ ထို မြို့ မှ ဆူ ညံ ပွက် လော ရိုက် နေ သော အ သံ ကို ဆိတ် သုဉ်း စေ တော် မူ ၏။ ရန် သူ လှိုင်း လုံး ကြီး သည် အ ဟုန် ပြင်း သော ‌ရေ နှင့် တူ ၏။ သူ တို့ မြည် ဟည်း သော အ သံ သည် ပဲ့ တင် ထပ် လေ ပြီ။ ^၅၆ အ ကြောင်း မူ ကား ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ဖျက် ဆီး မည့် သူ ရောက် လာ ပြီ။၊ ဘေ ဘီ လုံ စစ် သူ ရဲ တို့ အ ဖမ်း ခံ ရ ပြီ။ သူ တို့ ၏ လေး တို့ သည် လည်း ကျိုး လေ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျိုး အ ပြစ် အ လျောက် ပြန် ပေး ဆပ် သော ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သော ကြောင့် အ မှန် ပင် ပြန် ပေး ဆပ် တော် မူ မည်။ ^၅၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဟူ သည့် နာ မ တော် ရှိ သော ရှင် ဘု ရင် က ‘ငါ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ၏ မှူး မတ် များ၊ ပ ညာ ရှိ များ၊ ဘု ရင် ခံ များ၊ အုပ် ချုပ် သူ များ၊ စစ် သူ ရဲ များ ကို ယစ် မူး စေ ၍ မ နိုး သော အိပ် ခြင်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ အိပ် ပျော် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၅၈ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထု ထည် ကြီး မား သော ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရိုး သည် လုံး လုံး ဖြို ဖျက် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ မြင့် မား သော မြို့ တံ ခါး တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ခံ ရ လိမ့် မည်။ လူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး ကြိုး စား အား ထုတ် ခဲ့ ကြ ပြီ။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ပင် ပန်း ခဲ့ သ မျှ မီး စာ ဖြစ် သွား ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၉ ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ သည် ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ လေး နှစ် တွင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နှင့် အ တူ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ လိုက် ပါ သွား သော မာ သေ ယ ၏ မြေး၊ နေ ရိ ၏ သား အ တွင်း ဝန် စ ရာ ယ အား စာ ပေး လိုက် ၏။ ^၆၀ ထို စာ ကား ဘေ ဘီ လုံ မြို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ လုံး စုံ ကို စာ လိပ် တစ် ခု တွင် ယေ ရ မိ ရေး သား ထား သော စာ ဖြစ် ၏။ ထို ရေး ထား သော စာ အား လုံး သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ရည် ညွှန်း ၏။

^၆၁ ယေ ရ မိ က စ ရာ ယ အား “ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ သင် သည် ဤ စာ ကို အ ကုန် အ စင် သေ သေ ချာ ချာ ဖတ် ပြ ပြီး လျှင်၊ ^၆၂ ‘အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် က ဤ အ ရပ် ကို ငါ ဖျက် ဆီး ပစ် မည်။ နေ ထိုင် သူ မ ရှိ။ လူ မှ စ ၍ တိ ရစ္ဆာန် လည်း မ ရှိ။ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် အ စဉ် ဖြစ် စေ မည် ဟု ဤ အ ရပ် နှင့် ပတ် သက် ၍ မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပြီ’ ဟူ ၍ လျှောက် ဆို ရ မည်။ ^၆၃ ဤ စာ ကို သင် ဖတ် ပြ ပြီး သော အ ခါ စာ လိပ် ကို ‌ကျောက် ခဲ နှင့် အ တူ ချည် ၍ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် ထဲ သို့ ပစ် ချ ပြီး လျှင်၊ ^၆၄ ‘ငါ သည် ထို မြို့ ပေါ် သို့ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဖြစ် ၍ ထို စာ လိပ် ကဲ့ သို့ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် နစ် မြုပ် ရ လိမ့် မည်။ ပြန် ပေါ် လာ တော့ မည် မ ဟုတ်။ သူ တို့ သည် အား အင် ကုန် ခန်း ကြ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ သင် ဆို ရ မည်” ဟု မှာ ကြား လေ ၏။

ဤ တွင် ယေ ရ မိ စ ကား ပြီး ဆုံး သ တည်း။

51

¹ Yahweh says: “Behold, I will raise up against Babylon, and against those who dwell in Lebkamai, a destroying wind. ² I will send to Babylon strangers, who will winnow her. They will empty her land; for in the day of trouble they will be against her all around. ³ Against him who bends, let the archer bend his bow, also against him who lifts himself up in his coat of mail. Don’t spare her young men! Utterly destroy all her army! ⁴ They will fall down slain in the land of the Chaldeans, and thrust through in her streets. ⁵ For Israel is not forsaken, nor Judah, by his God, by Yahweh of Armies; though their land is full of guilt against the Holy One of Israel.

⁶ “Flee out of the middle of Babylon! Everyone save his own life! Don’t be cut off in her iniquity, for it is the time of Yahweh’s vengeance. He will render to her a recompense. ⁷ Babylon has been a golden cup in Yahweh’s hand, who made all the earth drunk. The nations have drunk of her wine; therefore the nations have gone mad. ⁸ Babylon has suddenly fallen and been destroyed! Wail for her! Take balm for her pain. Perhaps she may be healed. ⁹ “We would have healed Babylon, but she is not healed. Forsake her, and let’s each go into his own country; for her judgment reaches to heaven, and is lifted up even to the skies. ¹⁰ ‘Yahweh has produced our righteousness. Come, and let’s declare in Zion the work of Yahweh our God.’

