၆၄

^၁ ကိုယ် တော် သည် မိုး ကောင်း ကင် ကို ဆုတ် ဖြဲ ၍ ဆင်း သက် တော် မူ လျှင် တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် တွင် လှုပ် ကြ ပါ လိမ့် မည်။ ^၂ မီး သည် သစ် ခက် တို့ ကို လောင် သ ကဲ့ သို့၊ မီး သည် ရေ ကို ပွက် ပွက် ဆူ စေ သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော့် ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို သိ ၍ လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ထိတ် လန့် တုန် လှုပ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ မ မျှော် လင့် သည့် ကြောက် မက် ဖွယ် ရာ တို့ ကို ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ ခါ၊ ကိုယ် တော် ကြွ ဆင်း တော် မူ သော အ ခါ တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ လှုပ် ကြ ပါ ၏။

^၄ ကိုယ် တော် မှ တစ် ပါး မျှော် လင့် စောင့် စား သော သူ အား ကျေး ဇူး ပြု ပေး တော် မူ သော ဘု ရား ဟူ ၍ မ ရှိ။ ရှိ သည် ဟု ရှေး ကာ လ က တည်း က မည် သူ မျှ မ ကြား ဖူး၊ မ သိ ဖူး၊ မျက် စိ ဖြင့် လည်း မ မြင် ဖူး ပေ။ ^၅ ကိုယ် တော် သည် ဝမ်း မြောက် သော စိတ် ဖြင့် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် သော သူ၊ ကိုယ် တော် ၏ တ ရား လမ်း တော် ကို အောက် မေ့ သော သူ တို့ အား ကြို ဆို လက် ခံ တော် မူ ၏။ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ပြစ် ပြု ၍ ကိုယ် တော် အ မျက် ထွက် ‌တော် မူ ၏။ အ ဆက် မ ပြတ် အ ပြစ် ပြု သော အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ မည် လော။

^၆ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် မ စင် ကြယ် သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဖြောင့်မတ် သော လုပ် ဆောင် မှု ရှိ သ မျှ သည် လည်း ညစ် ပေ သော အ ဝတ် နှင့် တူ ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် သစ် ရွက် ကဲ့ သို့ ညှိုး နွမ်း ၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဒု စ ရိုက် များ သည် လည်း လေ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို တိုက် ချ ၏။ ^၇ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ မှ မျက် နှာ တော် ကို လွှဲ ၍ ဒု စ ရိုက် လက် ထဲ ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို နစ် မွန်း စေ သို့ မ ဟုတ် ‘အပ် နှံ’။ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို ခေါ် သော သူ၊ မိ မိ စိတ် ကို နှိုး ဆော် ၍ ကိုယ် တော် ကို ဖက် တွယ် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။

^၈ သို့ ရာ တွင် အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ ဖြစ် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မြေ စေး ဖြစ် ၏။ ကိုယ် တော် သည် အိုး ထိန်း ဖြစ် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ထား သော သူ များ ဖြစ် ကြ ပါ ၏။

^၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ပြစ် များ ကို အ စဉ် မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ကြည့် ရှု တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး‌ တော် ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၀ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော မြို့ တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ဖြစ် လေ ပြီ။ ဇိ အုန် မြို့ သည် တော ကန္တာ ရ ဖြစ် လေ ပြီ။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် လေ ပြီ။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ရာ အ ရပ် ဖြစ် သည့် သန့် ရှင်း ၍ ဂုဏ် ကျက် သ ရေ ရှိ သို့ မ ဟုတ် ‘တင့် တယ်’။ သော အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အိမ် တော် သည် မီး လောင် သွား လေ ပြီ။ ကျွန်ုပ် တို့ နှစ် သက် မြတ် နိုး သော အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပျက် စီး သွား လေ ပြီ။ ^၁၂ ဤ သို့ ဖြစ် လျက် ပင် ကိုယ် တော် သည် ငြိမ် ငြိမ် နေ တော် မူ မည် လော။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ တော် မူ မည် လော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ပြင်း စွာ နှိပ် စက် တော် မူ မည် လော။

64

¹ Oh that you would tear the heavens, that you would come down, that the mountains might quake at your presence— ² as when fire kindles the brushwood, and the fire causes the water to boil. Make your name known to your adversaries, that the nations may tremble at your presence! ³ When you did awesome things which we didn’t look for, you came down, and the mountains quaked at your presence.

⁴ For from of old men have not heard, nor perceived by the ear, nor has the eye seen a God besides you, who works for him who waits for him. ⁵ You meet him who rejoices and does righteousness, those who remember you in your ways. Behold, you were angry, and we sinned. We have been in sin for a long time. Shall we be saved?

⁶ For we have all become like one who is unclean, and all our righteousness is like a polluted garment. We all fade like a leaf; and our iniquities, like the wind, take us away. ⁷ There is no one who calls on your name, who stirs himself up to take hold of you; for you have hidden your face from us, and have consumed us by means of our iniquities.

⁸ But now, Yahweh, you are our Father. We are the clay and you our potter. We all are the work of your hand.

⁹ Don’t be furious, Yahweh. Don’t remember iniquity forever. Look and see, we beg you, we are all your people. ¹⁰ Your holy cities have become a wilderness. Zion has become a wilderness, Jerusalem a desolation. ¹¹ Our holy and our beautiful house where our fathers praised you is burned with fire. All our pleasant places are laid waste. ¹² Will you hold yourself back for these things, Yahweh? Will you keep silent and punish us very severely?

