၄၉

^၁ ထို့ နောက် ယာ ကုပ် သည် မိ မိ ၏ သား တို့ ကို ခေါ် ၍ “စု ဝေး ကြ လော့။ နောင် ကာ လ တွင် သင် တို့ ၌ ဖြစ် ပျက် မည့် အ ရာ ကို သင် တို့ အား ငါ ပြော ပြ မည်။ ^၂ စု ရုံး ကြ လော့။ နား ထောင် ကြ လော့။ အို ယာ ကုပ် သား တို့၊ သင် တို့ ၏ ဖ ခင် အစ္စ ရေး ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ လော့။

^၃ ရု ဗင်၊ သင် သည် ငါ ၏ သား ဦး၊ ငါ ၏ အ စွမ်း၊ ငါ့ အ ဦး ဆုံး အား မာန်၊ ဘုန်း အ ထွတ် နှင့် ခွန် အား အ ထွတ် ဖြစ် ၏။ ^၄ သို့ သော် သင် သည် ရေ ကဲ့ သို့ ဘောင် ဘင် ခတ် တတ် သည် ဖြစ် ၍ အ ထွတ် သို့ မ ရောက်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် သင့် ဖ ခင် ၏ အိပ် ရာ ပေါ် တက် ၍ ညစ် ညူး စေ ၏။ သူ သည် ငါ့ ခု တင် ပေါ် တက် လေ ပြီ။

^၅ ရှိ မောင် နှင့် လေ ဝိ သည် ညီ အစ် ကို ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ ဓား များ သည် ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် သော လက် နက် များ ဖြစ် ၏။ ^၆ ငါ့ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် သူ တို့ ၏ အ စည်း အ ဝေး သို့ မ ဝင် ရောက် ပါ စေ နှင့်။ ငါ့ ဘုန်း အ သ‌ ရေ သည် သူ တို့ ၏ အ စု အ ဝေး နှင့် မ ပေါင်း ပါ စေ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ အ မျက် ဖြင့် လူ ကို သတ် ၍ မိ မိ တို့ အ လို အ တိုင်း နွား တံ ကောက် ကြော ကို ဖြတ် ကြ ၏။ ^၇ သူ တို့ ၏ အ မျက် သည် ခက် ထန် ၍ သူ တို့ ၏ ဒေါ သ သည် ကြမ်း တမ်း သော ကြောင့် ကျိန် ဆဲ ခြင်း ခံ ကြ ရ ပါ စေ။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ယာ ကုပ် အ မျိုး ထဲ တွင် ကွဲ ပြား စေ မည်။ အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး ထဲ တွင် ကွဲ လွင့် စေ မည်။

^၈ ယု ဒ၊ သင့် ညီ အစ် ကို တို့ သည် သင့် ကို ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် မည်။ သင် ၏ လက် သည် သင့် ရန် သူ တို့ လည် ပင်း ပေါ် ၌ ရှိ လိမ့် မည်။ သင့် ဖ ခင် ၏ သား တို့ သည် သင့် ကို ပျပ် ဝပ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၉ ယု ဒ သည် ခြင်္သေ့ သား ပေါက် ဖြစ် ၏။ ငါ့ သား၊ သင် သည် သား ကောင် သတ် စား ပြီး တက် လာ ၏။ သူ သည် ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ခြင်္သေ့ မ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ဝပ် လျက်၊ လဲ လျောင်း လျက် နေ တတ် ၏။ သူ့ ကို မည် သူ ဆွ ဝံ့ သ နည်း။ ^၁၀ လူ မျိုး တို့ သည် ရှိ လော မေ ရှိ ယ ၏ ဂုဏ် ပုဒ်။ ကို နာ ခံ ကြ လိမ့် မည်။ သူ မ ရောက် လာ မီ တိုင် အောင် ရာ ဇ လှံ တံ သည် ယု ဒ ထံ မှ ထွက် သွား မည် မ ဟုတ်၊ ကျိုင်း သည် လည်း သူ့ ခြေ ထောက် ကြား မှ ထွက် သွား မည် မ ဟုတ်။ ^၁၁ သူ ၏ မြည်း ကို စ ပျစ် ပင် ၌ ချည် ထား ၏။ သူ့ မြည်း မ ၏ သား ကို ‌အ ကောင်း ဆုံး စ ပျစ် ပင် ၌ ချည် ထား ၏။ သူ ၏ အ ဝတ် တန် ဆာ ကို စ ပျစ် ဝိုင် ဖြင့် လျှော် ၏။ သူ ၏ ဝတ် ရုံ ကို စ ပျစ် သွေး ဖြင့် လျှော် ၏။ ^၁၂ သူ ၏ မျက် စိ သည် စ ပျစ် ဝိုင် ထက် နီ ၍ သူ ၏ သွား သည် နို့ ထက် ဖြူ ၏။