¹¹ “Make the arrows sharp! Hold the shields firmly! Yahweh has stirred up the spirit of the kings of the Medes, because his purpose is against Babylon, to destroy it; for it is the vengeance of Yahweh, the vengeance of his temple. ¹² Set up a standard against the walls of Babylon! Make the watch strong! Set the watchmen, and prepare the ambushes; for Yahweh has both purposed and done that which he spoke concerning the inhabitants of Babylon. ¹³ You who dwell on many waters, abundant in treasures, your end has come, the measure of your covetousness. ¹⁴ Yahweh of Armies has sworn by himself, saying, ‘Surely I will fill you with men, as with locusts, and they will lift up a shout against you.’

¹⁵ “He has made the earth by his power. He has established the world by his wisdom. By his understanding he has stretched out the heavens. ¹⁶ When he utters his voice, there is a roar of waters in the heavens, and he causes the vapors to ascend from the ends of the earth. He makes lightning for the rain, and brings the wind out of his treasuries.

¹⁷ “Every man has become stupid and without knowledge. Every goldsmith is disappointed by his image, for his molten images are falsehood, and there is no breath in them. ¹⁸ They are vanity, a work of delusion. In the time of their visitation, they will perish. ¹⁹ The portion of Jacob is not like these, for he formed all things, including the tribe of his inheritance. Yahweh of Armies is his name.

²⁰ “You are my battle ax and weapons of war. With you I will break the nations into pieces. With you I will destroy kingdoms. ²¹ With you I will break in pieces the horse and his rider. ²² With you I will break in pieces the chariot and him who rides therein. With you I will break in pieces man and woman. With you I will break in pieces the old man and the youth. With you I will break in pieces the young man and the virgin. ²³ With you I will break in pieces the shepherd and his flock. With you I will break in pieces the farmer and his yoke. With you I will break in pieces governors and deputies. ²⁴ “I will render to Babylon and to all the inhabitants of Chaldea all their evil that they have done in Zion in your sight,” says Yahweh. ²⁵ “Behold, I am against you, destroying mountain,” says Yahweh, “which destroys all the earth. I will stretch out my hand on you, roll you down from the rocks, and will make you a burned mountain. ²⁶ They won’t take a cornerstone from you, nor a stone for foundations; but you will be desolate forever,” says Yahweh.

 ²⁷ “Set up a standard in the land! Blow the trumpet among the nations! Prepare the nations against her! Call together against her the kingdoms of Ararat, Minni, and Ashkenaz! Appoint a marshal against her! Cause the horses to come up as the swarming locusts! ²⁸ Prepare against her the nations, the kings of the Medes, its governors, and all its deputies, and all the land of their dominion! ²⁹ The land trembles and is in pain; for the purposes of Yahweh against Babylon stand, to make the land of Babylon a desolation, without inhabitant. ³⁰ The mighty men of Babylon have stopped fighting, they remain in their strongholds. Their might has failed. They have become as women. Her dwelling places are set on fire. Her bars are broken. ³¹ One runner will run to meet another, and one messenger to meet another, to show the king of Babylon that his city is taken on every quarter. ³² So the passages are seized. They have burned the reeds with fire. The men of war are frightened.” ³³ For Yahweh of Armies, the God of Israel says: “The daughter of Babylon is like a threshing floor at the time when it is trodden. Yet a little while, and the time of harvest comes for her.”

³⁴ “Nebuchadnezzar the king of Babylon has devoured me. He has crushed me. He has made me an empty vessel. He has, like a monster, swallowed me up. He has filled his mouth with my delicacies. He has cast me out. ³⁵ May the violence done to me and to my flesh be on Babylon!” the inhabitant of Zion will say; and, “May my blood be on the inhabitants of Chaldea!” will Jerusalem say.

³⁶ Therefore Yahweh says: “Behold, I will plead your cause, and take vengeance for you. I will dry up her sea, and make her fountain dry. ³⁷ Babylon will become heaps, a dwelling place for jackals, an astonishment, and a hissing, without inhabitant. ³⁸ They will roar together like young lions. They will growl as lions’ cubs. ³⁹ When they are inflamed, I will make their feast, and I will make them drunk, that they may rejoice, and sleep a perpetual sleep, and not wake up,” says Yahweh.  ⁴⁰ “I will bring them down like lambs to the slaughter, like rams with male goats.

⁴¹ “How Sheshach is taken! How the praise of the whole earth is seized! How Babylon has become a desolation among the nations! ⁴² The sea has come up on Babylon. She is covered with the multitude of its waves. ⁴³ Her cities have become a desolation, a dry land, and a desert, a land in which no man dwells. No son of man passes by it. ⁴⁴ I will execute judgment on Bel in Babylon, and I will bring out of his mouth that which he has swallowed up. The nations will not flow any more to him. Yes, the wall of Babylon will fall.

⁴⁵ “My people, go away from the middle of her, and each of you save yourselves from Yahweh’s fierce anger. ⁴⁶ Don’t let your heart faint. Don’t fear for the news that will be heard in the land. For news will come one year, and after that in another year news will come, and violence in the land, ruler against ruler. ⁴⁷ Therefore behold, the days come that I will execute judgment on the engraved images of Babylon; and her whole land will be confounded. All her slain will fall in the middle of her. ⁴⁸ Then the heavens and the earth, and all that is therein, will sing for joy over Babylon; for the destroyers will come to her from the north,” says Yahweh. ⁴⁹ “As Babylon has caused the slain of Israel to fall, so the slain of all the land will fall at Babylon. ⁵⁰ You who have escaped the sword, go! Don’t stand still! Remember Yahweh from afar, and let Jerusalem come into your mind.”

⁵¹ “We are confounded because we have heard reproach. Confusion has covered our faces, for strangers have come into the sanctuaries of Yahweh’s house.”

⁵² “Therefore behold, the days come,” says Yahweh, “that I will execute judgment on her engraved images; and through all her land the wounded will groan. ⁵³ Though Babylon should mount up to the sky, and though she should fortify the height of her strength, yet destroyers will come to her from me,” says Yahweh.

