၆၃

^၁ အ နီ ရောင် ဝတ် ရုံ ကို ဝတ် လျက် ဧ ဒုံ ပြည်၊ ဗော ဇ ရ မြို့ မှ လာ သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း။ ထည် ဝါ သော အ ဝတ် တန် ဆာ ကို ဆင် လျက် ကြီး မား သော ခွန် အား နှင့် ချီ တက် လာ သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း။ ဖြောင့် မတ် စွာ မိန့် ဆို သော၊ ကယ် တင် နိုင် စွမ်း ရှိ သော ငါ ပင် ဖြစ် ၏။

^၂ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် တန် ဆာ သည် အ ဘယ် ကြောင့် နီ နေ ပါ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ ဝတ် ရုံ သည် အ ဘယ် ကြောင့် စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ နင်း နယ် သော သူ ၏ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် နေ ပါ သ နည်း။

^၃ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ ငါ တစ် ပါး တည်း နင်း နယ် ၏။ လူ တစ် ယောက် မျှ ငါ နှင့် မ ရှိ။ သူ တို့ ကို ငါ့ အ မျက် ဖြင့် နင်း နယ် ပြီ။ ငါ့ ဒေါ သ ဖြင့် နင်း ချေ ပြီ။ သူ တို့ သွေး သည် ငါ့ ဝတ် ရုံ ကို စဉ် သ ဖြင့် ငါ့ အ ဝတ် အ စား ရှိ သ မျှ စွန်း ထင်း လေ ပြီ။ ^၄ လက် တုံ့ ပြန် ရာ နေ့ ကို ငါ့ စိတ် ထဲ ၌ မှတ် ထား ၏။ ငါ ရွေး နုတ် ရာ နှစ် သည် ရောက် လာ ပြီ။ ^၅ ငါ ကြည့် လိုက် သော် ကူ ညီ မ စ မည့် သူ မ ရှိ။ ထောက် မ မည့် လည်း မ ရှိ သည် ကို ငါ အံ့ ဩ ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ့ လက် ရုံး သည် ကယ် တင် ခြင်း အ မှု ကို ပြု ပြီ။ ငါ့ အ မျက် ဒေါ သ သည် ငါ့ ကို ထောက် မ ပြီ။ ^၆ လူ တို့ ကို ငါ့ အ မျက် ဖြင့် နင်း ချေ ပြီ။ ငါ့ ဒေါ သ ဖြင့် ယစ် မူး စေ ပြီ။ သူ တို့ ၏ သွေး ကို မြေ ပေါ် သို့ ကျ စေ ပြီ။

^၇ ငါ တို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ ခဲ့ သော အ ရာ အ လုံး စုံ နှင့် အ ညီ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် တို့ ကို ငါ ဖော် ပြ မည်။ ကိုယ် တော် ၏ ကြွယ် ဝ သော မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် နှင့် အ ညီ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အ တွက် ပြု တော် မူ ခဲ့ သည့် ကောင်း မြတ် ခြင်း အ လုံး စုံ တို့ ကို ငါ ဖော် ပြ မည်။

