၂

^၁ လေ ဝိ အ မျိုး သား ထဲ မှ ယောက်ျား တစ် ဦး သည် သွား ၍ လေ ဝိ အ မျိုး သ မီး နှင့် စုံ ဖက် ရာ၊ ^၂ ထို မိန်း မ သည် ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ကို မွေး ဖွား ၏။ ထို သား သည် အ ဆင်း လှ ကြောင်း ကို မိ ခင် သိ မြင် လျှင် သူ့ ကို သုံး လ ပတ် လုံး ဝှက် ထား ၏။

^၃ ထို့ နောက် တွင် မိ ခင် သည် သူ့ ကို ဝှက် မ ထား နိုင် တော့ သ ဖြင့် ကျူ ရိုး ဖြင့် ရက် လုပ် ထား သော ဖာ တောင်း ကို ယူ ၍ ကတ္တ ရာ စေး နှင့် သစ် စေး တို့ ဖြင့် သုတ် လိမ်း ပြီး လျှင် သူ ငယ် ကို ထို ဖာ တောင်း ထဲ ၌ ထည့် ပြီး နိုင်း မြစ် ကမ်း စပ် တွင် ရှိ သော ကျူ တော ထဲ ၌ ထား လေ ၏။ ^၄ သူ ငယ် ၏ အစ် မ သည် လည်း သူ ငယ် ၌ မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သိ မြင် နိုင် ရန် အ ဝေး မှ ရပ် ကြည့် နေ ၏။

^၅ ထို စဉ် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် သည် ရေ ချိုး ရန် နိုင်း မြစ် ထဲ သို့ ဆင်း လာ ၏။ သူ ၏ အ ပျို တော် များ ကား မြစ် ကမ်း နား ၌ လမ်း လျှောက် နေ ကြ ၏။ ထို အ ခါ သူ သည် ကျူ တော ထဲ မှ ဖာ တောင်း ကို တွေ့ လျှင် ကျွန် မ တစ် ယောက် ကို လွှတ် ၍ ယူ စေ ၏။ ^၆ ကြည့် ရှု လော့။ ဖာ တောင်း ကို ဖွင့် သော အ ခါ ငို နေ သော က လေး သူ ငယ် ကို မြင် လျှင် သူ့ ကို သ နား လျက် “ဤ သူ ငယ် သည် ဟေ ဗြဲ က လေး ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၇ ထို အ ခါ သူ ငယ် ၏ အစ် မ က ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် အား “သူ ငယ် ကို ကြည့် ရှု စောင့် ရှောက် ရန် ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သ မီး ထဲ မှ နို့ ထိန်း တစ် ဦး ကို သ ခင် မ အ တွက် သွား ခေါ် ပေး ရ မည် လော” ဟု မေး လျှောက် ၏။ ^၈ ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် က လည်း “သွား ခေါ် လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် မိန်း မ ငယ် သည် သွား ၍ သူ ငယ် ၏ မိ ခင် ကို ခေါ် လာ ၏။

^၉ ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် က “ဤ သူ ငယ် ကို ခေါ် သွား ၍ ငါ့ အ တွက် ကြည့် ရှု စောင့် ရှောက် ပေး လော့။ သင့် ကို ငါ လုပ် အား ခ ပေး မည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် ထို မိန်း မ သည် သူ ငယ် ကို ခေါ် သွား ၍ ကြည့် ရှု စောင့် ရှောက် လေ ၏။ ^၁၀ သူ ငယ် ကြီး ပြင်း လာ သော အ ခါ မိ ခင် သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် ထံ သို့ သူ ငယ် ကို ခေါ် ဆောင် လာ ၍ သူ သည် မင်း သ မီး ၏ သား ဖြစ် လာ ၏။ မင်း သ မီး က “သူ့ ကို ရေ ထဲ မှ ငါ ဆယ် ယူ ခဲ့ ၏” ဟု ဆို ပြီး သူ ၏ အ မည် ကို မော ရှေ ’ရေ ထဲ မှ ဆယ် ယူ ခဲ့ သူ’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။

