၈

^၁ ထို့ နောက် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ ခေါ် ဇိ အုန် မြို့ သို့ ယူ ဆောင် လာ ရန် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ ဘိုး ဘေး အိမ် ထောင် စု ခေါင်း ဆောင် များ ဖြစ် သော အ မျိုး အ နွယ် တို့ ၏ အ ကြီး အ မှူး အ ပေါင်း တို့ အား ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ရှိ ရာ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လာ ရောက် စု ရုံး စေ ၏။ ^၂ ထို့ ကြောင့် ဧ သ နိမ် လ ဟု ခေါ် သော သတ္တ မ လ ပွဲ တော် ကျင်း ပ ချိန် တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ထံ စု ရုံး ရောက် ရှိ လာ ကြ ၏။

^၃ အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး ရောက် လာ သော အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် သေတ္တာ တော် ကို ပင့် ဆောင် ကြ ၏။ ^၄ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော်၊ တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် နှင့် တဲ တော် အ တွင်း ရှိ သန့် ရှင်း သော အ သုံး အ ဆောင် အား လုံး ကို သယ် ဆောင် လာ ကြ ၏။ ဤ အ ရာ တို့ ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး သား များ သည် သယ် ဆောင် လာ ကြ ၏။ ^၅ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး နှင့် သူ့ ထံ သို့ စု ဝေး ရောက် ရှိ လာ သော အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် သေတ္တာ တော် ရှေ့ တွင် မ ရေ မ တွက် နိုင် အောင် များ ပြား လှ သော သိုး နွား တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။

^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို သယ် ဆောင် လာ ပြီး အိမ် တော် အ တွင်း ခန်း အ သန့် ရှင်း ဆုံး ဌာ န တော် ရှိ ခေ ရု ဗိမ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန်။ တို့ ၏ အ တောင် တော် အောက် တွင် နေ ရာ ချ ထား ၏။ ^၇ ခေ ရု ဗိမ် တို့ ၏ အ တောင် များ သည် သေတ္တာ တော် နေ ရာ အ ထက် တွင် ဖြန့် ထား လျက် ရှိ သ ဖြင့် ထို ခေ ရု ဗိမ် တို့ ၏ အ တောင် များ သည် သေတ္တာ တော် နှင့် ထမ်း ပိုး တော် တို့ အ ပေါ် အုပ် မိုး ထား ၏။ ^၈ ထမ်း ပိုး‌ တော် တို့ သည် ရှည် လွန်း သ ဖြင့် ထမ်း ပိုး အ စွန်း ပိုင်း ကို အ ပြင် မှ မ မြင် ရ သော် လည်း အ တွင်း ခန်း ရှိ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န မှ လှမ်း မြင် ရ ၏။ ယ နေ့ ထိ တိုင် ထမ်း ပိုး များ ထို နေ ရာ တွင် ရှိ နေ ၏။

^၉ သေတ္တာ တော် ထဲ တွင် ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် မှ လွဲ ၍ မည် သည့် အ ရာ မျှ မ ရှိ။ ထို ကျောက် ပြား တို့ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ပြီး ဟော ရပ် အ ရပ် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ခဲ့ ကြ စဉ် မော ရှေ ထည့် သွင်း ထား သော ကျောက် ပြား များ ဖြစ် ကြ ၏။

^၁၀ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ထဲ မှ ထွက် လာ သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို မိုး တိမ် များ ဖုံး လွှမ်း သွား လေ ၏။ ^၁၁ ထို မိုး တိမ် များ ကြောင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် အ မှု တော် ဆောင် ၍ ပင် မ ရ ကြ တော့ ပေ။ ဤ သို့ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ဖုံး လွှမ်း လျက် ရှိ လေ ၏။ ^၁၂ ထို အ ခါ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး မြွက် ဆို သည် မှာ “တိမ် ထု ကြီး ထဲ တွင် စံ မြန်း တော် မူ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို ပြီ။ ^၁၃ ကိုယ် တော် အ ဖို့ မြင့် မြတ် သော အိမ် တော်၊ ကိုယ် တော် အ စဉ် အ မြဲ ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ နေ ရာ ကို အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် ပါ ပြီ” ဟု မြွက် ဆို ၏။

^၁၄ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် သည် ရပ် လျက် နေ ကြ သော အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ ဘက် သို့ လှည့် ၍ အစ္စ ရေး လူ ထု တစ် ရပ် လုံး ကို ကောင်း ချီး ပေး ပြီး လျှင်၊ ^၁၅ “အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား နှုတ် က တိ ထား တော် မူ ခဲ့ သည် ကို လက် တွေ့ ပြည့် စုံ စေ တော် မူ သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ပါ ၏။ ^၁၆ ကိုယ် တော် က ‘ငါ့ လူ မျိုး ‌တော် အစ္စ ရေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ သည့် နေ့ မှ စ ၍ ငါ့ နာ မ တည် ရာ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရန် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ ပိုင် သော မြို့ တစ် မြို့ မြို့ ကို ငါ မ ရွေး ချယ် ခဲ့။ သို့ သော် ငါ့ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ကို အုပ် စိုး ရန် ဒါ ဝိဒ် ကို ငါ ရွေး ချယ် ခဲ့ ပြီ’ ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ၏။

^၁၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရန် ငါ့ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး စိတ် ဆန္ဒ ရှိ ခဲ့ ၏။ ^၁၈ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ‘ငါ့ နာ မ အ ဖို့ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရန် သင် စိတ် ဆန္ဒ ရှိ လေ ပြီ။ ထို စိတ် ဆန္ဒ ရှိ ခြင်း သည် ကောင်း သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၁၉ သို့ သော် အိမ် တော် ကို သင် မ တည် ဆောက် ရ။ သင့် ရင် သွေး၊ သင့် သား သာ လျှင် ငါ့ နာ မ အ ဖို့ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် ဆို ခဲ့ ၏။ ^၂၀ ယ ခု မှာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ ပြု ထား သော က တိ တော် ကို တည် စေ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ငါ သည် ငါ့ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ပြီး အစ္စ ရေး ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် စံ မြန်း နေ ရ ပြီ။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ အိမ် တော် ကို လည်း တည် ဆောက် ခဲ့ ပြီ။ ^၂၁ ငါ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ စဉ် က သူ တို့ နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် ပါ သေတ္တာ တော် ထား မည့် နေ ရာ ကို ငါ ပြင် ဆင် ထား ပြီ” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပလ္လင် တော် ရှေ့၊ အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ တွင် ရပ် လျက် ကောင်း ကင် သို့ လက် ကို ဖြန့် ပြီး လျှင်၊ ^၂၃ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ထက် ကောင်း ကင်၊ အောက် မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ကိုယ် တော် နှင့် တူ သော ဘု ရား မ ရှိ ပါ။ ရှေ့ တော် ၌ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ လိုက် လျှောက် သော ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ အား က ရု ဏာ တော် ကို ပြ တော် မူ ပြီ။ ပ ဋိ ညာဉ် ကို တည် စေ တော် မူ ပြီ။ ^၂၄ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၌ ထား ခဲ့ သော က တိ တော် များ ကို တည် စေ တော် မူ ပြီ။၊ နှုတ် တော် ဖြင့် က တိ ထား တော် မူ ခဲ့ သည် ကို ယ နေ့ တွင် လက် တွေ့ ပြည့် စုံ စေ ပါ ပြီ။ ^၂၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ‘ငါ့ ရှေ့ မှောက် ၌ သင် အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း ခဲ့ သည့် နည်း တူ သင့် သား မြေး တို့ သည် လည်း ငါ့ ရှေ့ မှောက် ၌ တည် ကြည် စွာ အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း လျှင် သင့် မျိုး ရိုး သည် ငါ့ ရှေ့ မှောက် အစ္စ ရေး ရာ ဇ ပလ္လင် တွင် မ ပြတ် စံ မြန်း ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် ဆို ခဲ့ သည့် စ ကား ကို တည် စေ တော် မူ ပါ။

