၅၀

^၁ ခါ လ ဒဲ ပြည်၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။

^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “’ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သိမ်း ပိုက် ခံ ရ ပြီ။ ဗေ လ ဘု ရား အ ရှက် ကွဲ လေ ပြီ။ မေ ရော ဒပ် ဘု ရား ကြောက် လန့် လေ ပြီ။ ဘေ ဘီ လုံ ရုပ် တု တို့ အ ရှက် ကွဲ လေ ပြီ။၊ ဆင်း တု တို့ ကြောက် လန့် လေ ပြီ’ ဟု ကြွေး ကြော် ကြေ ညာ လော့။ အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ ပြီး မ ကွယ် မ ဝှက် ဘဲ လူ မျိုး တ ကာ တို့ အား ပြော ကြား ကြ လော့။ ^၃ မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး တစ် မျိုး သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် လိမ့် မည်။ ထို မြို့ ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် စေ မည်။ မည် သူ မျှ ထို မြို့ ၌ နေ ထိုင် ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။ လူ မှ စ ၍ တိ ရစ္ဆာန် တိုင် အောင် ထွက် ပြေး သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ “ထို နေ့ ရက်၊ ထို အ ချိန် ၌ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား နှင့် ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ သည် အ တူ ပြန် လာ ကြ မည်။ ငို ကြွေး လျက် ပြန် လာ ၍ သူ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ဖွေ ကြ လိမ့် မည်။ ^၅ ‘လာ ကြ။ မ ပျက် ပြယ် နိုင် သော ထာ ဝ ရ ပ ဋိ ညာဉ် ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် မိတ် သ ဟာ ယ ဖွဲ့ ကြ စို့’ ဟု ဆို လျက် ဇိ အုန် မြို့ ဘက် သို့ လှည့် ၍ ဇိ အုန် မြို့ သို့ သွား သော လမ်း ကို မေး မြန်း ကြ လိမ့် မည်။ ^၆ ငါ့ လူ မျိုး တော် သည် ပျောက် သော သိုး ဖြစ် ကြ ပြီ။ သူ တို့ ကို ထိန်း ကျောင်း သော သိုး ထိန်း တို့ သည် သူ တို့ ကို လမ်း လွဲ စေ ပြီ။ တောင် များ ပေါ် တွင် တ လည် လည် ဖြစ် စေ ပြီ။ သူ တို့ ၏ နား နေ ရာ ကို မ မှတ် မိ တော့ ဘဲ တစ် တောင် မှ တစ် တောင် တစ် ကုန်း မှ တစ် ကုန်း သို့ လှည့် လည် သွား လာ နေ ရ လေ ပြီ။ ^၇ သူ တို့ ကို တွေ့ သူ တိုင်း သူ တို့ ကို ဝါး မျို ကြ ပြီ။ သူ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ က ‘ငါ တို့ ၌ အ ပြစ် မ ရှိ။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ ၏ စစ် မှန် သော ခို လှုံ ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ သူ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ မျှော် လင့် ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သူ တို့ ပြစ် မှား ကြ ပြီ’ ဟု ဆို ကြ လေ ပြီ။

^၈ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ထွက် ပြေး လော့။ ခါ လ ဒဲ ပြည် မှ ထွက် သွား လော့။ သိုး အုပ် ရှေ့ မှ သွား သော ဆိတ် ထီး ကဲ့ သို့ ပြု လော့။ ^၉ ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး ခြား အ စု အ ဝေး ကြီး ကို နှိုး ဆော် ၍ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ စစ် ချီ စေ မည်။ သူ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို စစ် ခင်း ကျင်း ၍ သိမ်း ပိုက် လိမ့် မည်။ သူ တို့ ပစ် သော မြား သည် ကျွမ်း ကျင် သော လေး သည် တော် ပစ် သော မြား ကဲ့ သို့ မ ထိ မှန် ဘဲ မ နေ။ ^၁၀ ခါ လ ဒဲ ပြည် သည် တိုက် ခိုက် လု ယူ ခြင်း ခံ ရ မည်။ ထို ပြည် ကို တိုက် ခိုက် လု ယူ သော သူ တို့ သည် ပြည့် စုံ ကြွယ် ဝ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ငါ့ အ မွေ ကို တိုက် ခိုက် လု ယက် သော သူ တို့၊ သင် တို့ သည် ဝမ်း မြောက် လျက်၊ ရွှင် လန်း လျက်၊ တ လင်း နယ် သော နွား မ တမ်း ကဲ့ သို့ နင်း ချေ လျက်၊ စစ် မြင်း များ ကဲ့ သို့ ဟီ လျက် ရှိ ကြ သော် လည်း၊ ^၁၂ သင် တို့ အ မိ သည် အ ရှက် တ ကွဲ အ ကျိုး နည်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ သင် တို့ ကို မွေး ဖွား သော အ မိ သည် မျက် နှာ ပျက် ရ လိမ့် မည်။ ကြည့် ရှု လော့။ တိုင်း နိုင် ငံ တို့ တွင် သင် တို့ သည် အ သိမ် ငယ် ဆုံး သော နိုင် ငံ၊ တော ကန္တာ ရ၊ ခြောက် သွေ့ သော လွင် ပြင် ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် ကြောင့် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တစ် မြို့ လုံး လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် မည်။ မည် သူ မျှ နေ ထိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ ထို မြို့ ခံ ရ သော ဘေး ဒဏ် များ ကြောင့် ထို မြို့ နား ဖြတ် သွား သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အံ့ ဩ ကြ လိမ့် မည်၊ ကဲ့ ရဲ့ ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၄ လေး သည် တော် အ ပေါင်း တို့၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ တပ် ခင်း ကြ။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား သော ကြောင့် မြား ကို မ နှ မြော ဘဲ ပစ် ကြ။ ^၁၅ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ ငြာ သံ ပေး ကြ။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ လက် နက် ချ အ ရှုံး ပေး ပြီ။ မျှော် စင် များ ပြို လဲ ပြီ။ မြို့ ရိုး လည်း ပြို ပျက် ပြီ။ ဤ သည် ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း ဖြစ် ၏။ သူ ပြု ခဲ့ ဖူး သည့် အ တိုင်း သူ့ ကို ပြန် ပြု ကြ။ သူ့ ကို လက် တုံ့ ပြန် ကြ။ ^၁၆ မျိုး စေ့ ကြဲ သော သူ၊ တံ စဉ် ကိုင် ပြီး ရိတ် သိမ်း သော သူ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ဖယ် ရှား ကြ လော့။ ကြမ်း တမ်း သော ဓား ဘေး မှ လွတ် အောင် လူ တိုင်း ကိုယ့် လူ မျိုး ရှိ ရာ သို့ ပြန် သွား ကြ လိမ့် မည်။ လူ တိုင်း ကိုယ့် ပြည် သို့ ပြန် ပြေး ကြ လိမ့် မည်။