^၁၁ မော ရှေ အ ရွယ် ရောက် ပြီး နောက် တစ် နေ့ သော အ ခါ သူ သည် မိ မိ အ မျိုး သား ချင်း များ ထံ သို့ သွား ရာ သူ တို့ သည် ကြမ်း တမ်း သော အ လုပ် များ လုပ် ရ သည် ကို မြင် လေ ၏။ ထို အ ချိန် ၌ မိ မိ အ မျိုး သား ချင်း ဖြစ် သော ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား တစ် ဦး ကို အီ ဂျစ် အ မျိုး သား တစ် ဦး က ရိုက် နှက် နေ သည် ကို မြင် လျှင်၊ ^၁၂ သူ သည် ဟို ဟို သည် သည် ကြည့် ၍ လူ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ သည် ကို သိ မြင် သော အ ခါ အီ ဂျစ် အ မျိုး သား ကို ရိုက် သတ် ၍ သဲ ထဲ ၌ မြှုပ် လိုက် လေ ၏။

^၁၃ နောက် တစ် နေ့ လည်း သူ သည် ထပ် သွား ပြန် ရာ ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား နှစ် ဦး ရန် ဖြစ် နေ ကြ သည် ကို မြင် လျှင် မ တ ရား သော သူ အား “သင် သည် သင် ၏ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ရိုက် နှက် ရ သ နည်း” ဟု ဆို သော်၊ ^၁၄ ထို သူ က “မည် သူ သည် သင့် ကို ငါ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ၊ ငါ တို့ ကို တ ရား စီ ရင် သူ အ ဖြစ် ခန့် ထား သ နည်း။ တ ၇:၃၅။ သင် သည် အီ ဂျစ် အ မျိုး သား ကို သတ် သ ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို သတ် ရန် ကြံ ရွယ် သ လော” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် ကြောက် ရွံ့ လျက် “အ ကယ် စင် စစ် ဤ အ မှု ကို သိ ကြ ကုန် ပြီ တ ကား” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၅ ထို အ မှု ကို ဖာ ရော မင်း ကြီး ကြား သိ သော အ ခါ မော ရှေ ကို သတ် ရန် ရှာ ကြံ သ ဖြင့် မော ရှေ သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး ထံ မှ ထွက် ပြေး ၍ မိ ဒျန် ပြည် ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ သူ သည် ရေ တွင်း ဘေး ၌ ထိုင် နေ စဉ်၊ ^၁၆ မိ ဒျန် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ၏ သ မီး ခု နစ် ယောက် သည် ရောက် လာ ၍ မိ မိ တို့ ဖ ခင် ၏ သိုး ဆိတ် တို့ ကို ရေ တိုက် ရန် ရေ ခပ် ကြ ပြီး ရေ စား ကျင်း များ ကို ဖြည့် ကြ ၏။ ^၁၇ ထို အ ခါ သိုး ထိန်း တို့ သည် ရောက် လာ ၍ သူ တို့ ကို နှင် ထုတ် ကြ သ ဖြင့် မော ရှေ သည် ထ ၍ ထို မိန်း မ တို့ ကို ကာ ကွယ် ပေး ပြီး သူ တို့ ၏ သိုး ဆိတ် တို့ ကို ရေ တိုက် လေ ၏။

^၁၈ သူ တို့ သည် ဖ ခင် ရွေ လ ထံ သို့ ပြန် ရောက် သော် ဖ ခင် က “ယ နေ့ သင် တို့ အ ဘယ် ကြောင့် စော စော ပြန် ရောက် ကြ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ က လည်း “အီ ဂျစ် အ မျိုး သား တစ် ဦး သည် ကျွန် မ တို့ ကို သိုး ထိန်း တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် ၍ ရေ လို သ မျှ ခပ် ပေး ပါ ၏။ သိုး ဆိတ် တို့ ကို လည်း‌ ရေ တိုက် ပေး ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၂၀ ထို အ ခါ ဖ ခင် က မိ မိ သ မီး တို့ အား “ထို သူ အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း။ သူ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် ထား ခဲ့ သ နည်း။ အ စား အ စာ စား သောက် ရန် သူ့ ကို သွား ‌ခေါ် လော့” ဟု ဆို ၏။

