၁၄

^၁ ရှိ နာ ဘု ရင် အံ ရ ဖေ လ၊ ဧ လာ သာ ဘု ရင် အာ ရုတ်၊ ဧ လံ ဘု ရင် ခေ ဒေါ ရ လော မာ နှင့် ဂေါ အိမ် ဘု ရင် တိ ဒ လ တို့ လက် ထက် ၌၊ ^၂ ထို ဘု ရင် တို့ သည် သော ဒုံ ဘု ရင် ဗေ ရ၊ ဂေါ မော ရ ဘု ရင် ဗိ ရ ရှ၊ အာ ဒ မာ ဘု ရင် ရှိ နပ်၊ ဇေ ဘိုင် ဘု ရင် ရှေ မ ဘာ၊ ဇော ရ တည်း ဟူ သော ဗေ လာ ဘု ရင် တို့ နှင့် စစ် ပွဲ ဆင် နွှဲ ကြ ၏။ ^၃ ဤ ဘု ရင် ငါး ပါး စ လုံး သည် ဆား ပင် လယ် တည်း ဟူ သော စိဒ္ဒိမ် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ မ ဟာ မိတ် ဖွဲ ကြ ၏။ ^၄ သူ တို့ သည် ခေ ဒေါ ရ လော မာ မင်း ကြီး ထံ တစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် အ စေ ခံ ပြီး တစ် ဆယ့် သုံး နှစ် မြောက် တွင် ပုန် ကန် ကြ ၏။

^၅ တစ် ဆယ့် လေး နှစ် မြောက် တွင် ခေ ဒေါ ရ လော မာ မင်း ကြီး သည် မိ မိ နှင့် အ တူ ရှိ သော ဘု ရင် တို့ နှင့် တ ကွ ချီ တက် လာ ၍ အာ ရှ တ ရုတ် ကာ နိမ် မြို့ ၌ ရေ ဖိမ် လူ မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ဟာ မ မြို့ ၌ ဇူ ဇိမ် လူ မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ကိ ရ ယ သိမ် ရှာ ဗက် မြို့ ၌ ဧ မိမ် လူ မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ^၆ စိ ရ တောင် ပေါ် ၌ ဟော ရိ လူ မျိုး တို့ ကို လည်း ကောင်း တိုက် ခိုက် ရာ တော ကန္တာ ရ အ နီး ရှိ ဧ လ ပါ ရန် အ ရပ် တိုင် အောင် ရောက် လေ ၏။ ^၇ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ပြန် လှည့် လာ ၍ ကာ ဒေ ရှ တည်း ဟူ သော အင် မိ ရှ ပတ် အ ရပ် သို့ ရောက် လာ ကြ ပြီး လျှင် အာ မ လက် လူ မျိုး ၏ နယ် မြေ တစ် ခု လုံး နှင့် ဟာ ဇ ဇုန္တာ မာ မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော အာ မော ရိ လူ မျိုး ကို တိုက် ခိုက် ကြ ၏။

^၈ ထို အ ခါ သော ဒုံ ဘု ရင်၊ ဂေါ မော ရ ဘု ရင်၊ အာ ဒ မာ ဘု ရင်၊ ဇေ ဘိုင် ဘု ရင် နှင့် ဇော ရ တည်း ဟူ သော ဗေ လာ ဘု ရင် တို့ သည် ချီ တက် ၍ စိဒ္ဒိမ် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ စစ် ခင်း ကြ ၏။ ^၉ ထို သို့ ဧ လံ ဘု ရင် ခေ ဒေါ ရ လော မာ၊ ဂေါ အိမ် ဘု ရင် တိ ဒ လ၊ ရှိ နာ ဘုရင် အံ ရ ဖေ လ၊ ဧ လာ သာ ဘု ရင် အာ ရုတ် ဟူ သော ဘု ရင် လေး ပါး တို့ နှင့် ထို ဘု ရင် ငါး ပါး တို့ သည် စစ် ဆိုင် ကြ ၏။ ^၁၀ စိဒ္ဒိမ် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ ကတ္တ ရာ စေ တွင်း ပေါ များ သ ဖြင့် သော ဒုံ ဘု ရင် နှင့် ဂေါ မော ရ ဘု ရင် တို့ သည် ထွက် ပြေး ကြ သော အ ခါ ထို တွင်း များ ထဲ သို့ ကျ လေ ၏။ ကျန် သော သူ တို့ သည် တောင် ပေါ် သို့ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ အောင် ပွဲ ရ ဘု ရင် တို့ သည် သော ဒုံ မြို့ နှင့် ဂေါ မော ရ မြို့ တို့ မှ ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ၊ အ စား အ စာ ရှိ သ မျှ ကို သိမ်း ယူ ၍ ထွက် သွား ကြ ၏။ ^၁၂ သော ဒုံ မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော အာ ဗြံ ၏ တူ လော တ နှင့် သူ ၏ ဥစ္စာ တို့ ကို လည်း သိမ်း ယူ ၍ ထွက် သွား ကြ ၏။

