၁၉

^၁ ထို့ နောက် တွင် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ၏ ဘု ရင် နာ ဟတ် မင်း ကြီး အ နိစ္စ ရောက် ၍ သား တော် သည် ခ မည်း တော် ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။ ^၂ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး က လည်း “ဟာ နုန် ၏ ခ မည်း တော် နာ ဟတ် မင်း ကြီး သည် ငါ့ အား မေတ္တာ ပြ ခဲ့ ဖူး သည် ဖြစ် ၍ ငါ သည် လည်း ယ ခု နာ ဟတ် သား ဟာ နုန် အား မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ ရ မည်” ဟု တွေး လျက်၊ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် ဟာ နုန် ၏ ခ မည်း တော် အ နိစ္စ ရောက် သည် ကို အ ကြောင်း ပြု ၍ သူ့ ကို နှစ် သိမ့် ပေး ဖို့ မိ မိ အ မှု ထမ်း တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် ၏။ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် ဟာ နုန် မင်း ကြီး ကို နှစ် သိမ့် ဖို့ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ၏ ပြည် သို့ ‌ရောက် သော အ ခါ၊

^၃ အမ္မုန် အ မျိုး သား အ ကြီး အ ကဲ တို့ က ဟာ နုန် မင်း ကြီး အား “ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် အ ရှင့် ခ မည်း တော် ကို ရို သေ လေး စား သ ဖြင့် အ ရှင့် ထံ နှစ် သိမ့် သူ များ ကို စေ လွှတ် သည် ဟု အ ရှင် ထင် သ လော။ ထို သို့ မ ဟုတ်။ အ ရှင့် ထံ သို့ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ မင်း မှု ထမ်း တို့ ရောက် လာ ခြင်း မှာ တိုင်း ပြည် ကို စူး စမ်း ထောက် လှမ်း ၍ တိုက် ခိုက် မှောက် လှန် ရန် သာ ဖြစ် သည်“ ဟု လျှောက် တင် ကြ ၏။ ^၄ ထို့ ကြောင့် ဟာ နုန် မင်း ကြီး သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ မင်း မှု ထမ်း တို့ ကို ဖမ်း ပြီး သူ တို့ ၏ မုတ် ဆိတ် ကို ရိတ် ပြီး လျှင် သူ တို့ ၏ ဝတ် ရုံ ကို လည်း တင် ပါး အ ထိ အ လယ် တည့် တည့် မှ ညှပ် ပစ် ကာ ပြန် လွှတ် လိုက် ၏။

^၅ ထို သူ တို့ ၏ သ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ထံ လာ ပြော ပြ ကြ သော အ ခါ လူ လွှတ် ၍ ကြို ဆို စေ ၏။ သူ တို့ သည် အ ကြီး အ ကျယ် အ ရှက် ခွဲ ခံ လိုက် ရ သ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် က “သင် တို့ မုတ် ဆိတ် ပြန် ရှည် လာ သည် အ ထိ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ တွင် နေ လော့။ နောက် မှ ပြန် လာ ကြ လော့” ဟု မှာ ကြား လိုက် ၏။

^၆ သူ တို့ အား ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ သွား ကြောင်း ကို အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သိ သော အ ခါ ဟာ နုန် မင်း ကြီး နှင့် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သည် မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ပြည်၊ ဆီး ရီး ယား မာ ခါ ပြည်၊ ဇော ဘ ပြည် တို့ မှ စစ် ရ ထား များ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ များ ကို ငွေ တာ လန် တစ် ထောင် ၂၂,၀၀၀ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၃၄,၀၀၀ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ဖြင့် ငှား ရမ်း ဖို့ လူ လွှတ် လိုက် ၏။ ^၇ သူ တို့ သည် မေ ဒ ဘ အ နီး ၌ စ ခန်း ချ နေ သော မာ ခါ ဘု ရင် ၏ စစ် သည် တော် များ နှင့် စစ် ရ ထား အ စီး သုံး သောင်း နှစ် ထောင် တို့ ကို ငှား ရမ်း ပြီး စစ် ချီ လာ ကြ ၏။ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ က လည်း မြို့ ရွာ တို့ မှ စု ရုံး ၍ စစ် တိုက် ရန် ချီ လာ ကြ ၏။