^၂၁ မော ရှေ သည် ရွေ လ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ရန် သ ဘော တူ ၍ ရွေ လ သည် သူ ၏ သ မီး ဇိ ပေါ ရ ကို မော ရှေ နှင့် ပေး စား လေ ၏။ ^၂၂ ဇိ ပေါ ရ သည် သား ကို မွေး ဖွား လျှင် မော ရှေ က “ငါ သည် တစ် ပါး အ မျိုး သား ပြည် ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် ရ ပြီ” ဟု ဆို လျက် ထို သား ၏ အ မည် ကို ဂေ ရ ရှုံ ဟု မှည့် ခေါ် ၏။

^၂၃ ကာ လ အ တန် ကြာ ပြီး နောက် အီ ဂျစ် ဘု ရင် သည် လည်း အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း ကျွန် ပြု ခံ ရ သော ကြောင့် ညည်း တွား ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ထို သို့ ကျွန် ပြု ခံ ရ သော ကြောင့် သူ တို့ ၏ အော် ဟစ် သံ သည် ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် သို့ ရောက် လေ ၏။ ^၂၄ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ၏ ညည်း တွား မြည် တမ်း သံ ကို ကြား တော် မူ လျှင်၊ ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ နှင့် ပြု ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ၏။ ^၂၅ ဘု ရား သ ခင် သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၍ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ကို သိ မှတ် တော် မူ ၏။

2

¹ A man of the house of Levi went and took a daughter of Levi as his wife. ² The woman conceived and bore a son. When she saw that he was a fine child, she hid him three months.

³ When she could no longer hide him, she took a papyrus basket for him, and coated it with tar and with pitch. She put the child in it, and laid it in the reeds by the river’s bank. ⁴ His sister stood far off, to see what would be done to him.

⁵ Pharaoh’s daughter came down to bathe at the river. Her maidens walked along by the riverside. She saw the basket among the reeds, and sent her servant to get it. ⁶ She opened it, and saw the child, and behold, the baby cried. She had compassion on him, and said, “This is one of the Hebrews’ children.” ⁷ Then his sister said to Pharaoh’s daughter, “Should I go and call a nurse for you from the Hebrew women, that she may nurse the child for you?” ⁸ Pharaoh’s daughter said to her, “Go.” The young woman went and called the child’s mother.

⁹ Pharaoh’s daughter said to her, “Take this child away, and nurse him for me, and I will give you your wages.” The woman took the child, and nursed it. ¹⁰ The child grew, and she brought him to Pharaoh’s daughter, and he became her son. She named him Moses, ’Moses’ sounds like the Hebrew for ‘draw out’. and said, “Because I drew him out of the water.”

¹¹ In those days, when Moses had grown up, he went out to his brothers and saw their burdens. He saw an Egyptian striking a Hebrew, one of his brothers. ¹² He looked this way and that way, and when he saw that there was no one, he killed the Egyptian, and hid him in the sand.

¹³ He went out the second day, and behold, two men of the Hebrews were fighting with each other. He said to him who did the wrong, “Why do you strike your fellow?” ¹⁴ He said, “Who made you a prince and a judge over us? Do you plan to kill me, as you killed the Egyptian?” Moses was afraid, and said, “Surely this thing is known.”

¹⁵ Now when Pharaoh heard this thing, he sought to kill Moses. But Moses fled from the face of Pharaoh, and lived in the land of Midian, and he sat down by a well. ¹⁶ Now the priest of Midian had seven daughters. They came and drew water, and filled the troughs to water their father’s flock. ¹⁷ The shepherds came and drove them away; but Moses stood up and helped them, and watered their flock.

¹⁸ When they came to Reuel, their father, he said, “How is it that you have returned so early today?” ¹⁹ They said, “An Egyptian delivered us out of the hand of the shepherds, and moreover he drew water for us, and watered the flock.” ²⁰ He said to his daughters, “Where is he? Why is it that you have left the man? Call him, that he may eat bread.”

²¹ Moses was content to dwell with the man. He gave Moses Zipporah, his daughter. ²² She bore a son, and he named him Gershom, ’Gershom’ sounds like the Hebrew for ‘an alien there’. for he said, “I have lived as a foreigner in a foreign land.”

²³ In the course of those many days, the king of Egypt died, and the children of Israel sighed because of the bondage, and they cried, and their cry came up to God because of the bondage. ²⁴ God heard their groaning, and God remembered his covenant with Abraham, with Isaac, and with Jacob. ²⁵ God saw the children of Israel, and God understood.