၆၄

^၁ ကိုယ် တော် သည် မိုး ကောင်း ကင် ကို ဆုတ် ဖြဲ ၍ ဆင်း သက် တော် မူ လျှင် တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် တွင် လှုပ် ကြ ပါ လိမ့် မည်။ ^၂ မီး သည် သစ် ခက် တို့ ကို လောင် သ ကဲ့ သို့၊ မီး သည် ရေ ကို ပွက် ပွက် ဆူ စေ သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော့် ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို သိ ၍ လူ မျိုး တ ကာ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ထိတ် လန့် တုန် လှုပ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ မ မျှော် လင့် သည့် ကြောက် မက် ဖွယ် ရာ တို့ ကို ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ ခါ၊ ကိုယ် တော် ကြွ ဆင်း တော် မူ သော အ ခါ တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ လှုပ် ကြ ပါ ၏။

^၄ ကိုယ် တော် မှ တစ် ပါး မျှော် လင့် စောင့် စား သော သူ အား ကျေး ဇူး ပြု ပေး တော် မူ သော ဘု ရား ဟူ ၍ မ ရှိ။ ရှိ သည် ဟု ရှေး ကာ လ က တည်း က မည် သူ မျှ မ ကြား ဖူး၊ မ သိ ဖူး၊ မျက် စိ ဖြင့် လည်း မ မြင် ဖူး ပေ။ ^၅ ကိုယ် တော် သည် ဝမ်း မြောက် သော စိတ် ဖြင့် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် သော သူ၊ ကိုယ် တော် ၏ တ ရား လမ်း တော် ကို အောက် မေ့ သော သူ တို့ အား ကြို ဆို လက် ခံ တော် မူ ၏။ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ပြစ် ပြု ၍ ကိုယ် တော် အ မျက် ထွက် ‌တော် မူ ၏။ အ ဆက် မ ပြတ် အ ပြစ် ပြု သော အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ မည် လော။

^၆ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် မ စင် ကြယ် သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဖြောင့်မတ် သော လုပ် ဆောင် မှု ရှိ သ မျှ သည် လည်း ညစ် ပေ သော အ ဝတ် နှင့် တူ ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် သစ် ရွက် ကဲ့ သို့ ညှိုး နွမ်း ၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဒု စ ရိုက် များ သည် လည်း လေ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို တိုက် ချ ၏။ ^၇ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ မှ မျက် နှာ တော် ကို လွှဲ ၍ ဒု စ ရိုက် လက် ထဲ ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို နစ် မွန်း စေ သို့ မ ဟုတ် ‘အပ် နှံ’။ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို ခေါ် သော သူ၊ မိ မိ စိတ် ကို နှိုး ဆော် ၍ ကိုယ် တော် ကို ဖက် တွယ် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။

^၈ သို့ ရာ တွင် အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ ဖြစ် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မြေ စေး ဖြစ် ၏။ ကိုယ် တော် သည် အိုး ထိန်း ဖြစ် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ထား သော သူ များ ဖြစ် ကြ ပါ ၏။

^၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ပြစ် များ ကို အ စဉ် မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ကြည့် ရှု တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး‌ တော် ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၀ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော မြို့ တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ဖြစ် လေ ပြီ။ ဇိ အုန် မြို့ သည် တော ကန္တာ ရ ဖြစ် လေ ပြီ။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် လေ ပြီ။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ရာ အ ရပ် ဖြစ် သည့် သန့် ရှင်း ၍ ဂုဏ် ကျက် သ ရေ ရှိ သို့ မ ဟုတ် ‘တင့် တယ်’။ သော အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အိမ် တော် သည် မီး လောင် သွား လေ ပြီ။ ကျွန်ုပ် တို့ နှစ် သက် မြတ် နိုး သော အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပျက် စီး သွား လေ ပြီ။ ^၁၂ ဤ သို့ ဖြစ် လျက် ပင် ကိုယ် တော် သည် ငြိမ် ငြိမ် နေ တော် မူ မည် လော။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ တော် မူ မည် လော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ပြင်း စွာ နှိပ် စက် တော် မူ မည် လော။

64

¹ Oh that you would tear the heavens, that you would come down, that the mountains might quake at your presence— ² as when fire kindles the brushwood, and the fire causes the water to boil. Make your name known to your adversaries, that the nations may tremble at your presence! ³ When you did awesome things which we didn’t look for, you came down, and the mountains quaked at your presence.

⁴ For from of old men have not heard, nor perceived by the ear, nor has the eye seen a God besides you, who works for him who waits for him. ⁵ You meet him who rejoices and does righteousness, those who remember you in your ways. Behold, you were angry, and we sinned. We have been in sin for a long time. Shall we be saved?

⁶ For we have all become like one who is unclean, and all our righteousness is like a polluted garment. We all fade like a leaf; and our iniquities, like the wind, take us away. ⁷ There is no one who calls on your name, who stirs himself up to take hold of you; for you have hidden your face from us, and have consumed us by means of our iniquities.

⁸ But now, Yahweh, you are our Father. We are the clay and you our potter. We all are the work of your hand.

⁹ Don’t be furious, Yahweh. Don’t remember iniquity forever. Look and see, we beg you, we are all your people. ¹⁰ Your holy cities have become a wilderness. Zion has become a wilderness, Jerusalem a desolation. ¹¹ Our holy and our beautiful house where our fathers praised you is burned with fire. All our pleasant places are laid waste. ¹² Will you hold yourself back for these things, Yahweh? Will you keep silent and punish us very severely?