^၈ ကိုယ် တော် က “စင် စစ် သူ တို့ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ဖြစ် ၏။ သူ တို့ သည် သစ္စာ မ ပျက် သော သား သ မီး များ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် လည်း သူ တို့ ၏ ကယ် တင် ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၉ သူ တို့ ခံ ရ သ မျှ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ကို ကိုယ် တော် လည်း ခံ တော် မူ ခဲ့ ၏။ မျက် မှောက် တော် ရှိ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ဖြင့် သူ တို့ ကို ရွေး နုတ် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ရှေး ကာ လ ပတ် လုံး သူ တို့ ကို ချီ ဆောင် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ^၁၀ သို့ သော် သူ တို့ သည် ပုန် ကန် ခြင်း ဖြင့် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ဝမ်း နည်း စေ ခဲ့ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ ရန် သူ ဖြစ် သွား ၍ သူ တို့ ကို တိုက် ခိုက် တော် မူ ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် မော ရှေ နှင့် လူ မျိုး တော် တို့ ခေတ် မှ အ ချိန် ကာ လ ကို အောက် မေ့ တော် မူ ၏။ သိုး စု ကို သိုး ထိန်း တို့ နှင့် အ တူ ပင် လယ် ထဲ မှ ခေါ် ဆောင် လာ သူ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ သူ တို့ အ လယ် ၌ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ချ ပေး သော သူ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ^၁၂ ဘုန်း ကြီး သော လက် ရုံး တော် ကို မော ရှေ ၏ လက် ယာ လက် နှင့် အ တူ ရှိ စေ သော သူ၊ နာ မ တော် အ စဉ် ထင် ရှား စေ ရန် သူ တို့ ရှေ့ တွင် ရေ ကို ခွဲ သော သူ၊ ^၁၃ နက် ရှိုင်း ရာ အ ရပ် ကို ဖြတ် သွား စေ သော သူ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ သူ တို့ သည် လွင် ပြင် ၌ သွား သော မြင်း ကဲ့ သို့ ခ လုတ် မ တိုက်။ ^၁၄ ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ သို့ ဆင်း လာ နား သော တိ ရစ္ဆာန် ကဲ့ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ တို့ ကို အ နား ယူ စေ တော် မူ ၏။ ထို နည်း တူ ကိုယ် တော် သည် နာ မ တော် ဘုန်း ကြီး စေ ရန် လူ မျိုး တော် ကို ဦး ဆောင် တော် မူ ၏။

^၁၅ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော၊ ဘုန်း အ သ ရေ ရှိ သို့ မ ဟုတ် ‘တင့် တယ်’။ သော ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ကြည့် ၍ သိ မြင် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ၏ စိတ် အား ထက် သန် မှု၊ ကိုယ် တော် ၏ အ စွမ်း တန် ခိုး သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် ထား ရှိ သည့် သ နား ကြင် နာ ခြင်း စိတ် ကို ချုပ် တည်း တော် မူ ပြီ။ ^၁၆ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ ဖြစ် တော် မူ ၏။ အာ ဗြ ဟံ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မ သိ။ အစ္စ ရေး သည် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ သိ အ မှတ် မ ပြု။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် မူ ကား အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ ဖြစ် တော် မူ ၏။ ရှေး ကာ လ က ပင် ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် သည် “အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ရွေး နုတ် သော အ ရှင်” ဖြစ် ၏။

^၁၇ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် လမ်း တော် မှ လမ်း လွဲ စေ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ကို မ ကြောက် ရွံ့ စေ ရန် ကျွန်ုပ် တို့ ၏ စိတ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ခိုင် မာ စေ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး၊ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် လူ မျိုး စု အ တွက် ပြန် လာ တော် မူ ပါ။ ^၁၈ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး တော် တို့ ခ ဏ သာ ပိုင် ဆိုင် ရ ပြီး ရန် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ကို နင်း ချေ ကြ ပြီ။ ^၁၉ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ရှေး ကာ လ က ပင် ကိုယ် တော် မ အုပ် စိုး သော သူ များ၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ခေါ် ဝေါ် ခြင်း မ ခံ ရ သော သူ များ ဖြစ် ကြ ပါ ၏။

63

¹ Who is this who comes from Edom, with dyed garments from Bozrah? Who is this who is glorious in his clothing, marching in the greatness of his strength? “It is I who speak in righteousness, mighty to save.”

² Why is your clothing red, and your garments like him who treads in the wine vat?

³ “I have trodden the wine press alone. Of the peoples, no one was with me. Yes, I trod them in my anger and trampled them in my wrath. Their lifeblood is sprinkled on my garments, and I have stained all my clothing. ⁴ For the day of vengeance was in my heart, and the year of my redeemed has come. ⁵ I looked, and there was no one to help; and I wondered that there was no one to uphold. Therefore my own arm brought salvation to me. My own wrath upheld me. ⁶ I trod down the peoples in my anger and made them drunk in my wrath. I poured their lifeblood out on the earth.”