^၁၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် ခြင်္သေ့ တို့ အ လိုက် ခံ ရ ၍ တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် နေ သော သိုး ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ ဦး စွာ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သည် ကိုက် စား ၏။ နောက် ဆုံး မှာ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး သည် သူ့ အ ရိုး တို့ ကို ဝါး မျို လေ ၏။ ^၁၈ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို ဒဏ် ခတ် သ ကဲ့ သို့ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နှင့် သူ ၏ ပြည် ကို ဒဏ် ခတ် မည်။ ^၁၉ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ကား သူ တို့ စား ကျက် မြေ သို့ ပြန် ခေါ် လာ မည်။ သူ တို့ သည် က ရ မေ လ တောင်၊ ဗာ ရှန် တောင် ၌ ကျက် စား ကြ လိမ့် မည်။ ဧ ဖ ရိမ် ပြည်၊ ဂိ လဒ် ပြည် ရှိ တောင် ကုန်း တို့ ၌ ဝ လင် စွာ စား ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထို နေ့ ရက်၊ ထို အ ချိန် ၌ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တို့ ကို ငါ ခွင့် လွှတ် မည် ဖြစ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဒု စ ရိုက် ကို ရှာ သော် လည်း တွေ့ မည် မ ဟုတ်။ ယု ဒ လူ မျိုး ၏ အ ပြစ် ကို ရှာ သော် လည်း တွေ့ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “မေ ရ သိမ် ပြည် သို့ ချီ တက် လော့။ ပေ ကုပ် ပြည် သား တို့ ကို တိုက် ခိုက် လော့။ သူ တို့ ကို သတ် လော့။ အ ကုန် လုံး ဖျက် ဆီး လော့။ သင့် ကို ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ပြု လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ ထို ပြည် ၌ စစ် တိုက် သံ ကို ကြား ရ ပါ ပြီ တ ကား။ အ ကြီး အ ကျယ် ပျက် စီး ပါ ပြီ တ ကား။ ^၂၃ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို ထု နှက် ခဲ့ သော တူ ကြီး အ ချိုး ခံ လိုက် ရ ပါ ပြီ တ ကား။ ကျိုး ပဲ့ သွာ ပါ ပြီ တ ကား။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် လူ မျိုး တ ကာ တို့ တွင် ထိတ် လန့် စ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ တ ကား။ ^၂၄ အို ဘေ ဘီ လုံ မြို့၊ သင် သည် ငါ ထောင် ထား သော ကျော့ ကွင်း ၌ မိ ပြီ။ သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အာ ခံ သော ကြောင့် သင် မ သိ မ မြင် လိုက် သော အ ချိန် တွင် ပင် ကျော့ မိ လေ ပြီ။ ^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လက် နက် တိုက် ကို ဖွင့် ၍ အ မျက် တော် လက် နက် ကို ထုတ် တော် မူ ပြီ။ ဤ သည် ကား ခါ လ ဒဲ ပြည် ၌ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၂၆ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို အ ဘက် ဘက် မှ ဝင် တိုက် ကြ။ သို လှောင် ရုံ များ ကို ဖွင့် ဖောက် ပြီး စ ပါး ပုံ ကဲ့ သို့ ပုံ ထား ကြ။ မြို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ပစ် ကြ။ အ ကြွင်း အ ကျန် မ ရှိ စေ နှင့်။ ^၂၇ နွား ထီး ပျို အား လုံး ကို သတ် ပစ် ကြ။ သူ တို့ ကို စစ် ကြော စီ ရင် မည့် နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် လာ ပြီ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို သတ် မည့် နေ ရာ သို့ ဆင်း သွား စေ လာ့။ သူ တို့ ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ^၂၈ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ထွက် ပြေး လွတ် မြောက် လာ သော သူ တို့ ၏ အ သံ ကို ကြား ရ လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း အ ကြောင်း၊ ဗိ မာန် တော် အ တွက် လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း အ ကြောင်း ကို ဇိ အုန် မြို့ တွင် ကြွေး ကြော် ကြ လေ ပြီ။

