၁၈

^၁ ယေ ရ မိ ထံ သို့‌ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် မှာ၊ ^၂ “ထ ၍ အိုး ထိန်း သည် အိမ် သို့ သွား လော့။ ထို အိမ် ၌ သင် သည် ငါ ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို ကြား ရ မည်” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၃ ငါ သည် လည်း အိုး ထိန်း သည် အိမ် သို့ သွား ၍ ရောက် သော အ ခါ သူ သည် အိုး ထိန်း စက် နှင့် အ လုပ် လုပ် နေ သည် ကို တွေ့ ရ ၏။ ^၄ အိုး ထိန်း သည် သည် ရွှံ့ စေး ဖြင့် အိုး တစ် လုံး ကို ပြု လုပ် ရာ ပုံ ပျက် သွား သ ဖြင့် အ ခြား အိုး တစ် လုံး ကို သူ နှစ် သက် သော ပုံ ဖြင့် တစ် ဖန် ပြု လုပ် လေ ၏။

^၅ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၏။ ^၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အို အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ အိုး ထိန်း သည် ပြု သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ကို ငါ ပြု နိုင် သည် မ ဟုတ် လော။ ကြည့် ရှု လော့။ ရွှံ့ စေး သည် အိုး ထိန်း သည် လက် ၌ ရှိ သ ကဲ့ သို့ အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ သည် ငါ့ လက် ၌ ရှိ ၏။ ^၇ ငါ သည် လူ မျိုး တစ် မျိုး၊ တိုင်း နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ ကို တစ် ခ ဏ အ တွင်း နုတ် ပယ် ဖြို ချ မည်၊ ဖျက် ဆီး မည် ဟု ငါ သ တိ ပေး ခဲ့ ပြီ။ ^၈ သ တိ ပေး ခံ ရ သော လူ မျိုး သည် မိ မိ ပြု သော မ ကောင်း မှု မှ နောင် တ ရ လျှင် သူ တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော အ ကြံ အ စည် မှ စိတ် ပြောင်း လဲ မည်။ ^၉ ငါ သည် လူ မျိုး တစ် မျိုး၊ တိုင်း နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ ကို တစ် ခ ဏ အ တွင်း တည် ထောင် ပြု စု နိုင် သည် ဟု ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ ပြီ။ ^၁၀ ငါ မိန့် ဆို သော စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ ငါ့ မျက် မှောက် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု လျှင် ကောင်း စား စေ မည် ဟု ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ သည် မှ စိတ် ပြောင်း လဲ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သင် တို့ ခံ ရ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ပြင် ဆင် နေ ပြီ။ သင် တို့ ကို ဆန့် ကျင် မည့် အ ကြံ အ စည် ကို ကြံ စည် နေ ပြီ။ မ ကောင်း‌ သော လမ်း မှ အ သီး သီး ပြန် လာ ကြ။ သင် တို့ ၏ အ ပြု အ မူ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို ပြု ပြင် ကြ” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ကြောင်း ယု ဒ ပြည် သူ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အား ယ ခု ဆင့် ဆို လော့။ ^၁၂ သို့ သော် သူ တို့ က “မျှော် လင့် စ ရာ မ ရှိ။ ထို့ ကြောင့် ငါ တို့ သည် ကိုယ့် အ ကြံ အ စည် နောက် သို့ ကိုယ် လိုက် မည်။ ဆိုး ညစ် မာ ကျော သော စိတ် သ ဘော အ တိုင်း ပြု မည်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

