၂၇

^၁ မိုး လင်း ချိန် ရောက် သော အ ခါ ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် လူ ထု ထဲ မှ သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး တို့ သည် ယေ ရှု ကို သေ ဒဏ် ချ မှတ် နိုင် ရန် တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ၏။ ^၂ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် ကို ချည် နှောင် လျက် ခေါ် ဆောင် သွား ကာ ဘု ရင် ခံ ပိ လတ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပုန္တိ ပိ လတ်'။ မင်း ထံ အပ် နှံ ကြ ၏။

^၃ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သော ယု ဒ သည် ကိုယ် တော် ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ခံ ရ ကြောင်း တွေ့ မြင် လျှင် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ကာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ ထံ ငွေ ဒင်္ဂါး သုံး ဆယ် ကို ပြန် ပေး လျက်၊ ^၄ “အ ကျွန်ုပ် သည် အ ပြစ် ကင်း သော သူ ၏ သွေး ကို အပ် နှံ ပြီး အ ပြစ် ပြု မိ ပါ ပြီ” ဟု ဆို ၏။ သို့ သော် ထို သူ တို့ က “ငါ တို့ နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ ကိုယ့် အ မှု ကို ကိုယ် ဖြေ ရှင်း လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ သူ သည် ထို ငွေ ကို ဗိ မာန် တော် ထဲ ၌ ပစ် ချ ပြီး ထွက် သွား လေ ၏။ ထို့ နောက် အ ခြား သို့ သွား ၍ ကြိုး ဆွဲ ချ သေ ‌လေ ၏။

^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ထို ငွေ များ ကို ယူ ၍ “သွေး ဖိုး ငွေ ဖြစ် သော ကြောင့် ဘဏ္ဍာ တိုက် ထဲ သို့ မ သွင်း အပ်” ဟု ဆို လျက်၊ ^၇ တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ပြီး မှ သူ စိမ်း ဧည့် သည် တို့ ၏ သင်္ချိုင်း အ တွက် အိုး ထိန်း သည် ၏ မြေ ယာ ကို ထို ငွေ ဖြင့် ဝယ် ယူ ကြ ၏။ ^၈ ထို့ ကြောင့် ထို မြေ ယာ ကို ယ နေ့ တိုင် အောင် သွေး မြေ ဟု ခေါ် တွင် ကြ ၏။ ^၉-၁၀ ထို အ ခါ “သူ တို့ သည် တန် ဖိုး ဖြတ် ခြင်း ခံ ရ သော သူ ၏ အ ဖိုး ငွေ တည်း ဟူ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ တန် ဖိုး ဖြတ် ထား သည့် ငွေ ဒင်္ဂါး သုံး ဆယ် ကို ယူ ၍ အ ကျွန်ုပ် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း အို ထိန်း သည် ၏ မြေ ယာ အ တွက် ထို ငွေ တို့ ကို ပေး ကြ ၏” ဇာ ၁၁:၁၂-၁၃။ ဟု ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ အား ဖြင့် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော အ ရာ သည် ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် လေ ၏။

^၁၁ ယေ ရှု သည် ဘု ရင် ခံ ရှေ့ ၌ ရပ် တော် မူ ရာ ဘု ရင် ခံ က “သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် လော” ဟု မေး လေ ၏။ ယေ ရှု က လည်း “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၂ သို့ သော် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ ၏ စွပ် စွဲ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ ပြန် ၍ ဖြေ တော် မ မူ။

^၁၃ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် ကိုယ် တော် အား “သူ တို့ သည် သင့် တစ် ဖက် ၌ မည် မျှ လောက် သက် သေ ခံ ကြ သည် ကို သင် မ ကြား သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၁၄ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် စ ကား တစ် ခွန်း ကို မျှ ပြန် ၍ မိန့် တော် မ မူ ဘဲ နေ သ ဖြင့် ဘု ရင် ခံ သည် အ လွန် အံ့ ဩ လေ ၏။

^၁၅ ဘု ရင် ခံ သည် ထို ပွဲ တော် တွင် လူ ထု အ တွက် သူ တို့ အ လို ရှိ သည့် အ ကျဉ်း သား တစ် ဦး ကို လွှတ် ပေး လေ့ ရှိ ၏။ ^၁၆ ထို အ ချိန် တွင် ဗာ ရဗ္ဗ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု ဗာ ရဗ္ဗ'။ ဟု ခေါ် သည့် ထင် ပေါ် ကျော် ကြား သော အ ကျဉ်း သား တစ် ယောက် ရှိ ၏။ ^၁၇ သို့ ဖြစ် ၍ လူ တို့ စု ဝေး ကြ သော အ ခါ ပိ လတ် မင်း က “သင် တို့ အ တွက် မည် သူ့ ကို လွှတ် ပေး စေ လို သ နည်း။ ဗာ ရဗ္ဗ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု ဗာ ရဗ္ဗ'။ လော၊ သို့ မ ဟုတ် ခ ရစ် တော် ဟု ခေါ် သော ယေ ရှု လော” ဟု သူ တို့ အား မေး လေ ၏။

^၁၈ ထို သို့ မေး ခြင်း မှာ သူ တို့ သည် မ လို မုန်း ထား စိတ် ဖြင့် ယေ ရှု ကို အပ် နှံ ကြ ကြောင်း ပိ လတ် မင်း သိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ပိ လတ် မင်း သည် တ ရား ပလ္လင် ပေါ် ၌ ထိုင် နေ စဉ် သူ ၏ ဇ နီး သည် သည် သူ့ ထံ သို့ လူ လွှတ် ၍ “သင် သည် ထို ဖြောင့် မတ် သော သူ နှင့် မည် သို့ မျှ မ ပတ် သက် စေ ပါ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို သူ ကြောင့် ယ နေ့ ကျွန် မ သည် အိပ် မက် ထဲ ၌ စိတ် ဒု က္ခ များ စွာ ရောက် ရ ပါ ၏” ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။

