၂

^၁ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ ထံ သို့ လာ ၍ သင် တို့ ကို ဝမ်း နည်း စေ သည့် အ ဖြစ် မျိုး ကို နောက် တစ် ဖန် မ ဖြစ် စေ ရန် ငါ ဆုံး ဖြတ် ထား ၏။ ^၂ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် သင် တို့ ကို ဝမ်း နည်း စေ လျှင် ငါ့ ကြောင့် ဝမ်း နည်း ရ သူ မှ တစ် ပါး မည် သူ သည် ငါ့ ကို ဝမ်း မြောက် စေ မည် နည်း။

^၃ ငါ လာ သော အ ခါ ငါ့ ကို ဝမ်း မြောက် စေ ရ မည့် သူ များ သည် ငါ့ ကို ဝမ်း နည်း စေ မည် စိုး ၍ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ကို ငါ ရေး လိုက် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ငါ ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း သည် သင် တို့ ရှိ သ မျှ ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ဖြစ် သည် ဟု သင် တို့ အား လုံး နှင့် ပတ် သက် ၍ ငါ ယုံ ကြည် စိတ် ချ လျက် ရှိ ၏။ ^၄ သင် တို့ ကို ဝမ်း နည်း စေ ရန် မ ဟုတ် ဘဲ သင် တို့ အ ပေါ် ငါ ထား ရှိ သော ကြွယ် ဝ သည့် ချစ် ခြင်း မေတ္တာ ကို သင် တို့ သိ စေ ရန် ငါ သည် ကြီး စွာ သော စိတ် ဆင်း ရဲ ခြင်း နှင့် ပူ ဆွေး ခြင်း ထဲ မှ မျက် ရည် များ စွာ ဖြင့် သင် တို့ ထံ သို့ ရေး လိုက် ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၅ သို့ သော် တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် ဝမ်း နည်း ခြင်း ကို ဖြစ် စေ ခဲ့ လျှင် သူ သည် ငါ့ ကို ဝမ်း နည်း စေ သည် မ ဟုတ် ဘဲ မ ယုတ် မ လွန် ပြော ရ လျှင် အ တိုင်း အ တာ တစ် ခု အ ထိ သင် တို့ အား လုံး ကို ဝမ်း နည်း စေ ခဲ့ ၏။ ^၆ လူ အ များ စု ထံ မှ ထို သူ ခံ ရ သော အ ပြစ် ဒဏ် သည် သူ့ အ တွက် လုံ လောက် ပေ ၏။ ^၇ ထို့ ကြောင့် ယ ခု အ ခါ တွင် သင် တို့ သည် သူ့ ကို ခွင့် လွှတ် ၍ နှစ် သိမ့် ပေး သင့် ၏။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သူ သည် ကြီး စွာ သော ဝမ်း နည်း ခြင်း ၌ နစ် မွန်း သွား လိမ့် မည်။ ^၈ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ သည် ထို သူ အ ပေါ် မေတ္တာ ပြ ရန် သင် တို့ အား ငါ တောင်း ပန် ၏။

^၉ သင် တို့ သည် အ ရာ ရာ ၌ နာ ခံ မှု ရှိ၊ မ ရှိ ငါ သိ ရှိ နိုင် ရန် အ တွက် သင် တို့ ကို စမ်း သပ် သည့် အ နေ ဖြင့် ထို စာ ကို ငါ ရေး သား ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၁၀ သင် တို့ ခွင့် လွှတ် သော ကို ငါ သည် လည်း ခွင့် လွှတ် ၏။ ငါ သည် တစ် စုံ တစ် ဦး ကို ခွင့် လွှတ် လျှင် သင် တို့ အ တွက် ခ ရစ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ခွင့် လွှတ် ၏။ ^၁၁ ဤ သည် ကား စာ တန် သည် ငါ တို့ အ ပေါ် အ မြတ် မ ထုတ် စေ ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ တို့ သည် သူ ၏ တွေး တော ကြံ စည် မှု များ ကို မ သိ သည် မ ဟုတ်။

