၂

^၁ ငါ သည် ငါ့ စိတ် နှ လုံး အား “ယ ခု လာ လော့။ အ ပျော် အ ပါး အား ဖြင့် သင့် ကို ငါ စမ်း သပ် မည်။ ကောင်း သော အ ရာ ကို လည်း ခံ စား သိ ရှိ လော့” ဟု မြွက် ဆို ၏။ သို့ ရာ တွင် ကြည့် ရှု လော့။ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။ ^၂ ရယ် မော ခြင်း သည် “ရူး သွပ် ခြင်း ဖြစ် ၏” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ အ ပျော် အ ပါး သည် “မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ သ နည်း” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ငါ ဆို ၏။

^၃ လူ သား တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ အ နည်း ငယ် သော အ သက် တာ နေ့ ရက် များ ၌ မိုး ကောင်း ကင် အောက် တွင် မည် သည့် အ ရာ ပြု ကောင်း သည် ကို ငါ မြင် ရ သည် အ ထိ ငါ့ စိတ် နှ လုံး ကို ဉာဏ် ပ ညာ ဖြင့် ဦး ဆောင် ရင်း မိုက် မဲ သော အ မှု ၌ ကျင် လည် ၍ ငါ့ ကိုယ် ခန္ဓာ ကို စ ပျစ် ဝိုင် ဖြင့် အား တက် စေ မည် ဟု ငါ့ စိတ် နှ လုံး ထဲ တွင် ငါ ကြံ စည် ၏။ ^၄ ငါ သည် ငါ ပြု သော အ မှု များ ကို တိုး ပွား စေ ၏။ ငါ့ အ တွက် အိမ် များ ကို ငါ တည် ဆောက် ၍ စ ပျစ် ခြံ များ ကို ငါ စိုက် ပျိုး ၏။ ^၅ ဥ ယျာဉ် များ နှင့် သစ် သီး ခြံ များ ကို လည်း ငါ လုပ် ၍ ထို နေ ရာ များ တွင် သီး စား ပင် အ မျိုး မျိုး ကို ငါ စိုက် ပျိုး ၏။ ^၆ သစ် ပင် များ ပေါက် နေ သော တော ထဲ သို့ ရေ သွင်း ရန် ရေ လှောင် ကန် များ ကို လည်း ငါ တည် ဆောက် ၏။ ^၇ ငါ သည် ကျွန် ယောက်ျား နှင့် ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို ဝယ် ယူ ၏။ ငါ့ ထံ ၌ ကျွန် သ ပေါက် များ လည်း ရှိ ၏။ ငါ့ အ လျင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ရှိ နှင့် သူ အား လုံး တို့ ထက် များ စွာ သော တိ ရစ္ဆာန် တို့ လည်း ငါ ၌ ရှိ ၏။ ^၈ ရွှေ နှင့် ငွေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ရှင် ဘု ရင် များ နှင့် တိုင်း ပြည် တို့ ၏ ဘဏ္ဍာ ကို လည်း ကောင်း ငါ စု ဆောင်း ၏။ အ မျိုး သား သီ ချင်း သည် နှင့် အ မျိုး သ မီး သီ ချင်း သည် တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ လူ သား တို့ ပျော် မွေ့ ရာ ဖြစ် သော မောင်း မ မိဿံ များ ကို လည်း ကောင်း ငါ ခေါ် ယူ ၏။