^၂၀ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ သည် လူ ထု ပ ရိ သတ် အား ဗာ ရဗ္ဗ ကို တောင်း ၍ ယေ ရှု ကို မူ ကား အ ဆုံး စီ ရင် စေ ရန် စည်း ရုံး ကြ ၏။ ^၂၁ တစ် ဖန် ဘု ရင် ခံ က “ဤ သူ နှစ် ယောက် တို့ တွင် သင် တို့ အ တွက် မည် သူ့ ကို လွှတ် ပေး စေ လို သ နည်း” ဟု မေး သော အ ခါ သူ တို့ က “ဗာ ရဗ္ဗ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၂ ပိ လတ် မင်း က “သို့ ဖြစ် လျှင် ခ ရစ် တော် ဟု ခေါ် သော ယေ ရှု ကို မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း” ဟု မေး ပြန် သော် သူ တို့ အား လုံး က “လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၃ ပိ လတ် မင်း က လည်း “အ ဘယ် ကြောင့် နည်း။ သူ သည် မည် သည့် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ခဲ့ သ နည်း” ဟု ပြန် မေး သော် လည်း သူ တို့ က “သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် မည် သည့် အ ကျိုး မျှ မ ရှိ ဘဲ ရုန်း ရင်း ဆန် ခတ် သာ ဖြစ် လာ သည် ကို မြင် ၍ လူ ထု ပ ရိ သတ် ရှေ့ တွင် ရေ ကို ယူ ပြီး လက် ကို ဆေး ကာ “ဤ သူ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဤ ဖြောင့် မတ် သော သူ'။ ၏ သွေး နှင့် ငါ ကင်း ရှင်း ၏။ သင် တို့ အ မှု ကို သင် တို့ ဖြေ ရှင်း ရ မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၅ လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း “သူ ၏ သွေး သည် ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ ၏ သား သ မီး များ အ ပေါ် ကျ ‌ရောက် ပါ စေ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၂၆ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် သူ တို့ အ တွက် ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် ပေး လေ ၏။ ယေ ရှု ကို မူ ကား ကျာ ပွတ် ဖြင့် ရိုက် နှက် စေ ပြီး နောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် အပ် နှံ လိုက် လေ ၏။ ^၂၇ ထို့ နောက် ဘု ရင် ခံ ၏ စစ် သား များ သည် ယေ ရှု ကို ရုံး တော် အ တွင်း သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ၍ တပ် ဖွဲ့ တစ် ဖွဲ့ လုံး ကို ကိုယ် တော် ထံ စု ဝေး စေ ကာ၊ ^၂၈ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် ကို ချွတ် ပြီး နီ မြန်း သော ဝတ် လုံ ကို ကိုယ် တော် အား ခြုံ စေ ကြ ၏။ ^၂၉ ဆူး ပင် ကို လည်း သ ရ ဖူ အ ဖြစ် ရစ် ခွေ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ပေါ် ၌ ဆောင်း စေ ၍ ကျူ ရိုး တစ် ချောင်း ကို လက် ယာ လက် ဖြင့် ကိုင် စေ ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ ၌ ဒူး ထောက် လျက် “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ပြောင် လှောင် ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၃၀ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် ကို တံ တွေး နှင့် ထွေး ၍ ကျူ ရိုး ကို ယူ ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ကို ရိုက် ကြ ၏။

^၃၁ ထို သို့ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ပြီး နောက် နီ မြန်း သော ဝတ် လုံ ကို ချွတ် ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် ကို ပြန် ဝတ် စေ ပြီး လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၃၂ သူ တို့ ထွက် သွား ကြ စဉ် ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော ကု ရေ နေ မြို့ သား တစ် ဦး ကို တွေ့ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို သူ့ အား အ တင်း အ ကျပ် ထမ်း စေ ကြ ၏။

^၃၃ ဤ သို့ ဖြင့် ဦး ခေါင်း ခွံ ဂ ရိ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် 'က ရာ နီ'။ အ ရပ် ဟု ခေါ် ဝေါ် သော ဂေါ လ ဂေါ သ အ မည် တွင် သည့် အ ရပ် သို့ ရောက် ကြ လျှင်၊ ^၃၄ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် အား ဆေး ခါး နှင့် ရော ထား သော စ ပျစ် ဝိုင် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဝိုင် ချဉ်'။ ကို တိုက် ကြ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မြည်း စမ်း ၍ သောက် လို သော စိတ် ရှိ တော် မ မူ ချေ။ ^၃၅ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် တော် များ ကို မဲ ချ ၍ ခွဲ ဝေ ကြ ၏။ ^၃၆ ထို့ နောက် ထို နေ ရာ ၌ ထိုင် လျက် ကိုယ် တော် ကို စောင့် ကြည့် ကြ ၏။ ^၃၇ ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း တော် အ ထက် ၌ ကား “ဤ သူ သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ယေ ရှု ဖြစ် ၏” ဟု ရေး ထား သည့် ကိုယ် တော် အ ပေါ် တင် သော စွဲ ချက် ကို တပ် ထား ကြ ၏။ ^၃၈ ဓား ပြ နှစ် ယောက် တို့ ကို လည်း ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ယာ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ၏။

^၃၉ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ခေါင်း ကို ခါ ယမ်း လျက်၊ ^၄၀ “ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း တည် ဆောက် မည့် သူ၊ သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် မှန် လျှင် သင့် ကိုယ် သင် ကယ် တင် ပြီး လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ခဲ့ လော့” ဟု စော် ကား ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၄၁ ထို နည်း တူ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ သည် လည်း ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ၊ သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ နှင့် အ တူ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ၍၊ ^၄၂ “သူ သည် သူ တစ် ပါး တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ သော် လည်း မိ မိ ကိုယ် ကို မ ကယ် တင် နိုင် ပါ တ ကား။ အစ္စ ရေး ဘု ရင် ဖြစ် လျှင် ယ ခု ပင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ပါ စေ။ ထို အ ခါ ငါ တို့ သည် သူ့ ကို ယုံ ကြည် မည်။ ^၄၃ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ယုံ ကြည် ကိုး စား ခဲ့ ၏။ ဘု ရား သ ခင် အ လို တော် ရှိ လျှင် ယ ခု ပင် သူ့ ကို ကယ် နုတ် ပါ စေ။ အ ကြောင်း မူ ကား ‘ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည်’ ဟူ ၍ သူ ပြော ခဲ့ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၄၄ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သော ဓား ပြ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ထို နည်း တူ ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ကြ ၏။