⁵⁴ “The sound of a cry comes from Babylon, and of great destruction from the land of the Chaldeans! ⁵⁵ For Yahweh lays Babylon waste, and destroys out of her the great voice! Their waves roar like many waters. The noise of their voice is uttered. ⁵⁶ For the destroyer has come on her, even on Babylon. Her mighty men are taken. Their bows are broken in pieces, for Yahweh is a God of retribution. He will surely repay. ⁵⁷ I will make her princes, her wise men, her governors, her deputies, and her mighty men drunk. They will sleep a perpetual sleep, and not wake up,” says the King, whose name is Yahweh of Armies. ⁵⁸ Yahweh of Armies says: “The wide walls of Babylon will be utterly overthrown. Her high gates will be burned with fire. The peoples will labor for vanity, and the nations for the fire; and they will be weary.”

⁵⁹ The word which Jeremiah the prophet commanded Seraiah the son of Neriah, the son of Mahseiah, when he went with Zedekiah the king of Judah to Babylon in the fourth year of his reign. Now Seraiah was chief quartermaster. ⁶⁰ Jeremiah wrote in a book all the evil that should come on Babylon, even all these words that are written concerning Babylon.

⁶¹ Jeremiah said to Seraiah, “When you come to Babylon, then see that you read all these words, ⁶² and say, ‘Yahweh, you have spoken concerning this place, to cut it off, that no one will dwell in it, neither man nor animal, but that it will be desolate forever.’ ⁶³ It will be, when you have finished reading this book, that you shall bind a stone to it, and cast it into the middle of the Euphrates. ⁶⁴ Then you shall say, ‘Thus will Babylon sink, and will not rise again because of the evil that I will bring on her; and they will be weary.’ ”

Thus far are the words of Jeremiah.

၅၁

^၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့၊ လက် က မိုင် ပြည် သား တို့ အ ပေါ် သို့ ဖျက် ဆီး ခြင်း လေ ကို သင့် ရောက် စေ မည်။ ^၂ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ခြွေ လှေ့ သူ တို့ ကို စေ လွှတ် မည်။ သူ တို့ သည် ထို မြို့ ကို လှေ့ ၍ သုတ် သင် ရှင်း လင်း လိမ့် မည်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် မည့် နေ့ ၌ အ ဘက် ဘက် မှ တိုက် ခိုက် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃ လေး သ မား တို့ ကို လေး တင် ရ သော အ ခွင့်၊ သံ ချပ် အင်္ကျီ ဝတ် ဆင် ရ သော အ ခွင့် မ ပေး ကြ နှင့်။ လူ ပျို တို့ ကို မ နှ မြော နှင့်။ စစ် သည် ဗိုလ် ပါ အ ပေါင်း တို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ကြ လော့။ ^၄ သူ တို့ သည် အ သတ် ခံ ရ ၍ ခါ လ ဒဲ ပြည် တွင် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ထိုး သတ် ခံ ရ ၍ လမ်း မ များ ပေါ် တွင် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ^၅ အ ကြောင်း မူ ကား အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စွန့် ပစ် တော် မ မူ။ ခါ လ ဒဲ ပြည် ကား သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ကို ပြစ် မှား သော အ ပြစ် နှင့် ပြည့် နှက် ၏။

^၆ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ထွက် ပြေး ကြ။ အ သက် ဘေး လွတ် အောင် ပြေး ကြ။ ထို မြို့ ၏ အ ပြစ် ကြောင့် အ ဖျက် ဆီး မ ခံ ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် တုံ့ ပြန် ရာ အ ချိန် ကျ ရောက် ပြီ။ ထို မြို့ ခံ ထိုက် သော အ ပြစ် ကို ပြန် ပေး ဆပ် စေ တော် မူ မည်။ ^၇ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် ၌ ကိုင် ထား သော ရွှေ ဖ လား ဖြစ် ၏။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို ယစ် မူး စေ ၏။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် ထို ဖ လား မှ စ ပျစ် ဝိုင် ကို သောက် ကြ သ ဖြင့် မူး ရူး သော လူ မျိုး များ ဖြစ် ကြ လေ ပြီ။ ဗျာ ၁၇:၂။ ^၈ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြီး ရုတ် ချည်း ပြို လဲ ပျက် စီး သွား ပြီ။ ဗျာ ၁၄:၈၊ ၁၈:၂။ သူ့ အ တွက် ညည်း တွား ငို ကြွေး ကြ လော့။ ဝေ ဒ နာ ပျောက် ကောင်း ပျောက် နိုင် မည် ဖြစ် ၍ လိမ်း ဆေး ယူ လာ ပေး ကြ လော့။ ^၉ ငါ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ကု သ ပေး သော် လည်း ကု သ ၍ မ ရ။ သူ့ ကို ထား ခဲ့ ပြီး ကိုယ့် ပြည် ကိုယ် ပြန် ကြ စို့။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ ခံ ရ သော စီ ရင် ခြင်း သည် မိုး ထိ တိုင် ရောက် လေ ပြီ။ မိုး တိမ် ထိ တိုင် မြင့် လေ ပြီ။ ဗျာ ၁၈:၅။ ^၁၀ ငါ တို့ ဖြောင့် မတ် ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြ သ တော် မူ ပြီ။ လာ ကြ။ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ကို ဇိ အုန် မြို့ တွင် ပြော ကြား ကြ စို့။