^၁၃ လွတ် မြောက် လာ သူ တစ် ယောက် သည် အာ မော ရိ လူ မျိုး မံ ရေ ၏ ဝက် သစ် ချ ပင် များ အ နီး ၌ နေ ထိုင် သော ဟေ ဗြဲ လူ မျိုး အာ ဗြံ ထံ သို့ လာ ၍ သ တင်း ပို့ လေ ၏။ မံ ရေ သည် ဧ ရှ ကော လ နှင့် အာ နေ ရ တို့ ၏ အစ် ကို ဖြစ် ပြီး သူ တို့ သည် အာ ဗြံ နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ထား သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၁၄ အာ ဗြံ သည် မိ မိ ဆွေ မျိုး သား ချင်း ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ခြင်း ခံ ရ ကြောင်း ကြား သော အ ခါ မိ မိ အိမ် ၌ မွေး ဖွား သော သူ ဖြစ် ကြ သည့် မိ မိ လေ့ ကျင့် ထား သော လူ သုံး ရာ တစ် ဆယ့် ရှစ် ယောက် ကို ခေါ် ၍ ဒန် မြို့ တိုင် အောင် လိုက် လေ ၏။ ^၁၅ သူ သည် ည အ ချိန် တွင် သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို လူ စု ခွဲ ၍ ရန် သူ တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကာ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ မြောက် ဘက် ရှိ ဟော ဘ မြို့ တိုင် အောင် သူ တို့ ကို လိုက် လေ ၏။ ^၁၆ ဤ သို့ ဖြင့် သူ သည် ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ ကို ပြန် ရ ၍ မိ မိ ဆွေ မျိုး သား ချင်း လော တ နှင့် သူ ၏ ဥစ္စာ ကို လည်း ကောင်း၊ မိန်း မ များ နှင့် လူ များ ကို လည်း ကောင်း ပြန် ရ လေ ၏။

^၁၇ ခေ ဒေါ ရ လော မာ မင်း ကြီး မှ စ ၍ သူ နှင့် အ တူ ရှိ သော ဘု ရင် တို့ ကို လုပ် ကြံ ရာ မှ အာ ဗြံ ပြန် လာ သော အ ခါ သော ဒုံ ဘု ရင် သည် သူ့ ကို ကြို ဆို ရန် ဘု ရင့် ချိုင့် ဝှမ်း တည်း ဟူ သော ရှာ ဗက် ချိုင့် ဝှမ်း သို့ ထွက် လာ ၏။

^၁၈ ဆ လင် ဘု ရင် မေ လ ခိ ဇေ ဒက် သည် လည်း မုန့် နှင့် စ ပျစ် ဝိုင် ကို ယူ ဆောင် ခဲ့ ၏။ သူ သည် အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ သူ သည် အာ ဗြံ ကို ကောင်း ချီး ပေး လျက် “ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း သို့ မ ဟုတ် 'ပိုင် ဆိုင်’။ တော် မူ သော၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဗြံ ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော။ ^၂၀ သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင့် လက် သို့ အပ် နှံ တော် မူ သော၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ တော် မူ ပါ စေ သော” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။ အာ ဗြံ သည် လည်း ရှိ သ မျှ သော အ ရာ တို့ ၏ ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ကို သူ့ အား ပေး လှူ ၏။