^၄၅ မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ မှ စ ၍ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ တိုင် အောင် မြေ တစ် ပြင် လုံး ၌ အ မှောင် ကျ ရောက် လေ ၏။ ^၄၆ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် ယေ ရှု သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် “ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှာ ဗ ခ သာ နိ” ဟု ‌အော် ဟစ် တော် မူ ၏။ ၎င်း ၏ အ ဓိပ္ပါယ် မှာ “အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၄၇ ထို အ ရပ် ၌ ရပ် နေ သော သူ အ ချို့ တို့ သည် ကြား လျှင် “ဤ သူ သည် ဧ လိ ယ ကို ခေါ် နေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၄၈ ထို အ ခါ သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် သည် ချက် ချင်း ပြေး သွား ၍ ရေ မြှုပ် ကို ယူ ကာ ဝိုင် ချဉ် နှင့် ပြည့် စေ ပြီး လျှင် ၎င်း ကို ကျူ ရိုး ပေါ် တပ် လျက် ကိုယ် တော် အား သောက် စေ ၏။ ဆာ ၆၉:၂၁။ ^၄၉ သို့ သော် အ ခြား သော သူ တို့ က “ရှိ ပါ စေ လေ။ ဧ လိ ယ သည် သူ့ ကို ကယ် တင် ရန် လာ မည် မ လာ မည် ကို ငါ တို့ ကြည့် ကြ စို့” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၅၀ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် နောက် တစ် ဖန် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် ကြွေး ကြော် ပြီး လျှင် အ သက် ကို စွန့် တော် မူ ၏။ ^၅၁ ထို အ ခါ ဗိ မာန် တော် ကန့် လန့် ကာ သည် အ ထက် စွန်း မှ အောက် စွန်း တိုင် အောင် နှစ် ခြမ်း ကွဲ သွား လေ ၏။ မြေ ကြီး သည် လှုပ် ၍ ကျောက် များ သည် အက် ကွဲ ‌လေ ၏။ ^၅၂ သင်္ချိုင်း ဂူ များ လည်း ပွင့် သ ဖြင့် အိပ် ပျော် ကြ ပြီ ဖြစ် သော သန့် ရှင်း သူ များ စွာ တို့ ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ သည် ထ မြောက် ကြ ၏။ ^၅၃ ယေ ရှု ထ မြောက် ‌တော် မူ ပြီး နောက် သူ တို့ သည် သင်္ချိုင်း ဂူ များ မှ ထွက် လာ ၍ သန့် ရှင်း သော မြို့ တော် သို့ ဝင် ကာ များ စွာ သော သူ တို့ ထံ ထင် ရှား ကြ ၏။

^၅၄ တပ် မှူး မှ စ ၍ သူ နှင့် အ တူ ယေ ရှု ကို စောင့် ကြည့် နေ သော သူ တို့ သည် င လျင် လှုပ် ခြင်း နှင့် ဖြစ် ပျက် သော အ ရာ များ ကို တွေ့ မြင် ကြ သော အ ခါ အ လွန် ကြောက် ရွံ့ လျက် “ဤ သူ သည် အ မှန် ပင် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၅၅ ယေ ရှု ကို လုပ် ကျွေး ပြု စု လျက် ဂါ လိ လဲ နယ် မှ နောက် တော် သို့ လိုက် လာ သည့် များ စွာ သော အ မျိုး သ မီး တို့ သည် လည်း ထို နေ ရာ ၌ ရှိ ၍ အ ဝေး မှ ကြည့် နေ ကြ ၏။ ^၅၆ သူ တို့ အ ထဲ တွင် မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ၊ ယာ ကုပ် နှင့် ယော သပ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော သေ'။ တို့ ၏ မိ ခင် ဖြစ် သော မာ ရိ နှင့် ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား များ ၏ မိ ခင် တို့ ပါ ၏။

^၅၇ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ အ ရိ မ သဲ မြို့ မှ သူ ဌေး ဖြစ် ပြီး ယေ ရှု ၏ တ ပည့် တော် လည်း ဖြစ် သော ယော သပ် အ မည် ရှိ သူ တစ် ဦး သည် ရောက် လာ ၏။ ^၅၈ သူ သည် ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ သွား ၍ ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို တောင်း လေ ၏။ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် အ လောင်း တော် ကို ပေး လိုက် ရန် အ မိန့် ပေး ၏။ ^၅၉ ယော သပ် သည် အ လောင်း တော် ကို ယူ ၍ ဖြူ စင် သော ပိတ် ချော ဖြင့် ပတ် ရစ် ပြီး လျှင်၊ ^၆၀ ကျောက် ဆောင် ၌ ထွင်း ထား သော မိ မိ ပိုင် ဆိုင် သည့် သင်္ချိုင်း ဂူ သစ် ထဲ တွင် သွင်း ထား လေ ၏။ ထို့ နောက် ကြီး မား သော ကျောက် တုံး ကို ဂူ ဝ သို့ လှိမ့် ထား ပြီး မှ ပြန် သွား လေ ၏။ ^၆၁ မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ နှင့် အ ခြား သော မာ ရိ တို့ သည် လည်း ထို နေ ရာ ၌ ရှိ လျက် သင်္ချုင်း တော် ရှေ့ တွင် ထိုင် နေ ကြ ၏။

^၆၂ ပြင် ဆင် ရာ နေ့ အ လွန် နောက် တစ် နေ့ တွင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ များ သည် ပိ လတ် မင်း ထံ စု ဝေး ကြ လျက်၊ ^၆၃ “အ ရှင်၊ ထို လှည့် ဖြား သော သူ သည် အ သက် ရှင် စဉ် က ‘ငါ သည် သုံး ရက် ကြာ လျှင် ထ မြောက် မည်’ ဟု ပြော ဆို ခဲ့ သည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မှတ် မိ ပါ သည်။ ^၆၄ ထို့ ကြောင့် သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ တိုင် အောင် သင်္ချိုင်း ဂူ ကို စောင့် ကြပ် ထား ရန် အ မိန့် ပေး ပါ။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သူ ၏ တ ပည့် တို့ သည် လာ ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ည အ ခါ လာ ၍'။ အ လောင်း ကို ခိုး ယူ ကာ ‘သူ သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် ပြီ’ ဟု လူ တို့ အား ပြော ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ နောက် လှည့် ဖြား မှု သည် ယ ခင် လှည့် ဖြား မှု ထက် ပို ၍ ဆိုး ပါ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် ထား ကြ ၏။ ^၆၅ ပိ လတ် မင်း က လည်း “သင် တို့ ၌ အ စောင့် တပ် သား ရှိ သည် မ ဟုတ် လော။ သွား ၍ သင် တို့ တတ် နိုင် သ မျှ လုံ ခြုံ အောင် စောင့် ကြပ် စေ ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၆၆ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် သွား ၍ ကျောက် တုံး ကို တံ ဆိပ် ခတ် ကာ အ စောင့် တပ် သား ကို ချ ထား လျက် သင်္ချိုင်း ဂူ ကို စောင့် ကြပ် စေ ကြ ၏။

27

¹ Now when morning had come, all the chief priests and the elders of the people took counsel against Jesus to put him to death. ² They bound him, led him away, and delivered him up to Pontius Pilate, the governor.

³ Then Judas, who betrayed him, when he saw that Jesus was condemned, felt remorse, and brought back the thirty pieces of silver to the chief priests and elders, ⁴ saying, “I have sinned in that I betrayed innocent blood.” But they said, “What is that to us? You see to it.” ⁵ He threw down the pieces of silver in the sanctuary and departed. Then he went away and hanged himself.

