၇

^၁ ဒါ ရိ မင်း ကြီး နန်း စံ လေး နှစ်၊ ခိ သ လု လ ဟု ခေါ် သော န ဝ မ လ၊ လေး ရက် နေ့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ ဇာ ခ ရိ ထံ သို့‌ ရောက် လာ ပြန် ၏။ ^၂ ထို အ ချိန် ၌ ဗေ သ လ မြို့ သား တို့ သည် ရှ ရေ ဇာ၊ ရေ ဂင်္မေ လက် နှင့် သူ ၏ လူ အ ချို့ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တိုး လျှိုး တောင်း ပန် စေ ရန် နှင့်၊ ^၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ အား “အ ကျွန်ုပ် သည် နှစ် ပေါင်း များ စွာ က ပင် ပဉ္စ မ လ တွင် အ စာ ရှောင် ငို ကြွေး ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ယ ခု လည်း ပြု လုပ် ရ မည် လော” ဟု မေး လျှောက် စေ ရန် စေ လွှတ် ၏။

^၄ တစ် ဖန် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၍၊ ^၅ “ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ အား ‘ဤ နှစ် ပေါင်း ခု နစ် ဆယ် ပတ် လုံး ပဉ္စ မ လ နှင့် သတ္တ မ လ တို့ တွင် သင် တို့ အ စာ ရှောင် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခဲ့ ကြ သည် မှာ ငါ့ အ ဖို့ အ စာ ရှောင် ခြင်း အ မှန် တ ကယ် ဟုတ် ခဲ့ သ လော။ ^၆ သင် တို့ စား သောက် ကြ သော အ ခါ ကိုယ့် အ ဖို့ သာ ကိုယ် စား သောက် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၇ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် အ နီး ဝန်း ကျင် ရှိ မြို့ ရွာ များ ၌ လူ အ များ စိုး ရိမ် ကြောင့် ကြ မှု ကင်း စွာ နေ ထိုင် ကြ ရ စဉ် က၊ နေ ဂေ့ အ ရပ် နှင့် မြေ နိမ့် ဒေ သ တွင် လူ သူ နေ ထိုင် သေး စဉ် က ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရှေး ပ ရော ဖက် တို့ မှ တစ် ဆင့် ဤ စ ကား တို့ ကို မိန့် တော် မူ ခဲ့ ရ သည် မ ဟုတ် လော’ ဟူ ၍ ပြော ကြား လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၈ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ ဇာ ခ ရိ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၍၊ ^၉ “ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အ မှန် ကို အ မှန် အ တိုင်း စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ကြ လော့။ တစ် ဦး ကို တစ် ဦး မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ ကြ လော့။ သ နား စုံ မက် ကြ လော့။ ^၁၀ မု ဆိုး မ၊ ဖ တ ဆိုး၊ တိုင်း တစ် ပါး သား နှင့် ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို မ နှိပ် စက် ရ။ သင် တို့ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ တစ် ဦး ကို တစ် ဦး မ ကောင်း သော အ ကြံ မ ကြံ စည် ရ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ သို့ သော် သူ တို့ သည် ဂ ရု မ စိုက်။ ခေါင်း မာ မာ နှင့် ကျော ခိုင်း ကြ ၏။ မ ကြား နိုင် အောင် နား ပိတ် ထား ကြ ၏။ ^၁၂ သူ တို့ ၏ စိတ် ကို စိန် ကဲ့ သို့ မာ ကျော စေ ကြ သ ဖြင့် ရှေး ပ ရော ဖက် တို့ မှ တစ် ဆင့် ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော ပ ညတ် တ ရား များ နှင့် နှုတ် တော် ထွက် စ ကား များ ကို မ လိုက် နာ ကြ။ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ ခေါ် သော အ ခါ သူ တို့ မ ထူး သ ကဲ့ သို့ သူ တို့ ခေါ် သော အ ခါ ၌ လည်း ငါ မ ထူး’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၄ ထို့ ပြင် သူ တို့ မ သိ သော လူ မျိုး ခြား တို့ နေ ရာ အ ရပ် ရပ် သို့ သူ တို့ အား လေ ပွေ နှင့် အ တူ ငါ လွင့် သွား စေ ၏။ သူ တို့ ပြည် သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ဖြစ် ကျန် ရစ် လေ ပြီ။ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ လည်း မ ရှိ။ သာ ယာ သော ပြည် သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ လေ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