^၉ ဤ သို့ ဖြင့် ငါ သည် ကြီး မြတ် လာ ၍ ငါ့ အ လျင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ရှိ နှင့် သူ အား လုံး တို့ ထက် သာ လွန် ၏။ ငါ ၏ ဉာဏ် ပ ညာ သည် လည်း ငါ ၌ တည် မြဲ တည် နေ ၏။ ^၁၀ ငါ သည် ငါ့ မျက် စိ လို ချင် တပ် မက် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ မ ငြင်း။ ငါ့ စိတ် နှ လုံး ကို လည်း အ ပျော် အ ပါး ရှိ သ မျှ ကို ခံ စား ခွင့် ပေး ထား ၏။ အ မှန် စင် စစ် ငါ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး ၌ ဝမ်း ‌မြောက် ၏။ ဤ သည် ကား ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး အ တွက် ငါ ရ ရှိ သော ဝေ စု ဖြစ် ၏။ ^၁၁ သို့ သော် ငါ့ လက် ဖြင့် ပြု ခဲ့ သော အ မှု အား လုံး တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ထို အ မှု တို့ ကို ပြု လုပ် ရန် ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် ခဲ့ သည့် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု ကို လည်း ကောင်း ငါ ပြန် ၍ ဆန်း စစ် သော အ ခါ၊ ကြည့် ရှု လော့။ အား လုံး သည် အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး လေ ကို လိုက် ဖမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။ နေ အောက် တွင် အ ကျိုး ဖြစ် စေ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၁၂ ရှင် ဘု ရင် နောက် မှ ပေါ် ထွန်း လာ သော သူ သည် မည် သည့် အ ရာ ကို ပြု နိုင် သ နည်း။ ထို ရှင် ဘု ရင် ပြု ပြီး သော အ ရာ ကို သာ ပြု နိုင် ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် ဉာဏ် ပ ညာ ကို လည်း ကောင်း၊ ရူး သွပ် ခြင်း နှင့် မိုက် မဲ ခြင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း ပြန် ၍ ဆန်း စစ် ကြည့် ၏။ ^၁၃ ထို အ ခါ အ လင်း သည် အ မှောင် ထက် ပို ၍ အ ကျိုး ရှိ သ ကဲ့ သို့ ဉာဏ် ပ ညာ သည် မိုက် မဲ ခြင်း ထက် ပို ၍ အ ကျိုး ရှိ သည် ကို ငါ တွေ့ မြင် ၏။ ^၁၄ ပ ညာ ရှိ သော သူ ၏ မျက် စိ သည် သူ ၏ ဦး ခေါင်း ထဲ ၌ ရှိ ၏။ မိုက် မဲ သော သူ မူ ကား အ မှောင် ထဲ ၌ လျှောက် လှမ်း တတ် ၏။ သို့ ရာ တွင် တစ် ခု တည်း သော အ ဖြစ် သည် သူ တို့ အား လုံး ၌ ဖြစ် ပျက် သည် ကို ငါ သိ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ငါ က “မိုက် မဲ သော သူ ၌ ဖြစ် ပျက် သော အ ဖြစ် မျိုး သည် ငါ ၌ လည်း ဖြစ် ပျက် လိမ့် မည်။ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ ခြင်း သည် ငါ့ အ တွက် မည် သို့ အ ကျိုး ထူး သ နည်း” ဟု ငါ့ စိတ် ထဲ ၌ မြွက် ဆို ၏။ တစ် ဖန် “ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏” ဟု ငါ့ စိတ် ထဲ ၌ ပြော ဆို ၏။ ^၁၆ အ မှန် စင် စစ် မိုက် မဲ သော သူ ကဲ့ သို့ ပင် ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် လည်း အ စဉ် အ မြဲ အောက် မေ့ ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ နောင် လာ မည့် နေ့ ရက် များ တွင် အား လုံး သည် မေ့ လျော့ ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် မိုက် မဲ သော သူ နည်း တူ သေ တတ် ပါ သည် တ ကား။ ^၁၇ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် အ သက် ရှင် ရ ခြင်း ကို မုန်း ၏။ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် နေ အောက် တွင် ပြု သော အ မှု သည် ငါ့ အ တွက် ငြီး ငွေ့ ဖွယ် ကောင်း ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ခပ် သိမ်း သော အ ရာ သည် အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး လေ ကို လိုက် ဖမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၈ နေ အောက် တွင် ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သော ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး ကို လည်း ငါ မုန်း ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ့ နောက် လာ မည့် သူ အား ၎င်း တို့ ကို ချန် ထား ခဲ့ ရ မည် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ထို သူ သည် ပ ညာ ရှိ သော သူ ဖြစ် မည် လော၊ သို့ မ ဟုတ် မိုက် မဲ သော သူ ဖြစ် မည် လော မည် သူ သိ နိုင် သ နည်း။ သို့ သော် နေ အောက် တွင် ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ စွာ ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သည့် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး ကို ထို သူ သည် စိုး မိုး ရ လိမ့် မည်။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။