^၁၃ ဇာ ‌ဗု လုန် သည် ပင် လယ် ကမ်း ခြေ ၌ နေ ထိုင် ၍ သူ သည် သင်္ဘော ဆိပ် ဖြစ် လိမ့် မည်။ သူ ၏ နယ် သည် ဆီ ဒုန် မြို့ တိုင် အောင် ရောက် လိမ့် မည်။

^၁၄ ဣ သ ခါ သည် သိုး ခြံ များ ကြား သို့ မ ဟုတ် ‘ဝန် ထုပ် နှစ် ထုပ် ကြား’၊ ‘ကုန်း နှီး အိတ် ကြား’။ ၌ ဝပ် နေ သော သန် မာ သည့် မြည်း ဖြစ် ၏။ ^၁၅ နား နေ ရာ အ ရပ် သည် အ လွန် ကောင်း ပြီး ပြည် သည် အ လွန် သာ ယာ သည် ကို သူ မြင် ၏။ ထို့ ကြောင့် ဝန် ကို ထမ်း ရန် မိ မိ ပ ခုံး ကို ညွှတ် ၍ သူ သည် အ ခွန် ပေး ဆက် သော ကျွန် ဖြစ် လာ ၏။

^၁၆ ဒန် သည် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် တစ် နွယ် အ ဖြစ် မိ မိ လူ မျိုး ကို စစ် ကြော စီ ရင် လိမ့် မည်။ ^၁၇ ဒန် သည် လမ်း ‌ပေါ် က မြွေ၊ လမ်း ဘေး က မြွေ ပွေး ဖြစ် လိမ့် မည်။ သူ သည် မြင်း ၏ ဖ နောင့် ကို ပေါက် သ ဖြင့် မြင်း စီး သော သူ သည် နောက် ပြန် ပြုတ် ကျ လိမ့် မည်။ ^၁၈ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ကယ် တင် ခြင်း ကို စောင့် မျှော် ပါ ၏။

^၁၉ ဂဒ် ’ဖိ နှိပ် တိုက် ခိုက် သည်’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ မူ ကား စစ် သူ ရဲ တို့ သည် သူ့ ကို ဖိ နှိပ် တိုက် ခိုက် လာ သော် လည်း သူ သည် သူ တို့ ၏ ဖ နောင့် ကို ပြန် ၍ ဖိ နှိပ် တိုက် ခိုက် လိမ့် မည်။

^၂၀ အာ ရှာ ၏ အ စား အ စာ သည် အ ဆီ အ ဆိမ့် နှင့် ပြည့် ဝ ၍ ရှင် ဘု ရင် အ တွက် စား ကောင်း သောက် ဖွယ် တို့ ကို ထုတ် လုပ် ပေး လိမ့် မည်။

^၂၁ နဿ လိ သည် ချစ် ဖွယ် သော သ မင် ပေါက် များ ကို ပေါက် ဖွား သည့် သို့ မ ဟုတ် ‘ယဉ် ယဉ် ကျေး ကျေး စ ကား ပြော ဆို သည့်’။ အ ချုပ် အ နှောင် ကင်း သော သ မင် မ ဖြစ် ၏။