၂

^၁ လေ ဝိ အ မျိုး သား ထဲ မှ ယောက်ျား တစ် ဦး သည် သွား ၍ လေ ဝိ အ မျိုး သ မီး နှင့် စုံ ဖက် ရာ၊ ^၂ ထို မိန်း မ သည် ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ကို မွေး ဖွား ၏။ ထို သား သည် အ ဆင်း လှ ကြောင်း ကို မိ ခင် သိ မြင် လျှင် သူ့ ကို သုံး လ ပတ် လုံး ဝှက် ထား ၏။

^၃ ထို့ နောက် တွင် မိ ခင် သည် သူ့ ကို ဝှက် မ ထား နိုင် တော့ သ ဖြင့် ကျူ ရိုး ဖြင့် ရက် လုပ် ထား သော ဖာ တောင်း ကို ယူ ၍ ကတ္တ ရာ စေး နှင့် သစ် စေး တို့ ဖြင့် သုတ် လိမ်း ပြီး လျှင် သူ ငယ် ကို ထို ဖာ တောင်း ထဲ ၌ ထည့် ပြီး နိုင်း မြစ် ကမ်း စပ် တွင် ရှိ သော ကျူ တော ထဲ ၌ ထား လေ ၏။ ^၄ သူ ငယ် ၏ အစ် မ သည် လည်း သူ ငယ် ၌ မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သိ မြင် နိုင် ရန် အ ဝေး မှ ရပ် ကြည့် နေ ၏။

^၅ ထို စဉ် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် သည် ရေ ချိုး ရန် နိုင်း မြစ် ထဲ သို့ ဆင်း လာ ၏။ သူ ၏ အ ပျို တော် များ ကား မြစ် ကမ်း နား ၌ လမ်း လျှောက် နေ ကြ ၏။ ထို အ ခါ သူ သည် ကျူ တော ထဲ မှ ဖာ တောင်း ကို တွေ့ လျှင် ကျွန် မ တစ် ယောက် ကို လွှတ် ၍ ယူ စေ ၏။ ^၆ ကြည့် ရှု လော့။ ဖာ တောင်း ကို ဖွင့် သော အ ခါ ငို နေ သော က လေး သူ ငယ် ကို မြင် လျှင် သူ့ ကို သ နား လျက် “ဤ သူ ငယ် သည် ဟေ ဗြဲ က လေး ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၇ ထို အ ခါ သူ ငယ် ၏ အစ် မ က ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် အား “သူ ငယ် ကို ကြည့် ရှု စောင့် ရှောက် ရန် ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သ မီး ထဲ မှ နို့ ထိန်း တစ် ဦး ကို သ ခင် မ အ တွက် သွား ခေါ် ပေး ရ မည် လော” ဟု မေး လျှောက် ၏။ ^၈ ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် က လည်း “သွား ခေါ် လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် မိန်း မ ငယ် သည် သွား ၍ သူ ငယ် ၏ မိ ခင် ကို ခေါ် လာ ၏။

^၉ ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် က “ဤ သူ ငယ် ကို ခေါ် သွား ၍ ငါ့ အ တွက် ကြည့် ရှု စောင့် ရှောက် ပေး လော့။ သင့် ကို ငါ လုပ် အား ခ ပေး မည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် ထို မိန်း မ သည် သူ ငယ် ကို ခေါ် သွား ၍ ကြည့် ရှု စောင့် ရှောက် လေ ၏။ ^၁၀ သူ ငယ် ကြီး ပြင်း လာ သော အ ခါ မိ ခင် သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် ထံ သို့ သူ ငယ် ကို ခေါ် ဆောင် လာ ၍ သူ သည် မင်း သ မီး ၏ သား ဖြစ် လာ ၏။ မင်း သ မီး က “သူ့ ကို ရေ ထဲ မှ ငါ ဆယ် ယူ ခဲ့ ၏” ဟု ဆို ပြီး သူ ၏ အ မည် ကို မော ရှေ ’ရေ ထဲ မှ ဆယ် ယူ ခဲ့ သူ’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။