^၂၀ ထို့ ကြောင့် နေ အောက် တွင် ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သည့် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် အား လုံး အ ပေါ် ငါ သည် မျှော် လင့် စ ရာ ကင်း မဲ့ လာ လေ ၏။ ^၂၁ အ ကြောင်း မူ ကား ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် ကျွမ်း ကျင် မှု တို့ ဖြင့် ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သော သူ ရှိ သော် လည်း ထို သူ သည် မိ မိ ၏ ဝေ စု ကို ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု မ ရှိ သော သူ အား ပေး အပ် ရ မည် ဖြစ် ၏။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး အ လွန် ငြီး ငွေ့ ဖွယ် ကောင်း သော အ မှု ဖြစ် ၏။

^၂၂ လူ သည် နေ အောက် တွင် ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သည့် သူ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး အ တွက် လည်း ကောင်း၊ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး စွဲ လမ်း သော အ ရာ များ အ တွက် လည်း ကောင်း မည် သည့် အ ရာ ကို ရ ရှိ သ နည်း။ ^၂၃ သူ ၏ နေ့ ရက် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ဒုက္ခ ဝေ ဒ နာ နှင့် ပြည့် လျက် သူ ၏ အ လုပ် သည် ပူ ဆွေး စ ရာ ဖြစ် ၏။ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ည အ ခါ ၌ ပင် မ နား ရ ပေ။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။

^၂၄ လူ သည် စား လျက်၊ သောက် လျက်၊ မိ မိ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အ ပေါ် စိတ် ကျေ နပ် အား ရ လျက် နေ ခြင်း မှ တစ် ပါး သူ့ အ တွက် အ ခြား ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ။ ထို အ ရာ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် တော် မှ လာ သည် ကို ငါ တွေ့ မြင် ၏။ ^၂၅ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် နှင့် ကင်း ၍ မည် သူ သည် စား နိုင် မည် နည်း။ မည် သူ သည် စိတ် ပျော် ရွှင် နိုင် မည် နည်း။ ^၂၆ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သော သူ အား ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် ဝမ်း မြောက် ခြင်း တို့ ကို ပေး တော် မူ ၏။ အ ပြစ် ပြု သော သူ ကို ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သော သူ အား ပေး အပ် ရန် အ တွက် စု သိမ်း ၍ သို မှီး ထား ရ သည့် အ လုပ် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး လေ ကို လိုက် ဖမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။

2

¹ I said in my heart, “Come now, I will test you with mirth; therefore enjoy pleasure;” and behold, this also was vanity. ² I said of laughter, “It is foolishness;” and of mirth, “What does it accomplish?”

³ I searched in my heart how to cheer my flesh with wine, my heart yet guiding me with wisdom, and how to lay hold of folly, until I might see what it was good for the sons of men that they should do under heaven all the days of their lives. ⁴ I made myself great works. I built myself houses. I planted myself vineyards. ⁵ I made myself gardens and parks, and I planted trees in them of all kinds of fruit. ⁶ I made myself pools of water, to water the forest where trees were grown. ⁷ I bought male servants and female servants, and had servants born in my house. I also had great possessions of herds and flocks, above all who were before me in Jerusalem. ⁸ I also gathered silver and gold for myself, and the treasure of kings and of the provinces. I got myself male and female singers, and the delights of the sons of men: musical instruments of all sorts.

⁹ So I was great, and increased more than all who were before me in Jerusalem. My wisdom also remained with me. ¹⁰ Whatever my eyes desired, I didn’t keep from them. I didn’t withhold my heart from any joy, for my heart rejoiced because of all my labor, and this was my portion from all my labor. ¹¹ Then I looked at all the works that my hands had worked, and at the labor that I had labored to do; and behold, all was vanity and a chasing after wind, and there was no profit under the sun.