^၂၂ ယော သပ် သည် အ သီး ဖြစ် ထွန်း သော စ ပျစ် ပင်၊ စမ်း ရေ နား ရှိ အ သီး ဖြစ် ထွန်း သော စ ပျစ် ပင် ဖြစ် ၏။ ၎င်း ၏ အ ကိုင်း တို့ သည် တံ တိုင်း ကို ကျော် ၏။ ^၂၃ လေး သ မား တို့ သည် သူ့ ကို ‌အ ငြိုး ထား ၍ ပြင်း ပြင်း ထန် ထန် တိုက် ခိုက် ပစ် ခတ် ကြ ၏။ ^၂၄ သို့ သော် ယာ ကုပ် ၏ တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ၏ လက် တော် အား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ အစ္စ ရေး ၏ ကျောက် တည်း ဟူ သော သိုး ထိန်း အား ဖြင့် လည်း‌ ကောင်း သူ ၏ လေး သည် တည် ငြိမ် ၍ သူ ၏ လက် မောင်း တို့ သည် သန် မာ ၏။ ^၂၅ သင့် ဖ ခင် ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် သင့် ကို ကူ ညီ မ စ တော် မူ မည်။ အ နန္တ တန် ခိုး ရှင် သည် သင့် အား အ ထက် မိုး ကောင်း ကင် ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ အောက် အ ရပ် ၌ ဝပ် နေ သည့် နက် ရှိုင်း သော ရေ ထု ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ သား မြတ် နှင့် သား အိမ် တို့ ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ဖြင့် လည်း ကောင်း ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ မည်။ ^၂၆ သင့် ဖ ခင် ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ တို့ သည် ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ၊ ထာ ဝ ရ တည် သော တောင် ကုန်း တို့ ၏ ဆု လာဘ် တို့ ထက် ကြီး မား ၏။ ထို ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ တို့ သည် ယော သပ် ၏ ခေါင်း ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း၊ သူ့ ညီ အစ် ကို တို့ ထဲ မှ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ၏ ဦး ထိပ် ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း သက် ရောက် ပါ စေ သော။

^၂၇ ဗင်္ယာ မိန် သည် ကိုက် ဖြတ် စား သောက် တတ် သည့် ဝံ ပု လွေ ဖြစ် ၏။ သူ သည် နံ နက် အ ချိန် ၌ သား ကောင် ကို စား ၍ နေ ဝင် ချိန် ၌ လု ယက် သော အ ရာ ကို ခွဲ ဝေ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၈ ဤ သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် တစ် ဆယ့် နှစ် နွယ် ဖြစ် ၏။ ဤ သည် ကား သူ တို့ ၏ ဖ ခင် သည် သူ တို့ အ သီး သီး ရ ထိုက် သော ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ အ တိုင်း သူ တို့ အား ကောင်း ချီး ပေး သော အ ခါ မြွက် ဆို သော စ ကား ဖြစ် ၏။

^၂၉ တစ် ဖန် ယာ ကုပ် က သူ တို့ အား “ငါ သည် ငါ့ လူ မျိုး တို့ စု စည်း ရာ သို့ သွား ရ တော့ မည်။ ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဧ ဖ ရုန် ၏ လယ် ၌ ရှိ သော လိုဏ် ဂူ ထဲ ၌ ငါ့ ကို ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ‌လော့။ ^၃၀ ထို လိုဏ် ဂူ သည် ခါ နာန် ပြည်၊ မံ ရေ မြို့ အ ရှေ့၊ မပ္ပေ လ လယ် ၌ ရှိ ၏။ အာ ဗြ ဟံ သည် ထို လယ် ကို ကိုယ် ပိုင် သင်္ချိုင်း မြေ အ ဖြစ် ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဧ ဖ ရုန် ထံ မှ ဝယ် ယူ ခဲ့ ၏။ ^၃၁ ထို အ ရပ် ၌ အာ ဗြ ဟံ နှင့် သူ ၏ မ ယား စာ ရာ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ ဣ ဇက် နှင့် သူ ၏ မ ယား ရေ ဗက္ကာ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ လေ ကို လည်း ထို အ ရပ် ၌ ငါ သင်္ဂြိုဟ် ခဲ့ ၏။ ^၃၂ ထို လယ် နှင့် ၎င်း ၌ ရှိ သော လိုဏ် ဂူ ကို ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ထံ မှ ဝယ် ယူ ခဲ့ ၏” ဟု မိန့် ဆို လေ ၏။

^၃၃ ယာ ကုပ် သည် သူ ၏ သား တို့ ကို မိန့် မှာ ပြီး သော အ ခါ ခု တင် ပေါ် သို့ သူ ၏ ခြေ ကို ရုပ် ၍ အ သက် ချုပ် ငြိမ်း ပြီး လျှင် သူ သည် မိ မိ လူ မျိုး တို့ စု စည်း ရာ သို့ ရောက် လေ ၏။

49

¹ Jacob called to his sons, and said: “Gather yourselves together, that I may tell you that which will happen to you in the days to come. ² Assemble yourselves, and hear, you sons of Jacob. Listen to Israel, your father.