^၂၆ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား မိန့် ဆို ခဲ့ သည့် က တိ တော် ကို ယ ခု အ မှန် ဖြစ် လာ စေ တော် မူ ပါ။ ^၂၇ အ ကယ် စင် စစ် ဘု ရား သ ခင် သည် ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ကိန်း ဝပ် ‌တော် မူ မည် လော။ ကြည့် ရှု လော့။ ကောင်း ကင် သာ မ က အ မြင့် ဆုံး သော ကောင်း ကင် ကြီး ပင် ကိုယ် တော် နှင့် မ ဆံ့ နိုင် ပါ။ သို့ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ဆောက် ထား သော ဤ အိမ် တော် ကား အ ဘယ် ဆို ဖွယ် ရာ ရှိ ပါ လိမ့် မည် နည်း။ ^၂၈ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သည် ကို ဂ ရု စိုက် လှည့် ပါ။ ယ နေ့ ကိုယ် တော့် ရှေ့ တော် တွင် ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး တောင်း လျှောက် သော ဆု တောင်း သံ၊ အော် ဟစ် သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ^၂၉ ‘ဤ နေ ရာ ၌ ငါ့ နာ မ တည် မည်’ ဟု ကိုယ် တော် မိန့် မှာ ထား သည့် အ တိုင်း ဤ နေ ရာ၊ ဤ အိမ် တော် ကို နေ့ ည မ ပြတ် စောင့် ကြည့် တော် မူ ပါ။ ဤ နေ ရာ သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း သော ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ၏ ဆု တောင်း သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ^၃၀ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး နှင့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ သည် ဤ နေ ရာ သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း အ သ နား ခံ ကြ သော အ ခါ ကိုယ် တော် နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။

^၃၁ တစ် စုံ တစ် ဦး သည် မိ မိ အိမ် နီး ချင်း ကို ပြစ် မှား မိ သ ဖြင့် ကျိန် ဆို စ ရာ အ ကြောင်း ရှိ ၍ ဤ အိမ် တော် ရှိ ကိုယ် တော် ၏ ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ တွင် လာ ရောက် ကျိန် ဆို လျှင်၊ ^၃၂ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ အား အ ရေး ယူ စီ ရင် တော် မူ ပါ။ အ ပြစ် ရှိ သူ ကို သူ ပြု ခဲ့ သည့် အ ပြစ် အ တိုင်း ပြန် ခံ ရ စေ ရန် စီ ရင် တော် မူ ပါ။ ဖြောင့် မတ် မှန် ကန် သူ ကို မူ သူ ဖြောင့် မတ် သည့် အ တိုင်း အ ကျိုး ကို ခံ စား ရ စေ ရန် စီ ရင် တော် မူ ပါ။

^၃၃ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ပြစ် မှား မိ သ ဖြင့် ရန် သူ ကို ရှုံး နိမ့် သွား ပြီး မှ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ထံ ပြန် လာ ၍ နာ မ တော် ကို ဝန် ခံ လျက် ဤ အိမ် တော် ၌ ကိုယ် တော့် ထံ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၃၄ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သ နား တော် မူ သော ပြည် သို့ သူ တို့ ကို ပြန် လည် ပို့ ဆောင် တော် မူ ပါ။

^၃၅ ကိုယ် တော့် ကို ပြစ် မှား မိ ၍ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ဆုံး မ သော အား ဖြင့် ကောင်း ကင် တံ ခါး ကို ပိတ် လျက် မိုး ခေါင် စေ သော အ ခါ သူ တို့ သည် အ ပြစ် လမ်း မှ ပြန် လှည့် ၍ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို ဝန် ခံ လျက် ဤ နေ ရာ သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၃၆ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ နှင့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ မှန် ကန် သော လမ်း ကို လိုက် လျှောက် နိုင် ရန် သွန် သင် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အား အ မွေ ပေး တော် မူ သော ကိုယ် တော် ၏ မြေ ပေါ် တွင် မိုး ကို ရွာ စေ တော် မူ ပါ။

^၃၇ ပြည် တော် တွင် ငတ် မွတ် ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး ကျ ရောက် သော အ ခါ၊ လောင် မီး ပိုး၊ မှို ရော ဂါ၊ ကျိုင်း‌ ကောင်၊ နှံ ကောင် တို့ ကျ သော အ ခါ၊ ပြည် တော် ၏ မြို့ တံ ခါး တို့ တွင် ရန် သူ တို့ ဝိုင်း လာ သော အ ခါ၊ ဘေး ဒဏ် တစ် စုံ တစ် ရာ၊ အ နာ ရော ဂါ တစ် စုံ တစ် ရာ ဖြစ် လာ သော အ ခါ၊ ^၃၈ တစ် စုံ တစ် ယောက် ဖြစ် စေ၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး အ ပေါင်း တို့ ဖြစ် စေ ကိုယ့် ဝေ ဒ နာ ကိုယ် သိ မှတ် လျက် ဤ အိမ် တော် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး လက် ကို ဆန့် လျက် ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၃၉ ကိုယ် တော် သည် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် သည် လူ သား အား လုံး တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြံ အ စည် ကို သိ တော် မူ ပါ ၏။ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြံ အ စည် ကို သိ တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ သူ တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ၏ အ ကျင့် အ တိုင်း သူ တို့ ကို ပြန် ပေး ဆပ် စေ တော် မူ ပါ။ ^၄၀ သို့ မှ သာ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သ နား ‌တော် မူ သော ပြည် တွင် သူ တို့ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ကိုယ် တော့် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ကြ ပါ လိမ့် မည်။

^၄၁ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး မ ဟုတ် သော တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကြောင့် ဝေး သော အ ရပ် မှ လာ ၍၊ ^၄၂ ဤ အိမ် တော် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း ကြ လျှင် (အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မြတ် သော နာ မ တော်၊ အား ကြီး သော လက် တော်၊ တန် ခိုး ကြီး သော လက် ရုံး တော် အ ကြောင်း ကို ကြား ကြ လိမ့် မည်။)၊ ^၄၃ ကိုယ် တော် သည် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ထို တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ တောင်း လျှောက် သ မျှ ကို ပြု ပေး တော် မူ ပါ။ သို့ မှ မြေ ကြီး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ကဲ့ သို့ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို သိ ကျွမ်း ၍ ကိုယ် တော့် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ကြ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် သော ဤ အိမ် တော် ကို လည်း ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် တည် ရာ အိမ် တော် ဟု ခေါ် ဝေါ် ကြောင်း သိ ကြ ပါလိမ့် မည်။

^၄၄ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် တို့ သည် ကိုယ် တော် စေ ရာ လမ်း အ တိုင်း ရန် သူ တို့ အား စစ် ထွက် တိုက် ရ သော အ ခါ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ရွေး ချယ် တော် မူ သော ဤ မြို့၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် သော အိမ် တော် ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ကြ လျှင်၊ ^၄၅ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နေ ၍ သူ တို့ ၏ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီး သူ တို့ ၏ စစ် မှု ကို စီ ရင် ပေး တော် မူ ပါ။