⁶ The chief priests took the pieces of silver and said, “It’s not lawful to put them into the treasury, since it is the price of blood.” ⁷ They took counsel, and bought the potter’s field with them to bury strangers in. ⁸ Therefore that field has been called “The Field of Blood” to this day. ⁹ Then that which was spoken through Jeremiah some manuscripts omit 'Jeremiah' the prophet was fulfilled, saying, “They took the thirty pieces of silver, the price of him upon whom a price had been set, whom some of the children of Israel priced, ¹⁰ and they gave them for the potter’s field, as the Lord commanded me.” Zechariah 11:12-13; Jeremiah 19:1-13; 32:6-9

¹¹ Now Jesus stood before the governor; and the governor asked him, saying, “Are you the King of the Jews?” Jesus said to him, “So you say.” ¹² When he was accused by the chief priests and elders, he answered nothing.

¹³ Then Pilate said to him, “Don’t you hear how many things they testify against you?” ¹⁴ He gave him no answer, not even one word, so that the governor marveled greatly.

¹⁵ Now at the feast the governor was accustomed to release to the multitude one prisoner whom they desired. ¹⁶ They had then a notable prisoner called Barabbas. ¹⁷ When therefore they were gathered together, Pilate said to them, “Whom do you want me to release to you? Barabbas, or Jesus who is called Christ?”

¹⁸ For he knew that because of envy they had delivered him up. ¹⁹ While he was sitting on the judgment seat, his wife sent to him, saying, “Have nothing to do with that righteous man, for I have suffered many things today in a dream because of him.”

²⁰ Now the chief priests and the elders persuaded the multitudes to ask for Barabbas and destroy Jesus. ²¹ But the governor answered them, “Which of the two do you want me to release to you?” They said, “Barabbas!” ²² Pilate said to them, “What then shall I do to Jesus who is called Christ?” They all said to him, “Let him be crucified!”

²³ But the governor said, “Why? What evil has he done?” But they cried out exceedingly, saying, “Let him be crucified!” ²⁴ So when Pilate saw that nothing was being gained, but rather that a disturbance was starting, he took water and washed his hands before the multitude, saying, “I am innocent of the blood of this righteous person. You see to it.” ²⁵ All the people answered, “May his blood be on us and on our children!”

²⁶ Then he released Barabbas to them, but Jesus he flogged and delivered to be crucified. ²⁷ Then the governor’s soldiers took Jesus into the Praetorium, and gathered the whole garrison together against him. ²⁸ They stripped him and put a scarlet robe on him. ²⁹ They braided a crown of thorns and put it on his head, and a reed in his right hand; and they kneeled down before him and mocked him, saying, “Hail, King of the Jews!” ³⁰ They spat on him, and took the reed and struck him on the head.

³¹ When they had mocked him, they took the robe off him, and put his clothes on him, and led him away to crucify him. ³² As they came out, they found a man of Cyrene, Simon by name, and they compelled him to go with them, that he might carry his cross.

³³ When they came to a place called “Golgotha”, that is to say, “The place of a skull,” ³⁴ they gave him sour wine or, vinegar to drink mixed with gall. Gall is a bitter-tasting, dark green oil from a wormwood plant that is alcoholic in its effect. When he had tasted it, he would not drink. ³⁵ When they had crucified him, they divided his clothing among them, casting lots, TR adds ''that it might be fulfilled which was spoken by the prophet: ‘They divided my garments among them, and for my clothing they cast lots;’ '' (see Psalm 22:18 and John 19:24) ³⁶ and they sat and watched him there. ³⁷ They set up over his head the accusation against him written, “THIS IS JESUS, THE KING OF THE JEWS.” ³⁸ Then there were two robbers crucified with him, one on his right hand and one on the left.

³⁹ Those who passed by blasphemed him, wagging their heads ⁴⁰ and saying, “You who destroy the temple and build it in three days, save yourself! If you are the Son of God, come down from the cross!” ⁴¹ Likewise the chief priests also mocking with the scribes, the Pharisees, TR omits 'the Pharisees' and the elders, said, ⁴² “He saved others, but he can’t save himself. If he is the King of Israel, let him come down from the cross now, and we will believe in him. ⁴³ He trusts in God. Let God deliver him now, if he wants him; for he said, ‘I am the Son of God.’ ” ⁴⁴ The robbers also who were crucified with him cast on him the same reproach.

⁴⁵ Now from the sixth hour noon there was darkness over all the land until the ninth hour. 3:00 p.m. ⁴⁶ About the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, “Eli, Eli, lima TR reads 'lama' instead of 'lima' sabachthani?” That is, “My God, my God, why have you forsaken me?” Psalm 22:1 ⁴⁷ Some of them who stood there, when they heard it, said, “This man is calling Elijah.” ⁴⁸ Immediately one of them ran and took a sponge, filled it with vinegar, put it on a reed, and gave him a drink. ⁴⁹ The rest said, “Let him be. Let’s see whether Elijah comes to save him.”

⁵⁰ Jesus cried again with a loud voice, and yielded up his spirit. ⁵¹ Behold, the veil of the temple was torn in two from the top to the bottom. The earth quaked and the rocks were split. ⁵² The tombs were opened, and many bodies of the saints who had fallen asleep were raised; ⁵³ and coming out of the tombs after his resurrection, they entered into the holy city and appeared to many.

⁵⁴ Now the centurion and those who were with him watching Jesus, when they saw the earthquake and the things that were done, were terrified, saying, “Truly this was the Son of God!”

⁵⁵ Many women were there watching from afar, who had followed Jesus from Galilee, serving him. ⁵⁶ Among them were Mary Magdalene, Mary the mother of James and Joses, and the mother of the sons of Zebedee.

⁵⁷ When evening had come, a rich man from Arimathaea named Joseph, who himself was also Jesus’ disciple, came. ⁵⁸ This man went to Pilate and asked for Jesus’ body. Then Pilate commanded the body to be given up. ⁵⁹ Joseph took the body and wrapped it in a clean linen cloth ⁶⁰ and laid it in his own new tomb, which he had cut out in the rock. Then he rolled a large stone against the door of the tomb, and departed. ⁶¹ Mary Magdalene was there, and the other Mary, sitting opposite the tomb.

⁶² Now on the next day, which was the day after the Preparation Day, the chief priests and the Pharisees were gathered together to Pilate, ⁶³ saying, “Sir, we remember what that deceiver said while he was still alive: ‘After three days I will rise again.’ ⁶⁴ Command therefore that the tomb be made secure until the third day, lest perhaps his disciples come at night and steal him away, and tell the people, ‘He is risen from the dead;’ and the last deception will be worse than the first.” ⁶⁵ Pilate said to them, “You have a guard. Go, make it as secure as you can.” ⁶⁶ So they went with the guard and made the tomb secure, sealing the stone.