7

¹ In the fourth year of King Darius, the LORD’s word came to Zechariah in the fourth day of the ninth month, the month of Chislev. ² The people of Bethel sent Sharezer and Regem Melech and their men to entreat the LORD’s favor, ³ and to speak to the priests of the house of the LORD of Armies and to the prophets, saying, “Should I weep in the fifth month, separating myself, as I have done these so many years?”

⁴ Then the word of the LORD of Armies came to me, saying, ⁵ “Speak to all the people of the land and to the priests, saying, ‘When you fasted and mourned in the fifth and in the seventh month for these seventy years, did you at all fast to me, really to me? ⁶ When you eat and when you drink, don’t you eat for yourselves and drink for yourselves? ⁷ Aren’t these the words which the LORD proclaimed by the former prophets when Jerusalem was inhabited and in prosperity, and its cities around her, and the South and the lowland were inhabited?’ ”

⁸ The LORD’s word came to Zechariah, saying, ⁹ “Thus has the LORD of Armies spoken, saying, ‘Execute true judgment, and show kindness and compassion every man to his brother. ¹⁰ Don’t oppress the widow, the fatherless, the foreigner, nor the poor; and let none of you devise evil against his brother in your heart.’ ¹¹ But they refused to listen, and turned their backs, and stopped their ears, that they might not hear. ¹² Yes, they made their hearts as hard as flint, lest they might hear the law and the words which the LORD of Armies had sent by his Spirit by the former prophets. Therefore great wrath came from the LORD of Armies.

¹³ It has come to pass that, as he called and they refused to listen, so they will call and I will not listen,” said the LORD of Armies; ¹⁴ “but I will scatter them with a whirlwind among all the nations which they have not known. Thus the land was desolate after them, so that no man passed through nor returned; for they made the pleasant land desolate.”

၇

^၁ ဒါ ရိ မင်း ကြီး နန်း စံ လေး နှစ်၊ ခိ သ လု လ ဟု ခေါ် သော န ဝ မ လ၊ လေး ရက် နေ့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ ဇာ ခ ရိ ထံ သို့‌ ရောက် လာ ပြန် ၏။ ^၂ ထို အ ချိန် ၌ ဗေ သ လ မြို့ သား တို့ သည် ရှ ရေ ဇာ၊ ရေ ဂင်္မေ လက် နှင့် သူ ၏ လူ အ ချို့ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တိုး လျှိုး တောင်း ပန် စေ ရန် နှင့်၊ ^၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ အား “အ ကျွန်ုပ် သည် နှစ် ပေါင်း များ စွာ က ပင် ပဉ္စ မ လ တွင် အ စာ ရှောင် ငို ကြွေး ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ယ ခု လည်း ပြု လုပ် ရ မည် လော” ဟု မေး လျှောက် စေ ရန် စေ လွှတ် ၏။