^၁၁ မြား တို့ ကို ချွန် ထက် စေ ကြ။ ဒိုင်း လွှား တို့ ကို ကိုင် စွဲ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ဖျက် ဆီး ပစ် ရန် အ ကြံ ရှိ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ မေ ဒိ ဘု ရင် တို့ ၏ စိတ် ကို နှိုး ဆော် တော် မူ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် တုံ့ ပြန် တော် မူ ပြီ။ ဗိ မာန် တော် အ ဖို့ လက် တုံ့ ပြန် တော် မူ ပြီ။ ^၁၂ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရိုး ကို ဖြို ဖျက် ရန် အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ ကြ။ အ စောင့် များ ကို ကြပ် ကြပ် ချ ထား ကြ။ ကင်း စောင့် တို့ ကို နေ ရာ ချ ထား ကြ။ ကင်း ပုန်း များ ကို ပြင် ဆင် ကြ။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သား များ နှင့် ပတ် သက် ၍ မိန့် ဆို ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ကြံ စည် တော် မူ မည်၊ ပြု တော် မူ မည်။ ^၁၃ မြစ် နား တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေ များ အ နီး’။ ၌ နေ ၍ ဥစ္စာ ကြွယ် ဝ သော မြို့၊ သင် ၏ မ တ ရား အ ကျိုး စီး ပွား ရှာ ခြင်း များ အ ဆုံး သတ် မည့် အ ချိန် ရောက် လာ ပြီ။ ^၁၄ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အ ကယ် စင် စစ် သင့် နေ ရာ သို့ ကျိုင်း ကောင် ကဲ့ သို့ လူ အုပ် ကြီး ကို ရောက် လာ စေ မည်။ သူ တို့ သည် စစ် အောင် သံ ကို ကြွေး ကြော် ကြ လိမ့် မည်” ဟု ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို တော် မူ ပြီ။

^၁၅ ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး တော် အား ဖြင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။ ဉာဏ် ပ ညာ အား ဖြင့် ကမ္ဘာ ကြီး ကို တည် တော် မူ ၏။ ထိုး ထွင်း ဉာဏ် အား ဖြင့် ကောင်း ကင် ကို ဖြန့် ကြက် တော် မူ ၏။ ^၁၆ ကိုယ် တော် အ သံ ပေး တော် မူ သော အ ခါ ကောင်း ကင် ရှိ ရေ တို့ သည် ဟုန်း ဟုန်း မြည် ကြ ပါ ၏။ မိုး တိမ် ကို မြေ ကြီး စွန်း မှ တက် လာ စေ တော် မူ ၏။ မိုး ကို ရွာ စေ တော် မူ ၏။ လျှပ် စီး ကို လက် စေ တော် မူ ၏။ ဘဏ္ဍာ တိုက် ထဲ မှ လေ ကို ထုတ် တော် မူ ၏။

