၃၄

^၁ ယော ရှိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် ရှစ် နှစ် သာ ရှိ သေး ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၂ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ သူ ၏ ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး လျှောက် ခဲ့ သော လမ်း အ တိုင်း လက် ယာ လက် ဝဲ မ ယိမ်း ဘဲ လိုက် လျှောက် ၏။

^၃ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ ရှစ် နှစ်၊ အ သက် အ ရွယ် နု နယ် နေ သေး စဉ် တွင် ပင် ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကို စ တင် ရှာ ခဲ့ ၏။ သက် တော် တစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ၊ ထု လုပ် သော ရုပ် တု များ၊ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု များ ကို စ တင် ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ^၄ ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို လည်း သူ့ ရှေ့ ၌ ဖြို ဖျက် ပစ် ကြ ၏။ ထို ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် ရှိ နံ့ သာ ပေါင်း ပူ ဇော် ရာ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို လည်း ချိုး ဖျက် ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ၊ ထု လုပ် သော ရုပ် တု များ၊ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု များ ကို လည်း တစ် စ စီ ချိုး ဖဲ့ ဖျက် ဆီး ပစ် ပြီး ယဇ် ပူ ဇော် သော သူ တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ဂူ များ ပေါ် တွင် ကြဲ ပစ် လိုက် လေ ၏။ ^၅ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ၏ အ ရိုး များ ကို လည်း သူ တို့ ၏ ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် မီး ရှို့ ပစ် ခြင်း ဖြင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ကို စင် ကြယ် စေ ၏။

^၆ ထို့ ပြင် ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် မ နာ ရှေ နယ် မြေ မှ စ ၍ ဧ ဖ ရိမ်၊ ရှိ မောင်၊ နဿ လိ နယ် မြေ အ ထိ မြို့ ရွာ များ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ပြို ပျက် ရာ တို့ တွင် လည်း၊ ^၇ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ဖြို ချ ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ နှင့် ရုပ် တု ဆင်း တု များ ကို လည်း ခြေ မွှ ဖျက် ဆီး ပစ် ၏။ အစ္စ ရေး ပြည် တစ် ပြည် လုံး ရှိ နံ့ သာ ပေါင်း ပူ ဇော် ရာ ယဇ် ပလ္လင် အား လုံး တို့ ကို လည်း တစ် စ စီ ချိုး ဖဲ့ ပစ် ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ လေ ၏။

^၈ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် ပြည် တော် နှင့် အိမ် တော် ကို စင် ကြယ် စေ ပြီး နောက် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် အာ ဇ လိ ၏ သား ရှာ ဖန်၊ မြို့ တော် ဝန် မာ သေ ယ၊ ယော ခတ် ၏ သား အ တွင်း ဝန် ယော အာ တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် ၏။

^၉ သူ တို့ သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ ထံ သွား ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် အ တွက် ယူ ဆောင် လာ သော ငွေ ကို ပေး အပ် ၏။ ထို ငွေ တို့ သည် မ နာ ရှေ အ မျိုး၊ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး တို့ မှ စ ၍ ကြွင်း ကျန် သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး အား လုံး၊ ယု ဒ အ မျိုး၊ ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး အား လုံး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ထံ မှ လေ ဝိ အ မျိုး တံ ခါး စောင့် တို့ ကောက် ခံ ရ ရှိ သော ငွေ များ ဖြစ် ၏။ ¹⁰ ထို ငွေ များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ခန့် ထား သော အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ အ လုပ် လုပ် သော အ လုပ် သ မား တို့ သည် အိမ် တော် ပြန် လည် ပြု ပြင် မွမ်း မံ ရန် အ တွက် ထို ငွေ ကို အ သုံး ပြု ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ ပြင် လက် သ မား များ၊ ဆောက် လုပ် ရေး သ မား များ ကို လည်း ဆစ် ပြီး သား ကျောက် များ၊ ဝင်း တံ ခါး အ တွက် သစ် များ ကို ဝယ် ယူ ရန် နှင့် ယု ဒ ဘု ရင် တို့ လက် ချက် ကြောင့် ပျက် စီး သွား သော အိမ် တော် အ ဆောက် အ အုံ များ၊ တံ ခါး ထုပ် များ ကို ပြု လုပ် ရန် အ တွက် ငွေ များကို ပေး အပ် ၏။