^၂၁ သော ဒုံ ဘု ရင် က “လူ တို့ ကို ငါ့ အား ပြန် ပေး ပါ။ ဥစ္စာ တို့ ကို ကား သင့် အ ဖို့ ယူ ပါ လော့” ဟု အာ ဗြံ အား ဆို လေ ၏။ ^၂၂ သို့ သော် အာ ဗြံ က “ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း သို့ မ ဟုတ် 'ပိုင် ဆိုင်’။ တော် မူ သော၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ အ ကျွန်ုပ် လက် ကို မြှောက် ၍ အ ဓိဋ္ဌာန် ပြု ၏။ ^၂၃ ‘ငါ သည် အာ ဗြံ ကို ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ စေ ပြီ’ ဟု မင်း ကြီး ဆို စ ရာ မ ရှိ စေ ရန် ငယ် သား တို့ စား ခဲ့ ပြီး သော အ ရာ မှ တစ် ပါး မင်း ကြီး ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ အား လုံး ထဲ မှ အပ် ချည် တစ် မျှင်၊ သည်း ကြိုး တစ် ချောင်း ကို မျှ အ ကျွန်ုပ် မ ယူ ပါ။ ^၂၄ အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ လိုက် ခဲ့ သော သူ များ ဖြစ် ကြ သည့် အာ နေ ရ၊ ဧ ရှ ‌ကော လ နှင့် မံ ရေ တို့ ၏ ဝေ စု ကို ကား သူ တို့ ဝေ စု နှင့် သူ တို့ ယူ ကြ ပါ စေ” ဟု သော ဒုံ ဘု ရင် အား ဆို လေ ၏။

14

¹ In the days of Amraphel, king of Shinar; Arioch, king of Ellasar; Chedorlaomer, king of Elam; and Tidal, king of Goiim, ² they made war with Bera, king of Sodom; Birsha, king of Gomorrah; Shinab, king of Admah; Shemeber, king of Zeboiim; and the king of Bela (also called Zoar). ³ All these joined together in the valley of Siddim (also called the Salt Sea). ⁴ They served Chedorlaomer for twelve years, and in the thirteenth year they rebelled.

⁵ In the fourteenth year Chedorlaomer and the kings who were with him came and struck the Rephaim in Ashteroth Karnaim, the Zuzim in Ham, the Emim in Shaveh Kiriathaim, ⁶ and the Horites in their Mount Seir, to El Paran, which is by the wilderness. ⁷ They returned, and came to En Mishpat (also called Kadesh), and struck all the country of the Amalekites, and also the Amorites, that lived in Hazazon Tamar.

⁸ The king of Sodom, and the king of Gomorrah, the king of Admah, the king of Zeboiim, and the king of Bela (also called Zoar) went out; and they set the battle in array against them in the valley of Siddim ⁹ against Chedorlaomer king of Elam, Tidal king of Goiim, Amraphel king of Shinar, and Arioch king of Ellasar; four kings against the five. ¹⁰ Now the valley of Siddim was full of tar pits; and the kings of Sodom and Gomorrah fled, and some fell there. Those who remained fled to the hills. ¹¹ They took all the goods of Sodom and Gomorrah, and all their food, and went their way. ¹² They took Lot, Abram’s brother’s son, who lived in Sodom, and his goods, and departed.

¹³ One who had escaped came and told Abram, the Hebrew. At that time, he lived by the oaks of Mamre, the Amorite, brother of Eshcol and brother of Aner. They were allies of Abram. ¹⁴ When Abram heard that his relative was taken captive, he led out his three hundred eighteen trained men, born in his house, and pursued as far as Dan. ¹⁵ He divided himself against them by night, he and his servants, and struck them, and pursued them to Hobah, which is on the left hand of Damascus. ¹⁶ He brought back all the goods, and also brought back his relative Lot and his goods, and the women also, and the other people.

¹⁷ The king of Sodom went out to meet him after his return from the slaughter of Chedorlaomer and the kings who were with him, at the valley of Shaveh (that is, the King’s Valley).

¹⁸ Melchizedek king of Salem brought out bread and wine. He was priest of God Most High. ¹⁹ He blessed him, and said, “Blessed be Abram of God Most High, possessor of heaven and earth. ²⁰ Blessed be God Most High, who has delivered your enemies into your hand.” Abram gave him a tenth of all.

²¹ The king of Sodom said to Abram, “Give me the people, and take the goods for yourself.” ²² Abram said to the king of Sodom, “I have lifted up my hand to Yahweh, God Most High, possessor of heaven and earth, ²³ that I will not take a thread nor a sandal strap nor anything that is yours, lest you should say, ‘I have made Abram rich.’ ²⁴ I will accept nothing from you except that which the young men have eaten, and the portion of the men who went with me: Aner, Eshcol, and Mamre. Let them take their portion.”