^၁၇ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် အ သိ တ ရား ကင်း မဲ့ ၏။ ပ ညာ လည်း မ ရှိ။ ပန်း ထိမ် သ မား တို့ သည် လည်း ရုပ် တု ဆင်း တု အား ဖြင့် အ ရှက် ကွဲ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု သည် လှည့် စား ခြင်း သာ ဖြစ် ၏။ အ သက် မ ရှိ။ ^၁၈ ထို အ ရာ တို့ သည် အ ချည်း နှီး သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ လှည့် စား တတ် သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ စစ် ကြော စီ ရင် ချိန် ရောက် လျှင် ပျက် စီး သွား ရ လိမ့် မည်။ ^၁၀ ယာ ကုပ် အ မျိုး ၏ ဝေ စု ဖြစ် သော ဘု ရား သ ခင် သည် ထို ကဲ့ သို့ မ ဟုတ်။ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း သော အ ရှင် ဖြစ် ၏။ ယာ ကုပ် အ မျိုး အ နွယ် သည် ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် ဖြစ် ၏။ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကား ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် သည် ငါ့ အ ဖို့ စစ် တင်း ပုတ်၊ စစ် လက် နက် ဖြစ် ၏။ ငါ သည် သင့် အား ဖြင့် လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ တိုင်း နိုင် ငံ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ပစ် မည်။ ^၂၁ သင့် အား ဖြင့် မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ ရဲ၊ စစ် ရ ထား နှင့် စစ် ရ ထား စီး သူ တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ ^၂၂ သင့် အား ဖြင့် ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ၊ လူ ကြီး နှင့် လူ ငယ်၊ လူ ပျို နှင့် အ ပျို တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ ^၂၃ သင့် အား ဖြင့် သိုး ထိန်း နှင့် သိုး စု၊ လယ် သ မား နှင့် လယ် ထွန် နွား၊ ဘု ရင် ခံ နှင့် အုပ် ချုပ် သူ တို့ ကို တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် စေ မည်။ ^၂၄ ဇိ အုန် မြို့ သူ မြို့ သား အ ပေါ် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သူ ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ ကျူး လွန် ခဲ့ သည့် လုပ် ရပ် အ တိုင်း သူ တို့ ကို သင် တို့ မျက် စိ ရှေ့ တွင် ပြန် ပေး ဆပ် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အို ဖျက် ဆီး တတ် သော တောင်၊ မြေ ကြီး တစ် ပြင် လုံး ကို ဖျက် ဆီး သော တောင်၊ ကြည့် ရှု လော့။ သင့် ကို ငါ စီ ရင် မည်။ ငါ သည် လက် ကို ဆန့် ၍ သင့် ကို ချောက် ကမ်း ပါး ပေါ် မှ လှိမ့် ချ ပစ် မည်။ သင့် အား မီး ကျွမ်း တောင် ဖြစ် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထောင့် ချုပ် ကျောက်၊ အုတ် မြစ် ကျောက် တစ် လုံး မျှ သင့် ထံ မှ ရ နိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ သင် သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ စဉ် ဖြစ် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ထို ပြည် ၌ အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ ကြ။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို တံ ပိုး မှုတ် သံ ပေး ကြ။ ထို ပြည် ကို တိုက် ခိုက် ရန် လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို အ သင့် ပြင် ဆင် စေ ကြ။ အာ ရ ရတ်၊ မိန္နိ နှင့် အာ ရှ ကေ နတ် စ သော တိုင်း နိုင် ငံ တို့ ကို ဆင့် ခေါ် ကြ။ စစ် ဦး စီး ကို ခန့် ထား ကြ။ မြင်း တို့ ကို ကျိုင်း ကောင် အုပ် ကဲ့ သို့ ချီ တက် စေ ကြ။ ^၂၈ ထို ပြည် ကို တိုက် ခိုက် ရန် လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို အ သင့် ပြင် ဆင် စေ ကြ။ မေ ဒိ ဘု ရင် များ၊ ဘု ရင် ခံ များ အ ပါ အ ဝင် မင်း အ ရာ ရှိ အား လုံး နှင့် လက် အောက် ခံ နိုင် ငံ အား လုံး ကို အ သင့် ပြင် ဆင် စေ ကြ။ ^၂၉ ကမ္ဘာ မြေ ကြီး တုန် ခါ လေ ပြီ၊ တုန် လှုပ် လေ ပြီ။ အ ကြောင်း မူ ကား ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည် ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ ကြံ အ စည် တော် အ တိုင်း ထို မြို့ ၌ ဖြစ် လာ လေ ပြီ။ ^၃၀ ဘေ ဘီ လုံ စစ် သူ ရဲ တို့ သည် စစ် မ တိုက် ဝံ့ တော့ ဘဲ ရဲ တိုက် များ ၌ သာ နေ ကြ လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ကုန် ခန်း ၍ မိန်း မ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လေ ပြီ။ သူ တို့ နေ ရာ ကို မီး ရှို့ ပစ် ကြ ပြီ။ ကန့် လန့် ကျင် တို့ ကို လည်း ချိုး ပစ် ကြ ပြီ။ ^၃၁ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တစ် မြို့ လုံး သိမ်း ပိုက် ခံ ရ ကြောင်း ကို ခြေ မြန် တော် တစ် ယောက် မှ တစ် ယောက်၊ စေ တ မန် တစ် ယောက် မှ တစ် ယောက် တစ် ဆင့် ပြီး တစ် ဆင့် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ သ တင်း ပို့ ကြ ၏။ ^၃၂ ဆိပ် ကမ်း တို့ ကို သိမ်း ပိုက် ကြ ပြီ။ ခံ တပ် သို့ မ ဟုတ် ‘ကျူ တော စိမ့် တော’။ များ ကို မီး ရှို့ ပစ် ကြ ပြီ။ စစ် သူ ရဲ တို့ လည်း ဆောက် တည် ရာ မ ရ ကြောက် လန့် ကြ လေ ပြီ။ ^၃၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဘေ ဘီ လုံ သ မီး ပျို သည် တ လင်း နယ် ချိန် ၌ နင်း နယ် ခံ ရ သော ကောက် နယ် တ လင်း နှင့် တူ ၏။ တစ် ခ ဏ ချင်း တွင် ရိတ် သိမ်း ချိန် ရောက် လာ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၄ “ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး သည် ငါ့ ကို ကိုက် စား လေ ပြီ။ နင်း ချေ လေ ပြီ။ ငါ့ ကို အိုး လွတ် ဖြစ် စေ ပြီ။ မြွေ န ဂါး ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို ဝါး မျို လေ ပြီ။ ငါ ၏ စား ကောင်း သောက် ဖွယ် တို့ နှင့် သူ့ ဝမ်း ကို ပြည့် စေ ပြီ။ ပြီး မှ ငါ့ ကို အန် ထုတ် သို့ မ ဟုတ် ‘နှင် ထုတ်’။ လေ ပြီ။ ^၃၅ ငါ့ ကိုယ်၊ ငါ့ အ သား ခံ ရ သော ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် မှု သည် ဘေ ဘီ လုံ ပြည် အ ပေါ် ကျ ရောက် ပါ စေ” ဟု ဇိ အုန် မြို့ သား တို့ ဆို လိမ့် မည်။ “ငါ တို့ သွန်း ခဲ့ ရ သော သွေး သည် ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် ပါ စေ” ဟု ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ဆို လိမ့် မည်။

^၃၆ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ သင့် အ မှု ကိစ္စ ကို ငါ ရင် ဆိုင် ဖြေ ရှင်း‌ ပေး မည်။ သင့် အ စား ငါ အ မှန် လက် တုံ့ ပြန် မည်။ သူ ၏ ပင် လယ် ရေ ကို ခန်း စေ မည်၊ စမ်း ရေ တွင်း ကို ခြောက် သွေ့ စေ မည်။ ^၃၇ ဘေ ဘီ လုံ ပြည် သည် နေ ထိုင် သူ မ ရှိ ဘဲ အ ပျက် အ စီး ပုံ ကြီး၊ ခွေး အ တို့ ခို အောင်း ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ ဖြစ် မည်။ ^၃၈ သူ တို့ အား လုံး ခြင်္သေ့ ပျို ကဲ့ သို့ ဟိန်း ဟောက် ကြ လိမ့် မည်၊ ခြင်္သေ့ ငယ် ကဲ့ သို့ မာန် ဖီ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ တို့ အာ သာ ငမ်း ငမ်း ဖြစ် နေ ချိန် တွင် ငါ သည် စား သောက် ပွဲ ခင်း ကျွေး မည်။ သူ တို့ ကို မူး အောင် တိုက် မည်။ သူ တို့ သည် လည်း အ ပျော် ကြူး ၍ မ နိုး သော အိပ် ခြင်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ အိပ် ပျော် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ တို့ ကို သိုး သ ငယ် ကဲ့ သို့၊ သိုး ထီး ဆိတ် ထီး ကဲ့ သို့ ဆွဲ ထုတ် ၍ သတ် မည်။