^၁၂ လူ တို့ သည် အ လုပ် လုပ် ရာ ၌ သစ္စာ ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ ကို ကြီး ကြပ် ပေး ဖို့ လေ ဝိ အ မျိုး မေ ရာ ရိ သား မြေး ထဲ မှ ယာ ဟတ် နှင့် ဩ ဗ ဒိ၊ ကော ဟတ် သား မြေး ထဲ မှ ဇာ ခ ရိ နှင့် မေ ရှု လံ တို့ ကို ခန့် ထား ၏။ တူ ရိ ယာ တီး မှုတ် ကျွမ်း ကျင် သူ လေ ဝိ အ မျိုး သား အား လုံး တို့ သည် လည်း၊ ^၁၃ အ ထမ်း သ မား များ မှ စ ၍ လုပ် ငန်း ခွင် အ သီး သီး ရှိ အ လုပ် လုပ် သူ များ အား လုံး ကို ကြီး ကြပ် ပေး ရ ၏။ အ ချို့ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ မှာ စာ ရေး များ၊ ကြီး ကြပ် သူ များ၊ တံ ခါး စောင့် များ ဖြစ် ကြ ၏။

^၁၄ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ တွက် လူ တို့ ယူ ဆောင် သော ငွေ များ ကို ထုတ် ယူ သော အ ခါ မော ရှေ အား ပေး အပ် ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို တွေ့ လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ခါ ဟိ လ ခိ သည် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် ဤ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို တွေ့ ရှိ ၏” ဟု ဆို လျက် ဟိ လ ခိ သည် ထို ကျမ်း စာ လိပ် ကို ရှာ ဖန် အား ပေး လိုက် ၏။

^၁၆ ရှာ ဖန် သည် ထို ကျမ်း စာ လိပ် ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ သို့ ယူ လာ ပြီး လျှင် ရှင် ဘု ရင် အား “အ ရှင် မင်း ကြီး မိန့် မှာ ထား သည့် အ တိုင်း အ မှု ထမ်း တို့ သည် လုပ် ဆောင် လျက် ရှိ ပါ ၏။ ^၁၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ တွေ့ ရှိ သော ငွေ တို့ ကို ထုတ် ယူ ပြီး အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ၊ အ လုပ် လုပ် သော သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု အ စီ ရင် ခံ ၏။ ^၁၈ ထို့ ပြင် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် က ရှင် ဘု ရင် အား “ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ က အ ကျွန်ုပ် အား ဤ ကျမ်း စာ လိပ် ကို ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် တင် ပြီး ရှာ ဖန် သည် ဘု ရင့် ရှေ့ မှောက် တွင် ထို ကျမ်း စာ ကို ဖတ် ပြ ၏။

^၁၉ ရှင် ဘု ရင် သည် ထို ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း စ ကား များ ကို ကြား ရ သော အ ခါ မိ မိ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ဖြဲ လေ ၏။ ^၂၀ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ဟိ လ ခိ၊ ရှာ ဖန် ၏ သား အ ဟိ ကံ၊ မိက္ခာ ၏ သား အာ ဗ ဒုန်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် နှင့် ဘု ရင့် အ မှု ထမ်း အ သာ ယ တို့ အား၊ ^၂၁ “ငါ့ အ တွက် သာ မ က အစ္စ ရေး ပြည်၊ ယု ဒ ပြည် ၌ ကြွင်း ကျန် သော သူ တို့ အ တွက် ဤ တွေ့ ရှိ ထား သော ကျမ်း ပါ စ ကား တော် များ နှင့် ပတ် သက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သွား ၍ မေး လျှောက် ကြ လော့။ ငါ တို့ ဘိုး‌ ဘေး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ စ ကား တော် ကို မ လိုက် နာ၊ ဤ ကျမ်း ထဲ ၌ ရေး ထား သ မျှ အ တိုင်း မ ပြု ကျင့် ကြ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် လေ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၂ ထို အ ခါ ဟိ လ ခိ နှင့် ရှင် ဘု ရင် စေ လွှတ် လိုက် သူ တို့ က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ နေ ရာ သစ် တွင် နေ ထိုင် သော ဟ ရ ဟတ် ၏ မြေး၊ တိ က ဝ ၏ သား ဝတ် လုံ တော် ထိန်း ရှလ္လုံ ၏ မ ယား ဖြစ် သူ ပ ရော ဖက် မ ဟု လ ဒ ထံ သွား ၍ ဤ အ ကြောင်း များ ကို ပြော ပြ ရာ၊ ^၂၃ ပ ရော ဖက် မ က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ စေ လွှတ် သော သူ အား ဤ သို့ ပြန် ပြော လော့။ ^၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ကြည့် ရှု လော့။ ယု ဒ ဘု ရင် ရှေ့ ၌ ဖတ် ပြ ခဲ့ သော ကျမ်း တွင် ရေး ထား သော ကျိန် စာ ရှိ သ မျှ အ တိုင်း ငါ သည် ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ ကို ဘေး အန္တ ရာယ် နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ မည်။ ^၂၅ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ငါ့ ကို စွန့် ပစ် ပြီး အ ခြား ဘု ရား အ များ တို့ ထံ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက်၊ သူ တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ဤ မြို့ ၌ ငါ့ အ မျက် မီး တောက် လောင် ၍ ငြိမ်း လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး လျှောက် ရန် သင် တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် သော ယု ဒ ဘု ရင် အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် ကြား ရ သော ကျမ်း စ ကား များ နှင့် ပတ် သက် ၍ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၂၇ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ အား ဆန့် ကျင် သော နှုတ် က ပတ် တော် ကို သင် ကြား ရ သော အ ခါ သင် သည် နှ လုံး ကြေ ကွဲ လျက် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် တွင် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လေ ပြီ။ သင် သည် ငါ့ ရှေ့ မှောက် တွင် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လျက်၊ ကိုယ့် အ ဝတ် ကို ဆုတ် လျက် ငါ့ ရှေ့ မှောက် ၌ ငို ကြွေး သည် ကို ငါ ကြား ပြီ။ ^၂၈ ထို့ ကြောင့် သင့် ဘိုး‌ ဘေး များ ရှိ ရာ သို့ သင့် ကို ငါ စု စည်း မည်။ သင် သည် သင့် သင်္ချိုင်း တွင် ငြိမ် ဝပ် စွာ စု စည်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ အ ပေါ် ငါ ကျ ရောက် စေ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ ပေါင်း တို့ ကို သင် မြင် ရ မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြော ကြား လော့” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် လည်း ပြန် သွား ၍ ဤ စ ကား တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ လျှောက် တင် ကြ ၏။