^၈ ထို သ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကြား လျှင် ယွာ ဘ နှင့် စစ် သူ ရဲ တပ် တစ် တပ် လုံး ကို စေ လွှတ် ၏။ ^၉ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ လည်း ချီ လာ ပြီး မြို့ တံ ခါး ဝ တွင် စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ၏။ လိုက် ပါ လာ သော ဘု ရင် တို့ မှာ မြို့ ပြင် တွင် အ သီး သီး စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ၏။

^၁၀ ယွာ ဘ သည် အ ရှေ့ ဘက် နှင့် အ နောက် ဘက် တွင် စစ် ခင်း ကျင်း ထား သည် ကို မြင် လျှင် အစ္စ‌ ရေး စစ် သူ ရဲ များ ထဲ မှ လက် ရွေး စင် အ ချို့ ကို ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ နှင့် ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ခင်း ကျင်း ၏။ ^၁၁ ကျန် လူ တို့ ကို ညီ အ ဘိ ရှဲ လက် သို့ အပ် ပြီး အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နှင့် တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ခင်း ကျင်း စေ ၏။ ^၁၂ ထို့ ပြင် ယွာ ဘ က “ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ဘက် က အ ရေး သာ နေ လျှင် ငါ့ ကို လာ ကူ ပါ။ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ဘက် က အ ရေး သာ နေ လျှင် သင့် ကို ငါ လာ ကူ မည်။ ^၁၃ အား ယူ ကြ လော့။ ငါ တို့ လူ မျိုး အ တွက်၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ မြို့ တော် အ တွက် ငါ တို့ ရဲ ရင့် စွာ တိုက် ကြ စို့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ လို တော် ရှိ သည့် အ တိုင်း လုပ် ဆောင် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု အား ပေး စ ကား ဆို ၏။

^၁၄ ထို့ နောက် ယွာ ဘ နှင့် သူ့ တပ် သား တို့ သည် စစ် တိုက် ရန် ရှေ့ တိုး လာ ကြ သော အ ခါ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၁၅ ထို သို့ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ထွက် ပြေး ကြ သည် ကို အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ မြင် သော အ ခါ သူ တို့ လည်း ယွာ ဘ ၏ ညီ အ ဘိ ရှဲ ရှေ့ မှ မြို့ ထဲ သို့ ပြန် ပြေး ဝင် ကြ ၏။ ထို့ နောက် ယွာ ဘ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ ၏။

^၁၆ အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို မိ မိ တို့ ရှုံး နိမ့် ကြောင်း ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သိ လျှင် တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ပြီး ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ တစ် ဖက် ကမ်း ရှိ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ကို ခေါ် လာ စေ ၏။ ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ကြီး ၏ စစ် သူ ကြီး ရှော ဗက် သည် သူ တို့ ကို ဦး ဆောင် လာ ၏။

^၁၇ ထို သ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကြား လျှင် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ကို စု ဝေး စေ ပြီး ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ကာ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ထံ ချီ လာ ၍ သူ တို့ နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် တွင် စစ် ခင်း ကျင်း ၏။ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး စစ် ခင်း ကျင်း သော အ ခါ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် လေ ၏။ ^၁၈ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး ကြ ပြန် ၍ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ၏ စစ် ရ ထား မှူး အ ယောက် ခု နစ် ထောင်၊ ခြေ လျင် တပ် သား အ ယောက် လေး သောင်း တို့ ကို သုတ် သင် ပစ် လေ ၏။ စစ် သူ ကြီး ရှော ဗက် ကို လည်း အ သေ သတ် လိုက် လေ ၏။

^၁၉ ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ကြီး ၏ လက် အောက် ခံ တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှေ့ တွင် ရှုံး နိမ့် နေ ရ သည် ကို သိ မြင် လျှင် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ပြီး သူ ၏ လက် အောက် ခံ အ ဖြစ် နေ ကြ ၏။ နောင် တွင် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို စစ် မ ကူ ဝံ့ တော့ ပေ။

19

¹ After this, Nahash the king of the children of Ammon died, and his son reigned in his place. ² David said, “I will show kindness to Hanun the son of Nahash, because his father showed kindness to me.” So David sent messengers to comfort him concerning his father. David’s servants came into the land of the children of Ammon to Hanun to comfort him.

³ But the princes of the children of Ammon said to Hanun, “Do you think that David honors your father, in that he has sent comforters to you? Haven’t his servants come to you to search, to overthrow, and to spy out the land?” ⁴ So Hanun took David’s servants, shaved them, and cut off their garments in the middle at their buttocks, and sent them away.