³ “Reuben, you are my firstborn, my might, and the beginning of my strength, excelling in dignity, and excelling in power. ⁴ Boiling over like water, you shall not excel, because you went up to your father’s bed, then defiled it. He went up to my couch.

⁵ “Simeon and Levi are brothers. Their swords are weapons of violence. ⁶ My soul, don’t come into their council. My glory, don’t be united to their assembly; for in their anger they killed men. In their self-will they hamstrung cattle. ⁷ Cursed be their anger, for it was fierce; and their wrath, for it was cruel. I will divide them in Jacob, and scatter them in Israel.

⁸ “Judah, your brothers will praise you. Your hand will be on the neck of your enemies. Your father’s sons will bow down before you. ⁹ Judah is a lion’s cub. From the prey, my son, you have gone up. He stooped down, he crouched as a lion, as a lioness. Who will rouse him up? ¹⁰ The scepter will not depart from Judah, nor the ruler’s staff from between his feet, until he comes to whom it belongs. The obedience of the peoples will be to him. ¹¹ Binding his foal to the vine, his donkey’s colt to the choice vine, he has washed his garments in wine, his robes in the blood of grapes. ¹² His eyes will be red with wine, his teeth white with milk.

¹³ “Zebulun will dwell at the haven of the sea. He will be for a haven of ships. His border will be on Sidon.

¹⁴ “Issachar is a strong donkey, lying down between the saddlebags. ¹⁵ He saw a resting place, that it was good, the land, that it was pleasant. He bows his shoulder to the burden, and becomes a servant doing forced labor.

¹⁶ “Dan will judge his people, as one of the tribes of Israel. ¹⁷ Dan will be a serpent on the trail, an adder in the path, that bites the horse’s heels, so that his rider falls backward. ¹⁸ I have waited for your salvation, Yahweh.

¹⁹ “A troop will press on Gad, but he will press on their heel.

²⁰ “Asher’s food will be rich. He will produce royal dainties.

²¹ “Naphtali is a doe set free, who bears beautiful fawns.

²² “Joseph is a fruitful vine, a fruitful vine by a spring. His branches run over the wall. ²³ The archers have severely grieved him, shot at him, and persecuted him: ²⁴ But his bow remained strong. The arms of his hands were made strong, by the hands of the Mighty One of Jacob, (from there is the shepherd, the stone of Israel), ²⁵ even by the God of your father, who will help you, by the Almighty, who will bless you, with blessings of heaven above, blessings of the deep that lies below, blessings of the breasts, and of the womb. ²⁶ The blessings of your father have prevailed above the blessings of my ancestors, above the boundaries of the ancient hills. They will be on the head of Joseph, on the crown of the head of him who is separated from his brothers.

²⁷ “Benjamin is a ravenous wolf. In the morning he will devour the prey. At evening he will divide the plunder.”

²⁸ All these are the twelve tribes of Israel, and this is what their father spoke to them, and blessed them. He blessed everyone according to his own blessing.

²⁹ He instructed them, and said to them, “I am to be gathered to my people. Bury me with my fathers in the cave that is in the field of Ephron the Hittite, ³⁰ in the cave that is in the field of Machpelah, which is before Mamre, in the land of Canaan, which Abraham bought with the field from Ephron the Hittite as a burial place. ³¹ There they buried Abraham and Sarah, his wife. There they buried Isaac and Rebekah, his wife, and there I buried Leah: ³² the field and the cave that is therein, which was purchased from the children of Heth.”

³³ When Jacob finished charging his sons, he gathered up his feet into the bed, breathed his last breath, and was gathered to his people.