^၄၆ မ ပြစ် မှား ဘဲ နေ နိုင် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ပြစ် မှား မိ လျှင် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ရန် သူ လက် သို့ အပ် လိုက် သ ဖြင့် ရပ် နီး ရပ် ဝေး ရှိ ရန် သူ တို့ ၏ ပြည် သို့ သူ တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး၊ ^၄၇ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ပြည် ၌ သူ တို့ စိတ် နှ လုံး ပြောင်း လဲ ၍ ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြစ် မှား မိ ပါ ပြီ။ ဒု စ ရိုက် ကို ပြု မိ ပါ ပြီ။ မ ကောင်း မှု များ ကို ပြု မိ ပါ ပြီ’ ဟု ဆို လျက် နောင် တ ရ ကာ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သည့် အ ရပ် ၌ ပင် ကိုယ် တော့် ထံ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၄၈ သူ တို့ သည် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ရန် သူ့ ပြည် ၌ ပင် စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့ ဖြင့် ကိုယ် တော့် ထံ ပြန် လာ ၍ သူ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သ နား တော် မူ သော ပြည်၊ ကိုယ် တော် ရွေး ချယ် တော် မူ ရာ မြို့၊ နာ မ တော် အ ဖို့ အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် သော အိမ် တော် ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ကိုယ် တော့် ထံ ဆု တောင်း ကြ လျှင်၊ ^၄၉ ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နေ ၍ သူ တို့ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီး သူ တို့ ၏ အ မှု ကို စီ ရင် ပေး တော် မူ ပါ။ ^၅၀ ကိုယ် တော် ကို ပြစ် မှား မိ သော ကိုယ် တော့် လူ မျိုး တော် တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ကို သူ တို့ ဆန့် ကျင် ကျူး လွန် မိ သော အ ပြစ် အ လုံး စုံ တို့ ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား သော သူ တို့ အား သ နား တတ် သော စိတ် ကို ပေး တော် မူ ပါ။ သို့ မှ သူ တို့ ကို သ နား ပါ လိမ့် မည်။ ^၅၁ သူ တို့ သည် သံ မီး ပြင်း ဖို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ ကိုယ် တော် ခေါ် ထုတ် တော် မူ ခဲ့ သော ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ ခံ လူ မျိုး တော် ဖြစ် ပါ သည်။ ^၅၂ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သည် ကို မြင် တော် မူ လှည့် ပါ။ ကိုယ် တော့် ထံ တောင်း လျှောက် သ မျှ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ^၅၃ အို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ စဉ် က ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး မော ရှေ အား မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ ခံ လူ မျိုး တော် အ ဖြစ် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ထဲ မှ ‌ရွေး ကောက် တော် မူ ခဲ့ ပါ ပြီ” ဟု မြွက် ဆို ၏။

^၅၄ ထို သို့ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် ဤ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ ချက် အ လုံး စုံ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တောင်း လျှောက် ပြီး သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ တွင် ဒူး ထောက် ၍ ကောင်း ကင် သို့ လက် ကို ဆန့် ရာ မှ ထ ၍၊ ^၅၅ မတ် တတ် ရပ် လျက် အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း အား အ သံ ကျယ် လောင် စွာ ဖြင့် ကောင်း ချီး ပေး ပြီး မှ မြွက် ဆို သည် မှာ၊ ^၅၆ “က တိ တော် အ လုံး စုံ နှင့် အ ညီ မိ မိ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ အား အေး ချမ်း သာ ယာ မှု ကို ပေး သ နား တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ အား မိန့် မှာ ထား ခဲ့ သည့် ကောင်း မြတ် သော က တိ တော် များ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ပျက် ယွင်း ပါ။ ^၅၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ တည် ရှိ ခဲ့ သည့် နည်း တူ အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် လည်း အ တူ တည် ရှိ တော် မူ ပါ စေ သော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ခွာ သွား တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၅၈ ဘိုး ဘေး တို့ အား မိန့် မှာ ထား ခဲ့ သည့် ပ ညတ် ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ၊ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို လိုက် နာ စောင့် ထိန်း ၍ ကိုယ် တော် ၏ လမ်း ရှိ သ မျှ အ တိုင်း လိုက် လျှောက် နိုင် မည့် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို ကိုယ် တော့် ထံ သို့ တိမ်း ညွတ် စေ တော် မူ ပါ။ ^၅၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အ ကျွန်ုပ် တောင်း လျှောက် သော ဤ ဆု တောင်း ချက် များ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ နေ့ ည မ ပြတ် ရောက် ရှိ ပါ စေ သော။ နေ့ စဉ် နှင့် အ မျှ ကြုံ နေ ရ သော ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ၏ အ မှု ကိစ္စ များ နှင့် ကိုယ် တော့် လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ၏ အ မှု ကိစ္စ များ ကို လည်း စီ ရင် ပေး သ နား တော် မူ ပါ စေ သော။ ^၆၀ သို့ မှ သာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား တစ် ပါး တည်း သာ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ပြီး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ ကြောင်း ကို မြေ ကြီး သား အ ပေါင်း တို့ သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ^၆၁ ဤ နေ့ ကဲ့ သို့ ပင် ကိုယ် တော် ၏ ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ တိုင်း လိုက် လျှောက် ရန် နှင့် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို စောင့် ထိန်း ရန် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် တို့ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ဝန် ခံ ကြ ပါ စေ သော” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။

^၆၂ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ အ ထံ တော် ရှိ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ယဇ် ပူ ဇော် ကြ လေ ၏။ ^၆၃ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် နွား ကောင် ရေ နှစ် သောင်း နှစ် ထောင်၊ သိုး ကောင် ရေ တစ် သိန်း နှစ် သောင်း တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် အ ဖြစ် ပူ ဇော် ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် နှင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ဆက် ကပ် ကြ လေ ၏။ ^၆၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ရှိ ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် သည် သေး ငယ် ၍ မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ နှင့် မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကောင် ၏ အ ဆီ တို့ ကို ပူ ဇော် ရန် နေ ရာ မ ဆံ့ ပေ။ ထို့ ကြောင့် ထို နေ့ တွင် ပင် ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှေ့ ရှိ ဝင်း အ တွင်း ကို လည်း သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ကို ပြု ၍ ထို နေ ရာ တွင် ပင် မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ နှင့် မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကောင် ၏ အ ဆီ တို့ ကို ပူ ဇော် လေ ၏။

^၆၅ ထို အ ချိန် တွင် ပင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် လီ ဘို ဟာ မတ် အ ရပ် မှ အီ ဂျစ် မြစ် တိုင် အောင် အ ရပ် ရပ် မှ ရောက် လာ သော အစ္စ ရေး လူ အုပ် ကြီး နှင့် အ တူ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ခု နစ် ရက် ပြီး နောက် ထပ် ခု နစ် ရက် စု စု ပေါင်း တစ် ဆယ့် လေး ရက် တိုင် ပွဲ တော် ကျင်း ပ လေ ၏။ ^၆၆ ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ တွင် လူ တို့ ကို ပြန် လွှတ် လိုက် ရာ သူ တို့ သည် လည်း ရှင် ဘု ရင် ကို ကောင်း ချီး ပေး ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် နှင့် မိ မိ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ အ ဖို့ ပြု တော် မူ သော ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ အ လုံး စုံ ကြောင့် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် စွာ ဖြင့် မိ မိ တို့ နေ ရပ် သို့ ပြန် သွား ကြ ၏။

8

¹ Then Solomon assembled the elders of Israel with all the heads of the tribes, the princes of the fathers’ households of the children of Israel, to King Solomon in Jerusalem, to bring up the ark of Yahweh’s covenant out of David’s city, which is Zion. ² All the men of Israel assembled themselves to King Solomon at the feast in the month Ethanim, which is the seventh month.

³ All the elders of Israel came, and the priests picked up the ark. ⁴ They brought up Yahweh’s ark, the Tent of Meeting, and all the holy vessels that were in the Tent. The priests and the Levites brought these up. ⁵ King Solomon and all the congregation of Israel, who were assembled to him, were with him before the ark, sacrificing sheep and cattle that could not be counted or numbered for multitude.

⁶ The priests brought in the ark of Yahweh’s covenant to its place, into the inner sanctuary of the house, to the most holy place, even under the cherubim’s wings. ⁷ For the cherubim spread their wings out over the place of the ark, and the cherubim covered the ark and its poles above. ⁸ The poles were so long that the ends of the poles were seen from the holy place before the inner sanctuary, but they were not seen outside. They are there to this day.

⁹ There was nothing in the ark except the two stone tablets which Moses put there at Horeb, when Yahweh made a covenant with the children of Israel, when they came out of the land of Egypt.

¹⁰ It came to pass, when the priests had come out of the holy place, that the cloud filled Yahweh’s house, ¹¹ so that the priests could not stand to minister by reason of the cloud; for Yahweh’s glory filled Yahweh’s house. ¹² Then Solomon said, “Yahweh has said that he would dwell in the thick darkness. ¹³ I have surely built you a house of habitation, a place for you to dwell in forever.”