^၂၉ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် လေး ပစ် ကျွမ်း သော လေး သည် တော် အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ကြ။ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ တပ် ချ ကြ။ ထို မြို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဆန့် ကျင် သည် ဖြစ် ၍ ထို မြို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ပြန် ၍ ပြု ကြ။ ထို မြို့ ကျင့် သည့် အ တိုင်း ပြန် ပေး ဆပ် စေ။ မည် သူ မျှ မ လွတ် မြောက် စေ နှင့်။ ^၃၀ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ ပျို တို့ သည် လမ်း မ များ ၌ လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ထို နေ့ ရက် ၌ စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ ကျ ဆုံး ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၁ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အို မာ န ထောင် လွှား သော သူ၊ ကြည့် ရှု လော့။ သင့် ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည့် အ ချိန် ရောက် ပြီ ဖြစ် ၍ သင့် ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ ^၃၂ မာ န ထောင် လွှား သော သူ သည် ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ လိမ့် မည်။ ထူ မည့် သူ ရှိ မည် မ ဟုတ်။ သူ့ မြို့ များ ကို ငါ မီး ရှို့ မည်။ သူ့ ပတ် ပတ် လည် ရှိ အ ရာ အား လုံး လောင် ကျွမ်း သွား မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အစ္စ ရေး အ မျိုး သား နှင့် ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ သည် အ တူ တ ကွ နှိပ် စက် ခြင်း ခံ ရ ကြ ပြီ။ သူ တို့ ကို ဖမ်း သွား သော သူ တို့ သည် သူ တို့ ကို မ လွှတ် ပေး ဘဲ ချုပ် ထား ကြ ပြီ။ ^၃၄ သူ တို့ ကို ရွေး နုတ် တော် မူ သော အ ရှင် သည် တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ နာ မ တော် ကား ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အ မှု ကို ဖြေ ရှင်း ပေး မည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ပြည် သည် အေး ချမ်း မည်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သား တို့ မူ ကား ဆောက် တည် ရာ မ ရ ဖြစ် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သား တို့ အ ပါ အ ဝင် အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ပ ညာ ရှိ များ အ ပေါ် သို့ ဓား ဘေး ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ ^၃၆ ဓား ဘေး ကြောင့် ပ ရော ဖက် အ တု အ ယောင် တို့ သည် ရူး သွပ် ကြ လိမ့် မည်။ ဓား ဘေး ကြောင့် စစ် သူ ရဲ တို့ ကြောက် လန့် ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၇ ဓား ဘေး ကြောင့် မြင်း များ၊ စစ် ရ ထား များ၊ ပြည် ထဲ ရှိ လူ မျိုး ခြား များ သည် မိန်း မ ကဲ့ သို့ ကြောက် ကြ လိမ့် မည်။ ဓား ဘေး ကြောင့် ဘဏ္ဍာ တိုက် များ အ သိမ်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၈ ထို ပြည် သည် ရုပ် တု ပေါ များ ရာ ပြည် ဖြစ် ၏။ ရုပ် တု များ ကို အ ရူး အ မူး စွဲ လမ်း ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ထို ပြည် ၌ မိုး‌ ခေါင် လေ ပြီ၊ ရေ များ ခန်း ခြောက် လေ ပြီ။ ^၃၉ ထို ပြည် ၌ ကန္တာ ရ သတ္တ ဝါ များ၊ တော ခွေး များ၊ ငှက် ကု လား အုတ် များ နေ ထိုင် ကြ လိမ့် မည်။ မည် သူ မျှ နေ ထိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ မျိုး ဆက် အ ဆက် ဆက် နေ ထိုင် မည့် သူ ရှိ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထို ပြည် သည် ဘု ရား သ ခင် ဖျက် ဆီး ပစ် သည့် သော ဒုံ မြို့၊ ဂေါ မော ရ မြို့ နှင့် အိမ် နီး ချင်း မြို့ တို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။ မည် သူ မျှ ထို ပြည် ၌ နေ ထိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ တည်း ခို သော သူ ရှိ တော့ မည် မ ဟုတ်။

^၄၁ ကြည့် ရှု လော့။ မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး တစ် မျိုး ရောက် လာ ပြီ။ မြေ ကြီး စွန်း မှ လူ မျိုး ကြီး နှင့် ကြီး မြတ် သော ရှင် ဘု ရင် တို့ ထ ကြွ ကြ ပြီ။ ^၄၂ သူ တို့ သည် လေး နှင့် လှံ ကို စွဲ ကိုင် သော လူ မျိုး၊ ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် သော လူ မျိုး၊ က ရု ဏာ ကင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ မြင်း ကို စီး ၍ စစ် ချီ လာ သော အ သံ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ မြည် ဟိန်း သံ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ အို ဘေ ဘီ လုံ သ မီး ပျို၊ သူ တို့ သည် စစ် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ စစ် ခင်း ကျင်း ပြီး သင့် ကို လာ တိုက် နေ ပြီ။ ^၄၃ ထို သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် လက် များ ပျော့ ခွေ သွား ၏။ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ သည် သူ့ ကို ဖိ စီး ပြီ။ သူ သည် သား ဖွား မိန်း မ ကဲ့ သို့ ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ ပြီ။

^၄၄ ကြည့် ရှု လော့။ ရန် သူ သည် ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ဂျော် ဒန် တော အုပ် မှ စိမ်း လန်း သော စား ကျက် မြေ သို့ တက် လာ သော အ ခါ ထို ပြည် သား တို့ ကို ထို ပြည် မှ ငါ ရုတ် ချည်း ထွက် ပြေး စေ မည်။ ငါ ရွေး ချယ် သော သူ ကို ထို ပြည် ၌ ငါ ခန့် ထား မည်။ မည် သူ သည် ငါ နှင့် တူ သ နည်း။ မည် သူ သည် ငါ့ ကို စိန် ခေါ် ဝံ့ သ နည်း။ မည် သည့် သိုး ထိန်း သည် ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် ပြီး ရပ် တည် နိုင် သ နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၅ ထို့ ကြောင့် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြံ စည် ထား သော အ ကြံ အ စည်၊ ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ရည် ရွယ် ထား သော ရည် ရွယ် ချက် တို့ ကို နား‌ ထောင် ကြ လော့။ အ ကယ် စင် စစ် ရန် သူ သည် သူ တို့ ၏ သိုး ငယ် လေး များ ကို ဆွဲ ခေါ် သွား ကြ မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ ကြောင့် စား ကျက် မြေ များ ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၄၆ “ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သိမ်း ပိုက် ခံ ရ ပြီ” ဟူ သော အော် ဟစ် သံ ကြောင့် မြေ ကြီး တုန် ခါ သွား လိမ့် မည်။ သူ တို့ အော် ဟစ် သော အ သံ ကို လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကြား ရ လိမ့် မည်။

50

¹ The word that Yahweh spoke concerning Babylon, concerning the land of the Chaldeans, by Jeremiah the prophet.

² “Declare among the nations and publish, and set up a standard; publish, and don’t conceal; say, ‘Babylon has been taken, Bel is disappointed, Merodach is dismayed! Her images are disappointed. Her idols are dismayed.’ ³ For a nation comes up out of the north against her, which will make her land desolate, and no one will dwell in it. They have fled. They are gone, both man and animal.

⁴ “In those days, and in that time,” says Yahweh, “the children of Israel will come, they and the children of Judah together; they will go on their way weeping, and will seek Yahweh their God. ⁵ They will inquire concerning Zion with their faces turned toward it, saying, ‘Come, and join yourselves to Yahweh in an everlasting covenant that will not be forgotten.’ ⁶ My people have been lost sheep. Their shepherds have caused them to go astray. They have turned them away on the mountains. They have gone from mountain to hill. They have forgotten their resting place. ⁷ All who found them have devoured them. Their adversaries said, ‘We are not guilty, because they have sinned against Yahweh, the habitation of righteousness, even Yahweh, the hope of their fathers.’