^၁၂ ငါ သည် ခ ရစ် တော် ၏ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း အ တွက် တ ရော မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ သ ခင် ဘု ရား သည် ငါ့ အ တွက် တံ ခါး ဖွင့် ပေး ခဲ့ သော် လည်း၊ ^၁၃ ငါ့ ညီ တိ တု ကို မ တွေ့ ရ သော ကြောင့် ငါ သည် စိတ် မ သာ မ ယာ ဖြစ် ၍ ထို သူ တို့ ကို နှုတ် ဆက် ပြီး လျှင် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သို့ ငါ ထွက် ခွာ သွား ၏။

^၁၄ သို့ သော် ငါ တို့ ကို ခ ရစ် တော် ၌ အ စဉ် အ မြဲ အောင် ပွဲ ခံ စေ ၍ ကိုယ် တော် ကို သိ သော ဉာဏ် ၏ ရ နံ့ ကို နေ ရာ တိုင်း ၌ ငါ တို့ အား ဖြင့် ပျံ့ နှံ့ စေ တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ငါ ချီး မွမ်း ၏။ ^၁၅ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ တို့ သည် ကယ် တင် ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ တွင် လည်း ကောင်း၊ ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် သော သူ တို့ တွင် လည်း ကောင်း ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ခ ရစ် တော် ၏ မွှေး ကြိုင် သော ရ နံ့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၁၆ အ ချို့ သော သူ တို့ အ တွက် သေ ခြင်း သို့ ပို့ ဆောင် သည့် သေ ခြင်း ၏ ရ နံ့ ဖြစ် ကြ ပြီး အ ချို့ သော သူ တို့ အ တွက် ကား အ သက် ရှင် ခြင်း သို့ ပို့ ဆောင် သည့် အ သက် ရှင် ခြင်း ၏ ရ နံ့ ဖြစ် ကြ ၏။ သို့ ဖြစ် လျှင် ဤ အ မှု အ ရာ များ နှင့် မည် သူ သည် ထိုက် တန် သ နည်း။

^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ တို့ သည် များ စွာ သော သူ တို့ ပြု သ ကဲ့ သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား တော် ကို လှည့် လည် ရောင်း စား ၍ အ မြတ် ထုတ် ကြ သည် မ ဟုတ် ဘဲ ဖြူ စင် သော သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ စေ လွှတ် ခြင်း ခံ ရ သော သူ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ခ ရစ် တော် ကို အ မှီ ပြု ၍ ငါ တို့ ဟော ပြော ကြ ၏။

2

¹ But I determined this for myself, that I would not come to you again in sorrow. ² For if I make you grieve, then who will make me glad but he who is made to grieve by me?

³ And I wrote this very thing to you, so that when I came, I wouldn’t have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all that my joy would be shared by all of you. ⁴ For out of much affliction and anguish of heart I wrote to you with many tears, not that you should be made to grieve, but that you might know the love that I have so abundantly for you.

⁵ But if any has caused sorrow, he has caused sorrow not to me, but in part (that I not press too heavily) to you all. ⁶ This punishment which was inflicted by the many is sufficient for such a one; ⁷ so that, on the contrary, you should rather forgive him and comfort him, lest by any means such a one should be swallowed up with his excessive sorrow. ⁸ Therefore I beg you to confirm your love toward him.

⁹ For to this end I also wrote, that I might know the proof of you, whether you are obedient in all things. ¹⁰ Now I also forgive whomever you forgive anything. For if indeed I have forgiven anything, I have forgiven that one for your sakes in the presence of Christ, ¹¹ that no advantage may be gained over us by Satan, for we are not ignorant of his schemes.

¹² Now when I came to Troas for the Good News of Christ, and when a door was opened to me in the Lord, ¹³ I had no relief for my spirit, because I didn’t find Titus my brother, but taking my leave of them, I went out into Macedonia.

¹⁴ Now thanks be to God who always leads us in triumph in Christ, and reveals through us the sweet aroma of his knowledge in every place. ¹⁵ For we are a sweet aroma of Christ to God in those who are saved and in those who perish: ¹⁶ to the one a stench from death to death, to the other a sweet aroma from life to life. Who is sufficient for these things?

¹⁷ For we are not as so many, peddling the word of God. But as of sincerity, but as of God, in the sight of God, we speak in Christ.