⁷ I will tell of the loving kindnesses of Yahweh and the praises of Yahweh, according to all that Yahweh has given to us, and the great goodness toward the house of Israel, which he has given to them according to his mercies, and according to the multitude of his loving kindnesses.

⁸ For he said, “Surely, they are my people, children who will not deal falsely;” so he became their Savior. ⁹ In all their affliction he was afflicted, and the angel of his presence saved them. In his love and in his pity he redeemed them. He bore them, and carried them all the days of old. ¹⁰ But they rebelled and grieved his Holy Spirit. Therefore he turned and became their enemy, and he himself fought against them.

¹¹ Then he remembered the days of old, Moses and his people, saying, “Where is he who brought them up out of the sea with the shepherds of his flock? Where is he who put his Holy Spirit among them?” ¹² Who caused his glorious arm to be at Moses’ right hand? Who divided the waters before them, to make himself an everlasting name? ¹³ Who led them through the depths, like a horse in the wilderness, so that they didn’t stumble? ¹⁴ As the livestock that go down into the valley, Yahweh’s Spirit caused them to rest. So you led your people to make yourself a glorious name.

¹⁵ Look down from heaven, and see from the habitation of your holiness and of your glory. Where are your zeal and your mighty acts? The yearning of your heart and your compassion is restrained toward me. ¹⁶ For you are our Father, though Abraham doesn’t know us, and Israel does not acknowledge us. You, Yahweh, are our Father. Our Redeemer from everlasting is your name.

¹⁷ O Yahweh, why do you make us wander from your ways, and harden our heart from your fear? Return for your servants’ sake, the tribes of your inheritance. ¹⁸ Your holy people possessed it but a little while. Our adversaries have trodden down your sanctuary. ¹⁹ We have become like those over whom you never ruled, like those who were not called by your name.

၆၃

^၁ အ နီ ရောင် ဝတ် ရုံ ကို ဝတ် လျက် ဧ ဒုံ ပြည်၊ ဗော ဇ ရ မြို့ မှ လာ သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း။ ထည် ဝါ သော အ ဝတ် တန် ဆာ ကို ဆင် လျက် ကြီး မား သော ခွန် အား နှင့် ချီ တက် လာ သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း။ ဖြောင့် မတ် စွာ မိန့် ဆို သော၊ ကယ် တင် နိုင် စွမ်း ရှိ သော ငါ ပင် ဖြစ် ၏။

^၂ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် တန် ဆာ သည် အ ဘယ် ကြောင့် နီ နေ ပါ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ ဝတ် ရုံ သည် အ ဘယ် ကြောင့် စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ နင်း နယ် သော သူ ၏ အ ဝတ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် နေ ပါ သ နည်း။

^၃ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ ငါ တစ် ပါး တည်း နင်း နယ် ၏။ လူ တစ် ယောက် မျှ ငါ နှင့် မ ရှိ။ သူ တို့ ကို ငါ့ အ မျက် ဖြင့် နင်း နယ် ပြီ။ ငါ့ ဒေါ သ ဖြင့် နင်း ချေ ပြီ။ သူ တို့ သွေး သည် ငါ့ ဝတ် ရုံ ကို စဉ် သ ဖြင့် ငါ့ အ ဝတ် အ စား ရှိ သ မျှ စွန်း ထင်း လေ ပြီ။ ^၄ လက် တုံ့ ပြန် ရာ နေ့ ကို ငါ့ စိတ် ထဲ ၌ မှတ် ထား ၏။ ငါ ရွေး နုတ် ရာ နှစ် သည် ရောက် လာ ပြီ။ ^၅ ငါ ကြည့် လိုက် သော် ကူ ညီ မ စ မည့် သူ မ ရှိ။ ထောက် မ မည့် လည်း မ ရှိ သည် ကို ငါ အံ့ ဩ ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ့ လက် ရုံး သည် ကယ် တင် ခြင်း အ မှု ကို ပြု ပြီ။ ငါ့ အ မျက် ဒေါ သ သည် ငါ့ ကို ထောက် မ ပြီ။ ^၆ လူ တို့ ကို ငါ့ အ မျက် ဖြင့် နင်း ချေ ပြီ။ ငါ့ ဒေါ သ ဖြင့် ယစ် မူး စေ ပြီ။ သူ တို့ ၏ သွေး ကို မြေ ပေါ် သို့ ကျ စေ ပြီ။