 ⁸ “Flee out of the middle of Babylon! Go out of the land of the Chaldeans, and be as the male goats before the flocks. ⁹ For, behold, I will stir up and cause to come up against Babylon a company of great nations from the north country; and they will set themselves in array against her. She will be taken from there. Their arrows will be as of an expert mighty man. None of them will return in vain. ¹⁰ Chaldea will be a prey. All who prey on her will be satisfied,” says Yahweh.

¹¹ “Because you are glad, because you rejoice, O you who plunder my heritage, because you are wanton as a heifer that treads out the grain, and neigh as strong horses, ¹² your mother will be utterly disappointed. She who bore you will be confounded. Behold, she will be the least of the nations, a wilderness, a dry land, and a desert. ¹³ Because of Yahweh’s wrath she won’t be inhabited, but she will be wholly desolate. Everyone who goes by Babylon will be astonished, and hiss at all her plagues. ¹⁴ Set yourselves in array against Babylon all around, all you who bend the bow; shoot at her. Spare no arrows, for she has sinned against Yahweh. ¹⁵ Shout against her all around. She has submitted herself. Her bulwarks have fallen. Her walls have been thrown down, for it is the vengeance of Yahweh. Take vengeance on her. As she has done, do to her. ¹⁶ Cut off the sower from Babylon, and him who handles the sickle in the time of harvest. For fear of the oppressing sword, they will each return to their own people, and they will each flee to their own land.

¹⁷ “Israel is a hunted sheep. The lions have driven him away. First, the king of Assyria devoured him, and now at last Nebuchadnezzar king of Babylon has broken his bones.” ¹⁸ Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says: “Behold, I will punish the king of Babylon and his land, as I have punished the king of Assyria. ¹⁹ I will bring Israel again to his pasture, and he will feed on Carmel and Bashan. His soul will be satisfied on the hills of Ephraim and in Gilead. ²⁰ In those days, and in that time,” says Yahweh, “the iniquity of Israel will be sought for, and there will be none, also the sins of Judah, and they won’t be found; for I will pardon them whom I leave as a remnant.

²¹ “Go up against the land of Merathaim, even against it, and against the inhabitants of Pekod. Kill and utterly destroy after them,” says Yahweh, “and do according to all that I have commanded you. ²² A sound of battle is in the land, and of great destruction. ²³ How the hammer of the whole earth is cut apart and broken! How Babylon has become a desolation among the nations! ²⁴ I have laid a snare for you, and you are also taken, Babylon, and you weren’t aware. You are found, and also caught, because you have fought against Yahweh. ²⁵ Yahweh has opened his armory, and has brought out the weapons of his indignation; for the Lord, Yahweh of Armies, has a work to do in the land of the Chaldeans. ²⁶ Come against her from the farthest border. Open her storehouses. Cast her up as heaps. Destroy her utterly. Let nothing of her be left. ²⁷ Kill all her bulls. Let them go down to the slaughter. Woe to them! For their day has come, the time of their visitation. ²⁸ Listen to those who flee and escape out of the land of Babylon, to declare in Zion the vengeance of Yahweh our God, the vengeance of his temple.

²⁹ “Call together the archers against Babylon, all those who bend the bow. Encamp against her all around. Let none of it escape. Pay her back according to her work. According to all that she has done, do to her; for she has been proud against Yahweh, against the Holy One of Israel. ³⁰ Therefore her young men will fall in her streets. All her men of war will be brought to silence in that day,” says Yahweh. ³¹ “Behold, I am against you, you proud one,” says the Lord, Yahweh of Armies; “for your day has come, the time that I will visit you. ³² The proud one will stumble and fall, and no one will raise him up. I will kindle a fire in his cities, and it will devour all who are around him.”

³³ Yahweh of Armies says: “The children of Israel and the children of Judah are oppressed together. All who took them captive hold them fast. They refuse to let them go. ³⁴ Their Redeemer is strong. Yahweh of Armies is his name. He will thoroughly plead their cause, that he may give rest to the earth, and disquiet the inhabitants of Babylon.

³⁵ “A sword is on the Chaldeans,” says Yahweh, “and on the inhabitants of Babylon, on her princes, and on her wise men. ³⁶ A sword is on the boasters, and they will become fools. A sword is on her mighty men, and they will be dismayed. ³⁷ A sword is on their horses, on their chariots, and on all the mixed people who are in the middle of her; and they will become as women. A sword is on her treasures, and they will be robbed. ³⁸ A drought is on her waters, and they will be dried up; for it is a land of engraved images, and they are mad over idols. ³⁹ Therefore the wild animals of the desert with the wolves will dwell there. The ostriches will dwell therein. It will be inhabited no more forever, neither will it be lived in from generation to generation. ⁴⁰ As when God overthrew Sodom and Gomorrah and its neighbor cities,” says Yahweh, “so no man will dwell there, neither will any son of man live therein.

⁴¹ “Behold, a people comes from the north. A great nation and many kings will be stirred up from the uttermost parts of the earth. ⁴² They take up bow and spear. They are cruel, and have no mercy. Their voice roars like the sea. They ride on horses, everyone set in array, as a man to the battle, against you, daughter of Babylon. ⁴³ The king of Babylon has heard the news of them, and his hands become feeble. Anguish has taken hold of him, pains as of a woman in labor.

⁴⁴ Behold, the enemy will come up like a lion from the thickets of the Jordan against the strong habitation; for I will suddenly make them run away from it. Whoever is chosen, I will appoint him over it, for who is like me? Who will appoint me a time? Who is the shepherd who can stand before me?”

⁴⁵ Therefore hear the counsel of Yahweh that he has taken against Babylon; and his purposes that he has purposed against the land of the Chaldeans: Surely they will drag them away, even the little ones of the flock. Surely he will make their habitation desolate over them. ⁴⁶ The earth trembles at the noise of the taking of Babylon. The cry is heard among the nations.