၂၇

^၁ မိုး လင်း ချိန် ရောက် သော အ ခါ ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် လူ ထု ထဲ မှ သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး တို့ သည် ယေ ရှု ကို သေ ဒဏ် ချ မှတ် နိုင် ရန် တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ၏။ ^၂ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် ကို ချည် နှောင် လျက် ခေါ် ဆောင် သွား ကာ ဘု ရင် ခံ ပိ လတ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပုန္တိ ပိ လတ်'။ မင်း ထံ အပ် နှံ ကြ ၏။

^၃ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သော ယု ဒ သည် ကိုယ် တော် ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ခံ ရ ကြောင်း တွေ့ မြင် လျှင် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ကာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ ထံ ငွေ ဒင်္ဂါး သုံး ဆယ် ကို ပြန် ပေး လျက်၊ ^၄ “အ ကျွန်ုပ် သည် အ ပြစ် ကင်း သော သူ ၏ သွေး ကို အပ် နှံ ပြီး အ ပြစ် ပြု မိ ပါ ပြီ” ဟု ဆို ၏။ သို့ သော် ထို သူ တို့ က “ငါ တို့ နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ ကိုယ့် အ မှု ကို ကိုယ် ဖြေ ရှင်း လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ သူ သည် ထို ငွေ ကို ဗိ မာန် တော် ထဲ ၌ ပစ် ချ ပြီး ထွက် သွား လေ ၏။ ထို့ နောက် အ ခြား သို့ သွား ၍ ကြိုး ဆွဲ ချ သေ ‌လေ ၏။

^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ထို ငွေ များ ကို ယူ ၍ “သွေး ဖိုး ငွေ ဖြစ် သော ကြောင့် ဘဏ္ဍာ တိုက် ထဲ သို့ မ သွင်း အပ်” ဟု ဆို လျက်၊ ^၇ တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ပြီး မှ သူ စိမ်း ဧည့် သည် တို့ ၏ သင်္ချိုင်း အ တွက် အိုး ထိန်း သည် ၏ မြေ ယာ ကို ထို ငွေ ဖြင့် ဝယ် ယူ ကြ ၏။ ^၈ ထို့ ကြောင့် ထို မြေ ယာ ကို ယ နေ့ တိုင် အောင် သွေး မြေ ဟု ခေါ် တွင် ကြ ၏။ ^၉-၁၀ ထို အ ခါ “သူ တို့ သည် တန် ဖိုး ဖြတ် ခြင်း ခံ ရ သော သူ ၏ အ ဖိုး ငွေ တည်း ဟူ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ တန် ဖိုး ဖြတ် ထား သည့် ငွေ ဒင်္ဂါး သုံး ဆယ် ကို ယူ ၍ အ ကျွန်ုပ် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း အို ထိန်း သည် ၏ မြေ ယာ အ တွက် ထို ငွေ တို့ ကို ပေး ကြ ၏” ဇာ ၁၁:၁၂-၁၃။ ဟု ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ အား ဖြင့် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော အ ရာ သည် ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် လေ ၏။

^၁၁ ယေ ရှု သည် ဘု ရင် ခံ ရှေ့ ၌ ရပ် တော် မူ ရာ ဘု ရင် ခံ က “သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် လော” ဟု မေး လေ ၏။ ယေ ရှု က လည်း “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၂ သို့ သော် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ ၏ စွပ် စွဲ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ ပြန် ၍ ဖြေ တော် မ မူ။

^၁၃ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် ကိုယ် တော် အား “သူ တို့ သည် သင့် တစ် ဖက် ၌ မည် မျှ လောက် သက် သေ ခံ ကြ သည် ကို သင် မ ကြား သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၁၄ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် စ ကား တစ် ခွန်း ကို မျှ ပြန် ၍ မိန့် တော် မ မူ ဘဲ နေ သ ဖြင့် ဘု ရင် ခံ သည် အ လွန် အံ့ ဩ လေ ၏။

^၁၅ ဘု ရင် ခံ သည် ထို ပွဲ တော် တွင် လူ ထု အ တွက် သူ တို့ အ လို ရှိ သည့် အ ကျဉ်း သား တစ် ဦး ကို လွှတ် ပေး လေ့ ရှိ ၏။ ^၁၆ ထို အ ချိန် တွင် ဗာ ရဗ္ဗ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု ဗာ ရဗ္ဗ'။ ဟု ခေါ် သည့် ထင် ပေါ် ကျော် ကြား သော အ ကျဉ်း သား တစ် ယောက် ရှိ ၏။ ^၁၇ သို့ ဖြစ် ၍ လူ တို့ စု ဝေး ကြ သော အ ခါ ပိ လတ် မင်း က “သင် တို့ အ တွက် မည် သူ့ ကို လွှတ် ပေး စေ လို သ နည်း။ ဗာ ရဗ္ဗ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု ဗာ ရဗ္ဗ'။ လော၊ သို့ မ ဟုတ် ခ ရစ် တော် ဟု ခေါ် သော ယေ ရှု လော” ဟု သူ တို့ အား မေး လေ ၏။

^၁၈ ထို သို့ မေး ခြင်း မှာ သူ တို့ သည် မ လို မုန်း ထား စိတ် ဖြင့် ယေ ရှု ကို အပ် နှံ ကြ ကြောင်း ပိ လတ် မင်း သိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ပိ လတ် မင်း သည် တ ရား ပလ္လင် ပေါ် ၌ ထိုင် နေ စဉ် သူ ၏ ဇ နီး သည် သည် သူ့ ထံ သို့ လူ လွှတ် ၍ “သင် သည် ထို ဖြောင့် မတ် သော သူ နှင့် မည် သို့ မျှ မ ပတ် သက် စေ ပါ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို သူ ကြောင့် ယ နေ့ ကျွန် မ သည် အိပ် မက် ထဲ ၌ စိတ် ဒု က္ခ များ စွာ ရောက် ရ ပါ ၏” ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။