^၇ ငါ တို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ ခဲ့ သော အ ရာ အ လုံး စုံ နှင့် အ ညီ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် တို့ ကို ငါ ဖော် ပြ မည်။ ကိုယ် တော် ၏ ကြွယ် ဝ သော မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် နှင့် အ ညီ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အ တွက် ပြု တော် မူ ခဲ့ သည့် ကောင်း မြတ် ခြင်း အ လုံး စုံ တို့ ကို ငါ ဖော် ပြ မည်။

^၈ ကိုယ် တော် က “စင် စစ် သူ တို့ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ဖြစ် ၏။ သူ တို့ သည် သစ္စာ မ ပျက် သော သား သ မီး များ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် လည်း သူ တို့ ၏ ကယ် တင် ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၉ သူ တို့ ခံ ရ သ မျှ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ကို ကိုယ် တော် လည်း ခံ တော် မူ ခဲ့ ၏။ မျက် မှောက် တော် ရှိ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ဖြင့် သူ တို့ ကို ရွေး နုတ် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ရှေး ကာ လ ပတ် လုံး သူ တို့ ကို ချီ ဆောင် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ^၁၀ သို့ သော် သူ တို့ သည် ပုန် ကန် ခြင်း ဖြင့် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ဝမ်း နည်း စေ ခဲ့ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ ရန် သူ ဖြစ် သွား ၍ သူ တို့ ကို တိုက် ခိုက် တော် မူ ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် မော ရှေ နှင့် လူ မျိုး တော် တို့ ခေတ် မှ အ ချိန် ကာ လ ကို အောက် မေ့ တော် မူ ၏။ သိုး စု ကို သိုး ထိန်း တို့ နှင့် အ တူ ပင် လယ် ထဲ မှ ခေါ် ဆောင် လာ သူ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ သူ တို့ အ လယ် ၌ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ချ ပေး သော သူ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ^၁၂ ဘုန်း ကြီး သော လက် ရုံး တော် ကို မော ရှေ ၏ လက် ယာ လက် နှင့် အ တူ ရှိ စေ သော သူ၊ နာ မ တော် အ စဉ် ထင် ရှား စေ ရန် သူ တို့ ရှေ့ တွင် ရေ ကို ခွဲ သော သူ၊ ^၁၃ နက် ရှိုင်း ရာ အ ရပ် ကို ဖြတ် သွား စေ သော သူ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ သူ တို့ သည် လွင် ပြင် ၌ သွား သော မြင်း ကဲ့ သို့ ခ လုတ် မ တိုက်။ ^၁၄ ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ သို့ ဆင်း လာ နား သော တိ ရစ္ဆာန် ကဲ့ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ တို့ ကို အ နား ယူ စေ တော် မူ ၏။ ထို နည်း တူ ကိုယ် တော် သည် နာ မ တော် ဘုန်း ကြီး စေ ရန် လူ မျိုး တော် ကို ဦး ဆောင် တော် မူ ၏။