¹² I turned myself to consider wisdom, madness, and folly; for what can the king’s successor do? Just that which has been done long ago. ¹³ Then I saw that wisdom excels folly, as far as light excels darkness. ¹⁴ The wise man’s eyes are in his head, and the fool walks in darkness—and yet I perceived that one event happens to them all.

¹⁵ Then I said in my heart, “As it happens to the fool, so will it happen even to me; and why was I then more wise?” Then I said in my heart that this also is vanity. ¹⁶ For of the wise man, even as of the fool, there is no memory forever, since in the days to come all will have been long forgotten. Indeed, the wise man must die just like the fool! ¹⁷ So I hated life, because the work that is worked under the sun was grievous to me; for all is vanity and a chasing after wind.

¹⁸ I hated all my labor in which I labored under the sun, because I must leave it to the man who comes after me. ¹⁹ Who knows whether he will be a wise man or a fool? Yet he will have rule over all of my labor in which I have labored, and in which I have shown myself wise under the sun. This also is vanity.

²⁰ Therefore I began to cause my heart to despair concerning all the labor in which I had labored under the sun. ²¹ For there is a man whose labor is with wisdom, with knowledge, and with skillfulness; yet he shall leave it for his portion to a man who has not labored for it. This also is vanity and a great evil.

²² For what does a man have of all his labor and of the striving of his heart, in which he labors under the sun? ²³ For all his days are sorrows, and his travail is grief; yes, even in the night his heart takes no rest. This also is vanity.

²⁴ There is nothing better for a man than that he should eat and drink, and make his soul enjoy good in his labor. This also I saw, that it is from the hand of God. ²⁵ For who can eat, or who can have enjoyment, more than I? ²⁶ For to the man who pleases him, God gives wisdom, knowledge, and joy; but to the sinner he gives travail, to gather and to heap up, that he may give to him who pleases God. This also is vanity and a chasing after wind.

၂

^၁ ငါ သည် ငါ့ စိတ် နှ လုံး အား “ယ ခု လာ လော့။ အ ပျော် အ ပါး အား ဖြင့် သင့် ကို ငါ စမ်း သပ် မည်။ ကောင်း သော အ ရာ ကို လည်း ခံ စား သိ ရှိ လော့” ဟု မြွက် ဆို ၏။ သို့ ရာ တွင် ကြည့် ရှု လော့။ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။ ^၂ ရယ် မော ခြင်း သည် “ရူး သွပ် ခြင်း ဖြစ် ၏” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ အ ပျော် အ ပါး သည် “မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ သ နည်း” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ငါ ဆို ၏။

^၃ လူ သား တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ အ နည်း ငယ် သော အ သက် တာ နေ့ ရက် များ ၌ မိုး ကောင်း ကင် အောက် တွင် မည် သည့် အ ရာ ပြု ကောင်း သည် ကို ငါ မြင် ရ သည် အ ထိ ငါ့ စိတ် နှ လုံး ကို ဉာဏ် ပ ညာ ဖြင့် ဦး ဆောင် ရင်း မိုက် မဲ သော အ မှု ၌ ကျင် လည် ၍ ငါ့ ကိုယ် ခန္ဓာ ကို စ ပျစ် ဝိုင် ဖြင့် အား တက် စေ မည် ဟု ငါ့ စိတ် နှ လုံး ထဲ တွင် ငါ ကြံ စည် ၏။ ^၄ ငါ သည် ငါ ပြု သော အ မှု များ ကို တိုး ပွား စေ ၏။ ငါ့ အ တွက် အိမ် များ ကို ငါ တည် ဆောက် ၍ စ ပျစ် ခြံ များ ကို ငါ စိုက် ပျိုး ၏။ ^၅ ဥ ယျာဉ် များ နှင့် သစ် သီး ခြံ များ ကို လည်း ငါ လုပ် ၍ ထို နေ ရာ များ တွင် သီး စား ပင် အ မျိုး မျိုး ကို ငါ စိုက် ပျိုး ၏။ ^၆ သစ် ပင် များ ပေါက် နေ သော တော ထဲ သို့ ရေ သွင်း ရန် ရေ လှောင် ကန် များ ကို လည်း ငါ တည် ဆောက် ၏။ ^၇ ငါ သည် ကျွန် ယောက်ျား နှင့် ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို ဝယ် ယူ ၏။ ငါ့ ထံ ၌ ကျွန် သ ပေါက် များ လည်း ရှိ ၏။ ငါ့ အ လျင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ရှိ နှင့် သူ အား လုံး တို့ ထက် များ စွာ သော တိ ရစ္ဆာန် တို့ လည်း ငါ ၌ ရှိ ၏။ ^၈ ရွှေ နှင့် ငွေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ရှင် ဘု ရင် များ နှင့် တိုင်း ပြည် တို့ ၏ ဘဏ္ဍာ ကို လည်း ကောင်း ငါ စု ဆောင်း ၏။ အ မျိုး သား သီ ချင်း သည် နှင့် အ မျိုး သ မီး သီ ချင်း သည် တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ လူ သား တို့ ပျော် မွေ့ ရာ ဖြစ် သော မောင်း မ မိဿံ များ ကို လည်း ကောင်း ငါ ခေါ် ယူ ၏။