¹⁴ The king turned his face around and blessed all the assembly of Israel; and all the assembly of Israel stood. ¹⁵ He said, “Blessed is Yahweh, the God of Israel, who spoke with his mouth to David your father, and has with his hand fulfilled it, saying, ¹⁶ ‘Since the day that I brought my people Israel out of Egypt, I chose no city out of all the tribes of Israel to build a house, that my name might be there; but I chose David to be over my people Israel.’

¹⁷ “Now it was in the heart of David my father to build a house for the name of Yahweh, the God of Israel. ¹⁸ But Yahweh said to David my father, ‘Whereas it was in your heart to build a house for my name, you did well that it was in your heart. ¹⁹ Nevertheless, you shall not build the house; but your son who shall come out of your body, he shall build the house for my name.’ ²⁰ Yahweh has established his word that he spoke; for I have risen up in the place of David my father, and I sit on the throne of Israel, as Yahweh promised, and have built the house for the name of Yahweh, the God of Israel. ²¹ There I have set a place for the ark, in which is Yahweh’s covenant, which he made with our fathers when he brought them out of the land of Egypt.”

²² Solomon stood before Yahweh’s altar in the presence of all the assembly of Israel, and spread out his hands toward heaven; ²³ and he said, “Yahweh, the God of Israel, there is no God like you, in heaven above, or on earth beneath; who keeps covenant and loving kindness with your servants who walk before you with all their heart; ²⁴ who has kept with your servant David my father that which you promised him. Yes, you spoke with your mouth, and have fulfilled it with your hand, as it is today. ²⁵ Now therefore, may Yahweh, the God of Israel, keep with your servant David my father that which you have promised him, saying, ‘There shall not fail from you a man in my sight to sit on the throne of Israel, if only your children take heed to their way, to walk before me as you have walked before me.’

²⁶ “Now therefore, God of Israel, please let your word be verified, which you spoke to your servant David my father. ²⁷ But will God in very deed dwell on the earth? Behold, heaven and the heaven of heavens can’t contain you; how much less this house that I have built! ²⁸ Yet have respect for the prayer of your servant and for his supplication, Yahweh my God, to listen to the cry and to the prayer which your servant prays before you today; ²⁹ that your eyes may be open toward this house night and day, even toward the place of which you have said, ‘My name shall be there;’ to listen to the prayer which your servant prays toward this place. ³⁰ Listen to the supplication of your servant, and of your people Israel, when they pray toward this place. Yes, hear in heaven, your dwelling place; and when you hear, forgive.

³¹ “If a man sins against his neighbor, and an oath is laid on him to cause him to swear, and he comes and swears before your altar in this house, ³² then hear in heaven, and act, and judge your servants, condemning the wicked, to bring his way on his own head, and justifying the righteous, to give him according to his righteousness.

³³ “When your people Israel are struck down before the enemy because they have sinned against you, if they turn again to you and confess your name, and pray and make supplication to you in this house, ³⁴ then hear in heaven, and forgive the sin of your people Israel, and bring them again to the land which you gave to their fathers.

³⁵ “When the sky is shut up and there is no rain because they have sinned against you, if they pray toward this place and confess your name, and turn from their sin when you afflict them, ³⁶ then hear in heaven, and forgive the sin of your servants, and of your people Israel, when you teach them the good way in which they should walk; and send rain on your land which you have given to your people for an inheritance.

³⁷ “If there is famine in the land, if there is pestilence, if there is blight, mildew, locust or caterpillar; if their enemy besieges them in the land of their cities, whatever plague, whatever sickness there is, ³⁸ whatever prayer and supplication is made by any man, or by all your people Israel, who shall each know the plague of his own heart, and spread out his hands toward this house, ³⁹ then hear in heaven, your dwelling place, and forgive, and act, and give to every man according to all his ways, whose heart you know (for you, even you only, know the hearts of all the children of men); ⁴⁰ that they may fear you all the days that they live in the land which you gave to our fathers.

⁴¹ “Moreover, concerning the foreigner, who is not of your people Israel, when he comes out of a far country for your name’s sake ⁴² (for they shall hear of your great name and of your mighty hand and of your outstretched arm), when he comes and prays toward this house, ⁴³ hear in heaven, your dwelling place, and do according to all that the foreigner calls to you for; that all the peoples of the earth may know your name, to fear you, as do your people Israel, and that they may know that this house which I have built is called by your name.

⁴⁴ “If your people go out to battle against their enemy, by whatever way you shall send them, and they pray to Yahweh toward the city which you have chosen, and toward the house which I have built for your name, ⁴⁵ then hear in heaven their prayer and their supplication, and maintain their cause.

⁴⁶ If they sin against you (for there is no man who doesn’t sin), and you are angry with them and deliver them to the enemy, so that they carry them away captive to the land of the enemy, far off or near; ⁴⁷ yet if they repent in the land where they are carried captive, and turn again, and make supplication to you in the land of those who carried them captive, saying, ‘We have sinned and have done perversely; we have dealt wickedly,’ ⁴⁸ if they return to you with all their heart and with all their soul in the land of their enemies who carried them captive, and pray to you toward their land which you gave to their fathers, the city which you have chosen and the house which I have built for your name, ⁴⁹ then hear their prayer and their supplication in heaven, your dwelling place, and maintain their cause; ⁵⁰ and forgive your people who have sinned against you, and all their transgressions in which they have transgressed against you; and give them compassion before those who carried them captive, that they may have compassion on them ⁵¹ (for they are your people and your inheritance, which you brought out of Egypt, from the middle of the iron furnace); ⁵² that your eyes may be open to the supplication of your servant and to the supplication of your people Israel, to listen to them whenever they cry to you. ⁵³ For you separated them from among all the peoples of the earth to be your inheritance, as you spoke by Moses your servant, when you brought our fathers out of Egypt, Lord Yahweh.”

⁵⁴ It was so, that when Solomon had finished praying all this prayer and supplication to Yahweh, he arose from before Yahweh’s altar, from kneeling on his knees with his hands spread out toward heaven. ⁵⁵ He stood and blessed all the assembly of Israel with a loud voice, saying, ⁵⁶ “Blessed be Yahweh, who has given rest to his people Israel, according to all that he promised. There has not failed one word of all his good promise, which he promised by Moses his servant. ⁵⁷ May Yahweh our God be with us as he was with our fathers. Let him not leave us or forsake us, ⁵⁸ that he may incline our hearts to him, to walk in all his ways, and to keep his commandments, his statutes, and his ordinances, which he commanded our fathers. ⁵⁹ Let these my words, with which I have made supplication before Yahweh, be near to Yahweh our God day and night, that he may maintain the cause of his servant and the cause of his people Israel, as every day requires; ⁶⁰ that all the peoples of the earth may know that Yahweh himself is God. There is no one else. ⁶¹ “Let your heart therefore be perfect with Yahweh our God, to walk in his statutes, and to keep his commandments, as it is today.”

⁶² The king, and all Israel with him, offered sacrifice before Yahweh. ⁶³ Solomon offered for the sacrifice of peace offerings, which he offered to Yahweh, twenty two thousand head of cattle and one hundred twenty thousand sheep. So the king and all the children of Israel dedicated Yahweh’s house. ⁶⁴ The same day the king made the middle of the court holy that was before Yahweh’s house; for there he offered the burnt offering, the meal offering, and the fat of the peace offerings, because the bronze altar that was before Yahweh was too little to receive the burnt offering, the meal offering, and the fat of the peace offerings.

⁶⁵ So Solomon held the feast at that time, and all Israel with him, a great assembly, from the entrance of Hamath to the brook of Egypt, before Yahweh our God, seven days and seven more days, even fourteen days. ⁶⁶ On the eighth day he sent the people away; and they blessed the king, and went to their tents joyful and glad in their hearts for all the goodness that Yahweh had shown to David his servant, and to Israel his people.