^၁၅ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော၊ ဘုန်း အ သ ရေ ရှိ သို့ မ ဟုတ် ‘တင့် တယ်’။ သော ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ကြည့် ၍ သိ မြင် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ၏ စိတ် အား ထက် သန် မှု၊ ကိုယ် တော် ၏ အ စွမ်း တန် ခိုး သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် ထား ရှိ သည့် သ နား ကြင် နာ ခြင်း စိတ် ကို ချုပ် တည်း တော် မူ ပြီ။ ^၁၆ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ ဖြစ် တော် မူ ၏။ အာ ဗြ ဟံ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မ သိ။ အစ္စ ရေး သည် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ သိ အ မှတ် မ ပြု။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် မူ ကား အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ ဖြစ် တော် မူ ၏။ ရှေး ကာ လ က ပင် ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် သည် “အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ရွေး နုတ် သော အ ရှင်” ဖြစ် ၏။

^၁၇ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် လမ်း တော် မှ လမ်း လွဲ စေ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ကို မ ကြောက် ရွံ့ စေ ရန် ကျွန်ုပ် တို့ ၏ စိတ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ခိုင် မာ စေ သ နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး၊ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် လူ မျိုး စု အ တွက် ပြန် လာ တော် မူ ပါ။ ^၁၈ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး တော် တို့ ခ ဏ သာ ပိုင် ဆိုင် ရ ပြီး ရန် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ကို နင်း ချေ ကြ ပြီ။ ^၁၉ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ရှေး ကာ လ က ပင် ကိုယ် တော် မ အုပ် စိုး သော သူ များ၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ခေါ် ဝေါ် ခြင်း မ ခံ ရ သော သူ များ ဖြစ် ကြ ပါ ၏။

63

¹ Who is this who comes from Edom, with dyed garments from Bozrah? Who is this who is glorious in his clothing, marching in the greatness of his strength? “It is I who speak in righteousness, mighty to save.”

² Why is your clothing red, and your garments like him who treads in the wine vat?

³ “I have trodden the wine press alone. Of the peoples, no one was with me. Yes, I trod them in my anger and trampled them in my wrath. Their lifeblood is sprinkled on my garments, and I have stained all my clothing. ⁴ For the day of vengeance was in my heart, and the year of my redeemed has come. ⁵ I looked, and there was no one to help; and I wondered that there was no one to uphold. Therefore my own arm brought salvation to me. My own wrath upheld me. ⁶ I trod down the peoples in my anger and made them drunk in my wrath. I poured their lifeblood out on the earth.”

⁷ I will tell of the loving kindnesses of Yahweh and the praises of Yahweh, according to all that Yahweh has given to us, and the great goodness toward the house of Israel, which he has given to them according to his mercies, and according to the multitude of his loving kindnesses.

⁸ For he said, “Surely, they are my people, children who will not deal falsely;” so he became their Savior. ⁹ In all their affliction he was afflicted, and the angel of his presence saved them. In his love and in his pity he redeemed them. He bore them, and carried them all the days of old. ¹⁰ But they rebelled and grieved his Holy Spirit. Therefore he turned and became their enemy, and he himself fought against them.

¹¹ Then he remembered the days of old, Moses and his people, saying, “Where is he who brought them up out of the sea with the shepherds of his flock? Where is he who put his Holy Spirit among them?” ¹² Who caused his glorious arm to be at Moses’ right hand? Who divided the waters before them, to make himself an everlasting name? ¹³ Who led them through the depths, like a horse in the wilderness, so that they didn’t stumble? ¹⁴ As the livestock that go down into the valley, Yahweh’s Spirit caused them to rest. So you led your people to make yourself a glorious name.

¹⁵ Look down from heaven, and see from the habitation of your holiness and of your glory. Where are your zeal and your mighty acts? The yearning of your heart and your compassion is restrained toward me. ¹⁶ For you are our Father, though Abraham doesn’t know us, and Israel does not acknowledge us. You, Yahweh, are our Father. Our Redeemer from everlasting is your name.

¹⁷ O Yahweh, why do you make us wander from your ways, and harden our heart from your fear? Return for your servants’ sake, the tribes of your inheritance. ¹⁸ Your holy people possessed it but a little while. Our adversaries have trodden down your sanctuary. ¹⁹ We have become like those over whom you never ruled, like those who were not called by your name.