^၉ ဤ သို့ ဖြင့် ငါ သည် ကြီး မြတ် လာ ၍ ငါ့ အ လျင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ရှိ နှင့် သူ အား လုံး တို့ ထက် သာ လွန် ၏။ ငါ ၏ ဉာဏ် ပ ညာ သည် လည်း ငါ ၌ တည် မြဲ တည် နေ ၏။ ^၁၀ ငါ သည် ငါ့ မျက် စိ လို ချင် တပ် မက် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ မ ငြင်း။ ငါ့ စိတ် နှ လုံး ကို လည်း အ ပျော် အ ပါး ရှိ သ မျှ ကို ခံ စား ခွင့် ပေး ထား ၏။ အ မှန် စင် စစ် ငါ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး ၌ ဝမ်း ‌မြောက် ၏။ ဤ သည် ကား ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး အ တွက် ငါ ရ ရှိ သော ဝေ စု ဖြစ် ၏။ ^၁၁ သို့ သော် ငါ့ လက် ဖြင့် ပြု ခဲ့ သော အ မှု အား လုံး တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ထို အ မှု တို့ ကို ပြု လုပ် ရန် ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် ခဲ့ သည့် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု ကို လည်း ကောင်း ငါ ပြန် ၍ ဆန်း စစ် သော အ ခါ၊ ကြည့် ရှု လော့။ အား လုံး သည် အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး လေ ကို လိုက် ဖမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။ နေ အောက် တွင် အ ကျိုး ဖြစ် စေ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၁၂ ရှင် ဘု ရင် နောက် မှ ပေါ် ထွန်း လာ သော သူ သည် မည် သည့် အ ရာ ကို ပြု နိုင် သ နည်း။ ထို ရှင် ဘု ရင် ပြု ပြီး သော အ ရာ ကို သာ ပြု နိုင် ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် ဉာဏ် ပ ညာ ကို လည်း ကောင်း၊ ရူး သွပ် ခြင်း နှင့် မိုက် မဲ ခြင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း ပြန် ၍ ဆန်း စစ် ကြည့် ၏။ ^၁၃ ထို အ ခါ အ လင်း သည် အ မှောင် ထက် ပို ၍ အ ကျိုး ရှိ သ ကဲ့ သို့ ဉာဏ် ပ ညာ သည် မိုက် မဲ ခြင်း ထက် ပို ၍ အ ကျိုး ရှိ သည် ကို ငါ တွေ့ မြင် ၏။ ^၁၄ ပ ညာ ရှိ သော သူ ၏ မျက် စိ သည် သူ ၏ ဦး ခေါင်း ထဲ ၌ ရှိ ၏။ မိုက် မဲ သော သူ မူ ကား အ မှောင် ထဲ ၌ လျှောက် လှမ်း တတ် ၏။ သို့ ရာ တွင် တစ် ခု တည်း သော အ ဖြစ် သည် သူ တို့ အား လုံး ၌ ဖြစ် ပျက် သည် ကို ငါ သိ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ငါ က “မိုက် မဲ သော သူ ၌ ဖြစ် ပျက် သော အ ဖြစ် မျိုး သည် ငါ ၌ လည်း ဖြစ် ပျက် လိမ့် မည်။ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ ခြင်း သည် ငါ့ အ တွက် မည် သို့ အ ကျိုး ထူး သ နည်း” ဟု ငါ့ စိတ် ထဲ ၌ မြွက် ဆို ၏။ တစ် ဖန် “ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏” ဟု ငါ့ စိတ် ထဲ ၌ ပြော ဆို ၏။ ^၁၆ အ မှန် စင် စစ် မိုက် မဲ သော သူ ကဲ့ သို့ ပင် ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် လည်း အ စဉ် အ မြဲ အောက် မေ့ ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ နောင် လာ မည့် နေ့ ရက် များ တွင် အား လုံး သည် မေ့ လျော့ ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် မိုက် မဲ သော သူ နည်း တူ သေ တတ် ပါ သည် တ ကား။ ^၁၇ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် အ သက် ရှင် ရ ခြင်း ကို မုန်း ၏။ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် နေ အောက် တွင် ပြု သော အ မှု သည် ငါ့ အ တွက် ငြီး ငွေ့ ဖွယ် ကောင်း ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ခပ် သိမ်း သော အ ရာ သည် အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး လေ ကို လိုက် ဖမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၈ နေ အောက် တွင် ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သော ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး ကို လည်း ငါ မုန်း ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ့ နောက် လာ မည့် သူ အား ၎င်း တို့ ကို ချန် ထား ခဲ့ ရ မည် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ထို သူ သည် ပ ညာ ရှိ သော သူ ဖြစ် မည် လော၊ သို့ မ ဟုတ် မိုက် မဲ သော သူ ဖြစ် မည် လော မည် သူ သိ နိုင် သ နည်း။ သို့ သော် နေ အောက် တွင် ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ စွာ ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သည့် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး ကို ထို သူ သည် စိုး မိုး ရ လိမ့် မည်။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။