၈

^၁ ထို့ နောက် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ ခေါ် ဇိ အုန် မြို့ သို့ ယူ ဆောင် လာ ရန် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ ဘိုး ဘေး အိမ် ထောင် စု ခေါင်း ဆောင် များ ဖြစ် သော အ မျိုး အ နွယ် တို့ ၏ အ ကြီး အ မှူး အ ပေါင်း တို့ အား ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ရှိ ရာ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လာ ရောက် စု ရုံး စေ ၏။ ^၂ ထို့ ကြောင့် ဧ သ နိမ် လ ဟု ခေါ် သော သတ္တ မ လ ပွဲ တော် ကျင်း ပ ချိန် တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ထံ စု ရုံး ရောက် ရှိ လာ ကြ ၏။

^၃ အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး ရောက် လာ သော အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် သေတ္တာ တော် ကို ပင့် ဆောင် ကြ ၏။ ^၄ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော်၊ တွေ့ ဆုံ စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် နှင့် တဲ တော် အ တွင်း ရှိ သန့် ရှင်း သော အ သုံး အ ဆောင် အား လုံး ကို သယ် ဆောင် လာ ကြ ၏။ ဤ အ ရာ တို့ ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး သား များ သည် သယ် ဆောင် လာ ကြ ၏။ ^၅ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး နှင့် သူ့ ထံ သို့ စု ဝေး ရောက် ရှိ လာ သော အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် သေတ္တာ တော် ရှေ့ တွင် မ ရေ မ တွက် နိုင် အောင် များ ပြား လှ သော သိုး နွား တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။

^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို သယ် ဆောင် လာ ပြီး အိမ် တော် အ တွင်း ခန်း အ သန့် ရှင်း ဆုံး ဌာ န တော် ရှိ ခေ ရု ဗိမ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန်။ တို့ ၏ အ တောင် တော် အောက် တွင် နေ ရာ ချ ထား ၏။ ^၇ ခေ ရု ဗိမ် တို့ ၏ အ တောင် များ သည် သေတ္တာ တော် နေ ရာ အ ထက် တွင် ဖြန့် ထား လျက် ရှိ သ ဖြင့် ထို ခေ ရု ဗိမ် တို့ ၏ အ တောင် များ သည် သေတ္တာ တော် နှင့် ထမ်း ပိုး တော် တို့ အ ပေါ် အုပ် မိုး ထား ၏။ ^၈ ထမ်း ပိုး‌ တော် တို့ သည် ရှည် လွန်း သ ဖြင့် ထမ်း ပိုး အ စွန်း ပိုင်း ကို အ ပြင် မှ မ မြင် ရ သော် လည်း အ တွင်း ခန်း ရှိ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န မှ လှမ်း မြင် ရ ၏။ ယ နေ့ ထိ တိုင် ထမ်း ပိုး များ ထို နေ ရာ တွင် ရှိ နေ ၏။

^၉ သေတ္တာ တော် ထဲ တွင် ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် မှ လွဲ ၍ မည် သည့် အ ရာ မျှ မ ရှိ။ ထို ကျောက် ပြား တို့ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ပြီး ဟော ရပ် အ ရပ် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ခဲ့ ကြ စဉ် မော ရှေ ထည့် သွင်း ထား သော ကျောက် ပြား များ ဖြစ် ကြ ၏။

^၁၀ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ထဲ မှ ထွက် လာ သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို မိုး တိမ် များ ဖုံး လွှမ်း သွား လေ ၏။ ^၁၁ ထို မိုး တိမ် များ ကြောင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် အ မှု တော် ဆောင် ၍ ပင် မ ရ ကြ တော့ ပေ။ ဤ သို့ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ဖုံး လွှမ်း လျက် ရှိ လေ ၏။ ^၁၂ ထို အ ခါ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး မြွက် ဆို သည် မှာ “တိမ် ထု ကြီး ထဲ တွင် စံ မြန်း တော် မူ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို ပြီ။ ^၁၃ ကိုယ် တော် အ ဖို့ မြင့် မြတ် သော အိမ် တော်၊ ကိုယ် တော် အ စဉ် အ မြဲ ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ နေ ရာ ကို အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် ပါ ပြီ” ဟု မြွက် ဆို ၏။

^၁၄ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် သည် ရပ် လျက် နေ ကြ သော အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ ဘက် သို့ လှည့် ၍ အစ္စ ရေး လူ ထု တစ် ရပ် လုံး ကို ကောင်း ချီး ပေး ပြီး လျှင်၊ ^၁၅ “အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား နှုတ် က တိ ထား တော် မူ ခဲ့ သည် ကို လက် တွေ့ ပြည့် စုံ စေ တော် မူ သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ပါ ၏။ ^၁၆ ကိုယ် တော် က ‘ငါ့ လူ မျိုး ‌တော် အစ္စ ရေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ သည့် နေ့ မှ စ ၍ ငါ့ နာ မ တည် ရာ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရန် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ ပိုင် သော မြို့ တစ် မြို့ မြို့ ကို ငါ မ ရွေး ချယ် ခဲ့။ သို့ သော် ငါ့ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ကို အုပ် စိုး ရန် ဒါ ဝိဒ် ကို ငါ ရွေး ချယ် ခဲ့ ပြီ’ ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ၏။

^၁၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရန် ငါ့ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး စိတ် ဆန္ဒ ရှိ ခဲ့ ၏။ ^၁၈ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ‘ငါ့ နာ မ အ ဖို့ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရန် သင် စိတ် ဆန္ဒ ရှိ လေ ပြီ။ ထို စိတ် ဆန္ဒ ရှိ ခြင်း သည် ကောင်း သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၁၉ သို့ သော် အိမ် တော် ကို သင် မ တည် ဆောက် ရ။ သင့် ရင် သွေး၊ သင့် သား သာ လျှင် ငါ့ နာ မ အ ဖို့ အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် ဆို ခဲ့ ၏။ ^၂၀ ယ ခု မှာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ ပြု ထား သော က တိ တော် ကို တည် စေ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ငါ သည် ငါ့ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ပြီး အစ္စ ရေး ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် စံ မြန်း နေ ရ ပြီ။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ အိမ် တော် ကို လည်း တည် ဆောက် ခဲ့ ပြီ။ ^၂၁ ငါ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ စဉ် က သူ တို့ နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် ပါ သေတ္တာ တော် ထား မည့် နေ ရာ ကို ငါ ပြင် ဆင် ထား ပြီ” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပလ္လင် တော် ရှေ့၊ အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ တွင် ရပ် လျက် ကောင်း ကင် သို့ လက် ကို ဖြန့် ပြီး လျှင်၊ ^၂၃ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ထက် ကောင်း ကင်၊ အောက် မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ကိုယ် တော် နှင့် တူ သော ဘု ရား မ ရှိ ပါ။ ရှေ့ တော် ၌ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ လိုက် လျှောက် သော ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ အား က ရု ဏာ တော် ကို ပြ တော် မူ ပြီ။ ပ ဋိ ညာဉ် ကို တည် စေ တော် မူ ပြီ။ ^၂၄ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၌ ထား ခဲ့ သော က တိ တော် များ ကို တည် စေ တော် မူ ပြီ။၊ နှုတ် တော် ဖြင့် က တိ ထား တော် မူ ခဲ့ သည် ကို ယ နေ့ တွင် လက် တွေ့ ပြည့် စုံ စေ ပါ ပြီ။ ^၂၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား ‘ငါ့ ရှေ့ မှောက် ၌ သင် အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း ခဲ့ သည့် နည်း တူ သင့် သား မြေး တို့ သည် လည်း ငါ့ ရှေ့ မှောက် ၌ တည် ကြည် စွာ အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း လျှင် သင့် မျိုး ရိုး သည် ငါ့ ရှေ့ မှောက် အစ္စ ရေး ရာ ဇ ပလ္လင် တွင် မ ပြတ် စံ မြန်း ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် ဆို ခဲ့ သည့် စ ကား ကို တည် စေ တော် မူ ပါ။