^၁၃ သို့ ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် မေး ကြည့် လော့။ ဤ သို့ သော အ မှု ကို မည် သူ ကြား ဖူး သ နည်း။ အစ္စ ရေး အ ပျို က ညာ သည် စက် ဆုပ် ဖွယ် အ မှု ကို ပြု လေ ပြီ။ ^၁၄ လက် ဘ နွန် တောင် နှင်း ပွင့် သည် ကျောက် တောင် စောင်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ကွင်း ပြင်’။ ကို စွန့် သွား တတ် သ လော။ အ ဝေး မှ စီး ဆင်း လာ သည့် အေး မြ သော ရေ သည် ခန်း ခြောက် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘နုတ် ပစ်’။ သွား တတ် သ လော။ ^၁၅ သို့ သော် ငါ ၏ လူ မျိုး သည် ငါ့ ကို မေ့ လျော့ ပြီ။ သူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး သော အ ရာ ရှေ့ ၌ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ကြ လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ရှေး လမ်း ဟောင်း များ တွင် ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ကြ လေ ပြီ။ လမ်း မ မ ဟုတ် သော လမ်း ကြား များ တွင် လိုက် လျှောက် ကြ လေ ပြီ။ ^၁၆ သူ တို့ ပြည် ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ၊ အ စဉ် ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် စ ရာ ဖြစ် စေ သ ဖြင့် ထို ပြည် နား ဖြတ် သန်း သွား လာ သူ တိုင်း အံ့ ဩ လျက် ခေါင်း ကို ခါ ယမ်း ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၇ ငါ သည် အ ရှေ့ လေ ကဲ့ သို့ သူ တို့ ကို ရန် သူ ရှေ့ တွင် ကွဲ လွင့် စေ မည်။ သူ တို့ ဘေး ဒုက္ခ ရောက် သော နေ့ ၌ သူ တို့ ကို မျက် နှာ မ ပြ၊ ကျော ခိုင်း ထား မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ လူ တို့ က “လာ ကြ၊ ယေ ရ မိ ကို လုပ် ကြံ ကြ စို့။ အ ကြောင်း မူ ကား ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ထံ မှ လာ သော တ ရား‌ တော်၊ ပ ညာ ရှိ ထံ မှ လာ သော အ ကြံ ဉာဏ်၊ ပ‌ ရော ဖက် ထံ မှ လာ သော နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ တို့ ၌ ပျောက် ပျက် မည် မ ဟုတ်။ လာ ကြ၊ သူ့ ကို အ ပြစ် ရှာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လျှာ နှင့် ရိုက်’။ ကြ စို့။ သူ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ နေ ကြ စို့” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တောင်း လျှောက် သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် အား ရန် ပြု သော သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ကြား တော် မူ ပါ။ ^၂၀ အ ကောင်း ကို အ ဆိုး ဖြင့် တုံ့ ပြန် သင့် ပါ သ လော။ သို့ သော် သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် သေ တွင်း ကို တူး ကြ ပါ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရပ် လျက် သူ တို့ ကောင်း စား မည့် အ ကြောင်း၊ သူ တို့ ထံ မှ အ မျက် တော် လွှဲ သွား မည့် အ ကြောင်း‌ တောင်း လျှောက် ပေး ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ ၏ သား သ မီး များ ကို ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ ပါ၊ ဓား ဖြင့် ကျ ဆုံး စေ ပါ။ သူ တို့ ၏ မိန်း မ များ ကို သား သ မီး များ ဆုံး ပါး စေ ပါ၊ မု ဆိုး မ ဖြစ် စေ ပါ။ ယောက်ျား တို့ ကို သေ မင်း လက် သို့ ရောက် စေ ပါ။ လူ ပျို တို့ ကို တိုက် ပွဲ ၌ ဓား ဖြင့် သေ စေ ပါ။ ^၂၂ ဓား ပြ တို့ သည် သူ တို့ ကို ရုတ် တ ရက် ဝင် ရောက် တိုက် ခိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ ၏ အိမ် သား များ အော် ဟစ် ကြ ရ ပါ စေ။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဖမ်း ဆီး ရန် တွင်း ကို တူး ကြ ပါ ပြီ။ ကျော့ ကွင်း ကို ထောင် ထား ကြ ပါ ပြီ။

^၂၃ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သတ် မည့် သူ တို့ ၏ အ ကြံ ဉာဏ် အား လုံး ကို ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ပါ ၏။ သူ တို့ ၏ ဒု စ ရိုက် ကို ဖြေ လွှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့် သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ရှေ့ တော် မှ ပယ် ဖျက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ကိုယ် တော် ရှေ့ တော် ၌ သူ တို့ လဲ ကျ ကြ ပါ စေ။ အ မျက် တော် သင့် ရာ ကာ လ ၌ သူ တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ ပါ။

18

¹ The word which came to Jeremiah from Yahweh, saying, ² “Arise, and go down to the potter’s house, and there I will cause you to hear my words.” ³ Then I went down to the potter’s house, and behold, he was making something on the wheels. ⁴ When the vessel that he made of the clay was marred in the hand of the potter, he made it again another vessel, as seemed good to the potter to make it.