၄၉

^၁ ထို့ နောက် ယာ ကုပ် သည် မိ မိ ၏ သား တို့ ကို ခေါ် ၍ “စု ဝေး ကြ လော့။ နောင် ကာ လ တွင် သင် တို့ ၌ ဖြစ် ပျက် မည့် အ ရာ ကို သင် တို့ အား ငါ ပြော ပြ မည်။ ^၂ စု ရုံး ကြ လော့။ နား ထောင် ကြ လော့။ အို ယာ ကုပ် သား တို့၊ သင် တို့ ၏ ဖ ခင် အစ္စ ရေး ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ လော့။

^၃ ရု ဗင်၊ သင် သည် ငါ ၏ သား ဦး၊ ငါ ၏ အ စွမ်း၊ ငါ့ အ ဦး ဆုံး အား မာန်၊ ဘုန်း အ ထွတ် နှင့် ခွန် အား အ ထွတ် ဖြစ် ၏။ ^၄ သို့ သော် သင် သည် ရေ ကဲ့ သို့ ဘောင် ဘင် ခတ် တတ် သည် ဖြစ် ၍ အ ထွတ် သို့ မ ရောက်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် သင့် ဖ ခင် ၏ အိပ် ရာ ပေါ် တက် ၍ ညစ် ညူး စေ ၏။ သူ သည် ငါ့ ခု တင် ပေါ် တက် လေ ပြီ။

^၅ ရှိ မောင် နှင့် လေ ဝိ သည် ညီ အစ် ကို ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ ဓား များ သည် ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် သော လက် နက် များ ဖြစ် ၏။ ^၆ ငါ့ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် သူ တို့ ၏ အ စည်း အ ဝေး သို့ မ ဝင် ရောက် ပါ စေ နှင့်။ ငါ့ ဘုန်း အ သ‌ ရေ သည် သူ တို့ ၏ အ စု အ ဝေး နှင့် မ ပေါင်း ပါ စေ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ အ မျက် ဖြင့် လူ ကို သတ် ၍ မိ မိ တို့ အ လို အ တိုင်း နွား တံ ကောက် ကြော ကို ဖြတ် ကြ ၏။ ^၇ သူ တို့ ၏ အ မျက် သည် ခက် ထန် ၍ သူ တို့ ၏ ဒေါ သ သည် ကြမ်း တမ်း သော ကြောင့် ကျိန် ဆဲ ခြင်း ခံ ကြ ရ ပါ စေ။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ယာ ကုပ် အ မျိုး ထဲ တွင် ကွဲ ပြား စေ မည်။ အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး ထဲ တွင် ကွဲ လွင့် စေ မည်။

^၈ ယု ဒ၊ သင့် ညီ အစ် ကို တို့ သည် သင့် ကို ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် မည်။ သင် ၏ လက် သည် သင့် ရန် သူ တို့ လည် ပင်း ပေါ် ၌ ရှိ လိမ့် မည်။ သင့် ဖ ခင် ၏ သား တို့ သည် သင့် ကို ပျပ် ဝပ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၉ ယု ဒ သည် ခြင်္သေ့ သား ပေါက် ဖြစ် ၏။ ငါ့ သား၊ သင် သည် သား ကောင် သတ် စား ပြီး တက် လာ ၏။ သူ သည် ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ခြင်္သေ့ မ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ဝပ် လျက်၊ လဲ လျောင်း လျက် နေ တတ် ၏။ သူ့ ကို မည် သူ ဆွ ဝံ့ သ နည်း။ ^၁၀ လူ မျိုး တို့ သည် ရှိ လော မေ ရှိ ယ ၏ ဂုဏ် ပုဒ်။ ကို နာ ခံ ကြ လိမ့် မည်။ သူ မ ရောက် လာ မီ တိုင် အောင် ရာ ဇ လှံ တံ သည် ယု ဒ ထံ မှ ထွက် သွား မည် မ ဟုတ်၊ ကျိုင်း သည် လည်း သူ့ ခြေ ထောက် ကြား မှ ထွက် သွား မည် မ ဟုတ်။ ^၁၁ သူ ၏ မြည်း ကို စ ပျစ် ပင် ၌ ချည် ထား ၏။ သူ့ မြည်း မ ၏ သား ကို ‌အ ကောင်း ဆုံး စ ပျစ် ပင် ၌ ချည် ထား ၏။ သူ ၏ အ ဝတ် တန် ဆာ ကို စ ပျစ် ဝိုင် ဖြင့် လျှော် ၏။ သူ ၏ ဝတ် ရုံ ကို စ ပျစ် သွေး ဖြင့် လျှော် ၏။ ^၁၂ သူ ၏ မျက် စိ သည် စ ပျစ် ဝိုင် ထက် နီ ၍ သူ ၏ သွား သည် နို့ ထက် ဖြူ ၏။