^၂၀ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ သည် လူ ထု ပ ရိ သတ် အား ဗာ ရဗ္ဗ ကို တောင်း ၍ ယေ ရှု ကို မူ ကား အ ဆုံး စီ ရင် စေ ရန် စည်း ရုံး ကြ ၏။ ^၂၁ တစ် ဖန် ဘု ရင် ခံ က “ဤ သူ နှစ် ယောက် တို့ တွင် သင် တို့ အ တွက် မည် သူ့ ကို လွှတ် ပေး စေ လို သ နည်း” ဟု မေး သော အ ခါ သူ တို့ က “ဗာ ရဗ္ဗ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၂ ပိ လတ် မင်း က “သို့ ဖြစ် လျှင် ခ ရစ် တော် ဟု ခေါ် သော ယေ ရှု ကို မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း” ဟု မေး ပြန် သော် သူ တို့ အား လုံး က “လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၃ ပိ လတ် မင်း က လည်း “အ ဘယ် ကြောင့် နည်း။ သူ သည် မည် သည့် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ခဲ့ သ နည်း” ဟု ပြန် မေး သော် လည်း သူ တို့ က “သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် မည် သည့် အ ကျိုး မျှ မ ရှိ ဘဲ ရုန်း ရင်း ဆန် ခတ် သာ ဖြစ် လာ သည် ကို မြင် ၍ လူ ထု ပ ရိ သတ် ရှေ့ တွင် ရေ ကို ယူ ပြီး လက် ကို ဆေး ကာ “ဤ သူ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဤ ဖြောင့် မတ် သော သူ'။ ၏ သွေး နှင့် ငါ ကင်း ရှင်း ၏။ သင် တို့ အ မှု ကို သင် တို့ ဖြေ ရှင်း ရ မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၅ လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း “သူ ၏ သွေး သည် ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ ၏ သား သ မီး များ အ ပေါ် ကျ ‌ရောက် ပါ စေ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၂၆ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် သူ တို့ အ တွက် ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် ပေး လေ ၏။ ယေ ရှု ကို မူ ကား ကျာ ပွတ် ဖြင့် ရိုက် နှက် စေ ပြီး နောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် အပ် နှံ လိုက် လေ ၏။ ^၂၇ ထို့ နောက် ဘု ရင် ခံ ၏ စစ် သား များ သည် ယေ ရှု ကို ရုံး တော် အ တွင်း သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ၍ တပ် ဖွဲ့ တစ် ဖွဲ့ လုံး ကို ကိုယ် တော် ထံ စု ဝေး စေ ကာ၊ ^၂၈ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် ကို ချွတ် ပြီး နီ မြန်း သော ဝတ် လုံ ကို ကိုယ် တော် အား ခြုံ စေ ကြ ၏။ ^၂၉ ဆူး ပင် ကို လည်း သ ရ ဖူ အ ဖြစ် ရစ် ခွေ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ပေါ် ၌ ဆောင်း စေ ၍ ကျူ ရိုး တစ် ချောင်း ကို လက် ယာ လက် ဖြင့် ကိုင် စေ ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ ၌ ဒူး ထောက် လျက် “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ပြောင် လှောင် ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၃၀ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် ကို တံ တွေး နှင့် ထွေး ၍ ကျူ ရိုး ကို ယူ ပြီး လျှင် ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ကို ရိုက် ကြ ၏။

^၃၁ ထို သို့ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ပြီး နောက် နီ မြန်း သော ဝတ် လုံ ကို ချွတ် ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် ကို ပြန် ဝတ် စေ ပြီး လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၃၂ သူ တို့ ထွက် သွား ကြ စဉ် ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော ကု ရေ နေ မြို့ သား တစ် ဦး ကို တွေ့ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို သူ့ အား အ တင်း အ ကျပ် ထမ်း စေ ကြ ၏။

^၃၃ ဤ သို့ ဖြင့် ဦး ခေါင်း ခွံ ဂ ရိ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် 'က ရာ နီ'။ အ ရပ် ဟု ခေါ် ဝေါ် သော ဂေါ လ ဂေါ သ အ မည် တွင် သည့် အ ရပ် သို့ ရောက် ကြ လျှင်၊ ^၃၄ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် အား ဆေး ခါး နှင့် ရော ထား သော စ ပျစ် ဝိုင် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဝိုင် ချဉ်'။ ကို တိုက် ကြ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မြည်း စမ်း ၍ သောက် လို သော စိတ် ရှိ တော် မ မူ ချေ။ ^၃၅ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် တော် များ ကို မဲ ချ ၍ ခွဲ ဝေ ကြ ၏။ ^၃၆ ထို့ နောက် ထို နေ ရာ ၌ ထိုင် လျက် ကိုယ် တော် ကို စောင့် ကြည့် ကြ ၏။ ^၃၇ ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း တော် အ ထက် ၌ ကား “ဤ သူ သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ယေ ရှု ဖြစ် ၏” ဟု ရေး ထား သည့် ကိုယ် တော် အ ပေါ် တင် သော စွဲ ချက် ကို တပ် ထား ကြ ၏။ ^၃၈ ဓား ပြ နှစ် ယောက် တို့ ကို လည်း ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ယာ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ၏။

^၃၉ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ခေါင်း ကို ခါ ယမ်း လျက်၊ ^၄၀ “ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း တည် ဆောက် မည့် သူ၊ သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် မှန် လျှင် သင့် ကိုယ် သင် ကယ် တင် ပြီး လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ခဲ့ လော့” ဟု စော် ကား ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၄၁ ထို နည်း တူ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ သည် လည်း ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ၊ သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ နှင့် အ တူ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ၍၊ ^၄၂ “သူ သည် သူ တစ် ပါး တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ သော် လည်း မိ မိ ကိုယ် ကို မ ကယ် တင် နိုင် ပါ တ ကား။ အစ္စ ရေး ဘု ရင် ဖြစ် လျှင် ယ ခု ပင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ပါ စေ။ ထို အ ခါ ငါ တို့ သည် သူ့ ကို ယုံ ကြည် မည်။ ^၄၃ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ယုံ ကြည် ကိုး စား ခဲ့ ၏။ ဘု ရား သ ခင် အ လို တော် ရှိ လျှင် ယ ခု ပင် သူ့ ကို ကယ် နုတ် ပါ စေ။ အ ကြောင်း မူ ကား ‘ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည်’ ဟူ ၍ သူ ပြော ခဲ့ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၄၄ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သော ဓား ပြ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ထို နည်း တူ ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ကြ ၏။