^၁၁ မော ရှေ အ ရွယ် ရောက် ပြီး နောက် တစ် နေ့ သော အ ခါ သူ သည် မိ မိ အ မျိုး သား ချင်း များ ထံ သို့ သွား ရာ သူ တို့ သည် ကြမ်း တမ်း သော အ လုပ် များ လုပ် ရ သည် ကို မြင် လေ ၏။ ထို အ ချိန် ၌ မိ မိ အ မျိုး သား ချင်း ဖြစ် သော ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား တစ် ဦး ကို အီ ဂျစ် အ မျိုး သား တစ် ဦး က ရိုက် နှက် နေ သည် ကို မြင် လျှင်၊ ^၁၂ သူ သည် ဟို ဟို သည် သည် ကြည့် ၍ လူ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ သည် ကို သိ မြင် သော အ ခါ အီ ဂျစ် အ မျိုး သား ကို ရိုက် သတ် ၍ သဲ ထဲ ၌ မြှုပ် လိုက် လေ ၏။

^၁၃ နောက် တစ် နေ့ လည်း သူ သည် ထပ် သွား ပြန် ရာ ဟေ ဗြဲ အ မျိုး သား နှစ် ဦး ရန် ဖြစ် နေ ကြ သည် ကို မြင် လျှင် မ တ ရား သော သူ အား “သင် သည် သင် ၏ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ရိုက် နှက် ရ သ နည်း” ဟု ဆို သော်၊ ^၁၄ ထို သူ က “မည် သူ သည် သင့် ကို ငါ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ၊ ငါ တို့ ကို တ ရား စီ ရင် သူ အ ဖြစ် ခန့် ထား သ နည်း။ တ ၇:၃၅။ သင် သည် အီ ဂျစ် အ မျိုး သား ကို သတ် သ ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို သတ် ရန် ကြံ ရွယ် သ လော” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် ကြောက် ရွံ့ လျက် “အ ကယ် စင် စစ် ဤ အ မှု ကို သိ ကြ ကုန် ပြီ တ ကား” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၅ ထို အ မှု ကို ဖာ ရော မင်း ကြီး ကြား သိ သော အ ခါ မော ရှေ ကို သတ် ရန် ရှာ ကြံ သ ဖြင့် မော ရှေ သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး ထံ မှ ထွက် ပြေး ၍ မိ ဒျန် ပြည် ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ သူ သည် ရေ တွင်း ဘေး ၌ ထိုင် နေ စဉ်၊ ^၁၆ မိ ဒျန် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ၏ သ မီး ခု နစ် ယောက် သည် ရောက် လာ ၍ မိ မိ တို့ ဖ ခင် ၏ သိုး ဆိတ် တို့ ကို ရေ တိုက် ရန် ရေ ခပ် ကြ ပြီး ရေ စား ကျင်း များ ကို ဖြည့် ကြ ၏။ ^၁၇ ထို အ ခါ သိုး ထိန်း တို့ သည် ရောက် လာ ၍ သူ တို့ ကို နှင် ထုတ် ကြ သ ဖြင့် မော ရှေ သည် ထ ၍ ထို မိန်း မ တို့ ကို ကာ ကွယ် ပေး ပြီး သူ တို့ ၏ သိုး ဆိတ် တို့ ကို ရေ တိုက် လေ ၏။

^၁၈ သူ တို့ သည် ဖ ခင် ရွေ လ ထံ သို့ ပြန် ရောက် သော် ဖ ခင် က “ယ နေ့ သင် တို့ အ ဘယ် ကြောင့် စော စော ပြန် ရောက် ကြ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ က လည်း “အီ ဂျစ် အ မျိုး သား တစ် ဦး သည် ကျွန် မ တို့ ကို သိုး ထိန်း တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် ၍ ရေ လို သ မျှ ခပ် ပေး ပါ ၏။ သိုး ဆိတ် တို့ ကို လည်း‌ ရေ တိုက် ပေး ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၂၀ ထို အ ခါ ဖ ခင် က မိ မိ သ မီး တို့ အား “ထို သူ အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း။ သူ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် ထား ခဲ့ သ နည်း။ အ စား အ စာ စား သောက် ရန် သူ့ ကို သွား ‌ခေါ် လော့” ဟု ဆို ၏။