^၂၀ ထို့ ကြောင့် နေ အောက် တွင် ငါ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သည့် ငါ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် အား လုံး အ ပေါ် ငါ သည် မျှော် လင့် စ ရာ ကင်း မဲ့ လာ လေ ၏။ ^၂၁ အ ကြောင်း မူ ကား ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် ကျွမ်း ကျင် မှု တို့ ဖြင့် ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သော သူ ရှိ သော် လည်း ထို သူ သည် မိ မိ ၏ ဝေ စု ကို ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု မ ရှိ သော သူ အား ပေး အပ် ရ မည် ဖြစ် ၏။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး အ လွန် ငြီး ငွေ့ ဖွယ် ကောင်း သော အ မှု ဖြစ် ၏။

^၂၂ လူ သည် နေ အောက် တွင် ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် သည့် သူ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး အ တွက် လည်း ကောင်း၊ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး စွဲ လမ်း သော အ ရာ များ အ တွက် လည်း ကောင်း မည် သည့် အ ရာ ကို ရ ရှိ သ နည်း။ ^၂၃ သူ ၏ နေ့ ရက် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ဒုက္ခ ဝေ ဒ နာ နှင့် ပြည့် လျက် သူ ၏ အ လုပ် သည် ပူ ဆွေး စ ရာ ဖြစ် ၏။ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ည အ ခါ ၌ ပင် မ နား ရ ပေ။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။