^၄၅ မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ မှ စ ၍ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ တိုင် အောင် မြေ တစ် ပြင် လုံး ၌ အ မှောင် ကျ ရောက် လေ ၏။ ^၄၆ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် ယေ ရှု သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် “ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှာ ဗ ခ သာ နိ” ဟု ‌အော် ဟစ် တော် မူ ၏။ ၎င်း ၏ အ ဓိပ္ပါယ် မှာ “အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၄၇ ထို အ ရပ် ၌ ရပ် နေ သော သူ အ ချို့ တို့ သည် ကြား လျှင် “ဤ သူ သည် ဧ လိ ယ ကို ခေါ် နေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၄၈ ထို အ ခါ သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် သည် ချက် ချင်း ပြေး သွား ၍ ရေ မြှုပ် ကို ယူ ကာ ဝိုင် ချဉ် နှင့် ပြည့် စေ ပြီး လျှင် ၎င်း ကို ကျူ ရိုး ပေါ် တပ် လျက် ကိုယ် တော် အား သောက် စေ ၏။ ဆာ ၆၉:၂၁။ ^၄၉ သို့ သော် အ ခြား သော သူ တို့ က “ရှိ ပါ စေ လေ။ ဧ လိ ယ သည် သူ့ ကို ကယ် တင် ရန် လာ မည် မ လာ မည် ကို ငါ တို့ ကြည့် ကြ စို့” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၅၀ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် နောက် တစ် ဖန် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် ကြွေး ကြော် ပြီး လျှင် အ သက် ကို စွန့် တော် မူ ၏။ ^၅၁ ထို အ ခါ ဗိ မာန် တော် ကန့် လန့် ကာ သည် အ ထက် စွန်း မှ အောက် စွန်း တိုင် အောင် နှစ် ခြမ်း ကွဲ သွား လေ ၏။ မြေ ကြီး သည် လှုပ် ၍ ကျောက် များ သည် အက် ကွဲ ‌လေ ၏။ ^၅၂ သင်္ချိုင်း ဂူ များ လည်း ပွင့် သ ဖြင့် အိပ် ပျော် ကြ ပြီ ဖြစ် သော သန့် ရှင်း သူ များ စွာ တို့ ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ သည် ထ မြောက် ကြ ၏။ ^၅၃ ယေ ရှု ထ မြောက် ‌တော် မူ ပြီး နောက် သူ တို့ သည် သင်္ချိုင်း ဂူ များ မှ ထွက် လာ ၍ သန့် ရှင်း သော မြို့ တော် သို့ ဝင် ကာ များ စွာ သော သူ တို့ ထံ ထင် ရှား ကြ ၏။

^၅၄ တပ် မှူး မှ စ ၍ သူ နှင့် အ တူ ယေ ရှု ကို စောင့် ကြည့် နေ သော သူ တို့ သည် င လျင် လှုပ် ခြင်း နှင့် ဖြစ် ပျက် သော အ ရာ များ ကို တွေ့ မြင် ကြ သော အ ခါ အ လွန် ကြောက် ရွံ့ လျက် “ဤ သူ သည် အ မှန် ပင် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၅၅ ယေ ရှု ကို လုပ် ကျွေး ပြု စု လျက် ဂါ လိ လဲ နယ် မှ နောက် တော် သို့ လိုက် လာ သည့် များ စွာ သော အ မျိုး သ မီး တို့ သည် လည်း ထို နေ ရာ ၌ ရှိ ၍ အ ဝေး မှ ကြည့် နေ ကြ ၏။ ^၅၆ သူ တို့ အ ထဲ တွင် မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ၊ ယာ ကုပ် နှင့် ယော သပ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော သေ'။ တို့ ၏ မိ ခင် ဖြစ် သော မာ ရိ နှင့် ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား များ ၏ မိ ခင် တို့ ပါ ၏။

^၅၇ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ အ ရိ မ သဲ မြို့ မှ သူ ဌေး ဖြစ် ပြီး ယေ ရှု ၏ တ ပည့် တော် လည်း ဖြစ် သော ယော သပ် အ မည် ရှိ သူ တစ် ဦး သည် ရောက် လာ ၏။ ^၅၈ သူ သည် ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ သွား ၍ ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို တောင်း လေ ၏။ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် အ လောင်း တော် ကို ပေး လိုက် ရန် အ မိန့် ပေး ၏။ ^၅၉ ယော သပ် သည် အ လောင်း တော် ကို ယူ ၍ ဖြူ စင် သော ပိတ် ချော ဖြင့် ပတ် ရစ် ပြီး လျှင်၊ ^၆၀ ကျောက် ဆောင် ၌ ထွင်း ထား သော မိ မိ ပိုင် ဆိုင် သည့် သင်္ချိုင်း ဂူ သစ် ထဲ တွင် သွင်း ထား လေ ၏။ ထို့ နောက် ကြီး မား သော ကျောက် တုံး ကို ဂူ ဝ သို့ လှိမ့် ထား ပြီး မှ ပြန် သွား လေ ၏။ ^၆၁ မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ နှင့် အ ခြား သော မာ ရိ တို့ သည် လည်း ထို နေ ရာ ၌ ရှိ လျက် သင်္ချုင်း တော် ရှေ့ တွင် ထိုင် နေ ကြ ၏။

^၆၂ ပြင် ဆင် ရာ နေ့ အ လွန် နောက် တစ် နေ့ တွင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ များ သည် ပိ လတ် မင်း ထံ စု ဝေး ကြ လျက်၊ ^၆၃ “အ ရှင်၊ ထို လှည့် ဖြား သော သူ သည် အ သက် ရှင် စဉ် က ‘ငါ သည် သုံး ရက် ကြာ လျှင် ထ မြောက် မည်’ ဟု ပြော ဆို ခဲ့ သည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မှတ် မိ ပါ သည်။ ^၆၄ ထို့ ကြောင့် သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ တိုင် အောင် သင်္ချိုင်း ဂူ ကို စောင့် ကြပ် ထား ရန် အ မိန့် ပေး ပါ။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သူ ၏ တ ပည့် တို့ သည် လာ ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ည အ ခါ လာ ၍'။ အ လောင်း ကို ခိုး ယူ ကာ ‘သူ သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် ပြီ’ ဟု လူ တို့ အား ပြော ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ နောက် လှည့် ဖြား မှု သည် ယ ခင် လှည့် ဖြား မှု ထက် ပို ၍ ဆိုး ပါ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် ထား ကြ ၏။ ^၆၅ ပိ လတ် မင်း က လည်း “သင် တို့ ၌ အ စောင့် တပ် သား ရှိ သည် မ ဟုတ် လော။ သွား ၍ သင် တို့ တတ် နိုင် သ မျှ လုံ ခြုံ အောင် စောင့် ကြပ် စေ ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၆၆ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် သွား ၍ ကျောက် တုံး ကို တံ ဆိပ် ခတ် ကာ အ စောင့် တပ် သား ကို ချ ထား လျက် သင်္ချိုင်း ဂူ ကို စောင့် ကြပ် စေ ကြ ၏။

27

¹ Now when morning had come, all the chief priests and the elders of the people took counsel against Jesus to put him to death. ² They bound him, led him away, and delivered him up to Pontius Pilate, the governor.

³ Then Judas, who betrayed him, when he saw that Jesus was condemned, felt remorse, and brought back the thirty pieces of silver to the chief priests and elders, ⁴ saying, “I have sinned in that I betrayed innocent blood.” But they said, “What is that to us? You see to it.” ⁵ He threw down the pieces of silver in the sanctuary and departed. Then he went away and hanged himself.