^၂၉ ရှင် ဘု ရင် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ရှိ သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး ကို ဆင့် ခေါ် ၍ လာ ရောက် စု ဝေး စေ ၏။ ^၃၀ ထို အ ခါ ယု ဒ အ မျိုး သား အား လုံး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လေ ဝိ အ မျိုး သား များ မှ စ ၍ ပြည် သူ ပြည် သား လူ ကြီး လူ ငယ် တစ် ယောက် မ ကျန် ရှင် ဘု ရင် နှင့် အ တူ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ သွား ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် တွေ့ ရှိ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကျမ်း စ ကား အ လုံး စုံ ကို သူ တို့ ကြား သိ အောင် ဖတ် ပြ လေ ၏။

^၃၁ ရှင် ဘု ရင် သည် မိ မိ နေ ရာ တွင် ရပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နောက် တော် သို့ လိုက် ပါ မည်၊ ပ ညတ် ချက် များ၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့ စောင့် ထိန်း ပါ မည်၊ ဤ ကျမ်း စာ တွင် ရေး ထား သော ပ ဋိ ညာဉ် စ ကား များ ကို လိုက် နာ ပါ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ က တိ သစ္စာ ပြု ၏။ ^၃၂ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား များ နှင့် ဗင်္ယာ မိန် နယ် သား အား လုံး တို့ ကို လည်း က တိ သစ္စာ ပြု စေ ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ သည် လည်း ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် တည်း ဟူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ပ ဋိ ညာဉ် အ တိုင်း လုပ် ဆောင် ကြ ၏။

^၃၃ ထို့ နောက် ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ပိုင် သော နယ် မြေ တစ် ဝန်း လုံး ရှိ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ရုပ် တု အား လုံး ကို ဖယ် ရှား ၍ အစ္စ ရေး ပြည် သား အား လုံး ကို မိ မိ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် စေ ၏။ ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး သူ တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ လမ်း မ လွဲ ဘဲ နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ လေ ၏။

34

¹ Josiah was eight years old when he began to reign, and he reigned thirty-one years in Jerusalem. ² He did that which was right in Yahweh’s eyes, and walked in the ways of David his father, and didn’t turn away to the right hand or to the left.

³ For in the eighth year of his reign, while he was yet young, he began to seek after the God of David his father; and in the twelfth year he began to purge Judah and Jerusalem from the high places, the Asherah poles, the engraved images, and the molten images. ⁴ They broke down the altars of the Baals in his presence; and he cut down the incense altars that were on high above them. He broke the Asherah poles, the engraved images, and the molten images in pieces, made dust of them, and scattered it on the graves of those who had sacrificed to them. ⁵ He burned the bones of the priests on their altars, and purged Judah and Jerusalem.

⁶ He did this in the cities of Manasseh, Ephraim, and Simeon, even to Naphtali, around in their ruins. ⁷ He broke down the altars, beat the Asherah poles and the engraved images into powder, and cut down all the incense altars throughout all the land of Israel, then returned to Jerusalem.