^၁၃ ဇာ ‌ဗု လုန် သည် ပင် လယ် ကမ်း ခြေ ၌ နေ ထိုင် ၍ သူ သည် သင်္ဘော ဆိပ် ဖြစ် လိမ့် မည်။ သူ ၏ နယ် သည် ဆီ ဒုန် မြို့ တိုင် အောင် ရောက် လိမ့် မည်။

^၁၄ ဣ သ ခါ သည် သိုး ခြံ များ ကြား သို့ မ ဟုတ် ‘ဝန် ထုပ် နှစ် ထုပ် ကြား’၊ ‘ကုန်း နှီး အိတ် ကြား’။ ၌ ဝပ် နေ သော သန် မာ သည့် မြည်း ဖြစ် ၏။ ^၁၅ နား နေ ရာ အ ရပ် သည် အ လွန် ကောင်း ပြီး ပြည် သည် အ လွန် သာ ယာ သည် ကို သူ မြင် ၏။ ထို့ ကြောင့် ဝန် ကို ထမ်း ရန် မိ မိ ပ ခုံး ကို ညွှတ် ၍ သူ သည် အ ခွန် ပေး ဆက် သော ကျွန် ဖြစ် လာ ၏။

^၁၆ ဒန် သည် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် တစ် နွယ် အ ဖြစ် မိ မိ လူ မျိုး ကို စစ် ကြော စီ ရင် လိမ့် မည်။ ^၁၇ ဒန် သည် လမ်း ‌ပေါ် က မြွေ၊ လမ်း ဘေး က မြွေ ပွေး ဖြစ် လိမ့် မည်။ သူ သည် မြင်း ၏ ဖ နောင့် ကို ပေါက် သ ဖြင့် မြင်း စီး သော သူ သည် နောက် ပြန် ပြုတ် ကျ လိမ့် မည်။ ^၁၈ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ကယ် တင် ခြင်း ကို စောင့် မျှော် ပါ ၏။

^၁၉ ဂဒ် ’ဖိ နှိပ် တိုက် ခိုက် သည်’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ မူ ကား စစ် သူ ရဲ တို့ သည် သူ့ ကို ဖိ နှိပ် တိုက် ခိုက် လာ သော် လည်း သူ သည် သူ တို့ ၏ ဖ နောင့် ကို ပြန် ၍ ဖိ နှိပ် တိုက် ခိုက် လိမ့် မည်။

^၂၀ အာ ရှာ ၏ အ စား အ စာ သည် အ ဆီ အ ဆိမ့် နှင့် ပြည့် ဝ ၍ ရှင် ဘု ရင် အ တွက် စား ကောင်း သောက် ဖွယ် တို့ ကို ထုတ် လုပ် ပေး လိမ့် မည်။

^၂၁ နဿ လိ သည် ချစ် ဖွယ် သော သ မင် ပေါက် များ ကို ပေါက် ဖွား သည့် သို့ မ ဟုတ် ‘ယဉ် ယဉ် ကျေး ကျေး စ ကား ပြော ဆို သည့်’။ အ ချုပ် အ နှောင် ကင်း သော သ မင် မ ဖြစ် ၏။