⁶ The chief priests took the pieces of silver and said, “It’s not lawful to put them into the treasury, since it is the price of blood.” ⁷ They took counsel, and bought the potter’s field with them to bury strangers in. ⁸ Therefore that field has been called “The Field of Blood” to this day. ⁹ Then that which was spoken through Jeremiah some manuscripts omit 'Jeremiah' the prophet was fulfilled, saying, “They took the thirty pieces of silver, the price of him upon whom a price had been set, whom some of the children of Israel priced, ¹⁰ and they gave them for the potter’s field, as the Lord commanded me.” Zechariah 11:12-13; Jeremiah 19:1-13; 32:6-9

¹¹ Now Jesus stood before the governor; and the governor asked him, saying, “Are you the King of the Jews?” Jesus said to him, “So you say.” ¹² When he was accused by the chief priests and elders, he answered nothing.

¹³ Then Pilate said to him, “Don’t you hear how many things they testify against you?” ¹⁴ He gave him no answer, not even one word, so that the governor marveled greatly.

¹⁵ Now at the feast the governor was accustomed to release to the multitude one prisoner whom they desired. ¹⁶ They had then a notable prisoner called Barabbas. ¹⁷ When therefore they were gathered together, Pilate said to them, “Whom do you want me to release to you? Barabbas, or Jesus who is called Christ?”

¹⁸ For he knew that because of envy they had delivered him up. ¹⁹ While he was sitting on the judgment seat, his wife sent to him, saying, “Have nothing to do with that righteous man, for I have suffered many things today in a dream because of him.”

²⁰ Now the chief priests and the elders persuaded the multitudes to ask for Barabbas and destroy Jesus. ²¹ But the governor answered them, “Which of the two do you want me to release to you?” They said, “Barabbas!” ²² Pilate said to them, “What then shall I do to Jesus who is called Christ?” They all said to him, “Let him be crucified!”

²³ But the governor said, “Why? What evil has he done?” But they cried out exceedingly, saying, “Let him be crucified!” ²⁴ So when Pilate saw that nothing was being gained, but rather that a disturbance was starting, he took water and washed his hands before the multitude, saying, “I am innocent of the blood of this righteous person. You see to it.” ²⁵ All the people answered, “May his blood be on us and on our children!”

²⁶ Then he released Barabbas to them, but Jesus he flogged and delivered to be crucified. ²⁷ Then the governor’s soldiers took Jesus into the Praetorium, and gathered the whole garrison together against him. ²⁸ They stripped him and put a scarlet robe on him. ²⁹ They braided a crown of thorns and put it on his head, and a reed in his right hand; and they kneeled down before him and mocked him, saying, “Hail, King of the Jews!” ³⁰ They spat on him, and took the reed and struck him on the head.

³¹ When they had mocked him, they took the robe off him, and put his clothes on him, and led him away to crucify him. ³² As they came out, they found a man of Cyrene, Simon by name, and they compelled him to go with them, that he might carry his cross.

³³ When they came to a place called “Golgotha”, that is to say, “The place of a skull,” ³⁴ they gave him sour wine or, vinegar to drink mixed with gall. Gall is a bitter-tasting, dark green oil from a wormwood plant that is alcoholic in its effect. When he had tasted it, he would not drink. ³⁵ When they had crucified him, they divided his clothing among them, casting lots, TR adds ''that it might be fulfilled which was spoken by the prophet: ‘They divided my garments among them, and for my clothing they cast lots;’ '' (see Psalm 22:18 and John 19:24) ³⁶ and they sat and watched him there. ³⁷ They set up over his head the accusation against him written, “THIS IS JESUS, THE KING OF THE JEWS.” ³⁸ Then there were two robbers crucified with him, one on his right hand and one on the left.

³⁹ Those who passed by blasphemed him, wagging their heads ⁴⁰ and saying, “You who destroy the temple and build it in three days, save yourself! If you are the Son of God, come down from the cross!” ⁴¹ Likewise the chief priests also mocking with the scribes, the Pharisees, TR omits 'the Pharisees' and the elders, said, ⁴² “He saved others, but he can’t save himself. If he is the King of Israel, let him come down from the cross now, and we will believe in him. ⁴³ He trusts in God. Let God deliver him now, if he wants him; for he said, ‘I am the Son of God.’ ” ⁴⁴ The robbers also who were crucified with him cast on him the same reproach.

⁴⁵ Now from the sixth hour noon there was darkness over all the land until the ninth hour. 3:00 p.m. ⁴⁶ About the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, “Eli, Eli, lima TR reads 'lama' instead of 'lima' sabachthani?” That is, “My God, my God, why have you forsaken me?” Psalm 22:1 ⁴⁷ Some of them who stood there, when they heard it, said, “This man is calling Elijah.” ⁴⁸ Immediately one of them ran and took a sponge, filled it with vinegar, put it on a reed, and gave him a drink. ⁴⁹ The rest said, “Let him be. Let’s see whether Elijah comes to save him.”

⁵⁰ Jesus cried again with a loud voice, and yielded up his spirit. ⁵¹ Behold, the veil of the temple was torn in two from the top to the bottom. The earth quaked and the rocks were split. ⁵² The tombs were opened, and many bodies of the saints who had fallen asleep were raised; ⁵³ and coming out of the tombs after his resurrection, they entered into the holy city and appeared to many.

⁵⁴ Now the centurion and those who were with him watching Jesus, when they saw the earthquake and the things that were done, were terrified, saying, “Truly this was the Son of God!”

⁵⁵ Many women were there watching from afar, who had followed Jesus from Galilee, serving him. ⁵⁶ Among them were Mary Magdalene, Mary the mother of James and Joses, and the mother of the sons of Zebedee.

⁵⁷ When evening had come, a rich man from Arimathaea named Joseph, who himself was also Jesus’ disciple, came. ⁵⁸ This man went to Pilate and asked for Jesus’ body. Then Pilate commanded the body to be given up. ⁵⁹ Joseph took the body and wrapped it in a clean linen cloth ⁶⁰ and laid it in his own new tomb, which he had cut out in the rock. Then he rolled a large stone against the door of the tomb, and departed. ⁶¹ Mary Magdalene was there, and the other Mary, sitting opposite the tomb.

⁶² Now on the next day, which was the day after the Preparation Day, the chief priests and the Pharisees were gathered together to Pilate, ⁶³ saying, “Sir, we remember what that deceiver said while he was still alive: ‘After three days I will rise again.’ ⁶⁴ Command therefore that the tomb be made secure until the third day, lest perhaps his disciples come at night and steal him away, and tell the people, ‘He is risen from the dead;’ and the last deception will be worse than the first.” ⁶⁵ Pilate said to them, “You have a guard. Go, make it as secure as you can.” ⁶⁶ So they went with the guard and made the tomb secure, sealing the stone.