^၄၁ ရှေ ရှက် မြို့ ကြီး အ သိမ်း ခံ ရ လေ ပြီ တ ကား။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ချီး မွမ်း ရာ မြို့ ကြီး အ သိမ်း ခံ ရ လေ ပြီ တ ကား။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် လူ မျိုး တ ကာ တို့ တွင် ထိတ် လန့် စ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ တ ကား။ ^၄၂ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ပင် လယ် ရေ လွှမ်း မိုး လေ ပြီ။ လှိုင်း လုံး ကြီး များ ဖုံး အုပ် လေ ပြီ။ ^၄၃ မြို့ ရွာ တို့ သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ၍ ခြောက် သွေ့ သော ကန္တာ ရ ‌မြေ ဖြစ် လိမ့် မည်။ နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ ဖြတ် သန်း သွား လာ သူ မ ရှိ သော မြေ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၄၄ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ဗေ လ ဘု ရား ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ သူ ဝါး မျို ခဲ့ သ မျှ ကို သူ့ ပါး စပ် မှ ပြန် အန် ထုတ် စေ မည် လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် သူ့ ကို ဆည်း ကပ် ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရိုး ကြီး ပြို လဲ သွား လေ ပြီ။

^၄၅ ငါ့ လူ မျိုး တော် တို့၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ထဲ မှ ထွက် ခဲ့ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် မှ အ သက် ဘေး လွတ် အောင် ပြေး ကြ။ ^၄၆ ထို ပြည် ၌ ကြား ရ သော သ တင်း များ ကြောင့် သင် တို့ မ ကြောက် နှင့်၊ စိတ် မ ပျက် နှင့်။ အ ခြေ အ မြစ် မ ရှိ သော သ တင်း စ ကား များ ကို တစ် နှစ် ပြီး တစ် နှစ် ကြား ရ လိမ့် မည်။ ပြည် ထဲ ၌ အ ကြမ်း ဖက် မှု ဖြစ် နေ ပြီ။ အုပ် စိုး သူ အ ချင်း ချင်း တိုက် ခိုက် ကြ ပြီ။ ^၄၇ ထို့ ကြောင့် ကြည့် ရှု လော့။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ရုပ် တု ဆင်း တု များ ကို ငါ ဒဏ် ခတ် သော နေ့ ရောက် လာ တော့ မည်။ ထို မြို့ တစ် မြို့ လုံး အ ရှက် ကွဲ လိမ့် မည်။ အ သတ် ခံ ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ ထဲ တွင် လဲ ကျ သေ ဆုံး ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၈ မိုး ကောင်း ကင် အောက်၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြောင့် အား ရ ဝမ်း မြောက် စွာ သီ ချင်း ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ဗျာ ၁၈:၂၀။ အ ဖျက် သ မား သည် မြောက် အ ရပ် မှ လာ ၍ ထို မြို့ ကို တိုက် ခိုက် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၉ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို သတ် ခဲ့ သော ကြောင့် ကျ ရှုံး ရ မည်။ မြေ ကြီး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြောင့် လဲ ကျ သေ ဆုံး ရ ပြီ။ ^၅၀ ဓား ဘေး မှ လွတ် မြောက် သော သူ တို့၊ ထွက် သွား ကြ။ ရပ် မ နေ ကြ နှင့်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ ဝေး မှ အောက် မေ့ ကြ။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို သ တိ ရ ကြ။

^၅၁ ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် သံ ကို ကြား ရ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ အ ရှက် ကွဲ ရ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော်၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ထဲ သို့ တစ် ပါး အ မျိုး သား များ ဝင် ရောက် ကြ ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ အ သ ရေ ပျက် ရ ပြီ။

^၅၂ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ဘေ ဘီ လုံ ပြည် ရှိ ရုပ် တု ဆင်း တု များ ကို ငါ ဒဏ် ခတ် သော နေ့ ရက် ရောက် လာ‌ သော အ ခါ ထို ပြည် တစ် ပြည် လုံး တွင် ဒဏ် ရာ ရ သော သူ များ ညည်း တွား လျက် ရှိ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၅၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် မိုး ကောင်း ကင် သို့ တက် ၍ မြင့် မား သော ရဲ တိုက် ကို အ ခိုင် အ မာ တည် လျှင် ပင် ငါ သည် အ ဖျက် သ မား ကို စေ လွှတ် ၍ သူ တို့ ကို တိုက် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၄ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ အော် ဟစ် သံ ပါ တ ကား။ ခါ လ ဒဲ ပြည် မှ ကြီး မား သော ပျက် စီး ခြင်း ပါ တ ကား။ ^၅၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ဖျက် ဆီး ၍ ထို မြို့ မှ ဆူ ညံ ပွက် လော ရိုက် နေ သော အ သံ ကို ဆိတ် သုဉ်း စေ တော် မူ ၏။ ရန် သူ လှိုင်း လုံး ကြီး သည် အ ဟုန် ပြင်း သော ‌ရေ နှင့် တူ ၏။ သူ တို့ မြည် ဟည်း သော အ သံ သည် ပဲ့ တင် ထပ် လေ ပြီ။ ^၅၆ အ ကြောင်း မူ ကား ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ဖျက် ဆီး မည့် သူ ရောက် လာ ပြီ။၊ ဘေ ဘီ လုံ စစ် သူ ရဲ တို့ အ ဖမ်း ခံ ရ ပြီ။ သူ တို့ ၏ လေး တို့ သည် လည်း ကျိုး လေ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျိုး အ ပြစ် အ လျောက် ပြန် ပေး ဆပ် သော ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သော ကြောင့် အ မှန် ပင် ပြန် ပေး ဆပ် တော် မူ မည်။ ^၅၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဟူ သည့် နာ မ တော် ရှိ သော ရှင် ဘု ရင် က ‘ငါ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ၏ မှူး မတ် များ၊ ပ ညာ ရှိ များ၊ ဘု ရင် ခံ များ၊ အုပ် ချုပ် သူ များ၊ စစ် သူ ရဲ များ ကို ယစ် မူး စေ ၍ မ နိုး သော အိပ် ခြင်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ အိပ် ပျော် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၅၈ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထု ထည် ကြီး မား သော ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရိုး သည် လုံး လုံး ဖြို ဖျက် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ မြင့် မား သော မြို့ တံ ခါး တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ခံ ရ လိမ့် မည်။ လူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး ကြိုး စား အား ထုတ် ခဲ့ ကြ ပြီ။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ပင် ပန်း ခဲ့ သ မျှ မီး စာ ဖြစ် သွား ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၉ ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ သည် ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ လေး နှစ် တွင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နှင့် အ တူ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ လိုက် ပါ သွား သော မာ သေ ယ ၏ မြေး၊ နေ ရိ ၏ သား အ တွင်း ဝန် စ ရာ ယ အား စာ ပေး လိုက် ၏။ ^၆၀ ထို စာ ကား ဘေ ဘီ လုံ မြို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ လုံး စုံ ကို စာ လိပ် တစ် ခု တွင် ယေ ရ မိ ရေး သား ထား သော စာ ဖြစ် ၏။ ထို ရေး ထား သော စာ အား လုံး သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ရည် ညွှန်း ၏။