၁၄

^၁ ရှိ နာ ဘု ရင် အံ ရ ဖေ လ၊ ဧ လာ သာ ဘု ရင် အာ ရုတ်၊ ဧ လံ ဘု ရင် ခေ ဒေါ ရ လော မာ နှင့် ဂေါ အိမ် ဘု ရင် တိ ဒ လ တို့ လက် ထက် ၌၊ ^၂ ထို ဘု ရင် တို့ သည် သော ဒုံ ဘု ရင် ဗေ ရ၊ ဂေါ မော ရ ဘု ရင် ဗိ ရ ရှ၊ အာ ဒ မာ ဘု ရင် ရှိ နပ်၊ ဇေ ဘိုင် ဘု ရင် ရှေ မ ဘာ၊ ဇော ရ တည်း ဟူ သော ဗေ လာ ဘု ရင် တို့ နှင့် စစ် ပွဲ ဆင် နွှဲ ကြ ၏။ ^၃ ဤ ဘု ရင် ငါး ပါး စ လုံး သည် ဆား ပင် လယ် တည်း ဟူ သော စိဒ္ဒိမ် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ မ ဟာ မိတ် ဖွဲ ကြ ၏။ ^၄ သူ တို့ သည် ခေ ဒေါ ရ လော မာ မင်း ကြီး ထံ တစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် အ စေ ခံ ပြီး တစ် ဆယ့် သုံး နှစ် မြောက် တွင် ပုန် ကန် ကြ ၏။

^၅ တစ် ဆယ့် လေး နှစ် မြောက် တွင် ခေ ဒေါ ရ လော မာ မင်း ကြီး သည် မိ မိ နှင့် အ တူ ရှိ သော ဘု ရင် တို့ နှင့် တ ကွ ချီ တက် လာ ၍ အာ ရှ တ ရုတ် ကာ နိမ် မြို့ ၌ ရေ ဖိမ် လူ မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ဟာ မ မြို့ ၌ ဇူ ဇိမ် လူ မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ကိ ရ ယ သိမ် ရှာ ဗက် မြို့ ၌ ဧ မိမ် လူ မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ^၆ စိ ရ တောင် ပေါ် ၌ ဟော ရိ လူ မျိုး တို့ ကို လည်း ကောင်း တိုက် ခိုက် ရာ တော ကန္တာ ရ အ နီး ရှိ ဧ လ ပါ ရန် အ ရပ် တိုင် အောင် ရောက် လေ ၏။ ^၇ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ပြန် လှည့် လာ ၍ ကာ ဒေ ရှ တည်း ဟူ သော အင် မိ ရှ ပတ် အ ရပ် သို့ ရောက် လာ ကြ ပြီး လျှင် အာ မ လက် လူ မျိုး ၏ နယ် မြေ တစ် ခု လုံး နှင့် ဟာ ဇ ဇုန္တာ မာ မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော အာ မော ရိ လူ မျိုး ကို တိုက် ခိုက် ကြ ၏။

^၈ ထို အ ခါ သော ဒုံ ဘု ရင်၊ ဂေါ မော ရ ဘု ရင်၊ အာ ဒ မာ ဘု ရင်၊ ဇေ ဘိုင် ဘု ရင် နှင့် ဇော ရ တည်း ဟူ သော ဗေ လာ ဘု ရင် တို့ သည် ချီ တက် ၍ စိဒ္ဒိမ် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ စစ် ခင်း ကြ ၏။ ^၉ ထို သို့ ဧ လံ ဘု ရင် ခေ ဒေါ ရ လော မာ၊ ဂေါ အိမ် ဘု ရင် တိ ဒ လ၊ ရှိ နာ ဘုရင် အံ ရ ဖေ လ၊ ဧ လာ သာ ဘု ရင် အာ ရုတ် ဟူ သော ဘု ရင် လေး ပါး တို့ နှင့် ထို ဘု ရင် ငါး ပါး တို့ သည် စစ် ဆိုင် ကြ ၏။ ^၁၀ စိဒ္ဒိမ် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ ကတ္တ ရာ စေ တွင်း ပေါ များ သ ဖြင့် သော ဒုံ ဘု ရင် နှင့် ဂေါ မော ရ ဘု ရင် တို့ သည် ထွက် ပြေး ကြ သော အ ခါ ထို တွင်း များ ထဲ သို့ ကျ လေ ၏။ ကျန် သော သူ တို့ သည် တောင် ပေါ် သို့ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ အောင် ပွဲ ရ ဘု ရင် တို့ သည် သော ဒုံ မြို့ နှင့် ဂေါ မော ရ မြို့ တို့ မှ ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ၊ အ စား အ စာ ရှိ သ မျှ ကို သိမ်း ယူ ၍ ထွက် သွား ကြ ၏။ ^၁၂ သော ဒုံ မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော အာ ဗြံ ၏ တူ လော တ နှင့် သူ ၏ ဥစ္စာ တို့ ကို လည်း သိမ်း ယူ ၍ ထွက် သွား ကြ ၏။