၅၀

^၁ ခါ လ ဒဲ ပြည်၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။

^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “’ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သိမ်း ပိုက် ခံ ရ ပြီ။ ဗေ လ ဘု ရား အ ရှက် ကွဲ လေ ပြီ။ မေ ရော ဒပ် ဘု ရား ကြောက် လန့် လေ ပြီ။ ဘေ ဘီ လုံ ရုပ် တု တို့ အ ရှက် ကွဲ လေ ပြီ။၊ ဆင်း တု တို့ ကြောက် လန့် လေ ပြီ’ ဟု ကြွေး ကြော် ကြေ ညာ လော့။ အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ ပြီး မ ကွယ် မ ဝှက် ဘဲ လူ မျိုး တ ကာ တို့ အား ပြော ကြား ကြ လော့။ ^၃ မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး တစ် မျိုး သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် လိမ့် မည်။ ထို မြို့ ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် စေ မည်။ မည် သူ မျှ ထို မြို့ ၌ နေ ထိုင် ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။ လူ မှ စ ၍ တိ ရစ္ဆာန် တိုင် အောင် ထွက် ပြေး သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ “ထို နေ့ ရက်၊ ထို အ ချိန် ၌ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား နှင့် ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ သည် အ တူ ပြန် လာ ကြ မည်။ ငို ကြွေး လျက် ပြန် လာ ၍ သူ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ဖွေ ကြ လိမ့် မည်။ ^၅ ‘လာ ကြ။ မ ပျက် ပြယ် နိုင် သော ထာ ဝ ရ ပ ဋိ ညာဉ် ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် မိတ် သ ဟာ ယ ဖွဲ့ ကြ စို့’ ဟု ဆို လျက် ဇိ အုန် မြို့ ဘက် သို့ လှည့် ၍ ဇိ အုန် မြို့ သို့ သွား သော လမ်း ကို မေး မြန်း ကြ လိမ့် မည်။ ^၆ ငါ့ လူ မျိုး တော် သည် ပျောက် သော သိုး ဖြစ် ကြ ပြီ။ သူ တို့ ကို ထိန်း ကျောင်း သော သိုး ထိန်း တို့ သည် သူ တို့ ကို လမ်း လွဲ စေ ပြီ။ တောင် များ ပေါ် တွင် တ လည် လည် ဖြစ် စေ ပြီ။ သူ တို့ ၏ နား နေ ရာ ကို မ မှတ် မိ တော့ ဘဲ တစ် တောင် မှ တစ် တောင် တစ် ကုန်း မှ တစ် ကုန်း သို့ လှည့် လည် သွား လာ နေ ရ လေ ပြီ။ ^၇ သူ တို့ ကို တွေ့ သူ တိုင်း သူ တို့ ကို ဝါး မျို ကြ ပြီ။ သူ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ က ‘ငါ တို့ ၌ အ ပြစ် မ ရှိ။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ ၏ စစ် မှန် သော ခို လှုံ ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ သူ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ မျှော် လင့် ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သူ တို့ ပြစ် မှား ကြ ပြီ’ ဟု ဆို ကြ လေ ပြီ။

^၈ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ထွက် ပြေး လော့။ ခါ လ ဒဲ ပြည် မှ ထွက် သွား လော့။ သိုး အုပ် ရှေ့ မှ သွား သော ဆိတ် ထီး ကဲ့ သို့ ပြု လော့။ ^၉ ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး ခြား အ စု အ ဝေး ကြီး ကို နှိုး ဆော် ၍ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ စစ် ချီ စေ မည်။ သူ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို စစ် ခင်း ကျင်း ၍ သိမ်း ပိုက် လိမ့် မည်။ သူ တို့ ပစ် သော မြား သည် ကျွမ်း ကျင် သော လေး သည် တော် ပစ် သော မြား ကဲ့ သို့ မ ထိ မှန် ဘဲ မ နေ။ ^၁၀ ခါ လ ဒဲ ပြည် သည် တိုက် ခိုက် လု ယူ ခြင်း ခံ ရ မည်။ ထို ပြည် ကို တိုက် ခိုက် လု ယူ သော သူ တို့ သည် ပြည့် စုံ ကြွယ် ဝ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ငါ့ အ မွေ ကို တိုက် ခိုက် လု ယက် သော သူ တို့၊ သင် တို့ သည် ဝမ်း မြောက် လျက်၊ ရွှင် လန်း လျက်၊ တ လင်း နယ် သော နွား မ တမ်း ကဲ့ သို့ နင်း ချေ လျက်၊ စစ် မြင်း များ ကဲ့ သို့ ဟီ လျက် ရှိ ကြ သော် လည်း၊ ^၁၂ သင် တို့ အ မိ သည် အ ရှက် တ ကွဲ အ ကျိုး နည်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ သင် တို့ ကို မွေး ဖွား သော အ မိ သည် မျက် နှာ ပျက် ရ လိမ့် မည်။ ကြည့် ရှု လော့။ တိုင်း နိုင် ငံ တို့ တွင် သင် တို့ သည် အ သိမ် ငယ် ဆုံး သော နိုင် ငံ၊ တော ကန္တာ ရ၊ ခြောက် သွေ့ သော လွင် ပြင် ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် ကြောင့် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တစ် မြို့ လုံး လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် မည်။ မည် သူ မျှ နေ ထိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ ထို မြို့ ခံ ရ သော ဘေး ဒဏ် များ ကြောင့် ထို မြို့ နား ဖြတ် သွား သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အံ့ ဩ ကြ လိမ့် မည်၊ ကဲ့ ရဲ့ ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၄ လေး သည် တော် အ ပေါင်း တို့၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ တပ် ခင်း ကြ။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား သော ကြောင့် မြား ကို မ နှ မြော ဘဲ ပစ် ကြ။ ^၁၅ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ ငြာ သံ ပေး ကြ။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ လက် နက် ချ အ ရှုံး ပေး ပြီ။ မျှော် စင် များ ပြို လဲ ပြီ။ မြို့ ရိုး လည်း ပြို ပျက် ပြီ။ ဤ သည် ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း ဖြစ် ၏။ သူ ပြု ခဲ့ ဖူး သည့် အ တိုင်း သူ့ ကို ပြန် ပြု ကြ။ သူ့ ကို လက် တုံ့ ပြန် ကြ။ ^၁၆ မျိုး စေ့ ကြဲ သော သူ၊ တံ စဉ် ကိုင် ပြီး ရိတ် သိမ်း သော သူ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ဖယ် ရှား ကြ လော့။ ကြမ်း တမ်း သော ဓား ဘေး မှ လွတ် အောင် လူ တိုင်း ကိုယ့် လူ မျိုး ရှိ ရာ သို့ ပြန် သွား ကြ လိမ့် မည်။ လူ တိုင်း ကိုယ့် ပြည် သို့ ပြန် ပြေး ကြ လိမ့် မည်။