⁸ Now in the eighteenth year of his reign, when he had purged the land and the house, he sent Shaphan the son of Azaliah, Maaseiah the governor of the city, and Joah the son of Joahaz the recorder to repair the house of Yahweh his God.

⁹ They came to Hilkiah the high priest and delivered the money that was brought into God’s house, which the Levites, the keepers of the threshold, had gathered from the hands of Manasseh, Ephraim, of all the remnant of Israel, of all Judah and Benjamin, and of the inhabitants of Jerusalem. ¹⁰ They delivered it into the hands of the workmen who had the oversight of Yahweh’s house; and the workmen who labored in Yahweh’s house gave it to mend and repair the house. ¹¹ They gave it to the carpenters and to the builders to buy cut stone and timber for couplings, and to make beams for the houses which the kings of Judah had destroyed.

¹² The men did the work faithfully. Their overseers were Jahath and Obadiah the Levites, of the sons of Merari; and Zechariah and Meshullam, of the sons of the Kohathites, to give direction; and others of the Levites, who were all skillful with musical instruments. ¹³ Also they were over the bearers of burdens, and directed all who did the work in every kind of service. Of the Levites, there were scribes, officials, and gatekeepers.

¹⁴ When they brought out the money that was brought into Yahweh’s house, Hilkiah the priest found the book of Yahweh’s law given by Moses. ¹⁵ Hilkiah answered Shaphan the scribe, “I have found the book of the law in Yahweh’s house.” So Hilkiah delivered the book to Shaphan.

¹⁶ Shaphan carried the book to the king, and moreover brought back word to the king, saying, “All that was committed to your servants, they are doing. ¹⁷ They have emptied out the money that was found in Yahweh’s house, and have delivered it into the hand of the overseers and into the hand of the workmen.” ¹⁸ Shaphan the scribe told the king, saying, “Hilkiah the priest has delivered me a book.” Shaphan read from it to the king.

¹⁹ When the king had heard the words of the law, he tore his clothes. ²⁰ The king commanded Hilkiah, Ahikam the son of Shaphan, Abdon the son of Micah, Shaphan the scribe, and Asaiah the king’s servant, saying, ²¹ “Go inquire of Yahweh for me, and for those who are left in Israel and in Judah, concerning the words of the book that is found; for great is Yahweh’s wrath that is poured out on us, because our fathers have not kept Yahweh’s word, to do according to all that is written in this book.”

²² So Hilkiah and those whom the king had commanded went to Huldah the prophetess, the wife of Shallum the son of Tokhath, the son of Hasrah, keeper of the wardrobe (now she lived in Jerusalem in the second quarter), and they spoke to her to that effect. ²³ She said to them, “Yahweh, the God of Israel says: ‘Tell the man who sent you to me, ²⁴ “Yahweh says, ‘Behold, I will bring evil on this place and on its inhabitants, even all the curses that are written in the book which they have read before the king of Judah. ²⁵ Because they have forsaken me, and have burned incense to other gods, that they might provoke me to anger with all the works of their hands, therefore my wrath is poured out on this place, and it will not be quenched.’ ” ‘

²⁶ But to the king of Judah, who sent you to inquire of Yahweh, you shall tell him this, ‘Yahweh, the God of Israel says: “About the words which you have heard, ²⁷ because your heart was tender, and you humbled yourself before God when you heard his words against this place and against its inhabitants, and have humbled yourself before me, and have torn your clothes and wept before me, I also have heard you,” says Yahweh. ²⁸ “Behold, I will gather you to your fathers, and you will be gathered to your grave in peace. Your eyes won’t see all the evil that I will bring on this place and on its inhabitants.” ’ ” They brought back this message to the king.

²⁹ Then the king sent and gathered together all the elders of Judah and Jerusalem. ³⁰ The king went up to Yahweh’s house with all the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem—the priests, the Levites, and all the people, both great and small—and he read in their hearing all the words of the book of the covenant that was found in Yahweh’s house.

³¹ The king stood in his place and made a covenant before Yahweh, to walk after Yahweh, and to keep his commandments, his testimonies, and his statutes with all his heart and with all his soul, to perform the words of the covenant that were written in this book. ³² He caused all who were found in Jerusalem and Benjamin to stand. The inhabitants of Jerusalem did according to the covenant of God, the God of their fathers.

³³ Josiah took away all the abominations out of all the countries that belonged to the children of Israel, and made all who were found in Israel to serve, even to serve Yahweh their God. All his days they didn’t depart from following Yahweh, the God of their fathers.