^၆၁ ယေ ရ မိ က စ ရာ ယ အား “ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ သင် သည် ဤ စာ ကို အ ကုန် အ စင် သေ သေ ချာ ချာ ဖတ် ပြ ပြီး လျှင်၊ ^၆၂ ‘အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် က ဤ အ ရပ် ကို ငါ ဖျက် ဆီး ပစ် မည်။ နေ ထိုင် သူ မ ရှိ။ လူ မှ စ ၍ တိ ရစ္ဆာန် လည်း မ ရှိ။ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် အ စဉ် ဖြစ် စေ မည် ဟု ဤ အ ရပ် နှင့် ပတ် သက် ၍ မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပြီ’ ဟူ ၍ လျှောက် ဆို ရ မည်။ ^၆၃ ဤ စာ ကို သင် ဖတ် ပြ ပြီး သော အ ခါ စာ လိပ် ကို ‌ကျောက် ခဲ နှင့် အ တူ ချည် ၍ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် ထဲ သို့ ပစ် ချ ပြီး လျှင်၊ ^၆၄ ‘ငါ သည် ထို မြို့ ပေါ် သို့ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဖြစ် ၍ ထို စာ လိပ် ကဲ့ သို့ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် နစ် မြုပ် ရ လိမ့် မည်။ ပြန် ပေါ် လာ တော့ မည် မ ဟုတ်။ သူ တို့ သည် အား အင် ကုန် ခန်း ကြ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ သင် ဆို ရ မည်” ဟု မှာ ကြား လေ ၏။

ဤ တွင် ယေ ရ မိ စ ကား ပြီး ဆုံး သ တည်း။

51

¹ Yahweh says: “Behold, I will raise up against Babylon, and against those who dwell in Lebkamai, a destroying wind. ² I will send to Babylon strangers, who will winnow her. They will empty her land; for in the day of trouble they will be against her all around. ³ Against him who bends, let the archer bend his bow, also against him who lifts himself up in his coat of mail. Don’t spare her young men! Utterly destroy all her army! ⁴ They will fall down slain in the land of the Chaldeans, and thrust through in her streets. ⁵ For Israel is not forsaken, nor Judah, by his God, by Yahweh of Armies; though their land is full of guilt against the Holy One of Israel.

⁶ “Flee out of the middle of Babylon! Everyone save his own life! Don’t be cut off in her iniquity, for it is the time of Yahweh’s vengeance. He will render to her a recompense. ⁷ Babylon has been a golden cup in Yahweh’s hand, who made all the earth drunk. The nations have drunk of her wine; therefore the nations have gone mad. ⁸ Babylon has suddenly fallen and been destroyed! Wail for her! Take balm for her pain. Perhaps she may be healed. ⁹ “We would have healed Babylon, but she is not healed. Forsake her, and let’s each go into his own country; for her judgment reaches to heaven, and is lifted up even to the skies. ¹⁰ ‘Yahweh has produced our righteousness. Come, and let’s declare in Zion the work of Yahweh our God.’

¹¹ “Make the arrows sharp! Hold the shields firmly! Yahweh has stirred up the spirit of the kings of the Medes, because his purpose is against Babylon, to destroy it; for it is the vengeance of Yahweh, the vengeance of his temple. ¹² Set up a standard against the walls of Babylon! Make the watch strong! Set the watchmen, and prepare the ambushes; for Yahweh has both purposed and done that which he spoke concerning the inhabitants of Babylon. ¹³ You who dwell on many waters, abundant in treasures, your end has come, the measure of your covetousness. ¹⁴ Yahweh of Armies has sworn by himself, saying, ‘Surely I will fill you with men, as with locusts, and they will lift up a shout against you.’

¹⁵ “He has made the earth by his power. He has established the world by his wisdom. By his understanding he has stretched out the heavens. ¹⁶ When he utters his voice, there is a roar of waters in the heavens, and he causes the vapors to ascend from the ends of the earth. He makes lightning for the rain, and brings the wind out of his treasuries.

¹⁷ “Every man has become stupid and without knowledge. Every goldsmith is disappointed by his image, for his molten images are falsehood, and there is no breath in them. ¹⁸ They are vanity, a work of delusion. In the time of their visitation, they will perish. ¹⁹ The portion of Jacob is not like these, for he formed all things, including the tribe of his inheritance. Yahweh of Armies is his name.

²⁰ “You are my battle ax and weapons of war. With you I will break the nations into pieces. With you I will destroy kingdoms. ²¹ With you I will break in pieces the horse and his rider. ²² With you I will break in pieces the chariot and him who rides therein. With you I will break in pieces man and woman. With you I will break in pieces the old man and the youth. With you I will break in pieces the young man and the virgin. ²³ With you I will break in pieces the shepherd and his flock. With you I will break in pieces the farmer and his yoke. With you I will break in pieces governors and deputies. ²⁴ “I will render to Babylon and to all the inhabitants of Chaldea all their evil that they have done in Zion in your sight,” says Yahweh. ²⁵ “Behold, I am against you, destroying mountain,” says Yahweh, “which destroys all the earth. I will stretch out my hand on you, roll you down from the rocks, and will make you a burned mountain. ²⁶ They won’t take a cornerstone from you, nor a stone for foundations; but you will be desolate forever,” says Yahweh.