^၁၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် ခြင်္သေ့ တို့ အ လိုက် ခံ ရ ၍ တ ကွဲ တ ပြား ဖြစ် နေ သော သိုး ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ ဦး စွာ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သည် ကိုက် စား ၏။ နောက် ဆုံး မှာ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး သည် သူ့ အ ရိုး တို့ ကို ဝါး မျို လေ ၏။ ^၁၈ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို ဒဏ် ခတ် သ ကဲ့ သို့ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နှင့် သူ ၏ ပြည် ကို ဒဏ် ခတ် မည်။ ^၁၉ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ကား သူ တို့ စား ကျက် မြေ သို့ ပြန် ခေါ် လာ မည်။ သူ တို့ သည် က ရ မေ လ တောင်၊ ဗာ ရှန် တောင် ၌ ကျက် စား ကြ လိမ့် မည်။ ဧ ဖ ရိမ် ပြည်၊ ဂိ လဒ် ပြည် ရှိ တောင် ကုန်း တို့ ၌ ဝ လင် စွာ စား ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထို နေ့ ရက်၊ ထို အ ချိန် ၌ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တို့ ကို ငါ ခွင့် လွှတ် မည် ဖြစ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဒု စ ရိုက် ကို ရှာ သော် လည်း တွေ့ မည် မ ဟုတ်။ ယု ဒ လူ မျိုး ၏ အ ပြစ် ကို ရှာ သော် လည်း တွေ့ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “မေ ရ သိမ် ပြည် သို့ ချီ တက် လော့။ ပေ ကုပ် ပြည် သား တို့ ကို တိုက် ခိုက် လော့။ သူ တို့ ကို သတ် လော့။ အ ကုန် လုံး ဖျက် ဆီး လော့။ သင့် ကို ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ပြု လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ ထို ပြည် ၌ စစ် တိုက် သံ ကို ကြား ရ ပါ ပြီ တ ကား။ အ ကြီး အ ကျယ် ပျက် စီး ပါ ပြီ တ ကား။ ^၂၃ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို ထု နှက် ခဲ့ သော တူ ကြီး အ ချိုး ခံ လိုက် ရ ပါ ပြီ တ ကား။ ကျိုး ပဲ့ သွာ ပါ ပြီ တ ကား။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သည် လူ မျိုး တ ကာ တို့ တွင် ထိတ် လန့် စ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ တ ကား။ ^၂၄ အို ဘေ ဘီ လုံ မြို့၊ သင် သည် ငါ ထောင် ထား သော ကျော့ ကွင်း ၌ မိ ပြီ။ သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အာ ခံ သော ကြောင့် သင် မ သိ မ မြင် လိုက် သော အ ချိန် တွင် ပင် ကျော့ မိ လေ ပြီ။ ^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လက် နက် တိုက် ကို ဖွင့် ၍ အ မျက် တော် လက် နက် ကို ထုတ် တော် မူ ပြီ။ ဤ သည် ကား ခါ လ ဒဲ ပြည် ၌ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၂၆ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို အ ဘက် ဘက် မှ ဝင် တိုက် ကြ။ သို လှောင် ရုံ များ ကို ဖွင့် ဖောက် ပြီး စ ပါး ပုံ ကဲ့ သို့ ပုံ ထား ကြ။ မြို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ပစ် ကြ။ အ ကြွင်း အ ကျန် မ ရှိ စေ နှင့်။ ^၂၇ နွား ထီး ပျို အား လုံး ကို သတ် ပစ် ကြ။ သူ တို့ ကို စစ် ကြော စီ ရင် မည့် နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် လာ ပြီ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို သတ် မည့် နေ ရာ သို့ ဆင်း သွား စေ လာ့။ သူ တို့ ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ^၂၈ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ ထွက် ပြေး လွတ် မြောက် လာ သော သူ တို့ ၏ အ သံ ကို ကြား ရ လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း အ ကြောင်း၊ ဗိ မာန် တော် အ တွက် လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း အ ကြောင်း ကို ဇိ အုန် မြို့ တွင် ကြွေး ကြော် ကြ လေ ပြီ။