^၁၃ လွတ် မြောက် လာ သူ တစ် ယောက် သည် အာ မော ရိ လူ မျိုး မံ ရေ ၏ ဝက် သစ် ချ ပင် များ အ နီး ၌ နေ ထိုင် သော ဟေ ဗြဲ လူ မျိုး အာ ဗြံ ထံ သို့ လာ ၍ သ တင်း ပို့ လေ ၏။ မံ ရေ သည် ဧ ရှ ကော လ နှင့် အာ နေ ရ တို့ ၏ အစ် ကို ဖြစ် ပြီး သူ တို့ သည် အာ ဗြံ နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ထား သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၁၄ အာ ဗြံ သည် မိ မိ ဆွေ မျိုး သား ချင်း ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ခြင်း ခံ ရ ကြောင်း ကြား သော အ ခါ မိ မိ အိမ် ၌ မွေး ဖွား သော သူ ဖြစ် ကြ သည့် မိ မိ လေ့ ကျင့် ထား သော လူ သုံး ရာ တစ် ဆယ့် ရှစ် ယောက် ကို ခေါ် ၍ ဒန် မြို့ တိုင် အောင် လိုက် လေ ၏။ ^၁၅ သူ သည် ည အ ချိန် တွင် သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို လူ စု ခွဲ ၍ ရန် သူ တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကာ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ မြောက် ဘက် ရှိ ဟော ဘ မြို့ တိုင် အောင် သူ တို့ ကို လိုက် လေ ၏။ ^၁၆ ဤ သို့ ဖြင့် သူ သည် ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ ကို ပြန် ရ ၍ မိ မိ ဆွေ မျိုး သား ချင်း လော တ နှင့် သူ ၏ ဥစ္စာ ကို လည်း ကောင်း၊ မိန်း မ များ နှင့် လူ များ ကို လည်း ကောင်း ပြန် ရ လေ ၏။

^၁၇ ခေ ဒေါ ရ လော မာ မင်း ကြီး မှ စ ၍ သူ နှင့် အ တူ ရှိ သော ဘု ရင် တို့ ကို လုပ် ကြံ ရာ မှ အာ ဗြံ ပြန် လာ သော အ ခါ သော ဒုံ ဘု ရင် သည် သူ့ ကို ကြို ဆို ရန် ဘု ရင့် ချိုင့် ဝှမ်း တည်း ဟူ သော ရှာ ဗက် ချိုင့် ဝှမ်း သို့ ထွက် လာ ၏။

^၁၈ ဆ လင် ဘု ရင် မေ လ ခိ ဇေ ဒက် သည် လည်း မုန့် နှင့် စ ပျစ် ဝိုင် ကို ယူ ဆောင် ခဲ့ ၏။ သူ သည် အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ သူ သည် အာ ဗြံ ကို ကောင်း ချီး ပေး လျက် “ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း သို့ မ ဟုတ် 'ပိုင် ဆိုင်’။ တော် မူ သော၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဗြံ ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော။ ^၂၀ သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင့် လက် သို့ အပ် နှံ တော် မူ သော၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ တော် မူ ပါ စေ သော” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။ အာ ဗြံ သည် လည်း ရှိ သ မျှ သော အ ရာ တို့ ၏ ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ကို သူ့ အား ပေး လှူ ၏။