^၂၆ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် ၏ ခ မည်း တော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အား မိန့် ဆို ခဲ့ သည့် က တိ တော် ကို ယ ခု အ မှန် ဖြစ် လာ စေ တော် မူ ပါ။ ^၂၇ အ ကယ် စင် စစ် ဘု ရား သ ခင် သည် ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ကိန်း ဝပ် ‌တော် မူ မည် လော။ ကြည့် ရှု လော့။ ကောင်း ကင် သာ မ က အ မြင့် ဆုံး သော ကောင်း ကင် ကြီး ပင် ကိုယ် တော် နှင့် မ ဆံ့ နိုင် ပါ။ သို့ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ဆောက် ထား သော ဤ အိမ် တော် ကား အ ဘယ် ဆို ဖွယ် ရာ ရှိ ပါ လိမ့် မည် နည်း။ ^၂၈ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သည် ကို ဂ ရု စိုက် လှည့် ပါ။ ယ နေ့ ကိုယ် တော့် ရှေ့ တော် တွင် ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး တောင်း လျှောက် သော ဆု တောင်း သံ၊ အော် ဟစ် သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ^၂၉ ‘ဤ နေ ရာ ၌ ငါ့ နာ မ တည် မည်’ ဟု ကိုယ် တော် မိန့် မှာ ထား သည့် အ တိုင်း ဤ နေ ရာ၊ ဤ အိမ် တော် ကို နေ့ ည မ ပြတ် စောင့် ကြည့် တော် မူ ပါ။ ဤ နေ ရာ သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း သော ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ၏ ဆု တောင်း သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ^၃၀ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး နှင့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ သည် ဤ နေ ရာ သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း အ သ နား ခံ ကြ သော အ ခါ ကိုယ် တော် နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။

^၃၁ တစ် စုံ တစ် ဦး သည် မိ မိ အိမ် နီး ချင်း ကို ပြစ် မှား မိ သ ဖြင့် ကျိန် ဆို စ ရာ အ ကြောင်း ရှိ ၍ ဤ အိမ် တော် ရှိ ကိုယ် တော် ၏ ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ တွင် လာ ရောက် ကျိန် ဆို လျှင်၊ ^၃၂ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ အား အ ရေး ယူ စီ ရင် တော် မူ ပါ။ အ ပြစ် ရှိ သူ ကို သူ ပြု ခဲ့ သည့် အ ပြစ် အ တိုင်း ပြန် ခံ ရ စေ ရန် စီ ရင် တော် မူ ပါ။ ဖြောင့် မတ် မှန် ကန် သူ ကို မူ သူ ဖြောင့် မတ် သည့် အ တိုင်း အ ကျိုး ကို ခံ စား ရ စေ ရန် စီ ရင် တော် မူ ပါ။

^၃၃ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ပြစ် မှား မိ သ ဖြင့် ရန် သူ ကို ရှုံး နိမ့် သွား ပြီး မှ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ထံ ပြန် လာ ၍ နာ မ တော် ကို ဝန် ခံ လျက် ဤ အိမ် တော် ၌ ကိုယ် တော့် ထံ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၃၄ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သ နား တော် မူ သော ပြည် သို့ သူ တို့ ကို ပြန် လည် ပို့ ဆောင် တော် မူ ပါ။

^၃၅ ကိုယ် တော့် ကို ပြစ် မှား မိ ၍ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ဆုံး မ သော အား ဖြင့် ကောင်း ကင် တံ ခါး ကို ပိတ် လျက် မိုး ခေါင် စေ သော အ ခါ သူ တို့ သည် အ ပြစ် လမ်း မှ ပြန် လှည့် ၍ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို ဝန် ခံ လျက် ဤ နေ ရာ သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၃၆ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ နှင့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ မှန် ကန် သော လမ်း ကို လိုက် လျှောက် နိုင် ရန် သွန် သင် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အား အ မွေ ပေး တော် မူ သော ကိုယ် တော် ၏ မြေ ပေါ် တွင် မိုး ကို ရွာ စေ တော် မူ ပါ။

^၃၇ ပြည် တော် တွင် ငတ် မွတ် ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး ကျ ရောက် သော အ ခါ၊ လောင် မီး ပိုး၊ မှို ရော ဂါ၊ ကျိုင်း‌ ကောင်၊ နှံ ကောင် တို့ ကျ သော အ ခါ၊ ပြည် တော် ၏ မြို့ တံ ခါး တို့ တွင် ရန် သူ တို့ ဝိုင်း လာ သော အ ခါ၊ ဘေး ဒဏ် တစ် စုံ တစ် ရာ၊ အ နာ ရော ဂါ တစ် စုံ တစ် ရာ ဖြစ် လာ သော အ ခါ၊ ^၃၈ တစ် စုံ တစ် ယောက် ဖြစ် စေ၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး အ ပေါင်း တို့ ဖြစ် စေ ကိုယ့် ဝေ ဒ နာ ကိုယ် သိ မှတ် လျက် ဤ အိမ် တော် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး လက် ကို ဆန့် လျက် ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၃၉ ကိုယ် တော် သည် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ၍ ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် သည် လူ သား အား လုံး တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြံ အ စည် ကို သိ တော် မူ ပါ ၏။ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြံ အ စည် ကို သိ တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ သူ တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ၏ အ ကျင့် အ တိုင်း သူ တို့ ကို ပြန် ပေး ဆပ် စေ တော် မူ ပါ။ ^၄၀ သို့ မှ သာ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သ နား ‌တော် မူ သော ပြည် တွင် သူ တို့ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ကိုယ် တော့် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ကြ ပါ လိမ့် မည်။

^၄၁ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး မ ဟုတ် သော တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကြောင့် ဝေး သော အ ရပ် မှ လာ ၍၊ ^၄၂ ဤ အိမ် တော် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ဆု တောင်း ကြ လျှင် (အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မြတ် သော နာ မ တော်၊ အား ကြီး သော လက် တော်၊ တန် ခိုး ကြီး သော လက် ရုံး တော် အ ကြောင်း ကို ကြား ကြ လိမ့် မည်။)၊ ^၄၃ ကိုယ် တော် သည် ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ထို တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ တောင်း လျှောက် သ မျှ ကို ပြု ပေး တော် မူ ပါ။ သို့ မှ မြေ ကြီး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ကဲ့ သို့ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် ကို သိ ကျွမ်း ၍ ကိုယ် တော့် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ကြ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် သော ဤ အိမ် တော် ကို လည်း ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် တည် ရာ အိမ် တော် ဟု ခေါ် ဝေါ် ကြောင်း သိ ကြ ပါလိမ့် မည်။

^၄၄ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် တို့ သည် ကိုယ် တော် စေ ရာ လမ်း အ တိုင်း ရန် သူ တို့ အား စစ် ထွက် တိုက် ရ သော အ ခါ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ရွေး ချယ် တော် မူ သော ဤ မြို့၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် သော အိမ် တော် ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ကြ လျှင်၊ ^၄၅ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နေ ၍ သူ တို့ ၏ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီး သူ တို့ ၏ စစ် မှု ကို စီ ရင် ပေး တော် မူ ပါ။