၂

^၁ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ ထံ သို့ လာ ၍ သင် တို့ ကို ဝမ်း နည်း စေ သည့် အ ဖြစ် မျိုး ကို နောက် တစ် ဖန် မ ဖြစ် စေ ရန် ငါ ဆုံး ဖြတ် ထား ၏။ ^၂ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် သင် တို့ ကို ဝမ်း နည်း စေ လျှင် ငါ့ ကြောင့် ဝမ်း နည်း ရ သူ မှ တစ် ပါး မည် သူ သည် ငါ့ ကို ဝမ်း မြောက် စေ မည် နည်း။

^၃ ငါ လာ သော အ ခါ ငါ့ ကို ဝမ်း မြောက် စေ ရ မည့် သူ များ သည် ငါ့ ကို ဝမ်း နည်း စေ မည် စိုး ၍ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ကို ငါ ရေး လိုက် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ငါ ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း သည် သင် တို့ ရှိ သ မျှ ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ဖြစ် သည် ဟု သင် တို့ အား လုံး နှင့် ပတ် သက် ၍ ငါ ယုံ ကြည် စိတ် ချ လျက် ရှိ ၏။ ^၄ သင် တို့ ကို ဝမ်း နည်း စေ ရန် မ ဟုတ် ဘဲ သင် တို့ အ ပေါ် ငါ ထား ရှိ သော ကြွယ် ဝ သည့် ချစ် ခြင်း မေတ္တာ ကို သင် တို့ သိ စေ ရန် ငါ သည် ကြီး စွာ သော စိတ် ဆင်း ရဲ ခြင်း နှင့် ပူ ဆွေး ခြင်း ထဲ မှ မျက် ရည် များ စွာ ဖြင့် သင် တို့ ထံ သို့ ရေး လိုက် ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၅ သို့ သော် တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် ဝမ်း နည်း ခြင်း ကို ဖြစ် စေ ခဲ့ လျှင် သူ သည် ငါ့ ကို ဝမ်း နည်း စေ သည် မ ဟုတ် ဘဲ မ ယုတ် မ လွန် ပြော ရ လျှင် အ တိုင်း အ တာ တစ် ခု အ ထိ သင် တို့ အား လုံး ကို ဝမ်း နည်း စေ ခဲ့ ၏။ ^၆ လူ အ များ စု ထံ မှ ထို သူ ခံ ရ သော အ ပြစ် ဒဏ် သည် သူ့ အ တွက် လုံ လောက် ပေ ၏။ ^၇ ထို့ ကြောင့် ယ ခု အ ခါ တွင် သင် တို့ သည် သူ့ ကို ခွင့် လွှတ် ၍ နှစ် သိမ့် ပေး သင့် ၏။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သူ သည် ကြီး စွာ သော ဝမ်း နည်း ခြင်း ၌ နစ် မွန်း သွား လိမ့် မည်။ ^၈ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ သည် ထို သူ အ ပေါ် မေတ္တာ ပြ ရန် သင် တို့ အား ငါ တောင်း ပန် ၏။

^၉ သင် တို့ သည် အ ရာ ရာ ၌ နာ ခံ မှု ရှိ၊ မ ရှိ ငါ သိ ရှိ နိုင် ရန် အ တွက် သင် တို့ ကို စမ်း သပ် သည့် အ နေ ဖြင့် ထို စာ ကို ငါ ရေး သား ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၁၀ သင် တို့ ခွင့် လွှတ် သော ကို ငါ သည် လည်း ခွင့် လွှတ် ၏။ ငါ သည် တစ် စုံ တစ် ဦး ကို ခွင့် လွှတ် လျှင် သင် တို့ အ တွက် ခ ရစ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ခွင့် လွှတ် ၏။ ^၁၁ ဤ သည် ကား စာ တန် သည် ငါ တို့ အ ပေါ် အ မြတ် မ ထုတ် စေ ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ တို့ သည် သူ ၏ တွေး တော ကြံ စည် မှု များ ကို မ သိ သည် မ ဟုတ်။