^၂၂ ယော သပ် သည် အ သီး ဖြစ် ထွန်း သော စ ပျစ် ပင်၊ စမ်း ရေ နား ရှိ အ သီး ဖြစ် ထွန်း သော စ ပျစ် ပင် ဖြစ် ၏။ ၎င်း ၏ အ ကိုင်း တို့ သည် တံ တိုင်း ကို ကျော် ၏။ ^၂၃ လေး သ မား တို့ သည် သူ့ ကို ‌အ ငြိုး ထား ၍ ပြင်း ပြင်း ထန် ထန် တိုက် ခိုက် ပစ် ခတ် ကြ ၏။ ^၂၄ သို့ သော် ယာ ကုပ် ၏ တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ၏ လက် တော် အား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ အစ္စ ရေး ၏ ကျောက် တည်း ဟူ သော သိုး ထိန်း အား ဖြင့် လည်း‌ ကောင်း သူ ၏ လေး သည် တည် ငြိမ် ၍ သူ ၏ လက် မောင်း တို့ သည် သန် မာ ၏။ ^၂၅ သင့် ဖ ခင် ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် သင့် ကို ကူ ညီ မ စ တော် မူ မည်။ အ နန္တ တန် ခိုး ရှင် သည် သင့် အား အ ထက် မိုး ကောင်း ကင် ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ အောက် အ ရပ် ၌ ဝပ် နေ သည့် နက် ရှိုင်း သော ရေ ထု ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ သား မြတ် နှင့် သား အိမ် တို့ ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ဖြင့် လည်း ကောင်း ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ မည်။ ^၂၆ သင့် ဖ ခင် ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ တို့ သည် ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ၊ ထာ ဝ ရ တည် သော တောင် ကုန်း တို့ ၏ ဆု လာဘ် တို့ ထက် ကြီး မား ၏။ ထို ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ တို့ သည် ယော သပ် ၏ ခေါင်း ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း၊ သူ့ ညီ အစ် ကို တို့ ထဲ မှ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ၏ ဦး ထိပ် ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း သက် ရောက် ပါ စေ သော။

^၂၇ ဗင်္ယာ မိန် သည် ကိုက် ဖြတ် စား သောက် တတ် သည့် ဝံ ပု လွေ ဖြစ် ၏။ သူ သည် နံ နက် အ ချိန် ၌ သား ကောင် ကို စား ၍ နေ ဝင် ချိန် ၌ လု ယက် သော အ ရာ ကို ခွဲ ဝေ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၈ ဤ သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် တစ် ဆယ့် နှစ် နွယ် ဖြစ် ၏။ ဤ သည် ကား သူ တို့ ၏ ဖ ခင် သည် သူ တို့ အ သီး သီး ရ ထိုက် သော ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ အ တိုင်း သူ တို့ အား ကောင်း ချီး ပေး သော အ ခါ မြွက် ဆို သော စ ကား ဖြစ် ၏။

^၂၉ တစ် ဖန် ယာ ကုပ် က သူ တို့ အား “ငါ သည် ငါ့ လူ မျိုး တို့ စု စည်း ရာ သို့ သွား ရ တော့ မည်။ ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဧ ဖ ရုန် ၏ လယ် ၌ ရှိ သော လိုဏ် ဂူ ထဲ ၌ ငါ့ ကို ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ‌လော့။ ^၃၀ ထို လိုဏ် ဂူ သည် ခါ နာန် ပြည်၊ မံ ရေ မြို့ အ ရှေ့၊ မပ္ပေ လ လယ် ၌ ရှိ ၏။ အာ ဗြ ဟံ သည် ထို လယ် ကို ကိုယ် ပိုင် သင်္ချိုင်း မြေ အ ဖြစ် ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဧ ဖ ရုန် ထံ မှ ဝယ် ယူ ခဲ့ ၏။ ^၃၁ ထို အ ရပ် ၌ အာ ဗြ ဟံ နှင့် သူ ၏ မ ယား စာ ရာ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ ဣ ဇက် နှင့် သူ ၏ မ ယား ရေ ဗက္ကာ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ လေ ကို လည်း ထို အ ရပ် ၌ ငါ သင်္ဂြိုဟ် ခဲ့ ၏။ ^၃၂ ထို လယ် နှင့် ၎င်း ၌ ရှိ သော လိုဏ် ဂူ ကို ဟေ သ အ မျိုး သား တို့ ထံ မှ ဝယ် ယူ ခဲ့ ၏” ဟု မိန့် ဆို လေ ၏။

^၃၃ ယာ ကုပ် သည် သူ ၏ သား တို့ ကို မိန့် မှာ ပြီး သော အ ခါ ခု တင် ပေါ် သို့ သူ ၏ ခြေ ကို ရုပ် ၍ အ သက် ချုပ် ငြိမ်း ပြီး လျှင် သူ သည် မိ မိ လူ မျိုး တို့ စု စည်း ရာ သို့ ရောက် လေ ၏။

49

¹ Jacob called to his sons, and said: “Gather yourselves together, that I may tell you that which will happen to you in the days to come. ² Assemble yourselves, and hear, you sons of Jacob. Listen to Israel, your father.