^၄၆ မ ပြစ် မှား ဘဲ နေ နိုင် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ပြစ် မှား မိ လျှင် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ရန် သူ လက် သို့ အပ် လိုက် သ ဖြင့် ရပ် နီး ရပ် ဝေး ရှိ ရန် သူ တို့ ၏ ပြည် သို့ သူ တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး၊ ^၄၇ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ပြည် ၌ သူ တို့ စိတ် နှ လုံး ပြောင်း လဲ ၍ ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြစ် မှား မိ ပါ ပြီ။ ဒု စ ရိုက် ကို ပြု မိ ပါ ပြီ။ မ ကောင်း မှု များ ကို ပြု မိ ပါ ပြီ’ ဟု ဆို လျက် နောင် တ ရ ကာ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သည့် အ ရပ် ၌ ပင် ကိုယ် တော့် ထံ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ လျှင်၊ ^၄၈ သူ တို့ သည် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ရန် သူ့ ပြည် ၌ ပင် စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့ ဖြင့် ကိုယ် တော့် ထံ ပြန် လာ ၍ သူ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သ နား တော် မူ သော ပြည်၊ ကိုယ် တော် ရွေး ချယ် တော် မူ ရာ မြို့၊ နာ မ တော် အ ဖို့ အ ကျွန်ုပ် တည် ဆောက် သော အိမ် တော် ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ ပြီး ကိုယ် တော့် ထံ ဆု တောင်း ကြ လျှင်၊ ^၄၉ ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နေ ၍ သူ တို့ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီး သူ တို့ ၏ အ မှု ကို စီ ရင် ပေး တော် မူ ပါ။ ^၅၀ ကိုယ် တော် ကို ပြစ် မှား မိ သော ကိုယ် တော့် လူ မျိုး တော် တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် ကို သူ တို့ ဆန့် ကျင် ကျူး လွန် မိ သော အ ပြစ် အ လုံး စုံ တို့ ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား သော သူ တို့ အား သ နား တတ် သော စိတ် ကို ပေး တော် မူ ပါ။ သို့ မှ သူ တို့ ကို သ နား ပါ လိမ့် မည်။ ^၅၁ သူ တို့ သည် သံ မီး ပြင်း ဖို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ ကိုယ် တော် ခေါ် ထုတ် တော် မူ ခဲ့ သော ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ ခံ လူ မျိုး တော် ဖြစ် ပါ သည်။ ^၅၂ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး၊ ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ သည် ကို မြင် တော် မူ လှည့် ပါ။ ကိုယ် တော့် ထံ တောင်း လျှောက် သ မျှ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပါ။ ^၅၃ အို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ စဉ် က ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး မော ရှေ အား မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ ခံ လူ မျိုး တော် အ ဖြစ် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ထဲ မှ ‌ရွေး ကောက် တော် မူ ခဲ့ ပါ ပြီ” ဟု မြွက် ဆို ၏။

^၅၄ ထို သို့ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် ဤ ဆု တောင်း အ သ နား ခံ ချက် အ လုံး စုံ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တောင်း လျှောက် ပြီး သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ တွင် ဒူး ထောက် ၍ ကောင်း ကင် သို့ လက် ကို ဆန့် ရာ မှ ထ ၍၊ ^၅၅ မတ် တတ် ရပ် လျက် အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း အား အ သံ ကျယ် လောင် စွာ ဖြင့် ကောင်း ချီး ပေး ပြီး မှ မြွက် ဆို သည် မှာ၊ ^၅၆ “က တိ တော် အ လုံး စုံ နှင့် အ ညီ မိ မိ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ အား အေး ချမ်း သာ ယာ မှု ကို ပေး သ နား တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော။ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ အား မိန့် မှာ ထား ခဲ့ သည့် ကောင်း မြတ် သော က တိ တော် များ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ပျက် ယွင်း ပါ။ ^၅၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ တည် ရှိ ခဲ့ သည့် နည်း တူ အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် လည်း အ တူ တည် ရှိ တော် မူ ပါ စေ သော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ခွာ သွား တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၅၈ ဘိုး ဘေး တို့ အား မိန့် မှာ ထား ခဲ့ သည့် ပ ညတ် ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ၊ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို လိုက် နာ စောင့် ထိန်း ၍ ကိုယ် တော် ၏ လမ်း ရှိ သ မျှ အ တိုင်း လိုက် လျှောက် နိုင် မည့် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို ကိုယ် တော့် ထံ သို့ တိမ်း ညွတ် စေ တော် မူ ပါ။ ^၅၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အ ကျွန်ုပ် တောင်း လျှောက် သော ဤ ဆု တောင်း ချက် များ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ နေ့ ည မ ပြတ် ရောက် ရှိ ပါ စေ သော။ နေ့ စဉ် နှင့် အ မျှ ကြုံ နေ ရ သော ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ၏ အ မှု ကိစ္စ များ နှင့် ကိုယ် တော့် လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ၏ အ မှု ကိစ္စ များ ကို လည်း စီ ရင် ပေး သ နား တော် မူ ပါ စေ သော။ ^၆၀ သို့ မှ သာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား တစ် ပါး တည်း သာ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ပြီး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ ကြောင်း ကို မြေ ကြီး သား အ ပေါင်း တို့ သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ^၆၁ ဤ နေ့ ကဲ့ သို့ ပင် ကိုယ် တော် ၏ ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ တိုင်း လိုက် လျှောက် ရန် နှင့် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို စောင့် ထိန်း ရန် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် တို့ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ဝန် ခံ ကြ ပါ စေ သော” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။

^၆၂ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ အ ထံ တော် ရှိ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ယဇ် ပူ ဇော် ကြ လေ ၏။ ^၆၃ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် နွား ကောင် ရေ နှစ် သောင်း နှစ် ထောင်၊ သိုး ကောင် ရေ တစ် သိန်း နှစ် သောင်း တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် အ ဖြစ် ပူ ဇော် ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် နှင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ဆက် ကပ် ကြ လေ ၏။ ^၆၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ရှိ ကြေး နီ ယဇ် ပလ္လင် သည် သေး ငယ် ၍ မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ နှင့် မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကောင် ၏ အ ဆီ တို့ ကို ပူ ဇော် ရန် နေ ရာ မ ဆံ့ ပေ။ ထို့ ကြောင့် ထို နေ့ တွင် ပင် ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှေ့ ရှိ ဝင်း အ တွင်း ကို လည်း သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ကို ပြု ၍ ထို နေ ရာ တွင် ပင် မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ နှင့် မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကောင် ၏ အ ဆီ တို့ ကို ပူ ဇော် လေ ၏။

^၆၅ ထို အ ချိန် တွင် ပင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး သည် လီ ဘို ဟာ မတ် အ ရပ် မှ အီ ဂျစ် မြစ် တိုင် အောင် အ ရပ် ရပ် မှ ရောက် လာ သော အစ္စ ရေး လူ အုပ် ကြီး နှင့် အ တူ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ခု နစ် ရက် ပြီး နောက် ထပ် ခု နစ် ရက် စု စု ပေါင်း တစ် ဆယ့် လေး ရက် တိုင် ပွဲ တော် ကျင်း ပ လေ ၏။ ^၆၆ ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ တွင် လူ တို့ ကို ပြန် လွှတ် လိုက် ရာ သူ တို့ သည် လည်း ရှင် ဘု ရင် ကို ကောင်း ချီး ပေး ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် နှင့် မိ မိ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ အ ဖို့ ပြု တော် မူ သော ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ အ လုံး စုံ ကြောင့် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် စွာ ဖြင့် မိ မိ တို့ နေ ရပ် သို့ ပြန် သွား ကြ ၏။

8

¹ Then Solomon assembled the elders of Israel with all the heads of the tribes, the princes of the fathers’ households of the children of Israel, to King Solomon in Jerusalem, to bring up the ark of Yahweh’s covenant out of David’s city, which is Zion. ² All the men of Israel assembled themselves to King Solomon at the feast in the month Ethanim, which is the seventh month.

³ All the elders of Israel came, and the priests picked up the ark. ⁴ They brought up Yahweh’s ark, the Tent of Meeting, and all the holy vessels that were in the Tent. The priests and the Levites brought these up. ⁵ King Solomon and all the congregation of Israel, who were assembled to him, were with him before the ark, sacrificing sheep and cattle that could not be counted or numbered for multitude.

⁶ The priests brought in the ark of Yahweh’s covenant to its place, into the inner sanctuary of the house, to the most holy place, even under the cherubim’s wings. ⁷ For the cherubim spread their wings out over the place of the ark, and the cherubim covered the ark and its poles above. ⁸ The poles were so long that the ends of the poles were seen from the holy place before the inner sanctuary, but they were not seen outside. They are there to this day.

⁹ There was nothing in the ark except the two stone tablets which Moses put there at Horeb, when Yahweh made a covenant with the children of Israel, when they came out of the land of Egypt.

¹⁰ It came to pass, when the priests had come out of the holy place, that the cloud filled Yahweh’s house, ¹¹ so that the priests could not stand to minister by reason of the cloud; for Yahweh’s glory filled Yahweh’s house. ¹² Then Solomon said, “Yahweh has said that he would dwell in the thick darkness. ¹³ I have surely built you a house of habitation, a place for you to dwell in forever.”