^၂၉ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် လေး ပစ် ကျွမ်း သော လေး သည် တော် အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ကြ။ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ တပ် ချ ကြ။ ထို မြို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဆန့် ကျင် သည် ဖြစ် ၍ ထို မြို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ပြန် ၍ ပြု ကြ။ ထို မြို့ ကျင့် သည့် အ တိုင်း ပြန် ပေး ဆပ် စေ။ မည် သူ မျှ မ လွတ် မြောက် စေ နှင့်။ ^၃၀ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ ပျို တို့ သည် လမ်း မ များ ၌ လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ထို နေ့ ရက် ၌ စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ ကျ ဆုံး ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၁ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အို မာ န ထောင် လွှား သော သူ၊ ကြည့် ရှု လော့။ သင့် ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည့် အ ချိန် ရောက် ပြီ ဖြစ် ၍ သင့် ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ ^၃၂ မာ န ထောင် လွှား သော သူ သည် ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ လိမ့် မည်။ ထူ မည့် သူ ရှိ မည် မ ဟုတ်။ သူ့ မြို့ များ ကို ငါ မီး ရှို့ မည်။ သူ့ ပတ် ပတ် လည် ရှိ အ ရာ အား လုံး လောင် ကျွမ်း သွား မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အစ္စ ရေး အ မျိုး သား နှင့် ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ သည် အ တူ တ ကွ နှိပ် စက် ခြင်း ခံ ရ ကြ ပြီ။ သူ တို့ ကို ဖမ်း သွား သော သူ တို့ သည် သူ တို့ ကို မ လွှတ် ပေး ဘဲ ချုပ် ထား ကြ ပြီ။ ^၃၄ သူ တို့ ကို ရွေး နုတ် တော် မူ သော အ ရှင် သည် တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ နာ မ တော် ကား ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အ မှု ကို ဖြေ ရှင်း ပေး မည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ပြည် သည် အေး ချမ်း မည်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သား တို့ မူ ကား ဆောက် တည် ရာ မ ရ ဖြစ် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး၊ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သား တို့ အ ပါ အ ဝင် အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ပ ညာ ရှိ များ အ ပေါ် သို့ ဓား ဘေး ကျ ရောက် လိမ့် မည်။ ^၃၆ ဓား ဘေး ကြောင့် ပ ရော ဖက် အ တု အ ယောင် တို့ သည် ရူး သွပ် ကြ လိမ့် မည်။ ဓား ဘေး ကြောင့် စစ် သူ ရဲ တို့ ကြောက် လန့် ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၇ ဓား ဘေး ကြောင့် မြင်း များ၊ စစ် ရ ထား များ၊ ပြည် ထဲ ရှိ လူ မျိုး ခြား များ သည် မိန်း မ ကဲ့ သို့ ကြောက် ကြ လိမ့် မည်။ ဓား ဘေး ကြောင့် ဘဏ္ဍာ တိုက် များ အ သိမ်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၈ ထို ပြည် သည် ရုပ် တု ပေါ များ ရာ ပြည် ဖြစ် ၏။ ရုပ် တု များ ကို အ ရူး အ မူး စွဲ လမ်း ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ထို ပြည် ၌ မိုး‌ ခေါင် လေ ပြီ၊ ရေ များ ခန်း ခြောက် လေ ပြီ။ ^၃၉ ထို ပြည် ၌ ကန္တာ ရ သတ္တ ဝါ များ၊ တော ခွေး များ၊ ငှက် ကု လား အုတ် များ နေ ထိုင် ကြ လိမ့် မည်။ မည် သူ မျှ နေ ထိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ မျိုး ဆက် အ ဆက် ဆက် နေ ထိုင် မည့် သူ ရှိ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထို ပြည် သည် ဘု ရား သ ခင် ဖျက် ဆီး ပစ် သည့် သော ဒုံ မြို့၊ ဂေါ မော ရ မြို့ နှင့် အိမ် နီး ချင်း မြို့ တို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။ မည် သူ မျှ ထို ပြည် ၌ နေ ထိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ တည်း ခို သော သူ ရှိ တော့ မည် မ ဟုတ်။

^၄၁ ကြည့် ရှု လော့။ မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး တစ် မျိုး ရောက် လာ ပြီ။ မြေ ကြီး စွန်း မှ လူ မျိုး ကြီး နှင့် ကြီး မြတ် သော ရှင် ဘု ရင် တို့ ထ ကြွ ကြ ပြီ။ ^၄၂ သူ တို့ သည် လေး နှင့် လှံ ကို စွဲ ကိုင် သော လူ မျိုး၊ ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် သော လူ မျိုး၊ က ရု ဏာ ကင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ မြင်း ကို စီး ၍ စစ် ချီ လာ သော အ သံ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ မြည် ဟိန်း သံ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ အို ဘေ ဘီ လုံ သ မီး ပျို၊ သူ တို့ သည် စစ် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ စစ် ခင်း ကျင်း ပြီး သင့် ကို လာ တိုက် နေ ပြီ။ ^၄၃ ထို သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် လက် များ ပျော့ ခွေ သွား ၏။ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ သည် သူ့ ကို ဖိ စီး ပြီ။ သူ သည် သား ဖွား မိန်း မ ကဲ့ သို့ ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ ပြီ။

^၄၄ ကြည့် ရှု လော့။ ရန် သူ သည် ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ဂျော် ဒန် တော အုပ် မှ စိမ်း လန်း သော စား ကျက် မြေ သို့ တက် လာ သော အ ခါ ထို ပြည် သား တို့ ကို ထို ပြည် မှ ငါ ရုတ် ချည်း ထွက် ပြေး စေ မည်။ ငါ ရွေး ချယ် သော သူ ကို ထို ပြည် ၌ ငါ ခန့် ထား မည်။ မည် သူ သည် ငါ နှင့် တူ သ နည်း။ မည် သူ သည် ငါ့ ကို စိန် ခေါ် ဝံ့ သ နည်း။ မည် သည့် သိုး ထိန်း သည် ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် ပြီး ရပ် တည် နိုင် သ နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၅ ထို့ ကြောင့် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြံ စည် ထား သော အ ကြံ အ စည်၊ ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ရည် ရွယ် ထား သော ရည် ရွယ် ချက် တို့ ကို နား‌ ထောင် ကြ လော့။ အ ကယ် စင် စစ် ရန် သူ သည် သူ တို့ ၏ သိုး ငယ် လေး များ ကို ဆွဲ ခေါ် သွား ကြ မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ ကြောင့် စား ကျက် မြေ များ ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၄၆ “ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သိမ်း ပိုက် ခံ ရ ပြီ” ဟူ သော အော် ဟစ် သံ ကြောင့် မြေ ကြီး တုန် ခါ သွား လိမ့် မည်။ သူ တို့ အော် ဟစ် သော အ သံ ကို လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကြား ရ လိမ့် မည်။

50

¹ The word that Yahweh spoke concerning Babylon, concerning the land of the Chaldeans, by Jeremiah the prophet.

² “Declare among the nations and publish, and set up a standard; publish, and don’t conceal; say, ‘Babylon has been taken, Bel is disappointed, Merodach is dismayed! Her images are disappointed. Her idols are dismayed.’ ³ For a nation comes up out of the north against her, which will make her land desolate, and no one will dwell in it. They have fled. They are gone, both man and animal.