^၂၁ မော ရှေ သည် ရွေ လ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ရန် သ ဘော တူ ၍ ရွေ လ သည် သူ ၏ သ မီး ဇိ ပေါ ရ ကို မော ရှေ နှင့် ပေး စား လေ ၏။ ^၂၂ ဇိ ပေါ ရ သည် သား ကို မွေး ဖွား လျှင် မော ရှေ က “ငါ သည် တစ် ပါး အ မျိုး သား ပြည် ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် ရ ပြီ” ဟု ဆို လျက် ထို သား ၏ အ မည် ကို ဂေ ရ ရှုံ ဟု မှည့် ခေါ် ၏။

^၂၃ ကာ လ အ တန် ကြာ ပြီး နောက် အီ ဂျစ် ဘု ရင် သည် လည်း အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း ကျွန် ပြု ခံ ရ သော ကြောင့် ညည်း တွား ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ထို သို့ ကျွန် ပြု ခံ ရ သော ကြောင့် သူ တို့ ၏ အော် ဟစ် သံ သည် ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် သို့ ရောက် လေ ၏။ ^၂၄ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ၏ ညည်း တွား မြည် တမ်း သံ ကို ကြား တော် မူ လျှင်၊ ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ နှင့် ပြု ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ၏။ ^၂၅ ဘု ရား သ ခင် သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၍ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ကို သိ မှတ် တော် မူ ၏။

2

¹ A man of the house of Levi went and took a daughter of Levi as his wife. ² The woman conceived and bore a son. When she saw that he was a fine child, she hid him three months.

³ When she could no longer hide him, she took a papyrus basket for him, and coated it with tar and with pitch. She put the child in it, and laid it in the reeds by the river’s bank. ⁴ His sister stood far off, to see what would be done to him.

⁵ Pharaoh’s daughter came down to bathe at the river. Her maidens walked along by the riverside. She saw the basket among the reeds, and sent her servant to get it. ⁶ She opened it, and saw the child, and behold, the baby cried. She had compassion on him, and said, “This is one of the Hebrews’ children.” ⁷ Then his sister said to Pharaoh’s daughter, “Should I go and call a nurse for you from the Hebrew women, that she may nurse the child for you?” ⁸ Pharaoh’s daughter said to her, “Go.” The young woman went and called the child’s mother.

⁹ Pharaoh’s daughter said to her, “Take this child away, and nurse him for me, and I will give you your wages.” The woman took the child, and nursed it. ¹⁰ The child grew, and she brought him to Pharaoh’s daughter, and he became her son. She named him Moses, ’Moses’ sounds like the Hebrew for ‘draw out’. and said, “Because I drew him out of the water.”

¹¹ In those days, when Moses had grown up, he went out to his brothers and saw their burdens. He saw an Egyptian striking a Hebrew, one of his brothers. ¹² He looked this way and that way, and when he saw that there was no one, he killed the Egyptian, and hid him in the sand.

¹³ He went out the second day, and behold, two men of the Hebrews were fighting with each other. He said to him who did the wrong, “Why do you strike your fellow?” ¹⁴ He said, “Who made you a prince and a judge over us? Do you plan to kill me, as you killed the Egyptian?” Moses was afraid, and said, “Surely this thing is known.”

¹⁵ Now when Pharaoh heard this thing, he sought to kill Moses. But Moses fled from the face of Pharaoh, and lived in the land of Midian, and he sat down by a well. ¹⁶ Now the priest of Midian had seven daughters. They came and drew water, and filled the troughs to water their father’s flock. ¹⁷ The shepherds came and drove them away; but Moses stood up and helped them, and watered their flock.

¹⁸ When they came to Reuel, their father, he said, “How is it that you have returned so early today?” ¹⁹ They said, “An Egyptian delivered us out of the hand of the shepherds, and moreover he drew water for us, and watered the flock.” ²⁰ He said to his daughters, “Where is he? Why is it that you have left the man? Call him, that he may eat bread.”

²¹ Moses was content to dwell with the man. He gave Moses Zipporah, his daughter. ²² She bore a son, and he named him Gershom, ’Gershom’ sounds like the Hebrew for ‘an alien there’. for he said, “I have lived as a foreigner in a foreign land.”

²³ In the course of those many days, the king of Egypt died, and the children of Israel sighed because of the bondage, and they cried, and their cry came up to God because of the bondage. ²⁴ God heard their groaning, and God remembered his covenant with Abraham, with Isaac, and with Jacob. ²⁵ God saw the children of Israel, and God understood.