 ²⁷ “Set up a standard in the land! Blow the trumpet among the nations! Prepare the nations against her! Call together against her the kingdoms of Ararat, Minni, and Ashkenaz! Appoint a marshal against her! Cause the horses to come up as the swarming locusts! ²⁸ Prepare against her the nations, the kings of the Medes, its governors, and all its deputies, and all the land of their dominion! ²⁹ The land trembles and is in pain; for the purposes of Yahweh against Babylon stand, to make the land of Babylon a desolation, without inhabitant. ³⁰ The mighty men of Babylon have stopped fighting, they remain in their strongholds. Their might has failed. They have become as women. Her dwelling places are set on fire. Her bars are broken. ³¹ One runner will run to meet another, and one messenger to meet another, to show the king of Babylon that his city is taken on every quarter. ³² So the passages are seized. They have burned the reeds with fire. The men of war are frightened.” ³³ For Yahweh of Armies, the God of Israel says: “The daughter of Babylon is like a threshing floor at the time when it is trodden. Yet a little while, and the time of harvest comes for her.”

³⁴ “Nebuchadnezzar the king of Babylon has devoured me. He has crushed me. He has made me an empty vessel. He has, like a monster, swallowed me up. He has filled his mouth with my delicacies. He has cast me out. ³⁵ May the violence done to me and to my flesh be on Babylon!” the inhabitant of Zion will say; and, “May my blood be on the inhabitants of Chaldea!” will Jerusalem say.

³⁶ Therefore Yahweh says: “Behold, I will plead your cause, and take vengeance for you. I will dry up her sea, and make her fountain dry. ³⁷ Babylon will become heaps, a dwelling place for jackals, an astonishment, and a hissing, without inhabitant. ³⁸ They will roar together like young lions. They will growl as lions’ cubs. ³⁹ When they are inflamed, I will make their feast, and I will make them drunk, that they may rejoice, and sleep a perpetual sleep, and not wake up,” says Yahweh.  ⁴⁰ “I will bring them down like lambs to the slaughter, like rams with male goats.

⁴¹ “How Sheshach is taken! How the praise of the whole earth is seized! How Babylon has become a desolation among the nations! ⁴² The sea has come up on Babylon. She is covered with the multitude of its waves. ⁴³ Her cities have become a desolation, a dry land, and a desert, a land in which no man dwells. No son of man passes by it. ⁴⁴ I will execute judgment on Bel in Babylon, and I will bring out of his mouth that which he has swallowed up. The nations will not flow any more to him. Yes, the wall of Babylon will fall.

⁴⁵ “My people, go away from the middle of her, and each of you save yourselves from Yahweh’s fierce anger. ⁴⁶ Don’t let your heart faint. Don’t fear for the news that will be heard in the land. For news will come one year, and after that in another year news will come, and violence in the land, ruler against ruler. ⁴⁷ Therefore behold, the days come that I will execute judgment on the engraved images of Babylon; and her whole land will be confounded. All her slain will fall in the middle of her. ⁴⁸ Then the heavens and the earth, and all that is therein, will sing for joy over Babylon; for the destroyers will come to her from the north,” says Yahweh. ⁴⁹ “As Babylon has caused the slain of Israel to fall, so the slain of all the land will fall at Babylon. ⁵⁰ You who have escaped the sword, go! Don’t stand still! Remember Yahweh from afar, and let Jerusalem come into your mind.”

⁵¹ “We are confounded because we have heard reproach. Confusion has covered our faces, for strangers have come into the sanctuaries of Yahweh’s house.”

⁵² “Therefore behold, the days come,” says Yahweh, “that I will execute judgment on her engraved images; and through all her land the wounded will groan. ⁵³ Though Babylon should mount up to the sky, and though she should fortify the height of her strength, yet destroyers will come to her from me,” says Yahweh.

⁵⁴ “The sound of a cry comes from Babylon, and of great destruction from the land of the Chaldeans! ⁵⁵ For Yahweh lays Babylon waste, and destroys out of her the great voice! Their waves roar like many waters. The noise of their voice is uttered. ⁵⁶ For the destroyer has come on her, even on Babylon. Her mighty men are taken. Their bows are broken in pieces, for Yahweh is a God of retribution. He will surely repay. ⁵⁷ I will make her princes, her wise men, her governors, her deputies, and her mighty men drunk. They will sleep a perpetual sleep, and not wake up,” says the King, whose name is Yahweh of Armies. ⁵⁸ Yahweh of Armies says: “The wide walls of Babylon will be utterly overthrown. Her high gates will be burned with fire. The peoples will labor for vanity, and the nations for the fire; and they will be weary.”

⁵⁹ The word which Jeremiah the prophet commanded Seraiah the son of Neriah, the son of Mahseiah, when he went with Zedekiah the king of Judah to Babylon in the fourth year of his reign. Now Seraiah was chief quartermaster. ⁶⁰ Jeremiah wrote in a book all the evil that should come on Babylon, even all these words that are written concerning Babylon.

⁶¹ Jeremiah said to Seraiah, “When you come to Babylon, then see that you read all these words, ⁶² and say, ‘Yahweh, you have spoken concerning this place, to cut it off, that no one will dwell in it, neither man nor animal, but that it will be desolate forever.’ ⁶³ It will be, when you have finished reading this book, that you shall bind a stone to it, and cast it into the middle of the Euphrates. ⁶⁴ Then you shall say, ‘Thus will Babylon sink, and will not rise again because of the evil that I will bring on her; and they will be weary.’ ”

Thus far are the words of Jeremiah.