⁵ Then Yahweh’s word came to me, saying, ⁶ “House of Israel, can’t I do with you as this potter?” says Yahweh. “Behold, as the clay in the potter’s hand, so are you in my hand, house of Israel. ⁷ At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to pluck up and to break down and to destroy it, ⁸ if that nation, concerning which I have spoken, turns from their evil, I will repent of the evil that I thought to do to them. ⁹ At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to build and to plant it, ¹⁰ if they do that which is evil in my sight, that they not obey my voice, then I will repent of the good with which I said I would benefit them.

¹¹ “Now therefore, speak to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, saying, ‘Yahweh says: “Behold, I frame evil against you, and devise a plan against you. Everyone return from his evil way now, and amend your ways and your doings.” ’ ¹² But they say, ‘It is in vain; for we will walk after our own plans, and we will each follow the stubbornness of his evil heart.’ ”

¹³ Therefore Yahweh says: “Ask now among the nations, ‘Who has heard such things?’ The virgin of Israel has done a very horrible thing. ¹⁴ Will the snow of Lebanon fail from the rock of the field? Will the cold waters that flow down from afar be dried up? ¹⁵ For my people have forgotten me. They have burned incense to false gods. They have been made to stumble in their ways in the ancient paths, to walk in byways, in a way not built up, ¹⁶ to make their land an astonishment, and a perpetual hissing. Everyone who passes by it will be astonished, and shake his head. ¹⁷ I will scatter them as with an east wind before the enemy. I will show them the back, and not the face, in the day of their calamity.

¹⁸ Then they said, “Come! Let’s devise plans against Jeremiah; for the law won’t perish from the priest, nor counsel from the wise, nor the word from the prophet. Come, and let’s strike him with the tongue, and let’s not give heed to any of his words.”

¹⁹ Give heed to me, Yahweh, and listen to the voice of those who contend with me. ²⁰ Should evil be recompensed for good? For they have dug a pit for my soul. Remember how I stood before you to speak good for them, to turn away your wrath from them. ²¹ Therefore deliver up their children to the famine, and give them over to the power of the sword. Let their wives become childless and widows. Let their men be killed and their young men struck by the sword in battle. ²² Let a cry be heard from their houses when you bring a troop suddenly on them; for they have dug a pit to take me and hidden snares for my feet.

²³ Yet, Yahweh, you know all their counsel against me to kill me. Don’t forgive their iniquity. Don’t blot out their sin from your sight, Let them be overthrown before you. Deal with them in the time of your anger.

၁၈

^၁ ယေ ရ မိ ထံ သို့‌ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် မှာ၊ ^၂ “ထ ၍ အိုး ထိန်း သည် အိမ် သို့ သွား လော့။ ထို အိမ် ၌ သင် သည် ငါ ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို ကြား ရ မည်” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၃ ငါ သည် လည်း အိုး ထိန်း သည် အိမ် သို့ သွား ၍ ရောက် သော အ ခါ သူ သည် အိုး ထိန်း စက် နှင့် အ လုပ် လုပ် နေ သည် ကို တွေ့ ရ ၏။ ^၄ အိုး ထိန်း သည် သည် ရွှံ့ စေး ဖြင့် အိုး တစ် လုံး ကို ပြု လုပ် ရာ ပုံ ပျက် သွား သ ဖြင့် အ ခြား အိုး တစ် လုံး ကို သူ နှစ် သက် သော ပုံ ဖြင့် တစ် ဖန် ပြု လုပ် လေ ၏။