⁴ “In those days, and in that time,” says Yahweh, “the children of Israel will come, they and the children of Judah together; they will go on their way weeping, and will seek Yahweh their God. ⁵ They will inquire concerning Zion with their faces turned toward it, saying, ‘Come, and join yourselves to Yahweh in an everlasting covenant that will not be forgotten.’ ⁶ My people have been lost sheep. Their shepherds have caused them to go astray. They have turned them away on the mountains. They have gone from mountain to hill. They have forgotten their resting place. ⁷ All who found them have devoured them. Their adversaries said, ‘We are not guilty, because they have sinned against Yahweh, the habitation of righteousness, even Yahweh, the hope of their fathers.’

 ⁸ “Flee out of the middle of Babylon! Go out of the land of the Chaldeans, and be as the male goats before the flocks. ⁹ For, behold, I will stir up and cause to come up against Babylon a company of great nations from the north country; and they will set themselves in array against her. She will be taken from there. Their arrows will be as of an expert mighty man. None of them will return in vain. ¹⁰ Chaldea will be a prey. All who prey on her will be satisfied,” says Yahweh.

¹¹ “Because you are glad, because you rejoice, O you who plunder my heritage, because you are wanton as a heifer that treads out the grain, and neigh as strong horses, ¹² your mother will be utterly disappointed. She who bore you will be confounded. Behold, she will be the least of the nations, a wilderness, a dry land, and a desert. ¹³ Because of Yahweh’s wrath she won’t be inhabited, but she will be wholly desolate. Everyone who goes by Babylon will be astonished, and hiss at all her plagues. ¹⁴ Set yourselves in array against Babylon all around, all you who bend the bow; shoot at her. Spare no arrows, for she has sinned against Yahweh. ¹⁵ Shout against her all around. She has submitted herself. Her bulwarks have fallen. Her walls have been thrown down, for it is the vengeance of Yahweh. Take vengeance on her. As she has done, do to her. ¹⁶ Cut off the sower from Babylon, and him who handles the sickle in the time of harvest. For fear of the oppressing sword, they will each return to their own people, and they will each flee to their own land.

¹⁷ “Israel is a hunted sheep. The lions have driven him away. First, the king of Assyria devoured him, and now at last Nebuchadnezzar king of Babylon has broken his bones.” ¹⁸ Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says: “Behold, I will punish the king of Babylon and his land, as I have punished the king of Assyria. ¹⁹ I will bring Israel again to his pasture, and he will feed on Carmel and Bashan. His soul will be satisfied on the hills of Ephraim and in Gilead. ²⁰ In those days, and in that time,” says Yahweh, “the iniquity of Israel will be sought for, and there will be none, also the sins of Judah, and they won’t be found; for I will pardon them whom I leave as a remnant.

²¹ “Go up against the land of Merathaim, even against it, and against the inhabitants of Pekod. Kill and utterly destroy after them,” says Yahweh, “and do according to all that I have commanded you. ²² A sound of battle is in the land, and of great destruction. ²³ How the hammer of the whole earth is cut apart and broken! How Babylon has become a desolation among the nations! ²⁴ I have laid a snare for you, and you are also taken, Babylon, and you weren’t aware. You are found, and also caught, because you have fought against Yahweh. ²⁵ Yahweh has opened his armory, and has brought out the weapons of his indignation; for the Lord, Yahweh of Armies, has a work to do in the land of the Chaldeans. ²⁶ Come against her from the farthest border. Open her storehouses. Cast her up as heaps. Destroy her utterly. Let nothing of her be left. ²⁷ Kill all her bulls. Let them go down to the slaughter. Woe to them! For their day has come, the time of their visitation. ²⁸ Listen to those who flee and escape out of the land of Babylon, to declare in Zion the vengeance of Yahweh our God, the vengeance of his temple.

²⁹ “Call together the archers against Babylon, all those who bend the bow. Encamp against her all around. Let none of it escape. Pay her back according to her work. According to all that she has done, do to her; for she has been proud against Yahweh, against the Holy One of Israel. ³⁰ Therefore her young men will fall in her streets. All her men of war will be brought to silence in that day,” says Yahweh. ³¹ “Behold, I am against you, you proud one,” says the Lord, Yahweh of Armies; “for your day has come, the time that I will visit you. ³² The proud one will stumble and fall, and no one will raise him up. I will kindle a fire in his cities, and it will devour all who are around him.”

³³ Yahweh of Armies says: “The children of Israel and the children of Judah are oppressed together. All who took them captive hold them fast. They refuse to let them go. ³⁴ Their Redeemer is strong. Yahweh of Armies is his name. He will thoroughly plead their cause, that he may give rest to the earth, and disquiet the inhabitants of Babylon.

³⁵ “A sword is on the Chaldeans,” says Yahweh, “and on the inhabitants of Babylon, on her princes, and on her wise men. ³⁶ A sword is on the boasters, and they will become fools. A sword is on her mighty men, and they will be dismayed. ³⁷ A sword is on their horses, on their chariots, and on all the mixed people who are in the middle of her; and they will become as women. A sword is on her treasures, and they will be robbed. ³⁸ A drought is on her waters, and they will be dried up; for it is a land of engraved images, and they are mad over idols. ³⁹ Therefore the wild animals of the desert with the wolves will dwell there. The ostriches will dwell therein. It will be inhabited no more forever, neither will it be lived in from generation to generation. ⁴⁰ As when God overthrew Sodom and Gomorrah and its neighbor cities,” says Yahweh, “so no man will dwell there, neither will any son of man live therein.

⁴¹ “Behold, a people comes from the north. A great nation and many kings will be stirred up from the uttermost parts of the earth. ⁴² They take up bow and spear. They are cruel, and have no mercy. Their voice roars like the sea. They ride on horses, everyone set in array, as a man to the battle, against you, daughter of Babylon. ⁴³ The king of Babylon has heard the news of them, and his hands become feeble. Anguish has taken hold of him, pains as of a woman in labor.

⁴⁴ Behold, the enemy will come up like a lion from the thickets of the Jordan against the strong habitation; for I will suddenly make them run away from it. Whoever is chosen, I will appoint him over it, for who is like me? Who will appoint me a time? Who is the shepherd who can stand before me?”

⁴⁵ Therefore hear the counsel of Yahweh that he has taken against Babylon; and his purposes that he has purposed against the land of the Chaldeans: Surely they will drag them away, even the little ones of the flock. Surely he will make their habitation desolate over them. ⁴⁶ The earth trembles at the noise of the taking of Babylon. The cry is heard among the nations.