^၁၂ ငါ သည် ခ ရစ် တော် ၏ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း အ တွက် တ ရော မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ သ ခင် ဘု ရား သည် ငါ့ အ တွက် တံ ခါး ဖွင့် ပေး ခဲ့ သော် လည်း၊ ^၁၃ ငါ့ ညီ တိ တု ကို မ တွေ့ ရ သော ကြောင့် ငါ သည် စိတ် မ သာ မ ယာ ဖြစ် ၍ ထို သူ တို့ ကို နှုတ် ဆက် ပြီး လျှင် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သို့ ငါ ထွက် ခွာ သွား ၏။

^၁၄ သို့ သော် ငါ တို့ ကို ခ ရစ် တော် ၌ အ စဉ် အ မြဲ အောင် ပွဲ ခံ စေ ၍ ကိုယ် တော် ကို သိ သော ဉာဏ် ၏ ရ နံ့ ကို နေ ရာ တိုင်း ၌ ငါ တို့ အား ဖြင့် ပျံ့ နှံ့ စေ တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ငါ ချီး မွမ်း ၏။ ^၁၅ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ တို့ သည် ကယ် တင် ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ တွင် လည်း ကောင်း၊ ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် သော သူ တို့ တွင် လည်း ကောင်း ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ခ ရစ် တော် ၏ မွှေး ကြိုင် သော ရ နံ့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၁၆ အ ချို့ သော သူ တို့ အ တွက် သေ ခြင်း သို့ ပို့ ဆောင် သည့် သေ ခြင်း ၏ ရ နံ့ ဖြစ် ကြ ပြီး အ ချို့ သော သူ တို့ အ တွက် ကား အ သက် ရှင် ခြင်း သို့ ပို့ ဆောင် သည့် အ သက် ရှင် ခြင်း ၏ ရ နံ့ ဖြစ် ကြ ၏။ သို့ ဖြစ် လျှင် ဤ အ မှု အ ရာ များ နှင့် မည် သူ သည် ထိုက် တန် သ နည်း။

^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ တို့ သည် များ စွာ သော သူ တို့ ပြု သ ကဲ့ သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား တော် ကို လှည့် လည် ရောင်း စား ၍ အ မြတ် ထုတ် ကြ သည် မ ဟုတ် ဘဲ ဖြူ စင် သော သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ စေ လွှတ် ခြင်း ခံ ရ သော သူ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ခ ရစ် တော် ကို အ မှီ ပြု ၍ ငါ တို့ ဟော ပြော ကြ ၏။

2

¹ But I determined this for myself, that I would not come to you again in sorrow. ² For if I make you grieve, then who will make me glad but he who is made to grieve by me?

³ And I wrote this very thing to you, so that when I came, I wouldn’t have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all that my joy would be shared by all of you. ⁴ For out of much affliction and anguish of heart I wrote to you with many tears, not that you should be made to grieve, but that you might know the love that I have so abundantly for you.

⁵ But if any has caused sorrow, he has caused sorrow not to me, but in part (that I not press too heavily) to you all. ⁶ This punishment which was inflicted by the many is sufficient for such a one; ⁷ so that, on the contrary, you should rather forgive him and comfort him, lest by any means such a one should be swallowed up with his excessive sorrow. ⁸ Therefore I beg you to confirm your love toward him.

⁹ For to this end I also wrote, that I might know the proof of you, whether you are obedient in all things. ¹⁰ Now I also forgive whomever you forgive anything. For if indeed I have forgiven anything, I have forgiven that one for your sakes in the presence of Christ, ¹¹ that no advantage may be gained over us by Satan, for we are not ignorant of his schemes.

¹² Now when I came to Troas for the Good News of Christ, and when a door was opened to me in the Lord, ¹³ I had no relief for my spirit, because I didn’t find Titus my brother, but taking my leave of them, I went out into Macedonia.

¹⁴ Now thanks be to God who always leads us in triumph in Christ, and reveals through us the sweet aroma of his knowledge in every place. ¹⁵ For we are a sweet aroma of Christ to God in those who are saved and in those who perish: ¹⁶ to the one a stench from death to death, to the other a sweet aroma from life to life. Who is sufficient for these things?

¹⁷ For we are not as so many, peddling the word of God. But as of sincerity, but as of God, in the sight of God, we speak in Christ.