^၅ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၏။ ^၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အို အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ အိုး ထိန်း သည် ပြု သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ကို ငါ ပြု နိုင် သည် မ ဟုတ် လော။ ကြည့် ရှု လော့။ ရွှံ့ စေး သည် အိုး ထိန်း သည် လက် ၌ ရှိ သ ကဲ့ သို့ အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ သည် ငါ့ လက် ၌ ရှိ ၏။ ^၇ ငါ သည် လူ မျိုး တစ် မျိုး၊ တိုင်း နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ ကို တစ် ခ ဏ အ တွင်း နုတ် ပယ် ဖြို ချ မည်၊ ဖျက် ဆီး မည် ဟု ငါ သ တိ ပေး ခဲ့ ပြီ။ ^၈ သ တိ ပေး ခံ ရ သော လူ မျိုး သည် မိ မိ ပြု သော မ ကောင်း မှု မှ နောင် တ ရ လျှင် သူ တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော အ ကြံ အ စည် မှ စိတ် ပြောင်း လဲ မည်။ ^၉ ငါ သည် လူ မျိုး တစ် မျိုး၊ တိုင်း နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ ကို တစ် ခ ဏ အ တွင်း တည် ထောင် ပြု စု နိုင် သည် ဟု ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ ပြီ။ ^၁၀ ငါ မိန့် ဆို သော စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ ငါ့ မျက် မှောက် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု လျှင် ကောင်း စား စေ မည် ဟု ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ သည် မှ စိတ် ပြောင်း လဲ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၁ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သင် တို့ ခံ ရ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ပြင် ဆင် နေ ပြီ။ သင် တို့ ကို ဆန့် ကျင် မည့် အ ကြံ အ စည် ကို ကြံ စည် နေ ပြီ။ မ ကောင်း‌ သော လမ်း မှ အ သီး သီး ပြန် လာ ကြ။ သင် တို့ ၏ အ ပြု အ မူ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို ပြု ပြင် ကြ” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ကြောင်း ယု ဒ ပြည် သူ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အား ယ ခု ဆင့် ဆို လော့။ ^၁၂ သို့ သော် သူ တို့ က “မျှော် လင့် စ ရာ မ ရှိ။ ထို့ ကြောင့် ငါ တို့ သည် ကိုယ့် အ ကြံ အ စည် နောက် သို့ ကိုယ် လိုက် မည်။ ဆိုး ညစ် မာ ကျော သော စိတ် သ ဘော အ တိုင်း ပြု မည်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

^၁၃ သို့ ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် မေး ကြည့် လော့။ ဤ သို့ သော အ မှု ကို မည် သူ ကြား ဖူး သ နည်း။ အစ္စ ရေး အ ပျို က ညာ သည် စက် ဆုပ် ဖွယ် အ မှု ကို ပြု လေ ပြီ။ ^၁၄ လက် ဘ နွန် တောင် နှင်း ပွင့် သည် ကျောက် တောင် စောင်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ကွင်း ပြင်’။ ကို စွန့် သွား တတ် သ လော။ အ ဝေး မှ စီး ဆင်း လာ သည့် အေး မြ သော ရေ သည် ခန်း ခြောက် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘နုတ် ပစ်’။ သွား တတ် သ လော။ ^၁၅ သို့ သော် ငါ ၏ လူ မျိုး သည် ငါ့ ကို မေ့ လျော့ ပြီ။ သူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး သော အ ရာ ရှေ့ ၌ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ကြ လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် ရှေး လမ်း ဟောင်း များ တွင် ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ကြ လေ ပြီ။ လမ်း မ မ ဟုတ် သော လမ်း ကြား များ တွင် လိုက် လျှောက် ကြ လေ ပြီ။ ^၁၆ သူ တို့ ပြည် ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ၊ အ စဉ် ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် စ ရာ ဖြစ် စေ သ ဖြင့် ထို ပြည် နား ဖြတ် သန်း သွား လာ သူ တိုင်း အံ့ ဩ လျက် ခေါင်း ကို ခါ ယမ်း ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၇ ငါ သည် အ ရှေ့ လေ ကဲ့ သို့ သူ တို့ ကို ရန် သူ ရှေ့ တွင် ကွဲ လွင့် စေ မည်။ သူ တို့ ဘေး ဒုက္ခ ရောက် သော နေ့ ၌ သူ တို့ ကို မျက် နှာ မ ပြ၊ ကျော ခိုင်း ထား မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ လူ တို့ က “လာ ကြ၊ ယေ ရ မိ ကို လုပ် ကြံ ကြ စို့။ အ ကြောင်း မူ ကား ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ထံ မှ လာ သော တ ရား‌ တော်၊ ပ ညာ ရှိ ထံ မှ လာ သော အ ကြံ ဉာဏ်၊ ပ‌ ရော ဖက် ထံ မှ လာ သော နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ တို့ ၌ ပျောက် ပျက် မည် မ ဟုတ်။ လာ ကြ၊ သူ့ ကို အ ပြစ် ရှာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လျှာ နှင့် ရိုက်’။ ကြ စို့။ သူ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ နေ ကြ စို့” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တောင်း လျှောက် သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် အား ရန် ပြု သော သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ကြား တော် မူ ပါ။ ^၂၀ အ ကောင်း ကို အ ဆိုး ဖြင့် တုံ့ ပြန် သင့် ပါ သ လော။ သို့ သော် သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် သေ တွင်း ကို တူး ကြ ပါ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရပ် လျက် သူ တို့ ကောင်း စား မည့် အ ကြောင်း၊ သူ တို့ ထံ မှ အ မျက် တော် လွှဲ သွား မည့် အ ကြောင်း‌ တောင်း လျှောက် ပေး ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ ၏ သား သ မီး များ ကို ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ ပါ၊ ဓား ဖြင့် ကျ ဆုံး စေ ပါ။ သူ တို့ ၏ မိန်း မ များ ကို သား သ မီး များ ဆုံး ပါး စေ ပါ၊ မု ဆိုး မ ဖြစ် စေ ပါ။ ယောက်ျား တို့ ကို သေ မင်း လက် သို့ ရောက် စေ ပါ။ လူ ပျို တို့ ကို တိုက် ပွဲ ၌ ဓား ဖြင့် သေ စေ ပါ။ ^၂၂ ဓား ပြ တို့ သည် သူ တို့ ကို ရုတ် တ ရက် ဝင် ရောက် တိုက် ခိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ ၏ အိမ် သား များ အော် ဟစ် ကြ ရ ပါ စေ။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဖမ်း ဆီး ရန် တွင်း ကို တူး ကြ ပါ ပြီ။ ကျော့ ကွင်း ကို ထောင် ထား ကြ ပါ ပြီ။