၃၄

^၁ ယော ရှိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် ရှစ် နှစ် သာ ရှိ သေး ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၂ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ သူ ၏ ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး လျှောက် ခဲ့ သော လမ်း အ တိုင်း လက် ယာ လက် ဝဲ မ ယိမ်း ဘဲ လိုက် လျှောက် ၏။

^၃ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ ရှစ် နှစ်၊ အ သက် အ ရွယ် နု နယ် နေ သေး စဉ် တွင် ပင် ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကို စ တင် ရှာ ခဲ့ ၏။ သက် တော် တစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ၊ ထု လုပ် သော ရုပ် တု များ၊ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု များ ကို စ တင် ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ^၄ ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို လည်း သူ့ ရှေ့ ၌ ဖြို ဖျက် ပစ် ကြ ၏။ ထို ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် ရှိ နံ့ သာ ပေါင်း ပူ ဇော် ရာ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို လည်း ချိုး ဖျက် ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ၊ ထု လုပ် သော ရုပ် တု များ၊ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု များ ကို လည်း တစ် စ စီ ချိုး ဖဲ့ ဖျက် ဆီး ပစ် ပြီး ယဇ် ပူ ဇော် သော သူ တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ဂူ များ ပေါ် တွင် ကြဲ ပစ် လိုက် လေ ၏။ ^၅ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ၏ အ ရိုး များ ကို လည်း သူ တို့ ၏ ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် မီး ရှို့ ပစ် ခြင်း ဖြင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ကို စင် ကြယ် စေ ၏။

^၆ ထို့ ပြင် ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် မ နာ ရှေ နယ် မြေ မှ စ ၍ ဧ ဖ ရိမ်၊ ရှိ မောင်၊ နဿ လိ နယ် မြေ အ ထိ မြို့ ရွာ များ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ပြို ပျက် ရာ တို့ တွင် လည်း၊ ^၇ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ဖြို ချ ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ နှင့် ရုပ် တု ဆင်း တု များ ကို လည်း ခြေ မွှ ဖျက် ဆီး ပစ် ၏။ အစ္စ ရေး ပြည် တစ် ပြည် လုံး ရှိ နံ့ သာ ပေါင်း ပူ ဇော် ရာ ယဇ် ပလ္လင် အား လုံး တို့ ကို လည်း တစ် စ စီ ချိုး ဖဲ့ ပစ် ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ လေ ၏။

^၈ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် ပြည် တော် နှင့် အိမ် တော် ကို စင် ကြယ် စေ ပြီး နောက် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် အာ ဇ လိ ၏ သား ရှာ ဖန်၊ မြို့ တော် ဝန် မာ သေ ယ၊ ယော ခတ် ၏ သား အ တွင်း ဝန် ယော အာ တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် ၏။

^၉ သူ တို့ သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ ထံ သွား ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် အ တွက် ယူ ဆောင် လာ သော ငွေ ကို ပေး အပ် ၏။ ထို ငွေ တို့ သည် မ နာ ရှေ အ မျိုး၊ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး တို့ မှ စ ၍ ကြွင်း ကျန် သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး အား လုံး၊ ယု ဒ အ မျိုး၊ ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး အား လုံး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ထံ မှ လေ ဝိ အ မျိုး တံ ခါး စောင့် တို့ ကောက် ခံ ရ ရှိ သော ငွေ များ ဖြစ် ၏။ ¹⁰ ထို ငွေ များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ခန့် ထား သော အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ အ လုပ် လုပ် သော အ လုပ် သ မား တို့ သည် အိမ် တော် ပြန် လည် ပြု ပြင် မွမ်း မံ ရန် အ တွက် ထို ငွေ ကို အ သုံး ပြု ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ ပြင် လက် သ မား များ၊ ဆောက် လုပ် ရေး သ မား များ ကို လည်း ဆစ် ပြီး သား ကျောက် များ၊ ဝင်း တံ ခါး အ တွက် သစ် များ ကို ဝယ် ယူ ရန် နှင့် ယု ဒ ဘု ရင် တို့ လက် ချက် ကြောင့် ပျက် စီး သွား သော အိမ် တော် အ ဆောက် အ အုံ များ၊ တံ ခါး ထုပ် များ ကို ပြု လုပ် ရန် အ တွက် ငွေ များကို ပေး အပ် ၏။