¹⁴ The king turned his face around and blessed all the assembly of Israel; and all the assembly of Israel stood. ¹⁵ He said, “Blessed is Yahweh, the God of Israel, who spoke with his mouth to David your father, and has with his hand fulfilled it, saying, ¹⁶ ‘Since the day that I brought my people Israel out of Egypt, I chose no city out of all the tribes of Israel to build a house, that my name might be there; but I chose David to be over my people Israel.’

¹⁷ “Now it was in the heart of David my father to build a house for the name of Yahweh, the God of Israel. ¹⁸ But Yahweh said to David my father, ‘Whereas it was in your heart to build a house for my name, you did well that it was in your heart. ¹⁹ Nevertheless, you shall not build the house; but your son who shall come out of your body, he shall build the house for my name.’ ²⁰ Yahweh has established his word that he spoke; for I have risen up in the place of David my father, and I sit on the throne of Israel, as Yahweh promised, and have built the house for the name of Yahweh, the God of Israel. ²¹ There I have set a place for the ark, in which is Yahweh’s covenant, which he made with our fathers when he brought them out of the land of Egypt.”

²² Solomon stood before Yahweh’s altar in the presence of all the assembly of Israel, and spread out his hands toward heaven; ²³ and he said, “Yahweh, the God of Israel, there is no God like you, in heaven above, or on earth beneath; who keeps covenant and loving kindness with your servants who walk before you with all their heart; ²⁴ who has kept with your servant David my father that which you promised him. Yes, you spoke with your mouth, and have fulfilled it with your hand, as it is today. ²⁵ Now therefore, may Yahweh, the God of Israel, keep with your servant David my father that which you have promised him, saying, ‘There shall not fail from you a man in my sight to sit on the throne of Israel, if only your children take heed to their way, to walk before me as you have walked before me.’

²⁶ “Now therefore, God of Israel, please let your word be verified, which you spoke to your servant David my father. ²⁷ But will God in very deed dwell on the earth? Behold, heaven and the heaven of heavens can’t contain you; how much less this house that I have built! ²⁸ Yet have respect for the prayer of your servant and for his supplication, Yahweh my God, to listen to the cry and to the prayer which your servant prays before you today; ²⁹ that your eyes may be open toward this house night and day, even toward the place of which you have said, ‘My name shall be there;’ to listen to the prayer which your servant prays toward this place. ³⁰ Listen to the supplication of your servant, and of your people Israel, when they pray toward this place. Yes, hear in heaven, your dwelling place; and when you hear, forgive.

³¹ “If a man sins against his neighbor, and an oath is laid on him to cause him to swear, and he comes and swears before your altar in this house, ³² then hear in heaven, and act, and judge your servants, condemning the wicked, to bring his way on his own head, and justifying the righteous, to give him according to his righteousness.

³³ “When your people Israel are struck down before the enemy because they have sinned against you, if they turn again to you and confess your name, and pray and make supplication to you in this house, ³⁴ then hear in heaven, and forgive the sin of your people Israel, and bring them again to the land which you gave to their fathers.

³⁵ “When the sky is shut up and there is no rain because they have sinned against you, if they pray toward this place and confess your name, and turn from their sin when you afflict them, ³⁶ then hear in heaven, and forgive the sin of your servants, and of your people Israel, when you teach them the good way in which they should walk; and send rain on your land which you have given to your people for an inheritance.

³⁷ “If there is famine in the land, if there is pestilence, if there is blight, mildew, locust or caterpillar; if their enemy besieges them in the land of their cities, whatever plague, whatever sickness there is, ³⁸ whatever prayer and supplication is made by any man, or by all your people Israel, who shall each know the plague of his own heart, and spread out his hands toward this house, ³⁹ then hear in heaven, your dwelling place, and forgive, and act, and give to every man according to all his ways, whose heart you know (for you, even you only, know the hearts of all the children of men); ⁴⁰ that they may fear you all the days that they live in the land which you gave to our fathers.

⁴¹ “Moreover, concerning the foreigner, who is not of your people Israel, when he comes out of a far country for your name’s sake ⁴² (for they shall hear of your great name and of your mighty hand and of your outstretched arm), when he comes and prays toward this house, ⁴³ hear in heaven, your dwelling place, and do according to all that the foreigner calls to you for; that all the peoples of the earth may know your name, to fear you, as do your people Israel, and that they may know that this house which I have built is called by your name.

⁴⁴ “If your people go out to battle against their enemy, by whatever way you shall send them, and they pray to Yahweh toward the city which you have chosen, and toward the house which I have built for your name, ⁴⁵ then hear in heaven their prayer and their supplication, and maintain their cause.

⁴⁶ If they sin against you (for there is no man who doesn’t sin), and you are angry with them and deliver them to the enemy, so that they carry them away captive to the land of the enemy, far off or near; ⁴⁷ yet if they repent in the land where they are carried captive, and turn again, and make supplication to you in the land of those who carried them captive, saying, ‘We have sinned and have done perversely; we have dealt wickedly,’ ⁴⁸ if they return to you with all their heart and with all their soul in the land of their enemies who carried them captive, and pray to you toward their land which you gave to their fathers, the city which you have chosen and the house which I have built for your name, ⁴⁹ then hear their prayer and their supplication in heaven, your dwelling place, and maintain their cause; ⁵⁰ and forgive your people who have sinned against you, and all their transgressions in which they have transgressed against you; and give them compassion before those who carried them captive, that they may have compassion on them ⁵¹ (for they are your people and your inheritance, which you brought out of Egypt, from the middle of the iron furnace); ⁵² that your eyes may be open to the supplication of your servant and to the supplication of your people Israel, to listen to them whenever they cry to you. ⁵³ For you separated them from among all the peoples of the earth to be your inheritance, as you spoke by Moses your servant, when you brought our fathers out of Egypt, Lord Yahweh.”

⁵⁴ It was so, that when Solomon had finished praying all this prayer and supplication to Yahweh, he arose from before Yahweh’s altar, from kneeling on his knees with his hands spread out toward heaven. ⁵⁵ He stood and blessed all the assembly of Israel with a loud voice, saying, ⁵⁶ “Blessed be Yahweh, who has given rest to his people Israel, according to all that he promised. There has not failed one word of all his good promise, which he promised by Moses his servant. ⁵⁷ May Yahweh our God be with us as he was with our fathers. Let him not leave us or forsake us, ⁵⁸ that he may incline our hearts to him, to walk in all his ways, and to keep his commandments, his statutes, and his ordinances, which he commanded our fathers. ⁵⁹ Let these my words, with which I have made supplication before Yahweh, be near to Yahweh our God day and night, that he may maintain the cause of his servant and the cause of his people Israel, as every day requires; ⁶⁰ that all the peoples of the earth may know that Yahweh himself is God. There is no one else. ⁶¹ “Let your heart therefore be perfect with Yahweh our God, to walk in his statutes, and to keep his commandments, as it is today.”

⁶² The king, and all Israel with him, offered sacrifice before Yahweh. ⁶³ Solomon offered for the sacrifice of peace offerings, which he offered to Yahweh, twenty two thousand head of cattle and one hundred twenty thousand sheep. So the king and all the children of Israel dedicated Yahweh’s house. ⁶⁴ The same day the king made the middle of the court holy that was before Yahweh’s house; for there he offered the burnt offering, the meal offering, and the fat of the peace offerings, because the bronze altar that was before Yahweh was too little to receive the burnt offering, the meal offering, and the fat of the peace offerings.

⁶⁵ So Solomon held the feast at that time, and all Israel with him, a great assembly, from the entrance of Hamath to the brook of Egypt, before Yahweh our God, seven days and seven more days, even fourteen days. ⁶⁶ On the eighth day he sent the people away; and they blessed the king, and went to their tents joyful and glad in their hearts for all the goodness that Yahweh had shown to David his servant, and to Israel his people.