⁵ Then some people went and told David how the men were treated. He sent to meet them; for the men were greatly humiliated. The king said, “Stay at Jericho until your beards have grown, and then return.”

⁶ When the children of Ammon saw that they had made themselves odious to David, Hanun and the children of Ammon sent one thousand talents A talent is about 30 kilograms or 66 pounds so 1000 talents is about 30 metric tons of silver to hire chariots and horsemen out of Mesopotamia, out of Aram-maacah, and out of Zobah. ⁷ So they hired for themselves thirty-two thousand chariots, and the king of Maacah with his people, who came and encamped near Medeba. The children of Ammon gathered themselves together from their cities, and came to battle.

⁸ When David heard of it, he sent Joab with all the army of the mighty men. ⁹ The children of Ammon came out, and put the battle in array at the gate of the city; and the kings who had come were by themselves in the field.

¹⁰ Now when Joab saw that the battle was set against him before and behind, he chose some of all the choice men of Israel, and put them in array against the Syrians. ¹¹ The rest of the people he committed into the hand of Abishai his brother; and they put themselves in array against the children of Ammon. ¹² He said, “If the Syrians are too strong for me, then you are to help me; but if the children of Ammon are too strong for you, then I will help you. ¹³ Be courageous, and let’s be strong for our people and for the cities of our God. May Yahweh do that which seems good to him.”

¹⁴ So Joab and the people who were with him came near to the front of the Syrians to the battle; and they fled before him. ¹⁵ When the children of Ammon saw that the Syrians had fled, they likewise fled before Abishai his brother, and entered into the city. Then Joab came to Jerusalem.

¹⁶ When the Syrians saw that they were defeated by Israel, they sent messengers and called out the Syrians who were beyond the River, or, the Euphrates River with Shophach the captain of the army of Hadadezer leading them.

¹⁷ David was told that, so he gathered all Israel together, passed over the Jordan, came to them, and set the battle in array against them. So when David had put the battle in array against the Syrians, they fought with him. ¹⁸ The Syrians fled before Israel; and David killed of the Syrian men seven thousand charioteers and forty thousand footmen, and also killed Shophach the captain of the army.

¹⁹ When the servants of Hadadezer saw that they were defeated by Israel, they made peace with David and served him. The Syrians would not help the children of Ammon any more.

၁၉

^၁ ထို့ နောက် တွင် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ၏ ဘု ရင် နာ ဟတ် မင်း ကြီး အ နိစ္စ ရောက် ၍ သား တော် သည် ခ မည်း တော် ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။ ^၂ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး က လည်း “ဟာ နုန် ၏ ခ မည်း တော် နာ ဟတ် မင်း ကြီး သည် ငါ့ အား မေတ္တာ ပြ ခဲ့ ဖူး သည် ဖြစ် ၍ ငါ သည် လည်း ယ ခု နာ ဟတ် သား ဟာ နုန် အား မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ ရ မည်” ဟု တွေး လျက်၊ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် ဟာ နုန် ၏ ခ မည်း တော် အ နိစ္စ ရောက် သည် ကို အ ကြောင်း ပြု ၍ သူ့ ကို နှစ် သိမ့် ပေး ဖို့ မိ မိ အ မှု ထမ်း တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် ၏။ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် ဟာ နုန် မင်း ကြီး ကို နှစ် သိမ့် ဖို့ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ၏ ပြည် သို့ ‌ရောက် သော အ ခါ၊

^၃ အမ္မုန် အ မျိုး သား အ ကြီး အ ကဲ တို့ က ဟာ နုန် မင်း ကြီး အား “ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် အ ရှင့် ခ မည်း တော် ကို ရို သေ လေး စား သ ဖြင့် အ ရှင့် ထံ နှစ် သိမ့် သူ များ ကို စေ လွှတ် သည် ဟု အ ရှင် ထင် သ လော။ ထို သို့ မ ဟုတ်။ အ ရှင့် ထံ သို့ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ မင်း မှု ထမ်း တို့ ရောက် လာ ခြင်း မှာ တိုင်း ပြည် ကို စူး စမ်း ထောက် လှမ်း ၍ တိုက် ခိုက် မှောက် လှန် ရန် သာ ဖြစ် သည်“ ဟု လျှောက် တင် ကြ ၏။ ^၄ ထို့ ကြောင့် ဟာ နုန် မင်း ကြီး သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ မင်း မှု ထမ်း တို့ ကို ဖမ်း ပြီး သူ တို့ ၏ မုတ် ဆိတ် ကို ရိတ် ပြီး လျှင် သူ တို့ ၏ ဝတ် ရုံ ကို လည်း တင် ပါး အ ထိ အ လယ် တည့် တည့် မှ ညှပ် ပစ် ကာ ပြန် လွှတ် လိုက် ၏။