^၄ တစ် ဖန် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၍၊ ^၅ “ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ အား ‘ဤ နှစ် ပေါင်း ခု နစ် ဆယ် ပတ် လုံး ပဉ္စ မ လ နှင့် သတ္တ မ လ တို့ တွင် သင် တို့ အ စာ ရှောင် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခဲ့ ကြ သည် မှာ ငါ့ အ ဖို့ အ စာ ရှောင် ခြင်း အ မှန် တ ကယ် ဟုတ် ခဲ့ သ လော။ ^၆ သင် တို့ စား သောက် ကြ သော အ ခါ ကိုယ့် အ ဖို့ သာ ကိုယ် စား သောက် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၇ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် အ နီး ဝန်း ကျင် ရှိ မြို့ ရွာ များ ၌ လူ အ များ စိုး ရိမ် ကြောင့် ကြ မှု ကင်း စွာ နေ ထိုင် ကြ ရ စဉ် က၊ နေ ဂေ့ အ ရပ် နှင့် မြေ နိမ့် ဒေ သ တွင် လူ သူ နေ ထိုင် သေး စဉ် က ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရှေး ပ ရော ဖက် တို့ မှ တစ် ဆင့် ဤ စ ကား တို့ ကို မိန့် တော် မူ ခဲ့ ရ သည် မ ဟုတ် လော’ ဟူ ၍ ပြော ကြား လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၈ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ ဇာ ခ ရိ ထံ သို့ ရောက် လာ ပြန် ၍၊ ^၉ “ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အ မှန် ကို အ မှန် အ တိုင်း စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ကြ လော့။ တစ် ဦး ကို တစ် ဦး မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ ကြ လော့။ သ နား စုံ မက် ကြ လော့။ ^၁၀ မု ဆိုး မ၊ ဖ တ ဆိုး၊ တိုင်း တစ် ပါး သား နှင့် ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို မ နှိပ် စက် ရ။ သင် တို့ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ တစ် ဦး ကို တစ် ဦး မ ကောင်း သော အ ကြံ မ ကြံ စည် ရ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ သို့ သော် သူ တို့ သည် ဂ ရု မ စိုက်။ ခေါင်း မာ မာ နှင့် ကျော ခိုင်း ကြ ၏။ မ ကြား နိုင် အောင် နား ပိတ် ထား ကြ ၏။ ^၁၂ သူ တို့ ၏ စိတ် ကို စိန် ကဲ့ သို့ မာ ကျော စေ ကြ သ ဖြင့် ရှေး ပ ရော ဖက် တို့ မှ တစ် ဆင့် ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော ပ ညတ် တ ရား များ နှင့် နှုတ် တော် ထွက် စ ကား များ ကို မ လိုက် နာ ကြ။ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ ခေါ် သော အ ခါ သူ တို့ မ ထူး သ ကဲ့ သို့ သူ တို့ ခေါ် သော အ ခါ ၌ လည်း ငါ မ ထူး’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၄ ထို့ ပြင် သူ တို့ မ သိ သော လူ မျိုး ခြား တို့ နေ ရာ အ ရပ် ရပ် သို့ သူ တို့ အား လေ ပွေ နှင့် အ တူ ငါ လွင့် သွား စေ ၏။ သူ တို့ ပြည် သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ဖြစ် ကျန် ရစ် လေ ပြီ။ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ လည်း မ ရှိ။ သာ ယာ သော ပြည် သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ လေ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

7

¹ In the fourth year of King Darius, the LORD’s word came to Zechariah in the fourth day of the ninth month, the month of Chislev. ² The people of Bethel sent Sharezer and Regem Melech and their men to entreat the LORD’s favor, ³ and to speak to the priests of the house of the LORD of Armies and to the prophets, saying, “Should I weep in the fifth month, separating myself, as I have done these so many years?”

⁴ Then the word of the LORD of Armies came to me, saying, ⁵ “Speak to all the people of the land and to the priests, saying, ‘When you fasted and mourned in the fifth and in the seventh month for these seventy years, did you at all fast to me, really to me? ⁶ When you eat and when you drink, don’t you eat for yourselves and drink for yourselves? ⁷ Aren’t these the words which the LORD proclaimed by the former prophets when Jerusalem was inhabited and in prosperity, and its cities around her, and the South and the lowland were inhabited?’ ”

⁸ The LORD’s word came to Zechariah, saying, ⁹ “Thus has the LORD of Armies spoken, saying, ‘Execute true judgment, and show kindness and compassion every man to his brother. ¹⁰ Don’t oppress the widow, the fatherless, the foreigner, nor the poor; and let none of you devise evil against his brother in your heart.’ ¹¹ But they refused to listen, and turned their backs, and stopped their ears, that they might not hear. ¹² Yes, they made their hearts as hard as flint, lest they might hear the law and the words which the LORD of Armies had sent by his Spirit by the former prophets. Therefore great wrath came from the LORD of Armies.

¹³ It has come to pass that, as he called and they refused to listen, so they will call and I will not listen,” said the LORD of Armies; ¹⁴ “but I will scatter them with a whirlwind among all the nations which they have not known. Thus the land was desolate after them, so that no man passed through nor returned; for they made the pleasant land desolate.”