^၂၃ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သတ် မည့် သူ တို့ ၏ အ ကြံ ဉာဏ် အား လုံး ကို ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ပါ ၏။ သူ တို့ ၏ ဒု စ ရိုက် ကို ဖြေ လွှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့် သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ရှေ့ တော် မှ ပယ် ဖျက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ကိုယ် တော် ရှေ့ တော် ၌ သူ တို့ လဲ ကျ ကြ ပါ စေ။ အ မျက် တော် သင့် ရာ ကာ လ ၌ သူ တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ ပါ။

18

¹ The word which came to Jeremiah from Yahweh, saying, ² “Arise, and go down to the potter’s house, and there I will cause you to hear my words.” ³ Then I went down to the potter’s house, and behold, he was making something on the wheels. ⁴ When the vessel that he made of the clay was marred in the hand of the potter, he made it again another vessel, as seemed good to the potter to make it.

⁵ Then Yahweh’s word came to me, saying, ⁶ “House of Israel, can’t I do with you as this potter?” says Yahweh. “Behold, as the clay in the potter’s hand, so are you in my hand, house of Israel. ⁷ At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to pluck up and to break down and to destroy it, ⁸ if that nation, concerning which I have spoken, turns from their evil, I will repent of the evil that I thought to do to them. ⁹ At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to build and to plant it, ¹⁰ if they do that which is evil in my sight, that they not obey my voice, then I will repent of the good with which I said I would benefit them.

¹¹ “Now therefore, speak to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, saying, ‘Yahweh says: “Behold, I frame evil against you, and devise a plan against you. Everyone return from his evil way now, and amend your ways and your doings.” ’ ¹² But they say, ‘It is in vain; for we will walk after our own plans, and we will each follow the stubbornness of his evil heart.’ ”

¹³ Therefore Yahweh says: “Ask now among the nations, ‘Who has heard such things?’ The virgin of Israel has done a very horrible thing. ¹⁴ Will the snow of Lebanon fail from the rock of the field? Will the cold waters that flow down from afar be dried up? ¹⁵ For my people have forgotten me. They have burned incense to false gods. They have been made to stumble in their ways in the ancient paths, to walk in byways, in a way not built up, ¹⁶ to make their land an astonishment, and a perpetual hissing. Everyone who passes by it will be astonished, and shake his head. ¹⁷ I will scatter them as with an east wind before the enemy. I will show them the back, and not the face, in the day of their calamity.

¹⁸ Then they said, “Come! Let’s devise plans against Jeremiah; for the law won’t perish from the priest, nor counsel from the wise, nor the word from the prophet. Come, and let’s strike him with the tongue, and let’s not give heed to any of his words.”

¹⁹ Give heed to me, Yahweh, and listen to the voice of those who contend with me. ²⁰ Should evil be recompensed for good? For they have dug a pit for my soul. Remember how I stood before you to speak good for them, to turn away your wrath from them. ²¹ Therefore deliver up their children to the famine, and give them over to the power of the sword. Let their wives become childless and widows. Let their men be killed and their young men struck by the sword in battle. ²² Let a cry be heard from their houses when you bring a troop suddenly on them; for they have dug a pit to take me and hidden snares for my feet.

²³ Yet, Yahweh, you know all their counsel against me to kill me. Don’t forgive their iniquity. Don’t blot out their sin from your sight, Let them be overthrown before you. Deal with them in the time of your anger.