^၁၂ လူ တို့ သည် အ လုပ် လုပ် ရာ ၌ သစ္စာ ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ ကို ကြီး ကြပ် ပေး ဖို့ လေ ဝိ အ မျိုး မေ ရာ ရိ သား မြေး ထဲ မှ ယာ ဟတ် နှင့် ဩ ဗ ဒိ၊ ကော ဟတ် သား မြေး ထဲ မှ ဇာ ခ ရိ နှင့် မေ ရှု လံ တို့ ကို ခန့် ထား ၏။ တူ ရိ ယာ တီး မှုတ် ကျွမ်း ကျင် သူ လေ ဝိ အ မျိုး သား အား လုံး တို့ သည် လည်း၊ ^၁၃ အ ထမ်း သ မား များ မှ စ ၍ လုပ် ငန်း ခွင် အ သီး သီး ရှိ အ လုပ် လုပ် သူ များ အား လုံး ကို ကြီး ကြပ် ပေး ရ ၏။ အ ချို့ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ မှာ စာ ရေး များ၊ ကြီး ကြပ် သူ များ၊ တံ ခါး စောင့် များ ဖြစ် ကြ ၏။

^၁၄ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ တွက် လူ တို့ ယူ ဆောင် သော ငွေ များ ကို ထုတ် ယူ သော အ ခါ မော ရှေ အား ပေး အပ် ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို တွေ့ လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ခါ ဟိ လ ခိ သည် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် ဤ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို တွေ့ ရှိ ၏” ဟု ဆို လျက် ဟိ လ ခိ သည် ထို ကျမ်း စာ လိပ် ကို ရှာ ဖန် အား ပေး လိုက် ၏။

^၁၆ ရှာ ဖန် သည် ထို ကျမ်း စာ လိပ် ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ သို့ ယူ လာ ပြီး လျှင် ရှင် ဘု ရင် အား “အ ရှင် မင်း ကြီး မိန့် မှာ ထား သည့် အ တိုင်း အ မှု ထမ်း တို့ သည် လုပ် ဆောင် လျက် ရှိ ပါ ၏။ ^၁၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ တွေ့ ရှိ သော ငွေ တို့ ကို ထုတ် ယူ ပြီး အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ၊ အ လုပ် လုပ် သော သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု အ စီ ရင် ခံ ၏။ ^၁၈ ထို့ ပြင် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် က ရှင် ဘု ရင် အား “ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ က အ ကျွန်ုပ် အား ဤ ကျမ်း စာ လိပ် ကို ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် တင် ပြီး ရှာ ဖန် သည် ဘု ရင့် ရှေ့ မှောက် တွင် ထို ကျမ်း စာ ကို ဖတ် ပြ ၏။

^၁၉ ရှင် ဘု ရင် သည် ထို ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း စ ကား များ ကို ကြား ရ သော အ ခါ မိ မိ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ဖြဲ လေ ၏။ ^၂၀ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ဟိ လ ခိ၊ ရှာ ဖန် ၏ သား အ ဟိ ကံ၊ မိက္ခာ ၏ သား အာ ဗ ဒုန်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် နှင့် ဘု ရင့် အ မှု ထမ်း အ သာ ယ တို့ အား၊ ^၂၁ “ငါ့ အ တွက် သာ မ က အစ္စ ရေး ပြည်၊ ယု ဒ ပြည် ၌ ကြွင်း ကျန် သော သူ တို့ အ တွက် ဤ တွေ့ ရှိ ထား သော ကျမ်း ပါ စ ကား တော် များ နှင့် ပတ် သက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သွား ၍ မေး လျှောက် ကြ လော့။ ငါ တို့ ဘိုး‌ ဘေး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ စ ကား တော် ကို မ လိုက် နာ၊ ဤ ကျမ်း ထဲ ၌ ရေး ထား သ မျှ အ တိုင်း မ ပြု ကျင့် ကြ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် လေ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၂ ထို အ ခါ ဟိ လ ခိ နှင့် ရှင် ဘု ရင် စေ လွှတ် လိုက် သူ တို့ က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ နေ ရာ သစ် တွင် နေ ထိုင် သော ဟ ရ ဟတ် ၏ မြေး၊ တိ က ဝ ၏ သား ဝတ် လုံ တော် ထိန်း ရှလ္လုံ ၏ မ ယား ဖြစ် သူ ပ ရော ဖက် မ ဟု လ ဒ ထံ သွား ၍ ဤ အ ကြောင်း များ ကို ပြော ပြ ရာ၊ ^၂၃ ပ ရော ဖက် မ က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ စေ လွှတ် သော သူ အား ဤ သို့ ပြန် ပြော လော့။ ^၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ကြည့် ရှု လော့။ ယု ဒ ဘု ရင် ရှေ့ ၌ ဖတ် ပြ ခဲ့ သော ကျမ်း တွင် ရေး ထား သော ကျိန် စာ ရှိ သ မျှ အ တိုင်း ငါ သည် ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ ကို ဘေး အန္တ ရာယ် နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ မည်။ ^၂၅ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ငါ့ ကို စွန့် ပစ် ပြီး အ ခြား ဘု ရား အ များ တို့ ထံ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက်၊ သူ တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ဤ မြို့ ၌ ငါ့ အ မျက် မီး တောက် လောင် ၍ ငြိမ်း လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး လျှောက် ရန် သင် တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် သော ယု ဒ ဘု ရင် အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် ကြား ရ သော ကျမ်း စ ကား များ နှင့် ပတ် သက် ၍ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၂၇ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ အား ဆန့် ကျင် သော နှုတ် က ပတ် တော် ကို သင် ကြား ရ သော အ ခါ သင် သည် နှ လုံး ကြေ ကွဲ လျက် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် တွင် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လေ ပြီ။ သင် သည် ငါ့ ရှေ့ မှောက် တွင် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လျက်၊ ကိုယ့် အ ဝတ် ကို ဆုတ် လျက် ငါ့ ရှေ့ မှောက် ၌ ငို ကြွေး သည် ကို ငါ ကြား ပြီ။ ^၂၈ ထို့ ကြောင့် သင့် ဘိုး‌ ဘေး များ ရှိ ရာ သို့ သင့် ကို ငါ စု စည်း မည်။ သင် သည် သင့် သင်္ချိုင်း တွင် ငြိမ် ဝပ် စွာ စု စည်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ အ ပေါ် ငါ ကျ ရောက် စေ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ ပေါင်း တို့ ကို သင် မြင် ရ မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြော ကြား လော့” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် လည်း ပြန် သွား ၍ ဤ စ ကား တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ လျှောက် တင် ကြ ၏။