^၂၁ သော ဒုံ ဘု ရင် က “လူ တို့ ကို ငါ့ အား ပြန် ပေး ပါ။ ဥစ္စာ တို့ ကို ကား သင့် အ ဖို့ ယူ ပါ လော့” ဟု အာ ဗြံ အား ဆို လေ ၏။ ^၂၂ သို့ သော် အာ ဗြံ က “ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို ဖန် ဆင်း သို့ မ ဟုတ် 'ပိုင် ဆိုင်’။ တော် မူ သော၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ အ ကျွန်ုပ် လက် ကို မြှောက် ၍ အ ဓိဋ္ဌာန် ပြု ၏။ ^၂၃ ‘ငါ သည် အာ ဗြံ ကို ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ စေ ပြီ’ ဟု မင်း ကြီး ဆို စ ရာ မ ရှိ စေ ရန် ငယ် သား တို့ စား ခဲ့ ပြီး သော အ ရာ မှ တစ် ပါး မင်း ကြီး ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ အား လုံး ထဲ မှ အပ် ချည် တစ် မျှင်၊ သည်း ကြိုး တစ် ချောင်း ကို မျှ အ ကျွန်ုပ် မ ယူ ပါ။ ^၂၄ အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ လိုက် ခဲ့ သော သူ များ ဖြစ် ကြ သည့် အာ နေ ရ၊ ဧ ရှ ‌ကော လ နှင့် မံ ရေ တို့ ၏ ဝေ စု ကို ကား သူ တို့ ဝေ စု နှင့် သူ တို့ ယူ ကြ ပါ စေ” ဟု သော ဒုံ ဘု ရင် အား ဆို လေ ၏။

14

¹ In the days of Amraphel, king of Shinar; Arioch, king of Ellasar; Chedorlaomer, king of Elam; and Tidal, king of Goiim, ² they made war with Bera, king of Sodom; Birsha, king of Gomorrah; Shinab, king of Admah; Shemeber, king of Zeboiim; and the king of Bela (also called Zoar). ³ All these joined together in the valley of Siddim (also called the Salt Sea). ⁴ They served Chedorlaomer for twelve years, and in the thirteenth year they rebelled.

⁵ In the fourteenth year Chedorlaomer and the kings who were with him came and struck the Rephaim in Ashteroth Karnaim, the Zuzim in Ham, the Emim in Shaveh Kiriathaim, ⁶ and the Horites in their Mount Seir, to El Paran, which is by the wilderness. ⁷ They returned, and came to En Mishpat (also called Kadesh), and struck all the country of the Amalekites, and also the Amorites, that lived in Hazazon Tamar.

⁸ The king of Sodom, and the king of Gomorrah, the king of Admah, the king of Zeboiim, and the king of Bela (also called Zoar) went out; and they set the battle in array against them in the valley of Siddim ⁹ against Chedorlaomer king of Elam, Tidal king of Goiim, Amraphel king of Shinar, and Arioch king of Ellasar; four kings against the five. ¹⁰ Now the valley of Siddim was full of tar pits; and the kings of Sodom and Gomorrah fled, and some fell there. Those who remained fled to the hills. ¹¹ They took all the goods of Sodom and Gomorrah, and all their food, and went their way. ¹² They took Lot, Abram’s brother’s son, who lived in Sodom, and his goods, and departed.

¹³ One who had escaped came and told Abram, the Hebrew. At that time, he lived by the oaks of Mamre, the Amorite, brother of Eshcol and brother of Aner. They were allies of Abram. ¹⁴ When Abram heard that his relative was taken captive, he led out his three hundred eighteen trained men, born in his house, and pursued as far as Dan. ¹⁵ He divided himself against them by night, he and his servants, and struck them, and pursued them to Hobah, which is on the left hand of Damascus. ¹⁶ He brought back all the goods, and also brought back his relative Lot and his goods, and the women also, and the other people.

¹⁷ The king of Sodom went out to meet him after his return from the slaughter of Chedorlaomer and the kings who were with him, at the valley of Shaveh (that is, the King’s Valley).

¹⁸ Melchizedek king of Salem brought out bread and wine. He was priest of God Most High. ¹⁹ He blessed him, and said, “Blessed be Abram of God Most High, possessor of heaven and earth. ²⁰ Blessed be God Most High, who has delivered your enemies into your hand.” Abram gave him a tenth of all.

²¹ The king of Sodom said to Abram, “Give me the people, and take the goods for yourself.” ²² Abram said to the king of Sodom, “I have lifted up my hand to Yahweh, God Most High, possessor of heaven and earth, ²³ that I will not take a thread nor a sandal strap nor anything that is yours, lest you should say, ‘I have made Abram rich.’ ²⁴ I will accept nothing from you except that which the young men have eaten, and the portion of the men who went with me: Aner, Eshcol, and Mamre. Let them take their portion.”