^၅ ထို သူ တို့ ၏ သ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ထံ လာ ပြော ပြ ကြ သော အ ခါ လူ လွှတ် ၍ ကြို ဆို စေ ၏။ သူ တို့ သည် အ ကြီး အ ကျယ် အ ရှက် ခွဲ ခံ လိုက် ရ သ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် က “သင် တို့ မုတ် ဆိတ် ပြန် ရှည် လာ သည် အ ထိ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ တွင် နေ လော့။ နောက် မှ ပြန် လာ ကြ လော့” ဟု မှာ ကြား လိုက် ၏။

^၆ သူ တို့ အား ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ သွား ကြောင်း ကို အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သိ သော အ ခါ ဟာ နုန် မင်း ကြီး နှင့် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သည် မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ပြည်၊ ဆီး ရီး ယား မာ ခါ ပြည်၊ ဇော ဘ ပြည် တို့ မှ စစ် ရ ထား များ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ များ ကို ငွေ တာ လန် တစ် ထောင် ၂၂,၀၀၀ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၃၄,၀၀၀ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ဖြင့် ငှား ရမ်း ဖို့ လူ လွှတ် လိုက် ၏။ ^၇ သူ တို့ သည် မေ ဒ ဘ အ နီး ၌ စ ခန်း ချ နေ သော မာ ခါ ဘု ရင် ၏ စစ် သည် တော် များ နှင့် စစ် ရ ထား အ စီး သုံး သောင်း နှစ် ထောင် တို့ ကို ငှား ရမ်း ပြီး စစ် ချီ လာ ကြ ၏။ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ က လည်း မြို့ ရွာ တို့ မှ စု ရုံး ၍ စစ် တိုက် ရန် ချီ လာ ကြ ၏။

^၈ ထို သ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကြား လျှင် ယွာ ဘ နှင့် စစ် သူ ရဲ တပ် တစ် တပ် လုံး ကို စေ လွှတ် ၏။ ^၉ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ လည်း ချီ လာ ပြီး မြို့ တံ ခါး ဝ တွင် စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ၏။ လိုက် ပါ လာ သော ဘု ရင် တို့ မှာ မြို့ ပြင် တွင် အ သီး သီး စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ၏။

^၁၀ ယွာ ဘ သည် အ ရှေ့ ဘက် နှင့် အ နောက် ဘက် တွင် စစ် ခင်း ကျင်း ထား သည် ကို မြင် လျှင် အစ္စ‌ ရေး စစ် သူ ရဲ များ ထဲ မှ လက် ရွေး စင် အ ချို့ ကို ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ နှင့် ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ခင်း ကျင်း ၏။ ^၁၁ ကျန် လူ တို့ ကို ညီ အ ဘိ ရှဲ လက် သို့ အပ် ပြီး အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နှင့် တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ခင်း ကျင်း စေ ၏။ ^၁၂ ထို့ ပြင် ယွာ ဘ က “ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ဘက် က အ ရေး သာ နေ လျှင် ငါ့ ကို လာ ကူ ပါ။ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ဘက် က အ ရေး သာ နေ လျှင် သင့် ကို ငါ လာ ကူ မည်။ ^၁၃ အား ယူ ကြ လော့။ ငါ တို့ လူ မျိုး အ တွက်၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ မြို့ တော် အ တွက် ငါ တို့ ရဲ ရင့် စွာ တိုက် ကြ စို့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ လို တော် ရှိ သည့် အ တိုင်း လုပ် ဆောင် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု အား ပေး စ ကား ဆို ၏။

^၁၄ ထို့ နောက် ယွာ ဘ နှင့် သူ့ တပ် သား တို့ သည် စစ် တိုက် ရန် ရှေ့ တိုး လာ ကြ သော အ ခါ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၁၅ ထို သို့ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ထွက် ပြေး ကြ သည် ကို အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ မြင် သော အ ခါ သူ တို့ လည်း ယွာ ဘ ၏ ညီ အ ဘိ ရှဲ ရှေ့ မှ မြို့ ထဲ သို့ ပြန် ပြေး ဝင် ကြ ၏။ ထို့ နောက် ယွာ ဘ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ ၏။