^၂၄ လူ သည် စား လျက်၊ သောက် လျက်၊ မိ မိ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အ ပေါ် စိတ် ကျေ နပ် အား ရ လျက် နေ ခြင်း မှ တစ် ပါး သူ့ အ တွက် အ ခြား ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ။ ထို အ ရာ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် တော် မှ လာ သည် ကို ငါ တွေ့ မြင် ၏။ ^၂၅ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် နှင့် ကင်း ၍ မည် သူ သည် စား နိုင် မည် နည်း။ မည် သူ သည် စိတ် ပျော် ရွှင် နိုင် မည် နည်း။ ^၂၆ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သော သူ အား ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် ဝမ်း မြောက် ခြင်း တို့ ကို ပေး တော် မူ ၏။ အ ပြစ် ပြု သော သူ ကို ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သော သူ အား ပေး အပ် ရန် အ တွက် စု သိမ်း ၍ သို မှီး ထား ရ သည့် အ လုပ် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ဤ အ ရာ သည် လည်း အ ချည်း နှီး ဖြစ် ပြီး လေ ကို လိုက် ဖမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။

2

¹ I said in my heart, “Come now, I will test you with mirth; therefore enjoy pleasure;” and behold, this also was vanity. ² I said of laughter, “It is foolishness;” and of mirth, “What does it accomplish?”

³ I searched in my heart how to cheer my flesh with wine, my heart yet guiding me with wisdom, and how to lay hold of folly, until I might see what it was good for the sons of men that they should do under heaven all the days of their lives. ⁴ I made myself great works. I built myself houses. I planted myself vineyards. ⁵ I made myself gardens and parks, and I planted trees in them of all kinds of fruit. ⁶ I made myself pools of water, to water the forest where trees were grown. ⁷ I bought male servants and female servants, and had servants born in my house. I also had great possessions of herds and flocks, above all who were before me in Jerusalem. ⁸ I also gathered silver and gold for myself, and the treasure of kings and of the provinces. I got myself male and female singers, and the delights of the sons of men: musical instruments of all sorts.

⁹ So I was great, and increased more than all who were before me in Jerusalem. My wisdom also remained with me. ¹⁰ Whatever my eyes desired, I didn’t keep from them. I didn’t withhold my heart from any joy, for my heart rejoiced because of all my labor, and this was my portion from all my labor. ¹¹ Then I looked at all the works that my hands had worked, and at the labor that I had labored to do; and behold, all was vanity and a chasing after wind, and there was no profit under the sun.

¹² I turned myself to consider wisdom, madness, and folly; for what can the king’s successor do? Just that which has been done long ago. ¹³ Then I saw that wisdom excels folly, as far as light excels darkness. ¹⁴ The wise man’s eyes are in his head, and the fool walks in darkness—and yet I perceived that one event happens to them all.

¹⁵ Then I said in my heart, “As it happens to the fool, so will it happen even to me; and why was I then more wise?” Then I said in my heart that this also is vanity. ¹⁶ For of the wise man, even as of the fool, there is no memory forever, since in the days to come all will have been long forgotten. Indeed, the wise man must die just like the fool! ¹⁷ So I hated life, because the work that is worked under the sun was grievous to me; for all is vanity and a chasing after wind.

¹⁸ I hated all my labor in which I labored under the sun, because I must leave it to the man who comes after me. ¹⁹ Who knows whether he will be a wise man or a fool? Yet he will have rule over all of my labor in which I have labored, and in which I have shown myself wise under the sun. This also is vanity.

²⁰ Therefore I began to cause my heart to despair concerning all the labor in which I had labored under the sun. ²¹ For there is a man whose labor is with wisdom, with knowledge, and with skillfulness; yet he shall leave it for his portion to a man who has not labored for it. This also is vanity and a great evil.

²² For what does a man have of all his labor and of the striving of his heart, in which he labors under the sun? ²³ For all his days are sorrows, and his travail is grief; yes, even in the night his heart takes no rest. This also is vanity.

²⁴ There is nothing better for a man than that he should eat and drink, and make his soul enjoy good in his labor. This also I saw, that it is from the hand of God. ²⁵ For who can eat, or who can have enjoyment, more than I? ²⁶ For to the man who pleases him, God gives wisdom, knowledge, and joy; but to the sinner he gives travail, to gather and to heap up, that he may give to him who pleases God. This also is vanity and a chasing after wind.