^၂၉ ရှင် ဘု ရင် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ရှိ သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး ကို ဆင့် ခေါ် ၍ လာ ရောက် စု ဝေး စေ ၏။ ^၃၀ ထို အ ခါ ယု ဒ အ မျိုး သား အား လုံး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လေ ဝိ အ မျိုး သား များ မှ စ ၍ ပြည် သူ ပြည် သား လူ ကြီး လူ ငယ် တစ် ယောက် မ ကျန် ရှင် ဘု ရင် နှင့် အ တူ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ သွား ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် တွေ့ ရှိ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကျမ်း စ ကား အ လုံး စုံ ကို သူ တို့ ကြား သိ အောင် ဖတ် ပြ လေ ၏။

^၃၁ ရှင် ဘု ရင် သည် မိ မိ နေ ရာ တွင် ရပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နောက် တော် သို့ လိုက် ပါ မည်၊ ပ ညတ် ချက် များ၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့ စောင့် ထိန်း ပါ မည်၊ ဤ ကျမ်း စာ တွင် ရေး ထား သော ပ ဋိ ညာဉ် စ ကား များ ကို လိုက် နာ ပါ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ က တိ သစ္စာ ပြု ၏။ ^၃၂ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား များ နှင့် ဗင်္ယာ မိန် နယ် သား အား လုံး တို့ ကို လည်း က တိ သစ္စာ ပြု စေ ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ သည် လည်း ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် တည်း ဟူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ပ ဋိ ညာဉ် အ တိုင်း လုပ် ဆောင် ကြ ၏။

^၃၃ ထို့ နောက် ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ပိုင် သော နယ် မြေ တစ် ဝန်း လုံး ရှိ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ရုပ် တု အား လုံး ကို ဖယ် ရှား ၍ အစ္စ ရေး ပြည် သား အား လုံး ကို မိ မိ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် စေ ၏။ ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး သူ တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ လမ်း မ လွဲ ဘဲ နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ လေ ၏။

34

¹ Josiah was eight years old when he began to reign, and he reigned thirty-one years in Jerusalem. ² He did that which was right in Yahweh’s eyes, and walked in the ways of David his father, and didn’t turn away to the right hand or to the left.

³ For in the eighth year of his reign, while he was yet young, he began to seek after the God of David his father; and in the twelfth year he began to purge Judah and Jerusalem from the high places, the Asherah poles, the engraved images, and the molten images. ⁴ They broke down the altars of the Baals in his presence; and he cut down the incense altars that were on high above them. He broke the Asherah poles, the engraved images, and the molten images in pieces, made dust of them, and scattered it on the graves of those who had sacrificed to them. ⁵ He burned the bones of the priests on their altars, and purged Judah and Jerusalem.

⁶ He did this in the cities of Manasseh, Ephraim, and Simeon, even to Naphtali, around in their ruins. ⁷ He broke down the altars, beat the Asherah poles and the engraved images into powder, and cut down all the incense altars throughout all the land of Israel, then returned to Jerusalem.