^၁၆ အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို မိ မိ တို့ ရှုံး နိမ့် ကြောင်း ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သိ လျှင် တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ပြီး ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ တစ် ဖက် ကမ်း ရှိ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ကို ခေါ် လာ စေ ၏။ ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ကြီး ၏ စစ် သူ ကြီး ရှော ဗက် သည် သူ တို့ ကို ဦး ဆောင် လာ ၏။

^၁၇ ထို သ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကြား လျှင် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ကို စု ဝေး စေ ပြီး ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ကာ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ထံ ချီ လာ ၍ သူ တို့ နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် တွင် စစ် ခင်း ကျင်း ၏။ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး စစ် ခင်း ကျင်း သော အ ခါ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် လေ ၏။ ^၁၈ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး ကြ ပြန် ၍ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး သည် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ၏ စစ် ရ ထား မှူး အ ယောက် ခု နစ် ထောင်၊ ခြေ လျင် တပ် သား အ ယောက် လေး သောင်း တို့ ကို သုတ် သင် ပစ် လေ ၏။ စစ် သူ ကြီး ရှော ဗက် ကို လည်း အ သေ သတ် လိုက် လေ ၏။

^၁၉ ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ကြီး ၏ လက် အောက် ခံ တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှေ့ တွင် ရှုံး နိမ့် နေ ရ သည် ကို သိ မြင် လျှင် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ပြီး သူ ၏ လက် အောက် ခံ အ ဖြစ် နေ ကြ ၏။ နောင် တွင် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို စစ် မ ကူ ဝံ့ တော့ ပေ။

19

¹ After this, Nahash the king of the children of Ammon died, and his son reigned in his place. ² David said, “I will show kindness to Hanun the son of Nahash, because his father showed kindness to me.” So David sent messengers to comfort him concerning his father. David’s servants came into the land of the children of Ammon to Hanun to comfort him.

³ But the princes of the children of Ammon said to Hanun, “Do you think that David honors your father, in that he has sent comforters to you? Haven’t his servants come to you to search, to overthrow, and to spy out the land?” ⁴ So Hanun took David’s servants, shaved them, and cut off their garments in the middle at their buttocks, and sent them away.

⁵ Then some people went and told David how the men were treated. He sent to meet them; for the men were greatly humiliated. The king said, “Stay at Jericho until your beards have grown, and then return.”

⁶ When the children of Ammon saw that they had made themselves odious to David, Hanun and the children of Ammon sent one thousand talents A talent is about 30 kilograms or 66 pounds so 1000 talents is about 30 metric tons of silver to hire chariots and horsemen out of Mesopotamia, out of Aram-maacah, and out of Zobah. ⁷ So they hired for themselves thirty-two thousand chariots, and the king of Maacah with his people, who came and encamped near Medeba. The children of Ammon gathered themselves together from their cities, and came to battle.

⁸ When David heard of it, he sent Joab with all the army of the mighty men. ⁹ The children of Ammon came out, and put the battle in array at the gate of the city; and the kings who had come were by themselves in the field.

¹⁰ Now when Joab saw that the battle was set against him before and behind, he chose some of all the choice men of Israel, and put them in array against the Syrians. ¹¹ The rest of the people he committed into the hand of Abishai his brother; and they put themselves in array against the children of Ammon. ¹² He said, “If the Syrians are too strong for me, then you are to help me; but if the children of Ammon are too strong for you, then I will help you. ¹³ Be courageous, and let’s be strong for our people and for the cities of our God. May Yahweh do that which seems good to him.”

¹⁴ So Joab and the people who were with him came near to the front of the Syrians to the battle; and they fled before him. ¹⁵ When the children of Ammon saw that the Syrians had fled, they likewise fled before Abishai his brother, and entered into the city. Then Joab came to Jerusalem.

¹⁶ When the Syrians saw that they were defeated by Israel, they sent messengers and called out the Syrians who were beyond the River, or, the Euphrates River with Shophach the captain of the army of Hadadezer leading them.

¹⁷ David was told that, so he gathered all Israel together, passed over the Jordan, came to them, and set the battle in array against them. So when David had put the battle in array against the Syrians, they fought with him. ¹⁸ The Syrians fled before Israel; and David killed of the Syrian men seven thousand charioteers and forty thousand footmen, and also killed Shophach the captain of the army.

¹⁹ When the servants of Hadadezer saw that they were defeated by Israel, they made peace with David and served him. The Syrians would not help the children of Ammon any more.