³ “Reuben, you are my firstborn, my might, and the beginning of my strength, excelling in dignity, and excelling in power. ⁴ Boiling over like water, you shall not excel, because you went up to your father’s bed, then defiled it. He went up to my couch.

⁵ “Simeon and Levi are brothers. Their swords are weapons of violence. ⁶ My soul, don’t come into their council. My glory, don’t be united to their assembly; for in their anger they killed men. In their self-will they hamstrung cattle. ⁷ Cursed be their anger, for it was fierce; and their wrath, for it was cruel. I will divide them in Jacob, and scatter them in Israel.

⁸ “Judah, your brothers will praise you. Your hand will be on the neck of your enemies. Your father’s sons will bow down before you. ⁹ Judah is a lion’s cub. From the prey, my son, you have gone up. He stooped down, he crouched as a lion, as a lioness. Who will rouse him up? ¹⁰ The scepter will not depart from Judah, nor the ruler’s staff from between his feet, until he comes to whom it belongs. The obedience of the peoples will be to him. ¹¹ Binding his foal to the vine, his donkey’s colt to the choice vine, he has washed his garments in wine, his robes in the blood of grapes. ¹² His eyes will be red with wine, his teeth white with milk.

¹³ “Zebulun will dwell at the haven of the sea. He will be for a haven of ships. His border will be on Sidon.

¹⁴ “Issachar is a strong donkey, lying down between the saddlebags. ¹⁵ He saw a resting place, that it was good, the land, that it was pleasant. He bows his shoulder to the burden, and becomes a servant doing forced labor.

¹⁶ “Dan will judge his people, as one of the tribes of Israel. ¹⁷ Dan will be a serpent on the trail, an adder in the path, that bites the horse’s heels, so that his rider falls backward. ¹⁸ I have waited for your salvation, Yahweh.

¹⁹ “A troop will press on Gad, but he will press on their heel.

²⁰ “Asher’s food will be rich. He will produce royal dainties.

²¹ “Naphtali is a doe set free, who bears beautiful fawns.

²² “Joseph is a fruitful vine, a fruitful vine by a spring. His branches run over the wall. ²³ The archers have severely grieved him, shot at him, and persecuted him: ²⁴ But his bow remained strong. The arms of his hands were made strong, by the hands of the Mighty One of Jacob, (from there is the shepherd, the stone of Israel), ²⁵ even by the God of your father, who will help you, by the Almighty, who will bless you, with blessings of heaven above, blessings of the deep that lies below, blessings of the breasts, and of the womb. ²⁶ The blessings of your father have prevailed above the blessings of my ancestors, above the boundaries of the ancient hills. They will be on the head of Joseph, on the crown of the head of him who is separated from his brothers.

²⁷ “Benjamin is a ravenous wolf. In the morning he will devour the prey. At evening he will divide the plunder.”

²⁸ All these are the twelve tribes of Israel, and this is what their father spoke to them, and blessed them. He blessed everyone according to his own blessing.

²⁹ He instructed them, and said to them, “I am to be gathered to my people. Bury me with my fathers in the cave that is in the field of Ephron the Hittite, ³⁰ in the cave that is in the field of Machpelah, which is before Mamre, in the land of Canaan, which Abraham bought with the field from Ephron the Hittite as a burial place. ³¹ There they buried Abraham and Sarah, his wife. There they buried Isaac and Rebekah, his wife, and there I buried Leah: ³² the field and the cave that is therein, which was purchased from the children of Heth.”

³³ When Jacob finished charging his sons, he gathered up his feet into the bed, breathed his last breath, and was gathered to his people.