⁸ Now in the eighteenth year of his reign, when he had purged the land and the house, he sent Shaphan the son of Azaliah, Maaseiah the governor of the city, and Joah the son of Joahaz the recorder to repair the house of Yahweh his God.

⁹ They came to Hilkiah the high priest and delivered the money that was brought into God’s house, which the Levites, the keepers of the threshold, had gathered from the hands of Manasseh, Ephraim, of all the remnant of Israel, of all Judah and Benjamin, and of the inhabitants of Jerusalem. ¹⁰ They delivered it into the hands of the workmen who had the oversight of Yahweh’s house; and the workmen who labored in Yahweh’s house gave it to mend and repair the house. ¹¹ They gave it to the carpenters and to the builders to buy cut stone and timber for couplings, and to make beams for the houses which the kings of Judah had destroyed.

¹² The men did the work faithfully. Their overseers were Jahath and Obadiah the Levites, of the sons of Merari; and Zechariah and Meshullam, of the sons of the Kohathites, to give direction; and others of the Levites, who were all skillful with musical instruments. ¹³ Also they were over the bearers of burdens, and directed all who did the work in every kind of service. Of the Levites, there were scribes, officials, and gatekeepers.

¹⁴ When they brought out the money that was brought into Yahweh’s house, Hilkiah the priest found the book of Yahweh’s law given by Moses. ¹⁵ Hilkiah answered Shaphan the scribe, “I have found the book of the law in Yahweh’s house.” So Hilkiah delivered the book to Shaphan.

¹⁶ Shaphan carried the book to the king, and moreover brought back word to the king, saying, “All that was committed to your servants, they are doing. ¹⁷ They have emptied out the money that was found in Yahweh’s house, and have delivered it into the hand of the overseers and into the hand of the workmen.” ¹⁸ Shaphan the scribe told the king, saying, “Hilkiah the priest has delivered me a book.” Shaphan read from it to the king.

¹⁹ When the king had heard the words of the law, he tore his clothes. ²⁰ The king commanded Hilkiah, Ahikam the son of Shaphan, Abdon the son of Micah, Shaphan the scribe, and Asaiah the king’s servant, saying, ²¹ “Go inquire of Yahweh for me, and for those who are left in Israel and in Judah, concerning the words of the book that is found; for great is Yahweh’s wrath that is poured out on us, because our fathers have not kept Yahweh’s word, to do according to all that is written in this book.”

²² So Hilkiah and those whom the king had commanded went to Huldah the prophetess, the wife of Shallum the son of Tokhath, the son of Hasrah, keeper of the wardrobe (now she lived in Jerusalem in the second quarter), and they spoke to her to that effect. ²³ She said to them, “Yahweh, the God of Israel says: ‘Tell the man who sent you to me, ²⁴ “Yahweh says, ‘Behold, I will bring evil on this place and on its inhabitants, even all the curses that are written in the book which they have read before the king of Judah. ²⁵ Because they have forsaken me, and have burned incense to other gods, that they might provoke me to anger with all the works of their hands, therefore my wrath is poured out on this place, and it will not be quenched.’ ” ‘

²⁶ But to the king of Judah, who sent you to inquire of Yahweh, you shall tell him this, ‘Yahweh, the God of Israel says: “About the words which you have heard, ²⁷ because your heart was tender, and you humbled yourself before God when you heard his words against this place and against its inhabitants, and have humbled yourself before me, and have torn your clothes and wept before me, I also have heard you,” says Yahweh. ²⁸ “Behold, I will gather you to your fathers, and you will be gathered to your grave in peace. Your eyes won’t see all the evil that I will bring on this place and on its inhabitants.” ’ ” They brought back this message to the king.

²⁹ Then the king sent and gathered together all the elders of Judah and Jerusalem. ³⁰ The king went up to Yahweh’s house with all the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem—the priests, the Levites, and all the people, both great and small—and he read in their hearing all the words of the book of the covenant that was found in Yahweh’s house.

³¹ The king stood in his place and made a covenant before Yahweh, to walk after Yahweh, and to keep his commandments, his testimonies, and his statutes with all his heart and with all his soul, to perform the words of the covenant that were written in this book. ³² He caused all who were found in Jerusalem and Benjamin to stand. The inhabitants of Jerusalem did according to the covenant of God, the God of their fathers.

³³ Josiah took away all the abominations out of all the countries that belonged to the children of Israel, and made all who were found in Israel to serve, even to serve Yahweh their God. All his days they didn’t depart from following Yahweh, the God of their fathers.